بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: نشناختن و ارضا نکردن نيازهاي کارکنان يک سازمان، با بازدهي کم، سوددهي ناچيز و عدم تحقق اهداف ارتباط مستقيم دارد. در نتيجه جهت برانگيختن افراد بايد نيازهاي آنان مورد بررسي قرار گيرد. هدف اين پژوهش، بررسي نيازهاي کارکنان پايور دانشگاه علوم انتظامي مي باشد.
روش: نوع پژوهش كاربردي است و از روش توصيفي (پيمايشي) و تحليلي استفاده شده است. نظريه سلسله مراتبي نيازهاي پنج گانه مازلو به عنوان مبناي نظري اين تحقيق قرار گرفته است. جامعه آماري تحقيق کليه کارکنان پايور دانشگاه علوم انتظامي در سال 1387 بوده که بر اساس فرمول کوکران تعداد 140 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه استاندارد (آزمون نيازهاي كاركنان) مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و از تکنيک هاي آماري مک نمار، خي 2، U من ويتني استفاده شد.
يافته ها: اولويت نيازهاي کل کارکنان پايور دانشگاه علوم انتظامي به ترتيب عبارت بودند از: کارکنان پايور دانشگاه و کارکنان پايور مرد:1- خودشکوفايي، 2- احترام، 3- اجتماعي، 4- ايمني و 5- فيزيولوژيکي؛ کارکنان پايور زن: 1- احترام، 2- اجتماعي، 3-خودشکوفايي، 4- ايمني و 5- فيزيولوژيکي؛ کارکنان پايور کارشناسي به بالا: 1- خودشکوفايي، 2- احترام، 3- اجتماعي، 4- ايمني و 5- فيزيولوژيکي؛ کارکنان پايور کارداني به پايين: 1-احترام، 2- خودشکوفايي، 3- اجتماعي، 4- ايمني و 5- فيزيولوژيکي. کارکنان پايور (مستخدمين ماده 18 انتظامي و ماده 19 کارمندي دانشگاه) به طور مشترک اولويت نيازهاي خود را به اين ترتيب اعلام کردند: 1- خودشکوفايي، 2- احترام، 3- اجتماعي، 4- ايمني و 5- فيزيولوژيکي.
نتيجه گيري: اولويت سطوح نيازهاي كاركنان پايور دانشگاه علوم انتظامي ناجا به طور کامل بر عكس مثلث سلسله نيازهاي مازلو مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: با عنايت به اينکه در حوزه اجراي استراتژيک امنيت ملي، روش هاي متعددي توسط محققان اتخاذ گرديده و تحقيقات انجام شده عموما تابع الگو و چارچوب مشخصي نيستند و با توجه به اينکه اين حوزه به دليل اهميت زياد، نيازمند توجه است، تحقيق حاضر با هدف پاسخگويي به دو پرسش اساسي در اين زمينه صورت گرفته است: روش تحقيق مناسب تحقيقات اجراي استراتژيک امنيت ملي کدام است؟ فرايند روش شناسي تحقيقات اجراي استراتژيک امنيت ملي چيست؟
روش: اين تحقيق از نوع تحقيقات موردي بوده بنابراين فرضيه هاي تحقيق با استفاده از اين متدلوژي بررسي شدند. براي اين منظور تحقيقات انجام شده در حوزه اجراي استراتژيک امنيت ملي مطالعه و ملاحظه شد. ابزار جمع آوري داده ها، فيش برداري بوده است.
يافته ها: داده هاي جمع آوري شده براي اين تحقيق، از طريق روش تحليل مقايسه الگوها که يکي از روش هاي تحليل در تحقيقات موردي است، تحليل شدند.
