بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

به موجب قانون مدني، طلاق از اختيارات مرد است. تنها محدوديتي كه در قانون ما نسبت به اعمال اين حق وجود دارد لزوم مراجعه به دادگاه و رعايت شرايط اغلب شكلي مي باشد. وجود حقي با چنين گستردگي خود به خود ممكن است مورد سوء استفاده قرار گيرد و اعمال يا عدم اعمال نا به جاي آن موجب اضرار زوجه و تحميل فشارهاي ناموجهي بر او گردد. در اين پژوهش كوشيده شده به سوء‌ استفاده از حق طلاق و راه هاي جلوگيري از آن پرداخته شود و طرق جبران خسارت از زنان مطلقه مورد بررسي قرار گيرد. آن چه از منابع فقهي استنباط مي گردد آنست كه اگرچه طلاق در دست مرد است اما طلاق هاي ناموجه و بي جهت امري مذموم و ناپسند دانسته شده اند.
در قوانين نيز به طور پراكنده حمايت هايي از زنان در اين خصوص صورت گرفته اما هيچ وقت كافي نبوده است. روش هايي كه قانون گذار به منظور جلوگيري از سوء‌ استفاده از حق طلاق مقرر كرده: طلاق خلع، مبارات و طلاق قضايي مي باشد. اين روش ها در مواردي اعمال مي گردند كه مرد با عدم اعمال نا به جاي حق طلاق، زن را وادار به ادامه زندگي مشتركي كند كه براي او دشوار و غيرقابل تحمل است. به نظر مي رسد بتوان جهت جلوگيري از سوء استفاده از حق طلاق خصوصا در مواردي كه با اعمال نا به جا و ظالمانه آن مواجه هستيم راهكارهاي ديگري نيز ارايه داد. از جمله مي توان به سلب اثر مورد نظر سوء‌ استفاده كننده از طلاق و الزام به جبران خسارت از زني كه در اثر وقوع طلاق متحمل صدماتي شده است، اشاره نمود.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين مطالعه، مقايسه کارکرد خانواده در بيماران مبتلا به اختلالات اضطرابي و افسردگي با گروه غيرباليني و نيز بررسي ميزان هم پوشي در کارکرد خانواده بيماران مبتلا به اختلالات اضطرابي و افسردگي است. شرکت کنندگان در اين پژوهش شامل 90 نفر (67 نفر زن) بوده، که از اين تعداد 46 بيمار در قالب دو گروه مبتلا به اختلالات اضطرابـي (n=18) و افسردگي(n=28)  و 44 نفر در گروه غيرباليني قرار گرفتند.
مقياس سنجش خانواده (FAD) توسط افراد هر سه گروه تکميل شد. آزمون تحليل واريانس چندمتغيره (MANOVA) براي بررسي معنادار بودن تفاوت ميانگين هاي سه گروه انجام شد.
بر اساس نتايج تحليل واريانس چندمتغيره بين گروه بيماران مبتلا به افسردگي، اختلالات اضطرابي و گروه غيرباليني، تفاوت معناداري در نمرات ميانگين زيرمقياس هاي FAD وجود داشت. بدکارکردي حوزهاي کارکرد کلي، حل مساله، نقش ها، پاسخگويي عاطفي، و کنترل رفتار در دو گروه بيماران، هم پوشي نشان داد. گروه بيماران افسرده به طور خاص در بعد ارتباطات و بيماران مبتلا به اختلالات اضطرابي در بعد آميختگي عاطفي بدکارکردي نشان دادند. تلويحات باليني و پژوهشي اين مطالعه مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين تحقيق بررسي روابط خانواده و دولت در حوزه تعليم و تربيت و ارايه مدلي متناسب با ديدگاه اسلامي براي سازمان دهي نظام آموزش رسمي است. براي رسيدن به اين هدف ابتدا از ميان اسناد كتابخانه اي بر حسب ملاك «ارتباط با موضوع» چهار دسته اسناد انتخاب شد كه عبارتند از: اسناد حقوق بين المللي و حقوق اسلامي، نظريه هاي انديشمندان حوزه جامعه شناسي، دانش سياسي و فلسفه تعليم و تربيت، گزارش هاي مربوط به حوزه آموزش و پرورش تطبيقي، متون مقدس و آثار مربوط به انديشه اسلامي.
سپس از ميان اسناد مذكور بر اساس ملاك هاي اصالت، اعتبار، شهرت،‌ امكان دسترسي، منابع تحقيق انتخاب شدند و مورد مطالعه مروري، بررسي انتقادي و هم چنين مطالعه تفسيري قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده به كمك روش هاي تحليل مفهومي، تحليل گزاره اي و پرسش از متن، بررسي و در سه دسته نقد وضع موجود، علت شناسي و پيش بيني وضع مطلوب (ممكن) دسته بندي شدند. در مجموع نتايج تحقيق نشان مي دهند، وضع موجود نظام هاي آموزشي از جهت تعامل دولت و خانواده بر رويكرد دولت محور استوار است. ولي درباره مناسبات تربيتي خانواده و دولت سه نظريه مطرح است كه عبارتند از: نظريه دولت محور، نظريه خانواده محور و نظريه وظيفه مشترك. هر يك از اين سه نظريه محدوديت هايي دارند و از مباني خاصي متاثرند. نگاه اسلام به رسالت تربيتي خانواده و دولت نوعي تعامل ويژه ميان آن ها را اقتضا مي كند كه با سه نظريه مذكور متفاوت است و در مدل يك سه ضلعي قابل تحقق مي باشد. اين مدل داراي چهار ويژگي مهم است كه عبارتند از: در تمام سطوح مديريتي نظام آموزشي جريان دارد و به مدرسه محدود نمي شود؛ شامل دو نقش مشاركتي و نظارتي است؛ سه جانبه است و علاوه بر دولت و خانواده،‌ جامعه مدني را نيز درگير مي كند؛ گستره وسيعي از تعامل را در بر مي گيرد كه علاوه بر اجرا، شامل هدف گذاري، برنامه ريزي، مديريت و راهبري،‌ ارزشيابي و اصلاحات مي شود.

