بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اين مقاله بر اساس پژوهشي در بين 361 نفر از دانشجويان رشته هاي علوم اجتماعي تدوين شده است. هدف از ارايه اين مقاله ارزيابي مناسبات و تعاملات دانشجويان در قلمروهاي گوناگون از جمله در زمينه هاي اجتماعي و آموزشي است. پنداشته هاي نظري اين پژوهش برآمده از آراي نظريه پردازان جامعه شناسي علم است و بر اساس آنها تعاملات بين دانشجويان در ايجاد انگيزش و انرژي عاطفي و نيز يادگيري و موفقيت تحصيلي آنان تاثير گذار است. اين تحقيق با روش پيمايشي و با كاربرد ابزار پرسشنامه انجام شده و داده ها با استفاده از روشهاي آماري توصيفي و استنباطي و توسط نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شده اند. يافته هاي اين پژوهش برخي از فرضيات تدوين شده را اثبات مي كند. بر اساس اين يافته ها دانشجويان با يكپارچگي اجتماعي بيشتر يادگيري تعاملي بيشتري دارند. اين دانشجويان انگيزش و انرژي عاطفي بيشتري دارند و از رشته تحصيلي و استادان خود راضي ترند. دانشجويان يكپارچه تر پيشرفت تحصيلي بيشتري دارند و از خود اثربخشي بالاتري برخوردارند. دستاورد اصلي پژوهش فراهم ساختن زمينه هاي تجربي براي جلب توجه پژوهشگران و سياستگذاران به اهميت فضاي ارتباطات دانشجويي در پيشرفت تحصيلي و گسترش احساس رضايت و اثربخشي در بين آنان است.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

در حالي که به زعم اكثر افراد، اعم از متخصص و غيرمتخصص، تاثير منفي كنكور بر شرايط رواني راه ‎نيافتگان به دانشگاه امري قطعي تلقي مي شود، برخي نيز معتقدند كه مشكل اصلي به نظام آموزشي و به طور مشخص به آموزش و پرورش برمي گردد، نه به كنكور. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثيرات كنكور بر شرايط رواني راه ‏نيافتگان به دانشگاه اجرا شد. بر اساس اين هدف سطح سلامت عمومي، عزت‏ نفس و نشانه ‏هاي اختلالات رواني در بين راه ‏نيافتگان به دانشگاه نسبت به دانش ‏آموزاني كه هنوز در كنكور شركت نكرده ‎اند و همچنين، پذيرفته ‎شدگان در كنكور سنجيده ‏شد. نتايج نشان داد كه سلامت عمومي راه‏ نيافتگان به دانشگاه به‏ طور معني‏ داري پايين‏ تر از سلامت عمومي ‏دانش ‏آموزاني بود كه هنوز در كنكور شركت نكرده بودند؛ بين سلامت عمومي پذيرفته ‏شدگان در كنكور و راه‏ نيافتگان به دانشگاه تفاوت معني‏ داري وجود نداشت. همچنين، نتايج نشان داد كه از نظر نمرات عزت‏ نفس، دانشجويان بالاترين وضعيت و پشت ‏كنكوري ها پايين ‏ترين وضعيت را داشتند و در نهايت بجز اضطراب در بقيه اختلالات اندازه ‏گيري شده تفاوت معني ‏داري بين ميانگين نمرات مربوط به راه ‏نيافتگان به دانشگاه با دانش‏ آموزان و دانشجويان وجود نداشت.