نتايج: نتايج حاصل از تحليل و ترکيب ادبيات نظري و داده هاي جمع آوري شده نشان داد که از بين انواع روش شناسي هاي تحقيق، روش تحقيق عملي روشي مناسب جهت تحقيقات اجراي استراتژيک امنيت ملي مي باشد. همچنين فرايند روش شناسي تحقيقات اجراي استراتژيک امنيت ملي بدين صورت است: 1) نگرش خود را درباره مفهوم، ابعاد، منشا و متغير امنيت ملي تعيين نماييد، 2) نگرش فلسفي خود را درباره امنيت ملي تعيين نماييد، 3) مسووليت خود را در مطالعات مديريت استراتژيک امنيت ملي تعيين نماييد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: در عصر بي اعتمادي و تلاطم شديد محيطي اتکاي صرف به دانش و تجربه مديريتي راهي به مقصود نخواهد برد. مديريت رويدادهاي غير منتظره به چيزي بيش از علم و تجربه نياز دارد. مطالعه مديريت در عصر کنوني نوعي رجعت به يکي از انديشه هاي فيلسوف بزرگ يوناني (ارسطو) به نام حکمت عملي يا دورانديشي را نشان مي دهد. اين مقاله بر آن است تا بنابه ماهيت ذاتي کارويژه هاي ناجا، عوامل کليدي شکل دهنده حکمت عملي در مديريت (حکمت مديريتي) را واکاوي کند و نوعي اولويت بندي از آن را ارايه دهد. حکمت مديريتي اشاره به اتخاذ تصميمي دارد که در آن پيوند عقلانيت و اخلاق، صلاح عامه يا خير همگاني را رقم مي زند.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف «توسعه اي»، از نظر طرح پژوهش «توصيفي» و از نظر روش پژوهش از نوع «همبستگي» به حساب مي آيد. در اين پژوهش از ابزار پرسشنامه براي بررسي نگرش 100 نفر نمونه از مديران و فرماندهان ناجا استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون هاي دوجمله اي و فريدمن استفاده گرديد.
يافته ها: در بين مديران و فرماندهان برداشت مشترکي از حکمت مديريتي وجود دارد، کليه عناصر شناسايي شده در تشکيل حکمت مديريتي نقش دارند و در نهايت اينکه ميزان اهميت عناصر شناسايي شده در رابطه با حکمت مديريتي با يکديگر متفاوت مي باشد.
نتيجه گيري: بر مبناي نتايج حاصله مي توان حکمت مديريتي را يک مفهوم چند بعدي دانست که با تکيه بر عناصر تشکيل دهنده آن پاسخگوي مسايل سازماني و امور انساني مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: در ايران با افزايش تعداد خودروها، ترافيک هر روز سنگين تر مي شود. عمدتا راه حل هاي ارايه شده از سوي نهادهاي مختلف بر اساس تامين اهداف سازمان مربوطه انجام شده و نتايج مطلوبي در برنداشته است. هدف از اين تحقيق، ارايه مدلي جامع از عوامل تاثيرگذار بر ترافيکي گامي برداشته شود.
روش: روش تحقيق حاضر توصيفي - پيمايشي است که بر اساس آن شاخص ها و مولفه هاي موثر بر ترافيک شناسايي شده و پس از توسعه مدل اوليه با روش استقرايي، مفاهيم و فرضيه هاي تازه اي تدوين گرديده و بر مبناي آنها مدل تکميل و با داده هاي واقعي آزمايش شده است.
يافته ها: عوامل موثر بر ترافيک عبارت است از: مديريت بر سفرهاي شهري، مديريت بر پارکينگ ها، مديريت ناوگاني و شبکه حمل و نقل عمومي، مديريت بر فرهنگ سازي ترافيک، مديريت بر شهرسازي، مديريت بر اورژانس ها، مديريت شبکه ترافيک، مديريت بر استانداردسازي، نصب و نگهداري خدمات ترافيکي، مديريت مکانيزه ترافيک، مديريت بر مهندسي ترافيک، مديريت بر تحقيق و توسعه.
نتيجه گيري: پيش از آزمون روابط علي توسط ليزرل مولفه هاي به کار رفته در مدل مفهومي با استفاده از تحليل عاملي بررسي گرديد که وجود مولفه هاي يازده گانه برآمده از متغيرهاي تحقيق را تاييد نمود. مقادير ستون هاي «ميزان اشتراک متغيرها» و «همبستگي متغيرها با مولفه مربوط» نشان داد اولا متغيرها به اندازه کافي برازش شده اند و ثانيا بين هر متغير با مولفه مربوط همبستگي مطلوبي وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: کشور ايران در دهه هاي اخير با رشد سريع و چشمگير جمعيت مواجه بوده، به گونه اي که در کمتر از دو دهه جمعيت ايران به بيش از دو برابر افزايش پيدا کرده است. رشد جمعيت در ايران مسايلي همچون: افزايش فقر، گسترش بي رويه شهرها، مشکل مسکن، مهاجرت هاي بي رويه روستاييان به شهرهاي بزرگ و از همه مهم تر، ايجاد شکل جديدي از زندگي به نام حاشيه نشيني را موجب شده است. محروميت و عدم برخورداري سکونتگاه هاي غيررسمي از تسهيلات زندگي شهري در قياس با ديگر نواحي شهري آن ها را کانون مسايل بغرنج شهري و انساني نموده است که يکي از آن ها افزايش بزه کاري و جرم مي باشد. از آنجا که سکونت گاه هاي غيررسمي شيراز از حيث جرم و جنايت در يک وضعيت بحراني قرار دارند، بنابراين در مقاله حاضر به تاثير ويژگي هاي محيطي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اين نقاط بر جرايم شش گانه پرداخته شده است.
