پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
| 1 : روابط خارجي زمستان 1388; 1(4):7-42. |
| |
| سازوکارهاي بين المللي و ميزان بازدارندگي آنها در نقض حقوق بشر |
| |
| مهرپور حسين* |
| |
| * دانشگاه شهيد بهشتي |
| |
|
يکي از موضوعات مهم دنياي امروز که مايه نگراني جامعه بشري در دهه اول قرن بيست و يکم است، نقض فراگير حقوق بشر در سراسر جهان، توسط دولت هاي مختلف، نسبت به اتباع خود و يا ديگر مليت ها و اقوام است. تمهيدات مختلف بين المللي مشخصا پس از جنگ جهاني دوم و تاسيس سازمان ملل، براي جلوگيري از نقض حقوق بشر يا کم کردن دامنه آن، اتخاذ شده است. اين تمهيدات و سازوکارها به اختصار عبارت است از: تدوين و تصويب اسناد متعدد بين المللي، تبيين موازين و مفاهيم حقوق بشر، سوق دادن دولت ها به سمت تصويب آن اسناد، ايجاد التزام و تعهد قراردادي براي اجراي آنها و نيز تاسيس نهادهاي گوناگون نظارتي و اجرايي که جديدترين آنها شوراي حقوق بشر و ديوان کيفري بين المللي است. جز ديوان کيفري بين المللي که مي تواند تصميمات اجرايي بازدارنده بگيرد، ساير سازوکارهاي نظارتي، از ضمانت اجرايي لازم برخوردار نيستند. ديوان کيفري بين المللي هم با وجود پذيرش اهميت و مثبت بودن آن، عملا بازدارندگي لازم را در مقابل نقض بي شمار حقوق انسان ها از سوي انواع دولت ها در گوشه وکنار دنيا ندارد. در اين فضاي تيره وتار و نوميد کننده باز هم بايد دل سوزان، انسان دوستان و طرف داران واقعي حقوق بشر از تلاش بازنايستند و به منظور عرفي کردن و آمره کردن قواعد اساسي حقوق بشر مجاهدت بيشتري کنند. |
| |
| كليد واژه: حقوق بشر، بازدارندگي، معاهدات بين المللي حقوق بشر، شوراي حقوق بشر، ديوان کيفري بين المللي |
| |
 |
|
نسخه قابل چاپ
|
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 4:47 PM
تشکرات از این پست
