مقالات ايمن سازي و بهسازي سازه ها

تعميرات سازه هاي بتني كه در اثر عوامل محيطي و بارهاي بهره برداري دچار مشكل شده اند از مسايل عمده و مهم كشورهاي مختلف جهان در اين سالهاست. با توجه به گسترش خرابيها به ويژه در محيط هاي خورنده دريايي و مناطق گرم براي انجام يك تعمير موفق و با دوام نياز به برنامه ريزي دقيق و اجراي يك سيستم كامل تعميراتي است. قبل از انجام هر كار تعميراتي در سازه ها ي بتني ارزيابي دقيقي از وضعيت سازه از نقطه نظر علل خرابي و ميزان پيشرفت آن به عمل مي آيد. انتخاب مواد و مصالح مناسب براي تعمير كه بتواند پاسخگوي شرايط محيطي حاكم، سازگار با بتن قبلي و عمر مفيد لازم باشد، از مهمترين اقدامات براي انجام يك كار تعميراتي موفق است. انتخاب روش مناسب اجرا و متعاقب آن انجام عمل آوري كافي و حفاظت مناسب براي تكميل هر كار تعميراتي ضرورت دارد. پاره اي از مواد تعميراتي توصيه اي در بعضي شرايط محيطي و آب و هوايي مختلف عملكرد خوبي داشته ليكن در مواردي نيز از خود ضعف نشان داده و به ويژه در مناطق خورنده دريايي و محيط هاي گرم عملكرد مناسبي نداشته اند. در اين مقاله ضمن اشاره به موارد فوق عملكرد بعضي از مواد تعميراتي در شرايط محيطي شديد آورده شده است. نتايج حاصل از كارهاي آزمايشگاهي براي تعيين خواص مكانيكي و مقاومتي و مقاومت به سايش مورد بحث قرار گرفته و پارامترهاي موثر در دوام از جمله جذب آب و نفوذپذيري در مقابل املاح اندازه گيري و مقايسه شده اند. در بررسي اين عملكرد از مواد تعميراتي با پايه هاي مختلف به ويژه پايه سيماني و مواد جايگزين سيمان نظير پوزولانها استفاده شده است.

در سازه هاي بلند، سيستم قاب محيطي يكي از مناسبترين سيستمهاي مقاوم در برابر بارهاي جانبي مي باشد. آناليز متداول و معمول اين قابها به علت داشتن درجات آزادي زياد غالبا وقت گير و پرهزينه است. در اين مقاله روشي براي بررسي لنگي برشي و تخمين تنشها در عناصر تشكيل دهنده قاب محيطي ارايه شده است. در اين روش با در نظر گرفتن توابع تغيير شكل براي قاب بال و قاب جان و سپس نوشتن روابط تنش - تغيير شكل و استفاده از اصل حداقل انرژي توابعي براي تغيير مكان جانبي و عمودي سازه پيشنهاد شده است. روابط پيشنهادي در اين مطالعه قادر به منظورسازي پديده لنگي برشي در هر دو قاب بال و جان مي باشد. براي در نظر گرفتن تغييرات لنگي برشي در ارتفاع، ضرايبي به وسيله حل عددي چندين سازه بصورت توابعي از ارتفاع ارايه شده است.