روش: در اين تحقيق، با استفاده از روش هاي ميداني و اسنادي، اطلاعات لازم جمع آوري و جهت بررسي و مقايسه مناطق مختلف غيررسمي، اقدام به تهيه نقشه گرديد.
يافته ها: تحقيق بيانگر افزايش چشمگير جرم در نقاط غيررسمي شيراز در مقايسه با ساير مناطق شهر مي باشد. همچنين در سکونت گاه هاي غيررسمي که مهاجران بيشتري سکونت دارند، ميزان جرم بيشتر است.
نتيجه گيري : اتخاذ تدابير خاص براي ساماندهي و بهبود سکونت گاه هاي غيررسمي و جلوگيري از گسترش آن، از آنجا که اسکان غيررسمي در پاره اي از عوامل، فراتر از مکان آن شکل گسترش يافته و متقابلا بر محيطي فراتر از آن تاثير مي گذارد، چاره جويي اين مساله به سياست گذاري و اقداماتي نه فقط در سطح محلي آن، بلکه در سطح ملي نياز دارد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: کشور جمهوري اسلامي ايران در همسايگي جنوب شرقي خود با بزرگ ترين توليد کننده مواد مخدر جهان هم مرز مي باشد، از اين رو بيشترين آسيب هاي امنيتي و انتظامي را متحمل شده است. يکي از عوامل مهم در اين زمينه شرايط جغرافيايي به ويژه ژئومورفولوژيکي مرزهاي جنوب شرقي کشور است. گسترش واحدهايي مانند: بيابان هاي گرم و وسيع، کويرها و نمک زارهاي متعدد، مناطق کوهستاني و ديگر زمين شکل ها، حاصل فرايندهاي ژئومورفولوژيکي مسلط در اين مناطق است، که شرايط مساعدي را براي قاچاقچيان مواد مخدر فراهم نموده و آنها با بهره گيري از اين شرايط اقدام به اعمال غيرانساني خود مي نمايند. هدف از اين تحقيق مطالعه تاثير عوارض سطح زمين، قابليت ها و محدوديت هاي ناشي از اين اشکال بر قاچاق مواد مخدر مي باشد.
روش: روش تحقيق در قالب جمع آوري اطلاعات بر پايه مطالعات ميداني (بازديد ميداني از مسير نوار مرزي استان سيستان و بلوچستان از زهک تا جالق) و کتابخانه اي، با استفاده از روش توصيفي-تحليلي مبتني بر نگرش سيستمي است. ابزار فيزيکي تحقيق شامل: نقشه هاي زمين شناسي در مقياس 1:100000، توپوگرافي در مقياس 1:50000، تصوير ماهواره اي منطقه و همچنين برخي از اسناد و مدارک مربوط به اين محدوده بوده است.
يافته ها: نتايج نشان داد که قاچاقچيان مواد مخدر با شناخت کامل از وضعيت عوارض زمين و بهره گيري از آنها در بسياري از موارد مبادرت به اين عمل مي کنند و پيشنهاد مي گردد که نيروهاي نظامي و انتظامي بيش از پيش از طريق بارگيري علوم زمين به ويژه ژئومورفولوژي، براي انجام مأموريت هاي محوله اقدام کنند.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: در چند دهه اخير ظهور جنبش هاي اجتماعي، گستره متنوعي از اشکال رفتار جمعي را مطرح ساخته که از نظر اهداف، ماهيت و روش مبارزه، با جنبش هاي کلاسيک (سنتي) تفاوت اساسي دارد. اين رويکرد جديد، معطوف به قدرتي است که به تعبير استيون لوکس «بعد سوم قدرت» نام گرفته است. قدرتي که ماهيت آن متفاوت شده و چهره تازه اي يافته که مبتني بر ذهنيت پردازي و اقناع سازي است. در ايران، تغييرات گسترده فرهنگي و اجتماعي، به ويژه در کلان شهرها و نيز توسعه ارتباطات، زمينه هاي مناسبي را براي شکل گيري اين گونه جنبش ها فراهم ساخته اند. هدف اين تحقيق شناسايي ابعاد اين جنبش ها و بررسي ميزان گرايش آنان به قدرت نرم مي باشد و در اين راستا سوال اساسي تحقيق اين است که در ايران کنوني تا چه ميزان رويکرد جنبش هاي اجتماعي معطوف به بعد سوم قدرت (قدرت نرم) گرديده است؟
روش: روش تحقيق توصيفي-پيمايشي است. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه، در قالب طيف ليکرت مي باشد. جامعه آماري شامل فرماندهان و مديراني است که به لحاظ اقتضاي شغلي، با جنبش هاي اجتماعي ارتباط نزديک داشته اند. که به تعداد 72 نفر و از طريق روش تصادفي طبقه اي انتخاب شده اند.
يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان داد که در ايران چند دهه اخير، جنبش هاي اجتماعي به بعد سوم قدرت (قدرت نرم) گرايش يافته اند. آنها از نظر ويژگي و ماهيت، معطوف به فرهنگي شدن، ارزشي و هنجاري شدن، اقناع سازانه و خشونت گريزي گرديده و عمدتا از ابزارهاي خاصي چون رسانه، هنر، نمادگرايي و ... براي نشان دادن اعتراض و مبارزه استفاده کرده اند. نتيجه اينکه، مديريت و کنترل آنها بايد با در نظر گرفتن اين واقعيت ها صورت پذيرد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: امروزه اهميت رضايت بيماران و نقش محوري آنان در ارتقا مراکز ارايه دهنده خدمات سلامت، به خوبي آشکار است. مطالعه حاضر با هدف بررسي سطح رضايتمندي بيماران بستري در تعدادي از بيمارستان هاي عمومي کشور و عوامل مرتبط با آن انجام شد.
روش: در مطالعه توصيفي - مقطعي حاضر 600 بيمار بستري از شش بيمارستان نظامي در سطح کشور در سه ماهه سوم سال 1386 به صورت تصادفي انتخاب شدند. به دنبال ترخيص، چک ليستي حاوي اطلاعات پايه و پرسشنامه ارزيابي سطح رضايتمندي بيماران، در هشت بخش خدمات پزشکي، خدمات پرستاري، برخورد پرستاران، وضعيت تغذيه، امکانات رفاهي، خدمات پذيرش، ترخيص و حسابداري از تمامي بيماران تکميل گرديد.
يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) نمره کلي رضايتمندي از ارايه خدمات بيمارستاني (10) 83 بود. اختلاف آماري معناداري ميان نمرات رضايتمندي در بخش هاي مختلف ارايه خدمات بيمارستاني مشاهده شد (P<0.001). در آزمون post hoc، رضايت از نحوه ارايه خدمات پزشکي در مقايسه با برخورد پرستاران (P=0.004)، تغذيه (P<0.001)، امکانات رفاهي (P=0.001)، خدمات پذيرش (P=0.027)، ترخيص (P<0.001) و حسابداري (P=0.019)، به ميزان معنادار آماري بيشتر بود. ساير زمينه ها اختلاف آماري معناداري نشان ندادند (P>0.05). نمره رضايتمندي کلي در مردان (P<0.001) و بيماران برخوردار از پوشش بيمه (P=0.006) به ميزان معناداري مطلوب تر از سايرين بود.
نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضر بيانگر رضايتمندي مطلوب بيماران بستري، از نحوه ارايه خدمات درماني در بيمارستان هاي نقاط مختلف کشور بود که مي تواند به عنوان منبع مناسبي جهت ارتقا مراکز خدمات بيمارستاني، مورد استفاده مديران و سياست گذاران قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: با اهميت يافتن دانش در عصر حاضر و اشتياق سازمان ها براي پياده سازي مديريت آن به عنوان ابزاري براي بقا و بالندگي، لزوم به کارگيري مکانيسمي براي هدايت اين تلاش ها در مسيري درست، احساس مي شود و ارزيابي سطح مديريت دانش، چنين امکاني را فراهم مي کند. اين موضوع به خصوص براي سازمان هاي دانشي نظير دانشگاه ها، داراي اهميت حياتي است. هدف اين پژوهش ارزيابي سطح مديريت دانش در دانشگاه علوم انتظامي است.
