پاسخ به:مقالات بيوانرژي
22: تاثير مخلوطهاي بيواتانول- بنزين بر مواد سازنده سيستم سوخت رساني خودروها و انتشار آلاينده هاي محيط زيست
|
رحيمي حامد، حجتي نجف آبادي اكبر، مظفري نيا رضا، رحيمي فهيمه |
همايش ملي بيوانرژي ايران 1389;مهر 1389(1) |
کلید واژه: بيواتانول، تجديدپذير، سوخت، زيست محيطي، سازگاري |
خلاصه:
استفاده از الكل به عنوان سوخت موتورهاي درون سوز به دليل فوايد زيست محيطي و اقتصادي بلند مدتي كه نسبت به سوختهاي فسيلي دارند به تنهايي يا به صورت تركيب با ديگر سوختها، بيشترين توجه را در ساليان اخير به خود جلب نموده است. متانول و اتانول از جمله سوختهاي الكلي مورد استفاده در اين زمينه هستند. در اين ميان اتانول اهميت بيشتري دارد زيرا به عنوان يك منبع تجديدپذير به آساني از مواد آلي همچون دانه هاي گياهي، چغندر قند، آفتابگردان و نيشكر به دست مي آيد. همچنين امکان توليد اتانول از پسماندهاي جامد شهري که يکي از منابع بزرگ مواد سلولوزي به شمار مي روند، وجود دارد. اتانول قابل اشتعال است و بسيار بهتر از سوخت هاي ديگر مي سوزد. وقتي به صورت کامل بسوزد حاصل آن فقط آب و دي اکسيد کربن است، لذا از نظر زيست محيطي سوختي بسيار مناسب براي وسايل نقليه محسوب مي شود. هر چند اتانول خالص، به برخي از قطعات سيستم هاي سوخت رساني خودروها صدمه زده و نمي تواند به عنوان سوخت در موتور اتومبيل ها به صورت خالص بکار رود. يکي از جنبه هاي بسيار مهم سوخت هاي گياهي تاثير آنها ر قطعات خودرو مي باشد. به دليل وجود اسيژن در ترکيب سوخت هاي گياهي تمايل اين سوخت ها به واکنش هاي شيميايي بيشتر است. در اين مطالعه به مرور اثر سوخت بيواتانول بر مواد مختلف سازنده سيستم هاي سوخت رساني اعم از فلزي، پليمري، پلاستيکي و الاستومري پرداخته شده است. موادي از قبيل فولادهاي زنگ نزن، فولادهاي کربني، آلومينيم، برنزها، فايبر گالس هاي تقويت شده، نوارها و پوشش هاي تفلوني براي استفاده در محيط هاي اتانول خالص و مخلوط هاي بنزين - اتانول مناسب مي باشند و فلزاتي همچون منيزيم، مس، برنج و پوشش هاي روي، توصيه نمي گردند.
|
یک شنبه 27 فروردین 1391 10:55 PM
تشکرات از این پست