 نسخه قابل چاپ

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه پايگاه هويت و روابط ولي ـ فرزندي در زنان معتاد است. اين تحقيق از نوع توصيفي ـ پس رويدادي است. نمونه مورد بررسي شامل 40 نفر از زنان معتاد مراجعه کننده به مراکز توانبخشي معتادين و40 زن غيرمعتاد و همتا با اين گروه است. از آزمون گسترش يافته عيني پايگاه هويت من (EOM-EIS2) (مارسيا، 1966) و مقياس روابط ولي - فرزندي (فاين و همکاران، 1983) به عنوان ابزار جمع آوري داده ها استفاده شد.
تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل تشخيصي گام به گام نشان داد رابطه با پدر، رابطه با مادر و هويت معوق، به ترتيب از بيشتر به کمتر توانايي پيش بيني عضويت افراد در گروه هاي معتاد و غيرمعتاد را دارند. لذا ارتقا روابط والدين با فرزندان و کمک به فرزندان در غلبه بر هويت ناپايدار و معوق مي تواند به عنوان عوامل محافظت کننده در برابر اعتياد درنظر گرفته شوند.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر به بررسي تاثير پيوند اجتماعي ايجاد شده توسط خانواده بر خشونت ميان فردي نوجوانان پسر در شهر يزد مي پردازد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي است. 385 نوجوان پسر با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و به صورت تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به خشونت با استفاده از پرسشنامه استانداردCTS ، و اطلاعات مربوط به خانواده با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به دست آمدند.
نتايج نشان دادند بين چهار عامل موثر در جامعه پذيري كه در خانواده وجود دارند و رفتارهاي خشونت آميز نوجوانان آن خانواده، همبستگي منفي و معنا داري وجود دارد. نتايج رگرسيون سلسله مراتبي نشان دادند كه متغيرهاي كنترل والدين و دلبستگي به خانواده براي خشونت كلامي؛ متغير هاي كنترل والدين، دلبستگي به خانواده، سن و پايه تحصيلي براي خشونت جسماني ملايم و شديد؛ متغيرهاي كنترل والدين، دلبستگي به خانواده، توافق والدين، سن و پايه تحصيلي براي خشونت ميان فردي در مجموع پيش بيني كننده هاي برجسته تري بودند.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر با هدف مقايسه استرس والدگري در مادران کودکان اتيستيک با مادران کودکان بهنجار انجام شده است. نمونه شامل 90 نفر (45 مادر کودک درخودمانده و 45 مادر کودک بهنجار) مي شود. هر دو گروه پرسشنامه استرس والدگري آبيدين (1990) را تکميل کردند.
مادران کودکان اتيستيک به صورت در دسترس انتخاب گرديدند. مادران کودکان اتيستيک با نمونه اي متشکل از 45 مادر کودک عادي که از لحاظ تحصيلات، سن کودک و وضعيت اقتصادي و اجتماعي همتا شده بودند مقايسه شدند. داده ها با استفاده از آزمون MANOVA تحليل شد. نتايج نشان دادند که استرس والدگري در مادران کودکان اتيستيک در هر دو قلمرو والدگري و قلمرو کودک و هم چنين استرس والدگري کل به طور معنادار بالاتر از مادران کودکان بهنجار بود. مادران کودکان اتيستيک با استرس هاي بسيار مواجه اند که اين استرس مي تواند مربوط