مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها

اين تحقيق بمنظور بررسي اشکال زيستي گياهان دارويي جنگل سولک انجام گرفته است. ابتدا نمونه هاي گياهي مشاهده شده در منطقه در طي فصل رويشي جمع آوري شناسايي شدند. سپس شکل هاي زيستي گونه ها تعيين شد و سهم گونه هاي مربوط به هر يک از اشکال زيستي محاسبه و با استفاده از آزمون کاي – اسکور با طيف نرمال رانکير مقايسه گرديد. شکل زيستي گياهان منطقه نشان داد که همي کرتپوفيت ها با 27 درصد مهمترين شکل زيستي منطقه از نظر فراواني هستند و تروفيت ها با 25 درصد، فانروفيت ها با 25 درصد، کامفيت ها با 18 درصد، کريتپوفيت ها با 5 درصد در مرتبه هاي بعدي قرار دارند. با توجه به نتايج آزمون کاي اسکور طيف نرمال رانکير با ميزان تروفيت ها اختلاف معني داري نشان داد، در صورتي که با ميزان فانروفيت ها، کامفيت ها، کريتپوفيت ها و همي کريتپوفيت ها اختلاف معني داري نداشت.

اين مطالعه بر مبناي عمليات وسيع ميداني در سه رويشگاه زاگرس – هيرکاني و ارسباران صورت گرفته و هدف آن تعيين محدوده گسترشگاه جنگلهاي بلوط و شناسيايي تنوع تيپها و محدوده هاي فيزيوگرافي آنها بوده است. بر اين اساس در مجموع 8 گونه بلوط بعنوان گونه اصلي در تشکيل تيپهاي جنگلي شناسايي شده اند.

تحقيق حاضر به منظور شناخت برخي خصوصيات رويشگاهي بر مشخصات کمي بلوط دارمازو (Quercus infectoria) انجام شده است. ابتدا منطقه مورد مطالعه با روش جنگل گردشيهاي متعدد بر روي نقشه توپوگرافي با مقياس 1:50000 منتقل و محل گسترش گونه دارمازو شناسايي گرديد. سپس از قطعات نمونه دايره اي شکل به مساخت 10 آر (1000 مترمربع) و به تعداد 36 پلات در سه فرم زمين (يال، دامنه و دره) و چهار جهت جغرافيايي (شمال، جنوب، شرق و غرب) در قالب طرح کاملا تصادفي با 12 تيمار و سه تکرار استفاده گرديد. و مشخصه هاي کمي از قبيل تعداد، ارتفاع، قطر برابر سينه و قطر تاج درختان در داخل هر يک از قطعات نمونه اندازه گيري و يادداشت گرديد.

به منظور بررسي و مقايسه قطر برابر سينه درختان بلوط ايراني در دو بخش حمايتي – حفاظتي و بخش قابل بهره برداري و همچنين در دو کلاسه ارتفاعي مختلف، بخشي از جنگل هاي شهرستان گيان غرب، مربوط به روستاي شيرآباد در استان کرمانشاه انتخاب شد. آماربرداري با شبکه 100*150 متري انجام شد و 30 نمونه 10 آري برداشت شد. مقيسه ميانگين ها با آزمون چند دامنه ايي دانکن (Duncan) و تجزيه واريانس يک عامله انجام شد. نتايج نشان داد که ميانگين قطر سينه در بخش حفاظتي – حمايتي با 12.8 سانتيمتر بيشتر از بخش بهره برداري با 12 سانتي متر مي باشد و اين اختلاف در سطح 5 درصد معني دار مي باشد. همچنين نتايج حاکي از آن است که اختلاف معني داري از نظر ميانگين قطر برابر سينه در درختان با کلاسه ارتفاعي بيشتر از 2 متر و کلاسه زير 2 متر به ترتيب با مقادير 11.8 و 11.2 سانتي متر وجود دارد. جهت بهبود وضعيت اين جنگل ها پيشنهاد مي گردد که استفاده جنگل نشينان مانند گلازني و برداشت هاي هيزمي بيشتر در بهش هاي قابل بهره برداري و دور از محدوده روستا انجام گيرد.

در ارزيابي استمرار توليد و پايايي توده هاي سوزني برگ دشت کاشت، رويش قطري به عنوان يک معيار اصلي مورد توجه قرار گيرد. تعيين اين مشخصه با پايش مداوم قطر امکان پذير است. در اين پژوهش رويش درختان کاج پارک شريعتي شهرستان خرم آباد، بر اساس نتايج آماربرداري هاي سال 82 و 88، تعيين گرديد. ميانگين رويش قطري ساليانه اين درختان در اين دوره 0.321 اندازه گيري شد. بر اساس نتايج به دست آمده در سطح احتمال 95 درصد، بين ميانگين قطرهاي برابر سينه در اين دوره اختلاف معني داري وجود دارد. نتايج حاصله حاکي از استمرار توليد و پايداري اين توده مي باشد.