بهاءالدين محمدبن حسين عاملي معروف به شيخ بهايي (د1031ق)، دانشمند نامدار قرن دهم و يازدهم هجري و از مشاهير عصر صفوي، نويسنده اي پرکار بوده و با جامعيتي که در معقول و منقول داشته، نه تنها عصر خويش، بلکه آيندگان را تحت تاثير قرار داده است. تحليل و بررسي روش تفسيري شيخ بهايي، از مهمترين اهداف اين نوشتار است. شيخ بهايي، به شيوه عقلي و اجتهادي، بر پايه منابع و مصادر متعدد، به تفسير برخي از آيات قرآن کريم پرداخته است. بهره گيري از روش تفسيري قرآن به قرآن، استفاده از روايات و تقديم قول معصومان (عليهم السلام)، بيان دقايق و ظرايف آيات قرآن، دقت فراوان در تبيين مباحث، ارايه تقسيم بندي هاي مفيد از ويژگي هاي روش تفسيري شيخ بهايي است.
