مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

آلونيت ها شاخه بزرگي از سولفاتهاي آبدار هستند، كه كاربردهاي گسترده اي در صنعت دارند. اپسوميت نوعي آلونيت منيزيوم دار است. محدوده مورد مطالعه در شمال شرق ميانه و در حواشي رودخانه قزل اوزن قرار دارد. با توجه به مطالعات صورت پذيرفته، وجود زونهاي دگرساني سريسيتيك، آرژيليك پيشرفته، متوسط و ضعيف، پروپلتيك، كلريتيك، گرايزون، سيليسي، ژئوليتيك و آلونيتي در اين منطقه به اثبات رسيد. بر اساس آزمايشات XRD مشخص گرديد كه كاني اصلي در زون هاي آلونيتي منطقه آق كند - هشتجين اپسوميت مي باشد. بدليل فراهم بودن شرايط اوليه از جمله وجود فراوان و منيزيوم كافي در منطقه مورد مطالعه، شاهد گسترش اپسوميت هستيم. در صورت ايجاد زيرساختهاي لازم، به راحتي ميتوان مقادير انبوهي كاني اپسوميت از اين منطقه استخراج و در صنايع متعدد مورد استفاده قرار داد.

پايداري توده هاي سنگي ناپيوسته كه در رويه هاي آزاد مثل سطوح شيب دار و يا حفاري هاي زير زميني نمايان هستند در اغلب موارد توسط ويژگي هايي نظير مختصات، شرايط هندسي و مقاومت ناپيوستگي هاي گسترده در توده سنگ كنترل مي شوند. اگر اين سطوح پيوستگي به اندازه كافي بزرگ و غالب باشند مي توانند به يكديگر پيوسته شده و بلوك هاي مجزايي را در توده سنگ بوجود بياورند. ترسيم و تفسير تصاوير استريوگرافي مايل شده ابزار ارزشمندي را براي رخنمون بلوك هاي چهار وجهي رخنمون دار در رويه هاي آويزان و غير آويزان با هر مختصاتي به منظور تعيين عملي بودن سينماتيك بلوك و تعيين مكانيزم گسيختگي بالقوه آن فراهم مي كند. در اين پژوهش ضمن معرفي اجمالي تصاوير استريوگرافي و كاربردهاي آن و نيز نحوه تفسير كاربردي اين نتايج با ديدگاه زمين شناسي، به يكي از مهمترين دستاوردهاي مهم در اين زمينه كه طبقه بندي بلوك هاي چهار وجهي به طور سينماتيك به يكي از گروه هاي متمايز بر اساس قابليت لغزش يا سقوط بلوك ار داخل توده سنگ است نيز پرداخته مي شود.

واحد كربناته داريان به سن آپتين در رخنمون كوه سياه واقع در 130 كيلومتري شمال شرق شيراز به ضخامت 260 متر قرار دارد. در اين مقطع مرز زيرين سازند داريان با سازند گدوان پوشيده مي باشد و مرز بالايي آن با سازند كژدمي به صورت هم شيب است و با حضور افق آهن دار مشخص مي شود. در اين مقطع 15 ميكروفاسيس تشخيص داده شده است كه متعلق به 5 كمربند رخساره اي بين جزرومدي، لاگون، پشته هاي ماسه اي، درياي باز كم عمق و درياي باز عميق مي باشند. نتايج حاصل از بررسي عناصر اصلي و فرعي و تاثير آنها نسبت به يكديگر، بيانگر كاني شناسي اوليه آراگونيتي است. ترسيم نسبت Sr/Ca در مقابل Mn نشانگر اين است كه كربنات هاي اين سازند در يك محيط بسته تا نيمه بسته تحت تاثير دياژنز غير دريايي (احتمالا تدفيني) قرار گرفته اند. بازسازي محيط رسوبي با استفاده از آناليزهاي ژئوشيميايي بيانگر آن است كه تمركز Sr و Na در رخساره هاي دريايي باز از محيط هاي پشته هاي ماسه اي و لاگوني بيشتر است. تغييرات Mn و Fe نيز بيانگر وجود نسبت بالايي از اين دو عنصر در محيط درياي باز (احتمالا به دليل وجود شرايط احيايي) مي باشد در حاليكه اين نسبت در پشته هاي ماسه اي به كمترين ميزان خود مي رسد.