به کودک، والد يا جامعه باشد. از جمله ماهيت مبهم اختلال اتيسم، خصوصيات کودک، نگراني راجع به تداوم شرايط، پذيرش کم جامعه و حتي ساير اعضاي خانواده نسبت به رفتارهاي کودک درخودمانده و نيز شکست در دريافت حمايت هاي اجتماعي مي تواند در بروز اين استرس موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه نقش پيش بيني کننده سبک هاي تربيتي والدين در چگونگي شکل گيري خودهاي واقعي، ايده آل و بايدي و نيز فاصله بين خودهاي واقعي با خودهاي ايده آل و بايدي در دختران و پسران دانشجو طراحي و اجرا گرديد.
بدين منظور تعداد 263 نفر دانشجو 136) پسر و 127 دختر( به عنوان نمونه غير احتمالي در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هاي روش تربيتي و مقياس خود گسستگي (مقياس اندازه گيري فاصله خودها) را تکميل نمودند.
نتايج تحليل داده ها با استفاده از تحليل هاي همبستگي نشان داد که بين نمرات انواع خودها و ابعاد محبت - طرد و کنترل - آزادي همبستگي معناداري وجود دارد. با استفاده از تحليل رگرسيون نشان داده شد که سبک هاي تربيتي استبدادي و طردکننده در مقايسه با ساير سبک ها معتبرترين پيش بيني کننده ها براي انواع خودها و فاصله خودها مي باشند، به نحوي که اين پيش بيني با شکل گيري خودهاي واقعي و ايده آل رابطه، منفي دارد. البته در پيش بيني شکل گيري خود بايدي با سبک تربيتي استبدادي جهت رابطه، مثبت و با سبک تربيتي طرد کننده منفي مي باشد. هم چنين سبک تربيتي استبدادي نقش پيش بيني کننده منفي در پيش بيني فاصله بين خودهاي واقعي و ايده آل و نقش پيش بيني کننده مثبت براي پيش بيني فاصله خودهاي واقعي و بايدي دارد.
در تبيين نتايج بدست آمده به نقش کيفيت ارتباطات به خصوص ارتباطات نزديک والد - فرزند و نيز نقش سبک هاي تربيتي والدين از طريق جامعه پذيري بر شکل گيري نظام خود و فاصله هاي مطلوب و نامطلوب بين انواع خودها اشاره شده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از پژوهش حاضر بررسي مقدماتي ويژگي هاي روان سنجي نسخه فارسي پرسشنامه افسردگي کودکان است. نمونه پژوهش شامل 407 دانش آموز 12 الي 14 سال 234) پسر و 173 دختر( است که با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند.
پرسشنامه افسردگي کودکان، مقياس افسردگي کودکان و پرسشنامه افسردگي بک در بين آزمودني هاي پژوهش اجرا شد. نتايج نشان داد که پايايي بازآزمايي و همساني دروني کل پرسشنامه افسردگي کودکان به ترتيب برابر با 0.82 و 0.83 است.
هم چنين همبستگي بين پرسشنامه افسردگي کودکان، مقياس افسردگي کودکان و پرسشنامه افسردگي بک به ترتيب برابر با 0.79 و 0.87 محاسبه شد که بيانگر روايي همگراي پرسشنامه افسردگي کودکان است. نتايج تحليل عاملي تاييدي نشان داد که مدل پنج عاملي پرسشنامه افسردگي کودکان در جامعه ايراني برازش دارد. نتايج آزمون تحليل واريانس نشان داد که ميانگين نمرات کل افسردگي دختران به طور معناداري بيشتر از پسران است. هم چنين ميانگين نمرات کل افسردگي آزمودني هاي 14 سال به طور معناداري بيشتر از آزمودني هاي 12 سال است.