در بسياري از قابهاي ساختماني فلزي مهاربندي شده، جهت ايجاد سقف صلب و كاهش تنشهاي ناشي از ممان مثبت در تيرها،از سقفهاي مركب استفاده مي شود. براي حصول اين عملكرد، دال بتني و تير فولادي، توسط اتصالات برشي (برشگيرها) به صورت يكپارچه در مي آيند. مثبت بودن ممان اين قابليت را ايجاد مي كند كه بتوان تحمل تمام يا قسمتي از تنشهاي فشاري را به بتن دال و تحمل تمام، يا قسمتي از تنشهاي كششي را به تير فولادي واگذار نمود. بعلاوه در صورتي كه به ميزان كافي برشگير در محل اتصال دال بتني و تير فولادي وجود داشته باشد، مقطع مركب داراي سختي به مراتب بزرگتر از تير فولادي و تاوه بتني مي باشد. از اين عملكرد معمولا در ناحيه ممان منفي صرفنظر مي گردد، ليكن به علت وجود ميلگردهاي مربوط به طرح خمشي دال، در محل اتصال تير به ستون، كه از دو سمت اتصال در امتداد تير عبور داده شده اند مجموعه تير و ميلگردهاي دال مي توانند خمش قابل ملاحظه اي را تحمل كنند به عبارتي سختي خمشي تير و دال، به مراتب بيشتر از سختي بخش فلزي تير به تنهايي مي باشد. در اين مقاله تاثير پيوستگي اين ميلگردها بر سختي جانبي قابهاي كوتاه مركب مهاربندي نشده در مقابل بارهاي جانبي استاتيكي و همچنين اثر بار ثقلي بر اين پديده مورد بررسي قرار گرفته است. يك قاب ساختماني شناخته شده با استفاده از نرم افزار ANSYS مدلسازي، و نتايج با ساير مراجع مقايسه شده است. با افزايش تدريجي بار جانبي، در دو حالت زير مطالعات انجام پذيرفته است: در حالت اول فرض برعدم وجود هر گونه نيروي ثقلي بوده و در حالت دوم، نيروهاي ثقلي در حدود بارهاي خدمت به سازه اثر داده شده اند. در اين تحقيق نشان داده شده است كه تاثير ميلگردگذاري پيوسته در قابهاي مركب مهاربندي نشده بر سختي جانبي قاب، به نسبت نيروي ثقلي به نيروي جانبي بستگي دارد و در واقع با افزايش اين نسبت، پيوستگي ميلگردها، به ميزان قابل ملاحظه اي سختي خمشي قاب و مقاومت سازه در مقابل بارهاي جانبي را افزايش مي بخشد.

بهينه يابي ميتواند به عنوان ابزاري مناسب براي بررسي طرح سيستم هاي سازه اي، مورد استفاده قرار گيرد. در اين مقاله طرح نمونه هايي از قابهاي فولادي خمشي (Rigid)، دوگانه (Dual) و خورجيني (Continuous Double-Beam) با استفاده از يكي از الگوريتمهاي ضابطه بهينگي (Optimality Criteria) تحت اثر بارهاي استاتيكي مجاز و حدي آئين نامه اي زلزله، در محيط هاي خطي و غيرخطي بهينه شده است. براي بهينه كردن قابها در محيط خطي قيدهاي تنش و تغييرمكان و در محيط غيرخطي قيدهاي مقاومت نهايي و تغيير مكان در نظر گرفته ميشوند. سپس منحني هاي بار - تغيير مكان قابهاي بهينه شده تا حد خرابي، با استفاده از روش آناليز استاتيكي غيرخطي با بارهاي فزاينده استاتيكي آئين نامه اي زلزله (Pushover Analysis) بدست مي آيد. با معلوم بودن سختي اوليه قابهاي بهينه شده، منحني هاي رفتار غير الاستيك آنها براي شدتهاي مختلف زلزله در محدوده شتاب ثابت بصورت تئوري ترسيم گرديده و با منحني هاي بار - تغيير مكان بدست آمده از آناليز غيرخطي آنها مقايسه ميگردد. نتايج حاصل از بهينه يابي سيستم هاي سازه اي ذكر شده نشان مي دهد كه در بين طرحهاي بهينه بدست آمده در محيط خطي سيستم سازه اي قاب خورجيني با تيرهاي سراسري تا تراز هشت طبقه داراي كمترين وزن سرانه ميباشد. براي ترازهاي بيش از هشت طبقه طرح قاب دوگانه داراي كمترين وزن سرانه است. در محيط غيرخطي طرح قاب دوگانه در كليه ترازهاي طبقاتي داراي كمترين وزن سرانه ميباشد. طراحي قابها در محيط غيرخطي باعث كاهش شكل پذيري موثر، كاهش مقاومت و توزيع يكنواخت تر مفاصل پلاستيك در اعضاي آنها تحت اثر بارهاي نهايي استاتيكي ميشود. كاهش مقاومت نسبت به حالت طراحي خطي، با افزايش تعداد طبقات كمتر شده و شكل پذيري موثر كاهش مي يابد. مقايسه رفتار غيرالاستيك طرحهاي بهينه قابهاي فوق الذكر در ترازهاي مختلف قابهاي چهار و هشت طبقه نشان مي دهد كه قاب خمشي طرح شده تحت اثر بارهاي حدي در محيط غيرخطي قادر است در حالت نهايي زلزله با شدت بالاتري را تحمل كند.