زيست رديابي يكي از راههاي ارزان، ساده و مناسب بررسي كيفيت هواست و به پروسه اي اطلاق مي گردد كه در آن از طريق موجودات زنده و يا اجزاي تشكيل دهنده آنها مي توان به اطلاعاتي كمي پيرامون كيفيت محيط دست يافت. فعاليت هاي صنعتي باعث ورود مقادير قابل توجهي از عناصر سنگين به اتمسفر مي گردد و استفاده از پتانسيل زيست رديابي گياهان رشد يافته در مجاورت مناطق صنعتي مي تواند در ارزيابي آلودگي هوا با اين فلزات راهگشا باشد. هدف از اين پژوهش ارزيابي آلودگي فلزات آهن و نيكل در مجاورت منطقه صنعتي فولاد مباركه با به كارگيري تكنيك زيست رديابي در شماري از درختان رشد يافته در اين منطقه صنعتي بوده است. اين بررسي در دو بخش خاك و گياه صورت گرفت. در بخش خاك، غلظت كل و قابل استخراج با DTPA فلزات آهن و نيكل و برخي پارامترهاي موثر بر مقدار قابل جذب اين عناصر چون pH، ظرفيت تبادل كاتيوني، مواد آلي و درصد كربنات كلسيم در خاك سطحي (30-0 سانتي متري) پيرامون گونه هاي گياهي اندازه گيري گرديد. در بخش گياه نيز غلظت اين دو فلز در برگ 5 گونه درختي شامل: كاج ايراني، سرو نقره اي، اقاقيا، سنجد و بلوط به وسيله دستگاه ICP- AES اندازه گيري شد، براي تشخيص امكان وجود آلودگي، غلظت هاي اندازه گيري شده با حد استانه آلودي اين دو عنصر در خاك و گياه مقايسه گرديد. همچنين براي حصول اطمينان از منشاء آلودگي فلزي در گياهان مورد مطالعه (خاكزاد يا هوازاد) از تيمار شستشو با آب مقطر استفاده شد و بازده شستشوي فلزات مورد مطالعه در هر گياه بدست آمد. مقايسه غلظت كل آهن و نيكل با حد آستانه آلودگي اين دو فلز در خاك تنها امكان آلودگي نيكل را مطرح نمود، اما به واسطه وجود بيش از 60 درصد آهك در خاك سطحي بيرامون گونه هاي گياهي كه با pH بالاتر از 8 همراه بوده، تنها درصد ناچيزي از كل فلزات مورد مطالعه در اختيار گياه قرار گرفته است (درصد قابل استخراج آهن و نيكل با عصاره گير DTPA به ترتيب 0.05 و 3.74 بوده است). مقايسه محتواي فلزات دربرگ درختان با حد آستانه آلودگي آنها در گياهان سطوحي از آلودگي اين دو فلز را در منطقه منعكس نمود، بطوريكه غلظت آهن و نيكل به ترتيب در 60 و 100 درصد گونه ها فراتر از حد آستانه آلودگي اين عناصر در گياهان (حد آستانه آلودگي Fe:750 ppm وNi:3 -50 ppm ) قرار داشت و حداكثر انباشتگي در برگهاي فلسي شكل سرو نقره اي مشاهده گرديد و با ساير درختان اختلاف معني دار نشان داد. كاهش معني دار غلظت آهن و نيكل در برگ غالب گونه هاي درختي به واسطه اعمال تيمار شستشو كه به ترتيب با بازده شستشوي 45 و 33 درصد براي اين عناصر همراه بوده است، و از طرف ديگر مقايسه غلظت فلزات در برگ با مقدار قابل جذب آنها در خاك، حاكي از هوازاد بودن منشا آلودگي آهن و نيكل در گياهان مورد مطالعه بود. در مجموع نتايج نشان داد كه برگ گونه هاي درختي هميشه سبز به ويژه مخروطيان براي رديابي امكان وجود آلودگي آهن و نيكل در منطقه مورد مطالعه از قابليت مناسبي برخوردار بوده است.

هدف اين تحقيق پيش بيني و مدل سازي زمين هاي زراعي زير آب رفته در صورتي كه در تنگ خمار منطقه سنان سدي ساخته شود، با كمك دورسنجي و سيستم اطلاعات جغرافيايي مي باشد. براي اين كار از داده هاي مختلفي مثل تصوير ماهواره اي لندست و مدل ارتفاعي رقومي كه با تكنيك InSAR تهيه شده بود (داده هاي SRTM) بدست آمد. با در نظر گرفتن ارتفاع سد در 3 اندازه مختلف زمين هاي زراعي زير آب رفته در هر حالت موقعيت يابي شد و مساحت آن مشخص گرديد. اين تحقيق نشان مي دهد كه دور سنجي و سيستم اطلاعات جغرافيايي مي تواند در مطالعات اوليه طراحي سد مهندسان را ياري گر باشد.