 نسخه قابل چاپ

خود ناتوان سازي عبارت از انجام يا عدم انجام کاري به منظور عذرتراشي براي شکست هاي احتمالي است. اين سازه به دو شکل رفتاري و ادعايي ديده مي شود. اين رفتار مي تواند تحت تاثير سبک هاي فرزندپروري قرار گيرد. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سبک فرزندپروري ادراک شده بر خود ناتوان سازي است. روش پژوهش، پس رويدادي و جامعه آن شامل دانشجويان مقطع کارشناسي دانشگاه شهيد بهشتي است که از بين آنان با روش نمونه گيري هدفمند و بر اساس وجود حداقل 30 نفر در هر يک از سبک هاي فرزندپروري نمونه گيري انجام شد.
نمونه پژوهش 184 نفر شامل 95 دختر و 91 پسر است. ابزار جمع آوري اطلاعات مقياس خود ناتوان سازي و پرسشنامه سبک هاي فرزندپروري ادراک شده بود. داده هاي جمع آوري شده با آزمون آماري مانوا تحليل گرديد. نتايج نشان داد که خود ناتوان سازي رفتاري و کلي در سبک فرزندپروري استبدادي به طور معناداري بيشتر از ساير سبک هاي فرزندپروري است. سبک فرزندپروري و جنس نيز داراي رابطه تعاملي هستند. خود ناتوان سازي ادعايي در سبک فرزندپروري مقتدرانه در دختران بيشتر از پسران است و در سبک فرزندپروري استبدادي خود ناتوان سازي ادعايي در پسران بيشتر از دختران است. نتايج نشان دهنده اهميت تاثير محبت و کنترل در روابط والد - فرزند بر خود ناتوان سازي است.

 نسخه قابل چاپ

مقاله حاضر تحليلي بر ادبيات پژوهشي ايمني کودکان در ايران است. حوادث يکي از مهم ترين علل مرگ و معلوليت هاي کودکان ايراني است. به منظور بهبود شرايط ايمني کودکان بررسي علمي موضوعاتي چون ميزان وقوع حوادث کودکان در ايران، علت وقوع حوادث و آموزش هاي ارايه شده جهت پيشگيري از حوادث کودکان ايراني ضروري است. بررسي مطالعات و پژوهش ها نشان مي دهند که کودکان زير 5 سال بيشتر در معرض خطر حوادثي چون سوختگي ها، مسموميت و سقوطند، در حالي که ايمني کودکان بزرگتر از 5 سال بيشتر با تصادفات خياباني به خطر مي افتد.
مطالعات معدودي به بررسي عوامل حوادث کودکان پرداخته اند و بدين ترتيب نتيجه گيري هاي پژوهش فعلي بايد با احتياط صورت گيرد. بررسي ها بيانگر آنند که شرايط پرخطر محيطي عامل مهمي براي رخ دادن بسياري از حوادث کودکان است. سطح تحصيلات والدين نيز عاملي مرتبط در بروز حوادث کودکان مي باشد. آموزش هاي ايمني مربوط به کودکان، از طريق مدرسه، والدين، کتاب ها و برنامه هاي تلويزيوني ارايه مي شوند. والدين مهم ترين منبع آموزش ايمني کودکانند، در حالي که آن ها رسانه هاي گروهي از بهترين منبع آموزش ايمني کودکان براي خود مطرح مي کنند. هم چنين، آموزش هاي مربوط به ايمني کودکان به والدين در کتاب ها گنجانده شده است. به طور کلي برنامه آموزشي جامع و مشخص براي بهبود سطح ايمني کودکان در کشور وجود ندارد. اما بايد اشاره کرد که موضوع ايمني کودکان هم در مجامع علمي و هم در مجامع برنامه ريزي و سياست گذاري مورد غفلت واقع شده است.