تحليل بارافزون يا PUSHOVER عبارت است از تحليل استاتيكي غيرخطي سازه تحت اثر بارهاي جانبي افزايش يابنده و تعيين نمودار بار- تغيير مكان يا منحني ظرفيت سازه كه معمولا از مقادير برش پايه و تغيير مكان جانبي نقطه مرجع تراز بام براي رسم اين نمودار استفاده ميشود. در سالهاي اخير محققان گامهاي موثري در طراحي سازه هاي مقاوم در برابر زلزله برداشته اند. به عبارت ديگر ديدگاه آنان در فراهم آوردن طرحي ايمن و مطمئن براي سازه در مقابل بارهاي ويرانگر زلزله بهبود چشمگيري يافته است. اين پيشرفت شامل تغيير نگرش دانشمندان از طراحي بر اساس نيرو به سمت طراحي بر مبناي رفتار بوده است. اين روش اصطلاحا طراحي بر اساس عملكرد سازه PERFORMANCE BASED DESIGN ناميده ميشود. در تحليل بارافزون با مقايسه مقاومت و تغيير مكان تقاضا بر اساس زلزله هاي طرح با ظرفيتهاي موجود در سطوح عملكردي (PERFORMANCE LEVEL) مورد نظر، رفتار مورد انتظار سازه تخمين زده ميشود. از اين روي تحليل بارافزون نقشي مهم و كليدي خواهد داشت چرا كه بدون نياز به انجام تحليلهاي وقتگير، پرهزينه و پيچيده ديناميكي غيرخطي، رفتار نهايي سازه از نظر نحوه توزيع مفاصل پلاستيك، نوع و نحوه تشكيل حالت مكانيزم خرابي، تغيير مكانهاي كلي و نسبي تقاضا، نيروهاي نهايي اعضا و ... با دقت مناسب برآورد ميگردد. علاوه بر آن به كمك روشهايي نظير روش طيف ظرفيت (CAPACITY SPECTRUM METHOD) ميتوان ميزان ايمني سازه را هم از لحاظ مقاومت و هم از لحاظ تغيير مكانهاي نهايي طبقه و يا سازه، با مقايسه با مقادير مجاز متناظر مربوط به اعضاي سازه اي و غيرسازه اي سنجيد. اما نكته حايز اهميت در اينجا است كه به كمك اين روش ميتوان مقايسه بسيار خوبي از رفتار سازه، قبل و بعد از تقويت و مقاوم سازي آن به عمل آورده و ميزان پاسخگويي و كارايي باز طراحي انجام شده برروي مدل اوليه سازه برآورد گردد. با تمام مزاياي ياد شده اين تحليل با معضلاتي نيز روبرو است ازجمله اينكه با افزايش تعداد طبقات ساختمان (افزايش مودهاي ارتعاشي ديناميكي سازه) يا با ايجاد حالات نامنظمي در پلان يا در ارتفاع، و يا بر اساس نوع توزيع بارهاي جانبي و همچنين بر اساس نوع فرضيات بكار رفته در رفتار غيرخطي هندسي يا مصالح اعضاي مدل سازه اي و ... نتايج بدست آمده ميتواند پراكنده و يا غير واقعبينانه باشد. در اين تحقيق تلاش ميگردد كه آخرين دستاوردهاي به عمل آمده درخصوص چگونگي بكارگيري فرضيات مناسب در اين تحليل بيان شده و با بررسي شكلهاي توزيع بار مختلف و مقايسه نتايج تحليلهاي بارافزون بر اساس آنها با نتايج بدست آمده از تحليلهاي ديناميكي غيرخطي، شكل يا اشكال توزيع بار مناسب بازگو شود و همچنين محدوده قابل اطمينان پاسخها و پيشنهاداتي جهت بهبود نتايج، ارايه گردد.