بررسي هاي انجام شده در طي چند دهه اخير نشان داده است كه برخي از فعاليت هاي انساني از جمله آبگيري پشت سدهاي بزرگ و استخراج ميادين نفت و گاز، تاثير قابل ملاحظه اي بر تنش هاي پوسته گذاشته و باعث بوجود آمدن زمين لرزه هايي با نام مين لرزه هاي القايي مي گردند.
اين مقاله سعي بر آن دارد تا بر اساس نتايج به دست آمده از رابطه بين زمين لرزه هاي موجود در ميدان گازي گازلي در ازبكستان و ارتباط اين زمين لرزه ها با استخراج گاز، رابطه اي مشخص و مدون بين لرزه خيزي هاي موجود در ميادين نفت و گاز حوضه زاگرس با استخراج و يا تزريق صورت گرفته در اين ميادين بيابد.
بر ايناساس دو ميدان گازي سرخون و نفتي گچساران براي مطالعه و بررسي انتخاب شده است. نتايج به دست آمده از مطالعات لرزه شناسي صورت گرفته بر روي اين ميادين تنها به احتمال ايجاد رابطه بين لرزه خيزي القايي و استخراج هيدروكربن اشاره دارد و اين بدان معني نيست كه لرزه هاي صورت گرفته حتما در اثر هيدروكربن و يا تزريق گاز ايجاد شده اند.

در اين مقاله ساختارهاي خطي و شكننده زمين شناسي در دو منطقه واقع در نقشه 1:250000 كاشان بر اساس مطالعات سنجش از دور، داده هاي رقومي تصوير ماهواره اي لندست TM مورد بررسي قرار گرفتند و با نقشه ساختاري تهيه شده از عكس هاي هوايي و همچنين مشاهدات صحرايي مطابقت داده شدند، رز دياگرام ترسيمي شكستگي ها در هر روش نشان از تطابق بالاي هر دو روش دارد. لذا سنجش از دور ابزاري مفيد در بررسي هاي زمين شناسي محسوب مي شود.

اين مطالعه به بررسي تغييرات خصوصيات خاك و پوشش گياهي در بين سازندهاي زمين شناسي منطقه دراسله در سواد كوه استان مازندران مي پردازد. منطقه مورد مطالعه در البرز مركزي واقع شده و بيشتر ساختار زمين شناسي منطقه مربوط به دوران هاي مزوزوئيك و سنوزوئيك است. سازندهاي شاخص منطقه سازندهاي تيزكوه، لار و شمشك مي باشد كه همگي اين سازندها تشكيلاتي فرسايشي بوده و شامل رسوبات مارني و آهكي مي باشند. در اين پژوهش خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك به همراه شاخص تنوع گونه اي سيمپسون و غناي گونه اي مورد بررسي قرار گرفته است. براي انجام دقيق اين مطالعه با كمك تلفيق نقشه هاي شيب، جهت و ارتفاع، منطقه به واحدهاي همگن تفكيك گرديده و نمونه برداري خاك و پوشش گياهي در واحدهاي كاري انجام گرديد. در محله بعد اطلاعات بدست آمده با آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و مقايسات ميانگين با روش توكي انجام گرفت. نتايج اين مقايسات نشان داد سازندها از نظر ميزان مواد آلي، كرين آلي و ميزان فسفر و پتاسيم اختلاف معني داري نداشتند اما از نظر ديگر خصوصيات خاك ميان سازندهاي مختلف اختلافات معني داري مشاهده شد. بررسي شاخص هاي پوشش گياهي نيز نشان داد كه سازندها داراي تفاوت هايي از نظر تنوع و غناي گونه اي هستند. در بين سازندهاي مختلف سازند شمشك داراي بيشترين ميزان تنوع و غناي گونه اي است.