 نسخه قابل چاپ

از دو دهه گذشته موقعيت زنان از نظر تحصيل و پايگاه اجتماعي - اقتصادي فراتر رفته و به دستيابي آنان در کنترل منابع و قدرت تصميم گيري در خانواده انجاميده است. اين واقعيتي انکارناپذير است که اگر هر دو همسر در تصميم گيري ها مشارکت داشته باشند، نتايج بهتري حاصل خواهد شد تا اين که هر يک از همسران به تنهايي تصميم گيرنده باشند.
اين پژوهش به منظور بررسي تاثير اشتغال زنان بر قدرت تصميم گيري آن ها در خانواده انجام شده است.
اين تحقيق از نوع پيمايشي (توصيف و تحليل) مي باشد. جامعه پژوهش زنان متاهل دره شهر از استان ايلام و تعداد نمونه 300 نفر 200) زن خانه دار و 100 زن شاغل( هستند، که به صورت تصادفي انتخاب شده اند. از پرسشنامه و طيف ليکرت استفاده شده است. براي آزمون فرضيه ها روش تحليل واريانس و آزمون T مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاصله به روشني حاکي از معنادار بودن رابطه ميان اشتغال زنان با قدرت تصميم گيري در خانواده است. هم چنين نتايج نشان مي دهند که اشتغال زنان سبب افزايش قدرت تصميم گيري آن ها در امور اقتصادي، نحوه تربيت فرزندان، تعيين مواليد، تعيين نحوه گذران اوقات فراغت و افزايش مشارکت سياسي - اجتماعي آنان مي شود. اما ميان اشتغال زنان و ديد و بازديدهاي خانوادگي رابطه معناداري يافت نشد. به علاوه نتايج اين تحقيق معناداري رابطه بين متغيرهاي مستقل و متغيرهاي وابسته را نشان داد.