آشناترين و مرسوم ترين سيستم مهاربندي در سازه هاي فولادي، مهاربند ضربدري هم CBF مركز ميباشد كه با وجود سختي مناسب از لحاظ شكل پذيري و جذب انرژي، عملكرد عمدتا ضعيفي دارد. از سوي ديگر قابهاي خمشي MRF با وجود شكل پذيري بسيار بالا، از نظر سختي و كنترل تغيير مكان، به هيچ وجه رفتار مناسبي ندارند. سيستمهايي كه بر هر دو مشكل فوق غلبه مي كنند، به دو طيف عمده سيستمهاي مهاربندي خارج از مركز EBF و سيستم مهاربندي زانويي، KBF تقسيم مي شوند سيستم EBF علي رغم شكل پذيري بسيار عالي،. سختي نسبتا مناسب و تسهيلاتي كه به لحاظ ايجاد بازشوها در فرم و نماي معماري ايجاد مي كند، به دليل پس از يك زلزله شديد و مشكلات طرح و اجراي خود پيوند، نقطه ضعفهايي هم، Link مشكل ترميم تير پيوند دارد. المان مستهلك كننده انرژي، عضو زانويي است كه مانند يك فيوز شكل پذيري عمل KBF اما در سيستم ميكند و تشكيل مفاصل پلاستيك محدود به آن است. عضوي كه تعويض آن (جهت بهره برداري مجدد از سازه) پس از يك زلزله شديد، سهل تر و عملي تر خواهد بود. در اين گفتار، ضمن يك بررسي همه جانبه روي سيستمهاي مختلف مهاربندي و بيان نقاط ضعف و قوت هر يك توجهي خاص به سيستم مهاربندي زانويي و خصوصيات عالي و ممتاز اين سيستم، خواهيم داشت.

در اين مقاله قسمتي از نتايج حاصل از يك مطالعه در خصوص روشهاي تحليل و تقويت اتصالات خورجيني ارايه مي گردد. در اين مقاله مطالعه اتصال خورجيني بروش اجزاي محدود مدلسازي شده و با انجام تحليل غيرخطي، رفتار اتصال ساده و تقويت شده بررسي شده است. در تحليلهاي انجام شده ضمن تحليل توزيع تنش و تغيير مكان و شناسايي نقاط تمركز تنش مستعد براي تردشكني، منحني لنگر-چرخش اتصال محاسبه و ترسيم گرديده و مدلي براي رفتار غيرخطي اتصال پيشنهاد شده است. كه در بين اين پارامترهايي همچون سختي اوليه، لنگر نهايي، لنگر ترك خوردگي و ضرايب تمركز تنش اتصال ارزيابي شده اند بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه اتصال خورجيني بر خلاف تصور معمول داراي صليب بالايي بوده و در سازه تقريبا همانند يك اتصال صلب عمل مي نمايد و قادر است كه لنگرهاي بزرگي را در هنگام زلزله جذب نمايد ولي به علت هندسه نامناسب و شكل خاص جوشها اين لنگرها باعث ايجاد تمركز تنشهاي بالايي در محل جوش نبشي ها به ستون مي شود كه نتيجه آن ترك خوردگي جوشها است لذا اتصال خورجيني بدليل كمبود مقاوما لازم در مقابل شكل پذيري كم خود دچار شكست ترد و از دست رفتن تكيه گاه قائم سقفها مي شود.