 نسخه قابل چاپ

هدف کلي اين پژوهش بررسي قابليتهاي کارآفريني (استقلال طلبي، کنترل دروني، انگيزه پيشرفت، ريسک ‎پذيري و خلاقت) دانشجويان دانشگاه اصفهان و تاثير آموزشهاي دانشگاهي در افزايش اين قابليتهاست. پژوهش کاربردي است و از روش توصيفي پيمايشي استفاده شده است. به منظور گردآوري داده ‎ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. ضريب پايايي پرسشنامه 89/. برآورد شد. نمونه آماري مشتمل بر 250 نفر از دانشجويان دانشگاه اصفهان در سال 84-83 بود که از طريق نمونه‎ گيري تصادفي طبقه ‎اي انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده‎ ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي و از طريق نرم‌افزار SPSS انجام پذيرفت. نتايج نشان داد كه قابليتهاي کارآفريني دانشجويان در زمينه استقلال طلبي، کنترل دروني، انگيزه پيشرفت و خلاقيت بالاتر از حد ميانگين بود، اما نمرات ريسک پذيري از متوسط نمره معيار پايين تر بود. همچنين، آموزشهاي دانشگاهي در پرورش ويژگي هاي کارآفريني در دانشجويان موثر نبوده است.

 نسخه قابل چاپ

خانوارها حلقه ارتباطي بين سطح بهره‎ مندي اقتصادي اجتماعي و از جمله سرمايه ‎انساني يك نسل با نسل بعد محسوب مي شوند. هدف از تحليل‎ اثر ويژگي هاي اقتصادي اجتماعي خانوار بر احتمال ادامه تحصيل يا سطح برخورداري آموزشي فرزندان، شناخت ميزان و جهت تاثير عوامل مذكور است.
هدف از اجراي اين طرح شناخت عوامل موثر بر تصميم ‎‎‎گيري افراد براي ورود به دوره‎ هاي آموزش عالي در سطح خانوارهاست. مرحله اول اين طرح در سال 1382 و با استفاده از داده ‎هاي طرح آمارگيري از ويژگي هاي اقتصادي اجتماعي خانوار در سال 1374 به اجرا درآمد. در اين مرحله، از داده ‎هاي جديد (سال 1381) استفاده شده و با توسعه مشاهدات، فرضيات مختلف از تاثير ويژگي هاي اقتصادي اجتماعي خانوار بر احتمال ادامه تحصيل فرزندان آزمون شده است. اين مقاله به بيان نتايج طرح پژوهشي مذکور اختصاص دارد.
از مقايسه نتايج اين مرحله با مرحله قبل مي توان نتيجه گرفت كه تاثير سطح تحصيلات والدين يا سرمايه ‎انساني نسل قبل بارزتر و معني ‎دارتر شده است؛ به عبارت ديگر، در طي سالهاي اخير تاثير تحصيلات دانشگاهي والدين بر نگرش فرزندان نسبت به وجهه اجتماعي و احتمالا چشم ‎انداز اقتصادي تحصيلات عالي بيشتر شده است. اين نكته اهميت بارز انتقال سرمايه بين نسلي و لزوم توجه به توسعه آموزش براي نگهداشت سطح سرمايه ‎انساني نسلهاي آتي را نشان مي دهد.
در هر دو مرحله تاثير معني‎ دار وضعيت اقتصادي خانوار را مي توان تشخيص داد و نتايج دو مرحله در خصوص ميزان و جهت تاثير متغيرهاي جنسيت و سن افراد و تعداد اعضاي خانوار كاملا مشابه و پايدار است؛ به عبارت ديگر، همچنان احتمال ادامه تحصيل فرزندان پسر كمتر و احتمال ادامه تحصيل فرد در سنين بالاتر بيشتر است.