روش: اين پژوهش به دو شيوه اسنادي و پيمايشي انجام و به کمک ابزارهاي فيش برداري و پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات آن جمع آوري گرديد، براي روايي ابزار تحقيق از نقطه نظرات اساتيد مجرب و صاحبنظر در مديريت دانش استفاده گرديد، پايايي آن نيز با استفاده از ضريب آلفاي کرونباخ (a=0.92) مورد تاييد قرار گرفت. داده هاي به دست آمده از طريق آماره هاي توصيفي و استنباطي (آزمون t استيودنت و فريدمن) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: دانشگاه علوم انتظامي در هيچ کدام از ابعاد تشخيص، تحصيل، به کارگيري، اشتراک، توسعه و نگهداري دانش داراي وضعيت ايده آل نيست. بين ابعاد مديريت دانش در اين دانشگاه با ساير دانشگاه ها نيز تفاوت هايي وجود دارد.
نتايج: سطح مديريت دانش در ابعاد شش گانه آن در دانشگاه علوم انتظامي با وضعيت مطلوب فاصله به نسبت زيادي دارد، همچنين اين دانشگاه در شرايط فعلي و به طور نسبي در بين ابعاد مديريت دانش، بهترين وضعيت را در تشخيص دانش و ضعيف ترين وضعيت را در تحصيل دانش مورد نياز خود دارد. با توجه به نتايج اين تحقيق، دانشگاه علوم انتظامي بايد با برنامه ريزي مناسب و تعامل با مراکز علمي معتبر به دنبال تقويت اين ابعاد باشد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: با توجه به حجم گسترده مسووليت ها و فعاليت هاي هر سازمان، بدون اتکا به آموزش هاي مستمر، رشد کمي و کيفي نيروي انساني آن سازمان در جهت انجام موثر ماموريت ها و خدمات، حاصل نمي گردد، خصوصا در عصر رقابتي حاضر که عدم بهره گيري موثر از فناوري اطلاعات، باعث پيشي گرفتن رقبا مي گردد. يکي از حوزه هايي که با بهره گيري از فناوري اطلاعات، دچار تحول بنيادين شده است، حوزه آموزش است. با توجه به نقش اساسي فناوري اطلاعات در ابعاد مختلف آموزش مانند آموزش مجازي، بهينه سازي انجام امور مختلف آموزش، سازمان ها با بهره گيري از فناوري اطلاعات، امکان اجرا موثر آموزش ها و انجام موثر فرآيندهاي مختلف آموزشي به منظور تحقق اهداف سازمان را خواهند داشت. هدف تحقيق بررسي نقش فناوري اطلاعات در بهبود آموزش در دانشگاه علوم انتظامي است.
روش: اين تحقيق کاربردي و به روش توصيفي ـ پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري آن کارکنان مطلع در امر آموزش دانشگاه علوم انتظامي با نمونه 144 نفر در سال 1386 مي باشد. داده ها با استفاده از پرسش نامه، که روايي و پايايي (?=0.892) آن تاييد گرديد، گرد آوري و با استفاده از آزمون تي مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافته ها: فناوري اطلاعات در طراحي و برنامه ريزي، اجرا، يادگيري، ارزشيابي آموزشي و ساختار آموزش نقش موثري دارد و دانشگاه علوم انتظامي بايد در اين زمينه با برنامه ريزي مناسب بستر مناسبي را براي به کارگيري فناوري اطلاعات در آموزش فراهم سازد.
نتيجه گيري: مهم ترين نقش اين تحقيق روشن سازي تاثير فناوري اطلاعات بر كاركردهاي مختلف آموزش مي باشد. دانشگاه علوم انتظامي مي تواند با تشكيل گروه هاي كاري متخصص امور آموزش و فناوري اطلاعات موجبات شكوفايي آموزش را با به کارگيري موثر فناوري اطلاعات، فراهم سازند.

 نسخه قابل چا

زمينه و هدف: سال هاست که تماشاگران فوتبال استاديوم هاي ورزشي را به صحنه کارزار عليه يکديگر تبديل مي نمايند، آنان با دست زدن به کنش هاي جمعي تخريبي نه تنها آسيب هاي زيادي به اموال عمومي وارد مي سازند بلکه امنيت عمومي، اقتدار پليس و نيروهاي امنيتي را با چالش روبه رو مي نمايند، اين تحقيق در پي آن است تا با کاوش روشمند در آرا و نظر مديران ناجا به راهکارهايي براي از ميان راندن اين گونه کنش ها دست يابد.