در اين مقاله يك مطالعه پارامتريك با استفاده از آناليز دقيق به روش سختي و با استفاده از نرم افزار ETABS-90 براي بررسي رفتار سازه هاي قاب محيطي تحت تاثير بارهاي جانبي انجام شده است. نحوه توزيع تنش هاي محوري در ستونهاي قابهاي بال و جان و همچنين اثرات پديده لنگي برشي مثبت و منفي در مقطع و ارتفاع سازه بررسي شده است. سازه هاي مورد مطالعه از نوع قاب هاي محيطي تك سلولي با مقطع مربع مستطيل مي باشند كه تحت اثر سه نوع بارگذاري جانبي (بار نقطه اي در بالاي سازه، بار با توزيع يكنواخت و بار با توزيع مثلثي) قرار گرفته اند. سپس يك روش ساده جهت تحليل تنش در اجزاي قاب محيطي ارايه شده كه قادر است به وسيله چند تابع ساده، نحوه توزيع تنشهاي محوري و همچنين پديده هاي لنگي برشي مثبت و منفي را در مقطع و ارتفاع قاب هاي بال و جان نشان دهد.

در مقابله با بارهاي جانبي از جمله زمين لرزه، قاب با مهاربندي واگرا از سختي بالا و قدرت جذب انرژي مطلوبي برخوردار است. در اين سيستم مهاربندي، سختي و شكل پذيري مورد نياز قاب توسط تير پيوند كه يكي از مهمترين اجزا قاب ميباشد، تامين مي گردد، كه ميزان آن بستگي به مشخصات و جزئيات تير پيوند دارد. بهترين حالت جهت تامين سختي و شكل پذيري مطلوب هنگامي ايجاد مي شود كه تير پيوند در برش عمل نمايد. در اين حالت نقش سخت كننده ها در جلوگيري از كمانش زودهنگام جان داراي اهميت زيادي است و با قرار دادن سخت كننده هاي مناسب در جان تير پيوند ميتوان از جذب انرژي بالايي بهره گرفت. در اين مقاله با استفاده از مدل اجزا محدود و نرم افزار ANSYS به بررسي رفتار هيسترزيس قاب با مهاربندي واگرا، نقش سخت كننده ها و ديگر پارامترهاي تير پيوند در مقاومت نهايي و شكل پذيري قاب پرداخته شده است.

گسترش روزافزون استفاده از سازه هاي بتن آرمه بعلت خواص و ويژگيهاي مناسب بتن از قبيل دوام، مقاومت فشاري بالا و قابليت شكل دهي مناسب، سبب توسعه آنها در صنعت ساختمان سازي شده است. از آنجا كه در بين سيستمهاي مختلف مقاوم در برابر نيروهاي جانبي، ديوارهاي برشي از سختي مناسب برخوردار هستند، كاربرد و طراحي آنها در سازه هاي بلندگسترش يافته و لزوم رعايت ملاحظات معماري، استفاده از ديوارهاي برشي كوپله را بسيار متداول نموده است. در مدلسازي متداول جهت ديوارهاي برشي معمولا از روش اجزا محدود استفاده ميگردد كه در اين روش درجات آزادي بسيار زيادي را براي ديوار بايستي منظور كرد و بنابراين براي دستيابي به نتايج مطلوب وقت زيادي بايد صرف نمود. در اين مطالعه با تحليل تعداد زيادي از ديوارهاي برشي كوپله، روابطي پارامتري جهت تحليل تقريبي اين ديوارها ارايه شده است. روابط مذكور جهت تخمين تنش در ديوارها تحت اثر سه نوع بارگذاري جانبي (متمركز، گسترده يكنواخت و مثلثي) معرفي گرديده است. در اين مقاله نشان داده شده كه روابط پارامتري فوق الذكر، تخمين نسبتا دقيقي از تنش ها در جان و بال داشته و پديده لنگي برش را بخوبي منظور مي سازد.