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي و مطالعه علل اضطراب امتحان در دانشجويان و راههاي مقابله با آن است. نمونه آماري تحقيق شامل  200نفر از دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي در سال تحصيلي 79- 1378 و روش پژوهش علي - مقايسه‎اي و براي دستيابي به ارتباط متغيرها از روش همبستگي استفاده شده است. براي جمع‎ آوري داده ‎ها از پرسشنامه محقق ساخته، پرسشنامه اضطراب امتحان مهرگان و مقياس اضطراب عمومي نجاريان استفاده شده است. نتايج مطالعه نشان داد که بين دانشجويان زن و مرد در متغير اضطراب امتحان (P<0.05) و در متغير اضطراب عمومي تفاوت معني ‎‎داري وجود دارد (P<0.05). همچنين، بين اضطراب امتحان با اضطراب عمومي دانشجويان رابطه مثبت و معني دار وجود دارد (P<0.05)، بين اضطراب امتحان و اضطراب عمومي و راههاي مقابله با اضطراب رابطه منفي و معني ‎دار وجود دارد (P<0.05). عدم تمرکز و حواسپرتي و محيط نامناسب برگزاري امتحان بر اضطراب امتحان دانشجويان تاثير دارد و همچنين، از ميان روش هاي مقابله با اضطراب امتحان بيشتر از فنون شناختي - رفتاري ذکر خدا و دعا کردن استفاده مي ‎‎شود.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش بررسي وضعيت اشتغال دانش آموختگان زن در گروه هاي عمده آموزشي است. با توجه به ماهيت پژوهش، روش توصيفي براي انجام دادن اين مطالعه انتخاب شد. جامعه پژوهش كليه دانش آموختگان زن دانشگاه مازندران (1236 نفر ) در تمام گروه هاي آموزشي هستند. نمونه تحقيق 292 نفر بودند كه از اين ميان 177 نفر پرسشنامه ها را ارسال كردند. ابزار اصلي اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. تحليل نتايج به كمك آمارهاي توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار آماري SPSS صورت گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه 9/56 درصد از دانش آموختگان زن دانشگاه شاغل و 43 درصد بيكار بودند. از بين اين زنان شاغل 56 درصد در بخش خدمات، 32 درصد در بخش صنعت و 10 درصد در بخش كشاورزي به كار مشغول بودند. از بين نمونه تحقيق، 84 درصد زنان دانش آموخته رشته هاي فني و مهندسي، 56 درصد رشته هاي علوم انساني، 50 درصد رشته هاي علوم پايه و در نهايت، 38 درصد رشته هاي علوم كشاورزي توانستند به كار مشغول شوند؛ عواملي نظير دانشها و اطلاعات كسب شده در دوران تحصيل در دانشگاه، وجود داشتن زمينه هاي شغلي متناسب با رشته تحصيلي و مهارتهاي عملي كسب شده در دوران تحصيل در دستيابي زنان به شغل موثر بوده است. همچنين، عواملي نظير تعداد زياد دانش آموختگان، آشنا نبودن با كارفرمايان و نبود استخدام در بخش هاي دولتي، نبود اطلاعات كافي از وضعيت بازار كار و عدم تناسب رشته هاي آموزشي با نيازهاي بخش اشتغال در استان و شهر، از ديدگاه دانش آموختگان به عنوان موانع جذب در بازار كار تلقي مي شوند كه از لحاظ نظري مي توان نظريه سرمايه انساني را مورد نقد قرار داد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين مطالعه، بررسي كيفيت تدريس در دانشگاه است. در اين پژوهش 196 نفر از دانشجويان دانشكده علوم ‎تربيتي و روانشناسي دانشگاه فردوسي مشهد مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور گردآوري داده ‎ها از پرسشنامه كيفيت تدريس سراج (2002) استفاده شده است. تحليل داده هاي به دست آمده حاكي از آن است كه بين كيفيت تدريس در سطح موجود و سطح ضرورت تفاوت معني داري وجود دارد. مقايسه شاخصهاي تعيين كننده كيفيت تدريس (طرح درس، اجراي تدريس، ارزشيابي تدريس و روابط بين فردي) در دو وضعيت فعلي و مورد انتظار نيز بيانگر وجود تفاوت معني ‎دار بين هر يك از اين شاخصهاست. به طور‎‎كلي، يافته‎ هاي پژوهش ضرورت گذر از وضع موجود به وضع مطلوب را به نحو روشني نشان داده ‎اند.

