دانلود مقالات ژئوفیزیک

بازخور بخار آب و ترازمندي تابشي، در سيستم اقليمي نقش مهمي را ايفا مي کند. در اين مطالعه، ميزان تاثير بخار آب جوي در اندازه شار تابشي خالص در سطح و در جو با استفاده از يک مدل تابشي يک بعدي بررسي شده است. به اين منظور شارهاي تابشي بالاسو و پايين سو در بازه هاي طول موج کوتاه و بلند بررسي شد و در ستون جو، اين تاثير در سه زمان مختلف شبانه روز تا ارتفاع 20 کيلومتري محاسبه و حساسيت مدل نسبت به مقدار آب قابل بارش تعيين شد. نتايج نشان مي دهد در روز، شار تابش خالص سطح در جو مرطوب بيشتر از جو خشک است و با نزديک شدن به بيشينه تابش در ظهر تفاوت بين آنها کاهش مي يابد. در طي شب تلف خالص انرژي تابشي سطح با وجود جو مرطوب کمتر است. نيمرخ قائم شار تابش خالص در روز، برخلاف شب، در جو مرطوب مقادير بزرگتري را نسبت به جو خشک نشان مي دهد. اندازه شار تابشي طول موج کوتاه در نيمرخ قائم جو مرطوب کوچکتر از جو خشک است، در حاليکه شار تابشي طول موج بلند در نيمرخ قائم جو خشک کوچکتر از جو مرطوب است.

منطقه مورد مطالعه (کوه پنج) با آب و هواي خشک-نيمه خشک و پوشش گياهي کم، بين طولهاي جغرافيايي 29^o45’ تا 30^o و عرض هاي جغرافيايي 56^o15’ تا 56^o30’ قرار دارد. با توجه به قرارگيري منطقه در بخش جنوبي کمربند ماگمايي اروميه-دختر، احتمال وجود کانسارهاي مس پورفيري در اين منطقه بالا مي باشد. به دليل وجود هاله هاي وسيع دگرساني گرمابي در اطراف کانسارهاي مس پورفيري، بارزسازي اين دگرساني ها به عنوان هدف اکتشافي براي پي جويي اين نوع کانسارها مورد توجه قرار گرفت. در اين تحقيق سعي شد ضمن آناليز داده هاي سنجيده ASTER و ژئوفيزيک هوايي جهت بارزسازي دگرساني هاي گرمابي منطقه، بهترين لايه داده ها در محيط سامانه جغرافيايي با يکديگر تلفيق و در نهايت توسط روش طبقه بندي شبکه عصبي مصنوعي، نقشه دگرساني توليد گرديد.

تعيين حدود زمينه، آستانه اي و ناهنجاري در مورد داده هايي که اين حدود در آن مشخص نيست همواره مورد بحث و چالش بوده است. در اين ميان روش آماري ميانگين-انحراف معيار از جمله روش هايي به حساب مي آيد که به طور گسترده در تعيين اين حدود مورد استفاده مي گيرد. در اين مقاله سعي شده تا با ارايه تکنيک هندسه فرکتالي که در آن موقعيت فضايي نمونه ها نيز لحاظ مي گردد، نسبت به تعيين اين حدود و مقايسه آن با روش ميانگين-انحراف معيار اقدام شود. جهت سنجش اعتبار نتيجه حاصله از انديس احتمال (PI) استفاده شده است. تمامي عمليات فوق با استفاده از داده هاي برداشت شده ژئوفيزيک هوايي (لايهeU ) در منطقه ناريگان انجام پذيرفته است. نتايج حاصل بيانگر اين مطلب است که روش هندسه فرکتالي نسبت به روش سنتي ميانگين-انحراف معيار محدوده هاي ناهنجاري معتبرتري را نمايش مي دهد.

منطقه مورد مطالعه نيمه شمالي نقشه زمين شناسي 1:100000 بافت را شامل مي گردد. از تصاوير سنجنده ASTER جهت نقشه برداري از مناطق دگرسان شده با استفاده از روش نقشه بردار زاويه طيفي استفاده گرديده است. نقشه بردار زاويه طيفي روشي است که بر اساس مقايسه طيف بدست آمده از تصوير با طيفهاي مرجع، کاني ها را مي توان نقشه برداري نمود. جهت استفاده از اين روش بايستي داده هاي خام را تصحيح نمود. از تصحيح نرماليزه شده، ميانگين بازتاب داخلي نسبي و لگاريتم باقيمانده استفاده گرديد و نتايج بدست آمده از سه روش با يکديگر مقايسه شدند. تصاوير بدست آمده نشان داد که دو روش لگاريتم باقيمانده و ميانگين بازتاب داخلي نسبتي انطباق بيشتري را با داده هاي برداشت شده صحرايي داشتند.

بلاکينگ پديده اي است که مي تواند جريان هاي جوي و شکل گيري و مسير سامانه هاي جوي را تحت تاثير قرار دهد. از آن جا که درياي مديترانه يکي از مناطق مهم چرخندزايي در نيمکره شمالي است، و به دليل اين که بيشتر سامانه هاي جوي موثر بر ايران در پاييز و زمستان از درياي مديترانه منشا مي گيرند، مطالعه اثر بلاکينگ بر چرخندزايي مديترانه مي تواند به شناخت دو چرخند رخ داده در زمستان سال هاي 2006 و 2007 يکي با بود و يکي با نبود بلاکينگ، با استفاده از نسخه 5 مدل ميان مقياس MM5 بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد که وجود بلاکينگ منجر به بي هنجاري منفي مولفه مداري و بي هنجاري مثبت مولف نصف النهاري باد، تقويت تاوايي نسبي و پتانسيلي و افزايش سرعت هاي قائم، رطوبت نسبي و ميزان بارش مي شود. علاوه بر اين، بلاکينگ موجب تقويت و افزايش طول عمر و تغيير مسير چرخندها به عرض هاي پايين تر مي شود.