روش: در اين پژوهش با استفاده از روش پيمايش مقطعي از ميان مديران و فرماندهان ناجا، نمونه اي به حجم 126 نفر انتخاب گرديد. آنگاه نظر آنان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داراي پايايي بسنده (=0.78?)، سنجش شد و داده هاي حاصل با استفاده از آزمون دوجمله اي تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: با بهره گيري از کنترل نامحسوس، حضور فيزيکي محسوس پليس، عوامل، اقناع و عمليات رواني مي توان ميزان وقوع کنش هاي تخريبي تماشاگران فوتبال را تقليل داد. از ميان عوامل پنج گانه مذکور سهم عمليات رواني و کنترل نامحسوس در جلوگيري از وقوع کنش هاي تخريبي بيش از ساير عوامل است.
نتيجه گيري: از هر پنج شيوه مرسوم مديريت رفتارهاي جمعي (عمليات رواني، کنترل نامحسوس، روش هاي اقناع و مجاب سازي، عوامل و پليس پرشمار محسوس) مي توان براي جلوگيري از وقوع کنش هاي جمعي آشوبگرانه تماشاگران فوتبال استفاده کرد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: هدف اين پژوهش تعيين ميزان نقش راهبردهاي مديريتي در توانمندسازي مديران بوده است.
روش: جامعه آماري 1012 نفر از مديران عالي، مياني و عملياتي يکي از سازمان هاي کشوري در ستاد، مراکز استان ها و شهرستان هاي 13 استان بوده است. نمونه ها از طريق نمونه گيري خوشه اي و تصادفي منظم انتخاب شدند گردآوري داده ها از طريق پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. روايي ابزار سنجش به وسيله اساتيد و صاحب نظران حوزه توانمندسازي تاييد و پايايي آن نيز پس از اجراي آزمايشي (?=0.892) تعيين گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ميانگين، انحراف معيار، آزمون کولموگراف- اسميرنوف، آزمون فريدمن و آزمون کروسکال واليس انجام شد.
يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد در بين راهبردهاي مديريتي، عامل تدارک منابع بيشترين تاثير و عامل ساختار کمترين ميزان تاثير را در توانمندسازي مديران داشته اند.
نتيجه گيري: رتبه بندي راهبردهاي مديريتي موثر بر توانمندسازي مديران به ترتيب شامل تدارک منابع، شفافيت نقش، پاداش، حمايت، ارزيابي عملکرد، فناوري اطلاعات، سبک رهبري و ساختار بوده است.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: امروزه سازمان ها براي رسيدن به اهدافشان با توجه به شرايط محيطي ازجمله فرصت ها، تهديدها و نقاط ضعف و قوت خويش، استراتژي هايي را اتخاذ مي کنند که سازمان هاي غيردولتي نيز از اين قاعده مستثني نيستند. پژوهش حاضر با هدف بررسي استراتژي هاي سازمان هاي غيردولتي در جهت رشد و توسعه سرمايه اجتماعي پرداخته است.
روش: روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي ـ پيمايشي مي باشد. داده هاي پژوهش به وسيله پرسشنامه محقق ساخته از طريق 196 نفر از مديران ارشد سازمان هاي غيردولتي در شهر تهران به صورت نمونه گيري خوشه اي گردآوري شده است. بدين منظور پرسشنامه اي در رابطه با اين دو متغير طراحي شد و پس از اطمينان از روايي و پايايي آن در ميان جامعه نمونه توزيع گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري توصيفي و براي تجزيه و تحليل و آزمون فرضيه ها از تکنيک هاي همبستگي شامل: کلموگروف، اسپيرمن، تاوکندال بي، دي سامرز و براي تعيين اولويت بندي عوامل موثر شناخته شده از آزمون رتبه بندي فريدمن استفاده شده است.
يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد که به کارگيري استراتژي هاي نهادهاي غيردولتي، موجب ايجاد و ارتقا سرمايه اجتماعي در سازمان ها خواهد شد.