 نسخه قابل چاپ

مديران گروه هاي آموزشي به عنوان يكي از اركان مديريت در نظام آموزش عالي كمتر مورد ارزشيابي قرار گرفته اند، از اين رو، در پژوهش حاضر ارتباط بين مهارتهاي سه گانه (فني، روابط انساني و ادراكي) مديران گروه هاي آموزشي دانشگاه تربيت معلم تهران در قالب 18 مهارت ويژه با كيفيت آموزشي گروه مربوط با توجه به شاخص هاي 14 گانه آموزش عالي بررسي شده است. 172 نفر از 306 عضو هيات علمي دانشگاه تربيت معلم تهران كه در نيمه اول سال تحصيلي 85-84 در اين دانشگاه تدريس مي كردند، با به كارگيري روش تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طريق دو پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شد. پس از تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش و محاسبه همبستگي، وجود ارتباط معني دار در سطح 0.05 بين مهارت فني و ادراكي مديران گروه هاي آموزشي با كيفيت آموزشي تاييد شد، ولي ارتباط معني داري مبني بر وجود همبستگي بين مهارت روابط انساني با كيفيت آموزشي در اين پژوهش مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ

اهدف کلي اين تحقيق شناسايي عوامل آموزشي موثر بر توانمندي شغلي و موفقيت شغلي دانش آموختگان دوره هاي عالي علمي - کاربردي در بخش کشاورزي است. جامعه آماري 420 نفر از دانش آموختگان مراکز آموزش عالي باکري اروميه، سرداري تبريز و ايثار اردبيل هستند. روش تحقيق از نوع توصيفي - همبستگي و متغيرهاي مستقل اين تحقيق عوامل آموزشي، عوامل فردي و اقتصادي دانش آموختگان و حمايت هاي مالي و اعتباري دولت و متغيرهاي وابسته توانمندي شغلي و موفقيت شغلي است. تجزيه و تحليل يافته ها نشان مي دهد که 7/54% افراد با استفاده از سهميه آزاد و 3/45% با استفاده از سهميه شاغل وارد دانشگاه شده اند. 1/93% افراد مورد مطالعه سهميه شاغل در بخش دولتي کشاورزي شاغل اند. 4/40% از افراد مورد مطالعه سهميه آزاد بيکارند، 31.4% به صورت پاره وقت كار مي كنند و 4/11% داراي شغل تمام وقت هستند. تحليل روابط بين عوامل آموزشي و توانمندي شغلي دانش آموختگان سهميه آزاد نشان مي دهد که بين امکانات و تجهيزات زيربنايي و آموزشي مراکز، توانايي تدريس و شيوه آموزش استادان، روشهاي تدريس واحدهاي نظري، روشهاي تدريس واحدهاي عملي، محتواي آموزشي در سطح دانش و محتواي آموزشي در سطح نگرش با توانمندي شغلي دانش آموختگان رابطه معني داري وجود دارد. تحليل روابط بين عوامل آموزشي و موفقيت شغلي دانش آموختگان سهميه شاغل نشان مي دهد که بين توانايي علمي و تخصصي استادان، محتواي آموزشي در سطح دانش، محتواي آموزشي در سطح نگرش و محتواي آموزشي در سطح مهارت با موفقيت شغلي دانش آموختگان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