پتانسيل آسيب پذيري سفره آب زيرزميني دشت يزد- اردكان نسبت به آلودگي سطحي با استفاده از مدل DRASTIC (دراستيك) و GODS (گادز) در محيط GIS برآورد شد و نقشه آسيب پذيري منطقه بدست آمد. بر اساس نقشه بدست آمده در مدل دراستيك 15 درصد از مساحت منطقه داراي آسيب پذيري متوسط، 75 درصد از منطقه داراي آسيب پذيري كم و 10 درصد از مساحت منطقه در محدوده آسيب پذيري قابل اغماض قرار دارد. بر اساس نقشه بدست آمده از مدلGODS 21.6 درصد از منطقه داراي بودجه آسيب پذيري كم، 65.5 درصد از منطقه در محدوده آسيب پذيري متوسط و 10 درصد از منطقه داراي آسيب پذيري زياد است. با توجه به اينكه اطلاعات مورد استفاده براي 3 پارامتر از 4 پارامتر مورد استفاده در مدل GODS با 3 پارامتر از 7 پارامتر مورد استفاده در مدل دراستيك مشابه است، تنها تفاوت اين دو مدل در رتبه و و زنهاي اختصاص داده شده به هر پارامتر و محدوده ها مي باشد. نقشه هاي آسيب پذيري بدست آمده از دو مدل انطباق بسيار زيادي با همديگر دارند و با توجه به يكسان بودن اطلاعات مورد استفاده در هر مدل اختلاف بين اين دو نقشه به اين دليل است كه مدل GODS نسبت به مدلDRASTIC  آسيب پذيري را بيشتر محاسبه مي كند از نرم افزار ArcGIS و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) جهت محاسبات و تجزيه تحليل استفاده گرديد سيستم اطلاعات ابزار مناسبي براي بررسي و آناليز حساسيت پذيري آب زيرزميني نسبت به آلودگي مي باشد.

كانسارهاي عناصر گروه پلاتين (PGE) بيشتر همراه با سنگهاي مافيك و اولترامافيك يافت مي شوند. در اين كانسارها عناصر گروه پلاتين همراه با كاني سازي سولفيدي نيكل و مس مي باشند. براي اكتشاف اين كانسار بر مبناي الگوي كانسار كشف شده در بوشوليد و استيل واتر از نسبتهاي عناصر و نمودارهاي نرماليزه- كندريتي استفاده مي شود. مطالعات اوليه نشان مي دهد كه مناطق سيخوران و فارياب داراي كاني سازي سولفيدي در ليتولوژيهاي مختلف هستند. با توجه به شناسايي منابع PGE در ليتولوژيهاي مشابه ديگر نقاط دنيا، مطالعه عناصر گروه پلاتين در اين مناطق آغاز شد. با مطالعه ميكروسكوپي نمونه ها، فازهاي سولفيدي شناسايي و مشخص شد سولفيدها بيشتر شامل پيروتيت، پنتلانديت، ميلريت و هيزلووديت مي باشند. پس از مطالعات ميكروسكوپي نمونه هاي سولفيدي انتخاب و به روش قال گذاري و ICP-MS تجزيه شدند. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه ذوب بخشي در گوشته فوقاني صورت گرفته و كاني سازي عناصر گروه پلاتين در اين دو منطقه انجام شده است و جهت برآورد مقدار دقيق اين عناصر بايد مطالعات تفصيلي بويژه در سنگهاي كروميتي همراه كاني سازي سولفيدي آن انجام پذيرد.

اين مطالعه به شناسايي مناطق مناسب براي اجراي طرح تغذيه مصنوعي در حوضه آبريز شورو (Shuro) در جنوب غربي زاهدان پرداخته است. تغذيه مصنوعي بعنوان روشي شناخته شده براي مقابله با كاهش كميت و كيفيت آبهاي زيرزميني بويژه در مناطق خشك و نيمه خشك مورد استفاده قرار ميگيرد. مهمترين پارامتر موثر در بازدهي يك طرح تغذيه مصنوعي، تعيين امكان مناسب جهت تغذيه مصنوعي آبهاي زيرزميني مي باشد كه لازم است با دقت كافي و در حداقل زمان ممكن انجام شود. كاربرد سنجش از دور (RS) و سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي (GIS) مي تواند كمك موثري در شناخت عرصه هاي مناسب براي تغذيه مصنوعي سفره هاي آب زيرزميني با حداقل زمان ممكن و بيشترين حساسيت را داشته باشد. براي مكان يابي عرصه هاي تغذيه مصنوعي تلفيق لايه هاي اطلاعاتي موثر در تغذيه مانند شيب توپوگرافي، نفوذپذيري سطحي، ضخامت آبرفت، كيفيت آب زيرزميني و كاربري اراضي با مدلهاي بولين (Boolean) و فازي (Fuzzy) انجام گرديده است. نتايج نشان مي دهد كه حدود 5 درصد منطقه مورد مطالعه مناسب و 19 درصد نسبتا مناسب براي تغذيه مصنوعي آبهاي زيرزميني مي باشد.