بسياري از پديده هاي هواشناختي در منطقه خاورميانه و ايران تحت تاثير سامانه هاي چرخندي همراه با جبهه است. در اين مقاله مکانيزم جبهه زايي در يک سامانه چرخندي واقع در خاورميانه و عوامل موثر در آن بررسي، و نقش هر يک از جملات تابع جبهه زايي در تغيير و تحول جبهه تعيين مي شود.
براي اين کار، ابتدا يک سامانه چرخندي همراه با جبهه که در بازه زماني 2 تا 4 فوريه 2007 بين درياي مديترانه و ايران قرار داشته است، توسط مدل ميان مقياس MM5 شبيه سازي شد. سپس با استفاده از دماي پتانسيلي و مولفه هاي باد در سطوح مختلف، جملات تابع جبهه زايي شامل تغيير شکل و کج شدگي محاسبه شد.

يکي از حوادث غيرمترقبه که در ماه ژوئن سال 2007 در شمال غرب اقيانوس هند روي داد شکل گيري سيکلون حاره اي گونو بود که اين سيکلون در مقياس سفير-سيمپسون در رده طوفان هاي سيکلوني شديد قرار گرفت. اين طوفان در عمان، ايران، افغانستان، پاکستان، هند خسارات زيادي بر جاي گذاشت. چون در اين ماه شاهد شکل گيري امواج گرمايي شديد در جنوب شرق آسيا، اروپا و شکل گيري طوفان سيکلوني حاره اي يمين در خليج بنگال بوديم لذا ضرورت داشت که جريانات جوي در اين اه بيشتر مورد بررسي قرار گيرد.

در اين پژوهش، ويژگيهاي آب و هوايي منطقه بيرجند از نظر نابهناري هاي دما و بارش در يک دوره 16 ساله از سال 1368 تا 1383 مورد بررسي قرار گرفته است. مطالعات نشان مي دهد اکثر بارش هاي منطقه زمستاني است. ميانگين نقشه هاي همديدي گرفته شده از دوره هاي مورد بررسي، نشان مي دهد که شرايط حاکم بر نابهنجاري هاي مثبت بارشي عبارتند از ورود سيستم هاي کم فشار ديناميکي سرد و مرطوب مديترانه اي عرضهاي بالا، از طرف غرب و شمال غرب ايران و برهمکنش آن با سيستم کم فشار گرم و بسيار مرطوب جنوبي از سودان و درياي عرب روي مرکز، شرق و جنوب شرق کشور. همچنين شرايط حاکم بر نابهنجاري منفي بارشي عبارتند از، تقويت و نفوذ کم فشارهاي سرد شمالي که رطوبت کافي ندارند در زمستان به عرضهاي پايين تر و مهاجرت به سمت شمال پرفشارهاي گرم تابستاني عرضهاي پايين و ساکن شدن در منطقه فلات ايران و يا کاهش رطوبت سيستم هاي مرطوب مديترانه اي حين عبور از روي رشته کوه هاي زاگرس در غرب و شمال غرب ايران که جز وزش باد، حاصلي روي مرکز و شرق ايران ندارد.

در اين تحقيق، از ترکيب آنسامبلي شبکه هاي عصبي مصنوعي براي تخمين نگار نوترون استفاده شده است. جهت مطالعه موردي، از نگارهاي پتروفيزيکي سازند کنگان در ميدان پارس جنوبي استفاده گرديد. با انجام يک مرحله طولاني آزمون و خطا، 5 شبکه سه لايه با الگوريتم آموزشي پس انتشار خطا، که بهترين توان تعميم را داشتند، براي ساخت ترکيبات آنسامبلي انتخاب شدند. با استفاده از دو روش ميانگين گيري ساده و الگوريتم MSE-OLC 26 ترکيب آنسامبلي ممکن اين 5 شبکه، ساخته شدند و نتايج آن ها با نتايج بهترين شبکه منفرد مقايسه گرديد. ميانگين مربعات خطا در بهترين ترکيب آنسامبلي حاصل، در مرحله تعميم، به ميزان %12.8 کاهش يافت.

نفوذپذيري يکي از پارامترهاي پتروفيزيکي مهم مخازن نفتي است که در تخمين ذخيره، توليد و توسعه مخازن نفتي از جايگاه خاصي برخوردار مي باشد. در صنعت نفت معمولا روش متداول براي تعيين نفوذپذيري، آناليز مغزه و آزمايش چاه مي باشد. اين روشها بسيار گران هستند، از طرفي همه چاه هاي يک ميدان داراي مغزه نمي باشند. در نتيجه روش يا روش هايي که بتواند با استفاده از نگارهاي چاه پيمايي خواص پتروفيزيکي مخزن از جمله نفوذپذيري را ارايه دهند، اهميت زيادي خواهند داشت، زيرا در تمام چاه هاي يک ميدان معمولا نگارهاي چاه موجود هستند. به همين جهت در ادامه سه روش تجربي، رگرسيون خطي چند متغيره و شبه عصبي مصنوعي که به نظر مي رسد از قابليت خوبي براي پيش بيني نفوذپذيري از طريق نگارهاي چاه برخوردار باشند، توضيح داده مي شوند. نتايج حاصل از دو روش شبکه عصبي و رگرسيون خطي چند متغيره در اين مطالعه براي پيش بيني نفوذپذيري ميدان گازي پارس جنوبي مبين قابليت بالاي شبکه عصبي در تخمين است.