نتيجه گيري: سازمان هاي غيردولتي و نفوذ قابل توجه آنها در جامعه موجب افزايش سرمايه اجتماعي مي گردد و مي توانند شرکاي نوپاي دولت در عرصه هاي خدمات بشر دوستانه و عام المنفعه محسوب گردند.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: تعريف مشخص هر پديده، امکان تحليل منطقي و علمي آن را فراهم نموده و با ايجاد زمينه براي هدف گذاري دقيق، تدوين درست راهبردها و هدايت مناسب اقدامات اجرايي، شرايط را براي مديريت کارآمد آن مهيا مي سازد. هدف اصلي اين پژوهش، مفهوم شناسي بحران در حوزه دانش پليسي از طريق تبيين ابعاد و مولفه هاي بحران انتظامي است. دو سوال اصلي پژوهش عبارتاند از: بحران از ديدگاه انتظامي چيست؟ ابعاد و مولفه هاي تشکيل دهنده بحران با رويکرد انتظامي کدام اند؟
روش: تحقيق از نوع توصيفي تحليلي است و مطالعات اکتشافي به روش کتابخانه اي و بررسي اسنادي انجام و پس از تدوين ادبيات موضوع، جامعه خبره از متخصصان انتظامي انتخاب با استفاده از پرسشنامه و به روش دلفي از آنها پيرامون ابعاد و مولفه هاي تشکيل دهنده بحران انتظامي نظرسنجي شد. بر اساس روش فرايند تحليل سلسله مراتبي داده ها (AHP) نظرات تخصصي خبرگان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: مناسب ترين تعريف بحران انتظامي عبارت است از مجموعه شرايط و وضعيتي که ارزش ها و اهداف سازماني نيروي انتظامي در خطر باشند و ابعاد سه گانه تهديدات عليه دستاوردهاي انقلاب اسلامي، تهديدات عليه نظم و امنيت اجتماعي و تهديدات عليه آسايش عمومي و فردي، ابعاد اصلي بحران در اين رويکرد مي باشند.
نتيجه گيري: وقوع بحران از هر نوعش تهديدات امنيتي و نيازهاي امنيتي مرتبط با وظايف و ماموريت هاي نيروي انتظامي را ايجاد مي نمايد و ناجا در تمامي بحران ها داراي مسووليت بحران ستيزي است. ابعاد سه گانه بحران انتظامي به مولفه ها و شاخص هاي ديگر تقسيم مي شوند و از تجزيه و ترکيب آنها اشکال گوناگون بحران در سطوح مختلف قابل تعريف و تحليل است.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: استرس شغلي تجربه جهاني در حال گسترش مي باشد که به عنوان يک عامل مهم خطرساز در بيماري هاي جسمي و رواني مطرح بوده و باعث کاهش در عملکرد کاري و رضايت شغلي مي شود. در همين راستا، اين مطالعه با هدف اصلي بررسي ميزان فراواني استرس شغلي در رانندگان شهر تهران انجام شده است.
روش : در يک مطالعه توصيفي- مقطعي، تعداد 202 نفر از رانندگان سرويس دهي عمومي شهرداري و مراکز نظامي شهر تهران با ميانگين سني 41.66±8.70 سال، ميزان استرس شغلي آنها با استفاده از فرم اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه استرس شغلي اسيپو بخش و قرار گرفت.
يافته ها: مطالعه نشان داد که اکثريت افراد مورد مطالعه يعني 97% افراد متاهل، 95% تحصيلات بالاي سيکل و 66.3% فاقد منزل مسکوني شخصي بودند و فقط 3.5% از درآمد ماهيانه و 13.5% از شغل خود رضايت کامل داشتند. 21.3% افراد سيگاري و 16% از مشکل جسمي شکايت داشتند. از نظر ميزان استرس شغلي نيز در حيطه بارکاري نقش فاقد استرس شديد، بي کفايتي نقش 20.8%، دوگانگي نقش 6.5%، محدوده نقش 10.7%، مسووليت 5% و محيط فيزيکي 18.8% داراي استرس شديد بودند.
نتيجه گيري: از آنجايي که استرس شغلي در رانندگان زمينه ساز بروز مشکلات و عوارض جسمي، رواني و رفتاري گشته و عملکرد سازماني را کاهش مي دهد، به علاوه باعث بروز حوادث و تصادفات گشته و معلوليت و مرگ انسان ها را به دنبال خواهد داشت، لازم است ضمن بررسي جامع تر ميزان اين استرس در رانندگان، تدابير لازم جهت کاهش پيامدهاي آن انديشيده شود.

 نسخه قابل چاپ