توسعه روزافزون مناطق شهري، گسترش بي رويه جمعيت، افزايش مصرف مواد داراي پس ماند تجزيه ناپذير و بسياري ديگر از دست آوردهاي زندگي ماشيني باعث گشته اند يكي از دغدغه هاي اساسي در مديريت محيط زيست شهري در راستاي اهداف زيست محيطي، مكانيابي محل مناسب جهت دفع و معدوم سازي اين مواد باشد. يكي از بهترين راه حل ها براي حل مساله مذكور، استفاده از سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي مي باشد. امروزه سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي، به طور گسترده قابليت بكارگيري در برنامه ريزيهاي زيست محيطي و مسايل مهندسي را دارا مي باشد. در اين تحقيق ضمن استفاده از تصاوير ماهواره اي لندست از لايه هاي متعدد اطلاعاتي نظير نقشه شيب منطقه، نقشه كاربري اراضي، و ... براي مكانيكي محل دفن پسماند شهر تبريز استفاده شده است كه پس از استخراج لايه هاي اطلاعاتي مختلف، اين نقشه ها به صورت لايه هاي قابل استفاده در محيط GIS با استفاده از دو روش بولين و فازي در جهت عمليات مكانيابي بكار گرفته شد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه شرائط اعمال شده در روش بولين، از عدم اطمينان كمتري برخوردار ميباشند و با توجه به محدوديتهاي قطعي كه در آن اعمال مي شود، مناطق مكانيابي شده نسبت به روش هاي مبتني بر منطق فازي، داراي پارامتر كمتري ميباشند اما در بررسي دو روش فازي اعمال شده در اين تحقيق (OWA وWLC ) مشخص گرديد كه روش WLC عليرغم سادگي آن، داراي معايبي مي باشد. در حالي كه الگوريتم OWA با استفاده از وزن هاي درجه اي اين قدرت را به تصميم گير ميدهد كه عوامل مهمتري را كه از نظر او مساله مكانيكي را بيشتر تحت تاثير قرار ميدهند با همان اهميت در مساله قرار دهد و در اثر اين برتري، نتيجه حاصل از مكانيابي به روش OWA داراي قدرت تفكيك بهتري ميباشد.

آماده سازي مواد خام، پخت و تبديل كلينكر به سيمان از مهمترين مراحل فرايند توليد سيمان هستند كه در آنها صرفه جويي در مصرف انرژي الكتريكي و حرارتي بسيار مطلوب است. بهره برداري از حرارت هاي تلف شده بيشتر به فرايند پخت كه در ان سوخت مصرف مي شود اختصاص مي يابد. حدود 30 درصد قيمت نهايي سيمان توليدي را قيمت سوخت در بر مي گيرد كه اين امر اهميت بازيافت انرژي هاي اتلافي و كاهش شدت مصرف انرژي الكتريكي و حرارتي را در كارخانجات سيمان نشان مي دهد. در اين تحقيق نحوه بازيافت انرژي از گريت كولر كارخانه سيمان هگمتان مورد بررسي قرار گرفته است. از حرارت هواي اضافي خنك كن مي توان براي خشك كردن مواد خام، خشك كردن زغال، توليد بخار، پيش گرم كردن مازوت و توليد آب گرم استفاده نمود. پس از بررسي راه هاي فوق در كارخانه سيمان هگمتان، مشخص شد كه توليد آب گرم و پيش گرم كردن مازوت مناسبترين و اقتصادي ترين طرح جهت بازيافت حرارت هواي اضافي است. در صورت استفاده از انرژي اتلافي هواي داغ خروجي گريت كولر براي پيش گرم كردن مازوت، سالانه در حدود 445 ميليون ريال صرفه جويي اقتصادي در پي دارد و در صورت استفاده از آن براي گرمايش آب بهداشتي و گرمايشي كارخانه، سالانه حدود 120 ميليون ريال صرفه جويي اقتصادي دارد. با توجه به ميزان سرمايه گذاري هر يك از اين طرح ها زمان بازگشت سرمايه در طرح اول و دوم به ترتيب 1.53 و 1.47 سال مي باشد. با اجراي اين طرح ها، بازدهي خنك كن نيز در حدود 5.1 درصد افزايش خواهد يافت. طراحي نرم افزاري سيستم بازيافت انرژي با نرم افزارAspen B-JAC ، يافتن ميزان صرفه جويي اتقتصادي سالانه ناشي از به كار گيري موتورهاي دور متغير (VSD) در فن هاي عمده كارخانه سيمان هگمتان، با استفاده از نرم افزار Fan Save3 از جمله اقدامات انجام شده در اين تحقيق مي باشد كه به طور كامل مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين ميزان انتشار آلاينده هاي هوا نيز با استفاده از نرم افزار محاسبه گرديده است. صحت محاسبات كليه موارد فوق به تاييد شركت كولر هوايي آبان رسيده است.