شكل پذيري عمده ترين عامل اتلاف انرژي در سازه ها است. تغيير شكلهاي بزرگي كه براي رسيدن به يك رفتار شكل پذير لازم است، اغلب با ترك خوردگي و كاهش مقاومت اعضا و اتصالات سازه اي، بخصوص در سازه هاي با شكل پذيري كم همراه مي باشد. نصب مستهلك كننده هاي انرژي در نقاط خا صي از سيستمهاي سازه اي، بمنظور متمركز ساختن اتلاف انرژي در اين نقاط، عملكرد و ايمني سازه ها را در طول زلزله هاي شديد بهبود مي بخشد.

موثرترين روش مطرح شده براي ارزيابي رفتار لرزه اي پلهاي موجود تحليل ديناميكي غيرخطي آﻧﻬا مي باشد كه مسلما انجام اين عمل براي تمام پلهاي مورد بررسي عملي زمان بر خواهد بود. در اين مقاله سعي شده است كارآيي يك الگوريتم ساده براي برآورد شكل پذيري مورد نياز و ماكزيمم كرنش ايجاد شده در بتن. در ستون پايه پل تحت اثر يك زلزله ارزيابي يا طيف طراحي خاص مورد مطالعه قرار گيرد. در اين روش از نتايج تحليل بار جانبي و روابط R_y - m -T_n ارايه شده توسط Krawinkler Nassar, Vidic-Fajfar-Fishinger, Newmark-Hall براي اين منظور استفاده شده است با استفاده از نرم افزار DRAIN-3DX مدل غيرخطي پايه پل هاي نمونه طراحي شده طبق ضوابط آئين نامه آشتو تهيه شده و با منظور كردن اثرات محصورشدگي بر روي رفتار تنش -كرنش بتن، آناليز بار جانبي روي پايه پل انجام شده و رفتار نيرو -تغيير شكل آن بدست آمده است. با استفاده از نتايج اين تحليل و طيف پاسخ ارتجاعي تهيه شده براي زلزله هاي مختلف ماكزيمم تغيير شكل پايه پل تحت اثر اين زلزله ها با استفاده از روابط تقريبي عنوان شده محاسبه شده و مقادير بدست آمده، با نتايج حاصل از تحليل ديناميكي تاريخچه زماني مدل غيرخطي پل، تحت شتابنگاشت زلزله هاي مورد نظر مقايسه شده است.

هدف از اين مقاله ارايه الگوريتمي كارآ، دقيق و قابل اطمينان براي تشخيص خرابي در المانهاي انواع سازه ها همچون تيرها، خرپاها و قابها مي باشد. روش ارايه شده مبتني بر پاسخ بدست آمده از آزمايشات استاتيكي و ديناميكي سازه واقعي ميباشد كه بر اساس پاسخ اندازه گيري شده، ميتوان عمل تشخيص و تعيين خرابي را با اطمينان قابل قبولي انجام داد. در روش پيشنهاد شده، براي اجراي عمل پايش نياز به اطلاعات كاملي از سازه نيست و با تعداد محدودي از اطلاعات استخراج شده، ميتوان عمل تشخيص و تعيين خرابي را انجام داد. الگوريتم ژنتيك بخش اصلي روش معرفي شده در اين مقاله را تشكيل ميدهد. الگوريتم ژنتيك در مقايسه با ساير الگوريتمهاي جستجوگر از قابليتهاي ويژهاي برخوردار مي باشد و از نقطه نظر تعداد پارامترهاي مورد بررسي، محدوديت چنداني ندارد. دليل اين امر را ميتوان در نحوه عمل بهينه سازي الگوريتم جستجو كرد. اين الگوريتم براي رسيدن به مقادير دقيقي از پارامترهاي موردنظر، تمام نقاط فضاي جستجو را مورد بررسي قرار نمي دهد و بصورت هوشمند دامنه نقاط جستجو در طي تكرار عمليتات كوچك ميشود. براي نمايش دقت روش پيشنهاد شده، تعيين و تشخيص خرابي در المانهاي قاب فضايي مورد بررسي قرار گرفته است.