 نسخه قابل چاپ

طلاق، به موجب قوانين و مقررات ايران، از اختيارات مرد است و تنها در موارد خاصي زن مي تواند از دادگاه درخواست طلاق نمايد، که به آن طلاق قضايي گفته مي شود.
آن چه که در بحث طلاق قضايي از اهميت ويژه اي برخوردار است، ماهيت آن است چرا که بر حسب اين که چه ماهيتي دارد، آثار متفاوتي بر آن مترتب مي گردد. ماهيت طلاق قضايي مورد اختلاف است. گروهي بر اين عقيده اند که رجعي است و گروه ديگر آن را باين مي دانند، که هر يک از اين نظرات ايرادات اساسي و مهمي دارند.
ديدگاه سومي که در اين نوشتار متناسب با خصوصيات طلاق قضايي مطرح شده، اين است که چنين طلاقي را «در حکم باين» بدانيم. اين ديدگاه نه تنها عيوب نظرات قبلي را ندارد بلکه گامي اساسي در جهت حفظ نهاد خانواده و احقاق حقوق زنان بوده و راه سوء استفاده هاي احتمالي مردان را سد مي کند.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي مداخله آموزش روان شناختي خانواده بر كاهش ابراز هيجان در خانواده هاي بيماران مبتلا به اختلالات شديد روان پزشكي انجام شد. گروه نمونه، شامل خانواده هاي 30 نفر از بيماران مبتلا به اختلالات شديد روان پزشكي بودند كه به صورت نمونه گيري در دسترس از دو بيمارستان در شهر تهران انتخاب، و با روش غيرتصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند.
آزمودني ها پرسشنامه سوالات خانواده (FQ) را تكميل نمودند و سپس مداخله آموزش روان شناختي خانواده در مورد گروه آزمايش به اجرا در آمد، در حالي كه گروه كنترل درمان خاصي را دريافت نكرد. نتايج بدست آمده نشان داد در حالي كه آموزش روان شناختي خانواده كاهش معناداري را در مولفه نظرات انتقادي ايجاد كرده است، اما مولفه درگيري عاطفي شديد تغيير معناداري را نشان نداده است. در تبيين نتايج فوق اين نكته مورد توجه قرار گرفته است كه با توجه به نتايج پژوهش ها و محتواي مولفه ها، نظرات انتقادي حساسيت كمتري براي پيش بيني عود دارد. از سوي ديگر با توجه به اين كه برنامه هاي آموزشي مداخلات خانواده عموما با هدف كاهش عود بيماري تدوين شده اند، به طور طبيعي در اين گونه مداخلات صرفا مولفه هاي موثر در اين زمينه مورد توجه قرار مي گيرند. بنابراين مولفه درگيري عاطفي شديد شايد نقش پررنگي در اين مداخله هاي آموزشي به خود اختصاص ندهد. علاوه بر اين با توجه به ماهيت فرهنگي اين مولفه، به نظر مي رسد تغيير آن مستلزم صرف زمان بيشتر و مداخله هاي عميق تري باشد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش مشخص نمودن ميزان پيشرفت درمان افراد مبتلا به اسكيزوفرني از طريق آموزش به خانواده ها در راستاي اصلاح افكار، باورها و نگرش هاي نادرست نسبت به اين دسته از بيماران و افزايش اطلاعات آنان در برخورد صحيح و توقع درست از آنان است. روش تحقيق نيمه تجربي و متغير مستقل 6 جلسه آموزش شناختي به خانواده افراد اسكيزوفرنيك و متغير وابسته به ميزان پيشرفت درمان اين بيماران بوده است.
جمله آماري اين پژوهش افراد مبتلا به اسكيزوفرني و خانواده آنان در شهرستان نجف آباد در سال 1384 بودند.
نمونه تحقيق 30 فرد اسكيزوفرنيك (به تشخيص پزشك متخصص) و خانواده هاي آنان بودند كه به شيوه تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار تحقيق، مقياس سنجش علايم مثبت و منفي اسكيزوفرنيا (تست پنس) بود. آلفاي كرونباخ اين تست 0.8 برآورد شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه آموزش شناختي به خانواده ها در پيشرفت درمان مبتلايان به اسكيزوفرني موثر بوده است (P<0.01). هم چنين ابعاد شناختي يعني افزايش اطلاعات و ارتقا سطح آگاهي خانواده ها، اصلاح افكار، باورها و نگرش نادرست نسبت به اين دسته از افراد در پيشرفت درمان آنان موثر بوده است (P<0.01).

 نسخه قابل چاپ

سيستم «مدير مورد» يكي از اثر بخش ترين روش هاي مداخله بيماران اسكيزوفرني و خانواده هاي آنان است. مطالعه حاضر با هدف استفاده از خدمات مديريت مورد توسط مصرف كنندگان خدمات روان پزشكي و اعضا خانواده بيماران اسكيزوفرني و مقايسه اثربخشي آن با گروه كارشناسان بهداشت انجام شده است.
روش اين مطالعه از نوع مداخله اي و دو سر كور بود. اعضا خانواده 117 بيمار اسكيزوفرني پرسشنامه هاي «سلامت رواني GHQ-28»، «پرسشنامه آگاهي سنجي خانواده هاي مبتلايان به اسكيزوفرنيا»، فرم كوتاه آزمون برنامه مصاحبه تجارب خانواده هاي بيماران رواني را قبل و بعد از ارايه خدمات در منزل توسط دو گروه مدير مورد كارشناسان بهداشت روان و اعضا خانواده بيماران تكميل كردند. نتايج نشان داد كه اثربخشي مداخله توسط گروه اعضا خانواده با اثربخشي مداخله توسط كارشناسان گروه بهداشت، يكسان بوده است و آگاهي و فرسودگي خانواده هاي بيماران تنها در اثر مداخله، بدون در نظر گرفتن گروه مداخله گر افزايش معناداري يافته است. استفاده از افراد غيرمتخصص در مديريت مورد امكان استفاده بيشتر و گسترده تر خانواده هاي بيماران را از خدمات بهداشت رواني فراهم مي كند.

 نسخه قابل چاپ