سازند داريان (آپتين) يكي از سنگ مخزن هاي مهم هيدروكربن در جنوب باخترايران است. با توجه به اين كه ارزيابي دقيق سنگ هاي مخزن با بررسي ميكروفاسيس ها و محيط رسوبي آن ها امكان پذير است، در اين راستا، دو برش زير سطحي (چاه هاي 2S-48 و 2S-2) از سازند داريان در ميدان نفتي سلمان، واقع در 144 كيلومتري جنوب جزيره لاوان (خليج فارس) با اهداف ياد شده انتخاب و بررسي گرديد. اين سازند در ميدان نفتي سلمان در برش زير سطحي چاه2S-48  به ستبراي 105 متر و در برش زير سطحي چاه 2S-2 به ستبراي 123 متر بوده و به طور عمده در بر گيرنده سنگ آهك با ميان لايه هاي شيل است. سازند داريان در برش هاي ياد شده با همبري تدريجي بر روي سازند گدوان و با همبري ناپيوسته او نوع فرسايشي در زير سازند كژدمي جاي دارد. بررسي هاي گسترده ميكروسكوپي نهشته سنگ هاي سازند داريان در برش هاي ياد شده به شناسايي رخساره هاي گوناگون در قالب 4 دسته رخساره اي وابسته به محيط هاي درياي باز (A)، سد (B)، تالاب (C) و پهنه جزر و مدي (D) انجاميده است. شايان ذكر است در برش زير سطحي چاه2S-48  هر 4 دسته رخساره اي ياد شده شناسايي شده است در حالي كه در برش زير سطحي چاه 2S-2 تنها دسته رخساره اي وابسته به محيط درياي باز شناسايي شده است. بررسي تغييرات عمودي و جانبي رخساره ها و مقايسه آن ها با محيط هاي رسوبي امروزي و قديمي نشان مي دهد كه رخساره هاي سازند داراي در برش هاي مورد مطالعه در يك پلاتفرم كربناته او نوع شلف پديد آمده اند و عمده رخساره ها در بخش ژرف اين پلاتفرم كربناته نهشته شده اند.

دفن زميني متداول ترين روش دفعي است كه در مديريت مواد زايد جامد شهري به كار گرفته مي شود. در اين روش پسماند تحليلي از مراكز شهري پس از اعمال فشردگي لازم، توسط لايه اي از خاك در انتهاي عمليات روزانه پوشانده مي شود. جمع آوري و تصفيه شيرابه و بيوگاز توليدي، از جمله ملزومات اين روش بمنظور جلوگيري از تخريب محيط زيست مي باشد.
در اين مقاله پس از مدل سازي وروردي ها و خروجي هاي مراكز دفن بهداشتي (با و بدون تاسيسات جمع آوري و استحصال انرژي از بيوگاز) با استفاده از روش ارزيابي چرخه عمر (LCA)، تاثير هر كدام از اجزاي تشكيل دهنده پسماند بر انتشار گازهاي گلخانه اي به عنوان اثر زيست محيطي منتخب، مورد بررسي قرار گرفته و در ادامه موثرترين جريانهايي كه مي توان با اعمال سياستهاي كاهش از مبدا بر آنها شاهد كاهش چشمگير انتشارات گلخانه اي بود، تعيين گرديده است. نتايج حاصله براي منطقه مورد مطالعه، حاكي از تاثير ناچيز كاهش انواع زايدات پلاستيكي موجود در جريان پسماند شهري بوده حال آنكه اعمال سياستهاي كاهش از مبدا زايدات كاغذي اثرات مثبت (در خصوص مراكز دفن بدون تاسيسات استحصال انرژي) و منفي (براي مراكز دفن با استحصال انرژي) نشان داده است.