مقاومت برشي نهايي در ارتباط با عملكرد ديوارهاي بنايي مقاوم در برابر بارگذاريهاي جانبي ناشي از زلزله، از اهميت ويژه اي برخوردار است. زماني كه بارگذاري افقي در صفحه ديوار بنايي و به موازات بستر درزها ايجاد شود، گسيختگي در ديوار به صورت برش افقي در محل تماس آجر و ملات و يا به صورت كشش قطري حادث مي گردد. (مقاومت بنايي ها به برش افقي به موازات افزايش بارگذاري عمودي بين آجر و ملات، افزايش مي يابد.) اصولا در بناييها پيوستگي برشي به صورت طبيعي مستقل از مقاومت ملات بوده و آجرهاي سوراخ دار به واسطه ايجاد كليدهاي برشي مكانيكي با ملات، لااقل در حالتي كه فشار عمودي زياد نيست، مقاومت برشي را افزايش مي دهند. در حالتي كه فش ار عمودي به ميزان زيادتري وجود داشته باشد، معمولا گسيختگي به صورت كشش قطري بروز مي كند كه در اين صورت اثر كليدهاي فوق چندان با اهميت نيست.

تخمين عمر سازه ها در شناخت هر چه دقيقتر رفتار سازه، خصوصا در رفتار سازه تحت بارهاي سيكلي (تكراري) بسيار مفيد مي باشد چه اينكه در بسياري از سازه ها مخصوصا آنهاييكه بطور مرتب در مقابل بارهاي متناوب يا افزايشي قرار دارند باري كه باعث شكست و فروريختگي سازه ميشود در شدت باري به مراتب كمتر از بار بحراني بوقوع مي پيوندد. (Incremental Collapse) در اين راستا تحقيقات بسيار زيادي تاكنون صورت گرفته است كه در آن بتوان به نحوي عمر سازه را در مقابل بارهاي تكراري اندازه گيري نمود. البته منظور از عمر سازه در اينجا تعداد سيكلهايي است كه سازه قادر است بارتكراري را تحمل نمايد. در اين مقاله از مفهوم روش انرژي براي آناليز تخريب پلاستيك (plastic collapse)تخريب افزايشي، (incremental collapse) و فروريختگي پلاستيك كامل سازه هاي بتن آرمه(shakedown of structure) استفاده شده است. در اين روش از چرخش مفاصل پلاستيك و باز توزيع لنگر خمشي در سازه تا زماني كه تعداد مفاصل پلاستيك براي تبديل سازه به مكانيسم به تعداد كافي ايجاد شده باشد بهره گرفته شده است. انرژي كرنشي پلاستيك ذخيره شده در سازه ناشي ازچرخش مفاصل پلاستيك در هر مرحله افزايش بار محاسبه شده است كه نوع شكست و بار شكست سازه را پيشگويي خواهدنمود. در اين مقاله نتايج گرفته شده براي يك سازه بتن آرمه با استفاده از آناليز تخريب پلاستيك، تخريب افزايشي فروريختگي آورده شده است نتايج تحقيقات انجام شده در اين زمينه نشان ميدهد كه برخلاف سازه هاي فولادي كه در آن انرژي جذب شده سيكل به سيكل كاهش مي يابد در سازه هاي بتن آرمه انرژي كرنشي پلاستيك جذب شده در سازه در سيكل اول بيشتر از سيكلهاي بعدي است و از سيكل دوم به بعد اين مقدار تقريبا عدد ثابتي است. نتيجه اينكه در بارهايي كه از بار فرو ريزش (Shakedown Load) فراتر ميروند ماكزيمم انرژي كرنشي پلاستيك كه سازه ميتواند جذب كند ثابت ميشود. بنابراين با استفاده از اين مبحث ميتوان عمر سازه يعني تعداد سيكل هايي كه سازه قادر به تحمل بار است را قبل از شكست بدست آورد.