دانشگاه ها در كشورهاي در حال توسعه و پيشرفته به طور فزاينده اي براي بين المللي كردن آموزش عالي فعاليت مي كنند. از اين رو، كم توجهي به شناسايي رهيافتهاي نوين براي بين المللي كردن آموزش عالي در ايران غيرعادي به نظر مي رسد. بهبود كيفيت آموزش عالي در ايران مستلزم گسترش سطح همكاري هاي علمي بين المللي است.
در اين مقاله ابتدا وضعيت كنوني همكاري هاي علمي ايران، به ويژه اعزام دانشجو به خارج از كشور، فرصتهاي مطالعاتي و همكاري هاي بين دانشگاهي بررسي و سپس، با استفاده از تحليل محتوا، اسناد و گزارشهاي مربوط به سياستها و اشكال همكاري هاي بين المللي در برخي از كشورهاي در حال توسعه به همراه مصاحبه ‎ها تجزيه و تحليل شده است كه نتيجه آن شناسايي هشت سياست و روش كليدي است. افزون بر اين، با توجه به تفاوتهاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي، مصاحبه هاي عميقي با متخصصان ارتباطات بين المللي در باره سياستها و روشها در كشورهاي در حال توسعه و كاربرد آن در ايران انجام شد. در پايان، يافته ها و پيشنهادهايي براي بهبود همكاري هاي بين المللي آموزش عالي در ايران ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش بر اساس يك مفهوم چهار بعدي از جامعه شكل يافته است. اين مفهوم براي جامعه چهار نظام اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي قايل است. در اين تحقيق، چهار فرضيه اساسي در ارتباط با توسعه علم مطرح شده است. در فرضيه اول بين سطح توسعه اقتصادي و رشد علوم تجربي ارتباط متقابل وجود دارد. فرضيه دوم توسعه سياسي، به ويژه آزادي سياسي و مدني، را مايه رونق علـمي مي‎داند. در فرضـيه سـوم توسعه فرهـنگي زمينه سـاز توسعه عـلمي تلقي مي‎شود و بالاخره، در فرضيه چهارم گفته شده است كه توسعه اجتماعي هر جامعه‎، از طريق فراهم كردن سرمايه اجتماعي جديد زمينه را براي رشد علمي آن  مهيا مي‎سازد. اين فرضيه‎ها در يك مطالعه عرضي- ملي، بر اساس نمونه‎اي از 150 كشور جهان، آزمون شده‎اند. نتايج تحليل‎هاي رگرسيوني چندگانه و الگوسازي معادلات ساختاري چهار فرضيه مذكور را تاييد مي‎كنند. درضمن، در اين مطالعه يك الگوي خاص از روابط ميان چهار متغير اصلي با توسعه علم ]متغير وابسته[ يافت شد. بر اساس نتايج اين پژوهش چند پيشنهاد اساسي براي توسعه علم ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

اهدف از نگارش اين مقاله تبيين نشانگرهاي تدريس اثربخش در دانشگاهها و موسسات آموزش عالي و تعيين ميزان تحقق آن در دانشگاه اصفهان است. نشانگرهاي تدريس اثربخش در پنج مقوله طراحي و تدوين درس، ارايه درس،  مديريت كلاس،  روابط انساني و ارزشيابي عملكرد تحصيلي دانشجويان بررسي شده كه به دليل گستردگي، در اين مقاله فقط مقوله ارايه درس مورد بحث قرار گرفته است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و از منظري ديگر كمي- كيفي است. در بخش كيفي با استادان نمونه ‌كشوري مصاحبه و در بخش كمي عملكرد تدريس اعضاي هيات ‌علمي دانشگاه اصفهان ارزيابي شده است. براي انتخاب اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب با حجم استفاده شده و به منظور ارزيابي عملکرد افراد انتخاب شده، تعداد 1245 دانشجوي سالهاي سوم و چهارم دوره كارشناسي در تحقيق شرکت داده شده‎اند. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه در بخش كيفي استادان نمونه‌كشوري بر سه مقوله شروع و پايان مناسب درس، تدريس سوال محور و توام با مشاركت دانشجويان و برخي ملاحظات خاص تدريس تاكيد داشته‌اند. در بخش كمي اعضاي هيات علمي دانشگاه اصفهان با كسب نمره 60/3، بيش از حد متوسط به نشانگرهاي ارايه درس توجه داشته‌اند. عملكرد اعضاي هيات علمي برحسب دانشكده و مرتبه ‌علمي تفاوت معناداري نداشته، اما عملكرد آنان برحسب سابقه تدريس متفاوت بوده است. اعضاي هيات ‌علمي داراي سابقه تدريس 10-1 سال نسبت ‌به افراد داراي سابقه تدريس20-11 سال عملكرد بهتري داشته‌‍‌‌‌اند.

 نسخه قابل چاپ