دانلود مقالات ژئوفیزیک

يونسفر لايه يونيزه اي است که در اثر وجود خورشيد ايجاد مي شود و هرچه شدت تابش يونيزه کننده خورشيد بيشتر باشد، توليد الکترون ها و يون ها در يونسفر بيشتر خواهد بود. چون مقدار انرژي رسيده از خورشيد به مولکول ها و اتم هاي يونسفر با زاويه تابش خورشيد ارتباط دارد، مي توان گفت که در عرض هاي جغرافيايي مختلف که زاويه سمت الراس خورشيد متفاوت است، ميزان توليد يونيزاسيون هم داراي اختلافاتي خواهد بود.
در اين بررسي با رسم منحني هاي چگالي الکترون لايه F₂ براي عرض هاي جغرافيايي مختلف، تغييرات چگالي الکترون ها با تغييرات عرض جغرافيايي در روي کره زمين بحث شده و اين تغييرات با تغييرات مکاني ميدان مغناطيسي زمين مقايسه شده است. نتايج نشان مي دهند که تغييرات در يونش مولکول ها و اتم ها در يونسفر به طور کامل با تغيير زاويه سمت الراس خورشيد متناسب نيست.

افيولت ملانژهاي منطقه مورد مطالعه (رباط-خبر) قسمتي از افيوليت هاي شهر بابک است که در امتداد کمربند افيوليتي نايين-بافت قرار گرفته اند. در بررسي اين منطقه، با توجه به پتانسيل مجموعه هاي افيوليتي در دارا بودن مواد معدني همچون کرم و منگنز به خصوص در سنگ هاي مافيک والترا مافيک، از داده هاي مغناطيس هوايي و دورسنجي استفاده شد، که انجام فيلترهاي برگردان به قطب، مشتق اول و ادامه فراسو بر روي داده هاي مغناطيس هوايي باعث شناسايي آنومالي ها و تشخيص سطحي بودن و عدم گسترش آنها در عمق شد. استفاده از نسبت هاي باندي (4.7-4.1-2.3±4.3) و (4.7-3.4-2.1) سنجيده آستر در تعيين سنگ هاي مافيک والترامافيک مجموعه افيوليت ملانژ منطقه کمک کرد.

آنومالي هاي مغناطيسي به دليل ماهيت برداري خود از آنومالي هاي گراني که فقط داراي اندازه مي باشند پيچيده تر هستند. لذا عوامل موثر بر شکل آنومالي هاي مغناطيسي از آنومالي هاي گراني بيشتر است که باعث دشواري تعبير و تفسير آنها خواهد شد.
براي بررسي نقش عوامل مختلف بر شکل آنومالي هاي مغناطيسي از مدل سازي دوبعدي استفاده و اين کار توسط نرم افزار Mag2dc انجام شده است. از عوامل موثر بر آنومالي هاي مغناطيسي مي توان زاويه ميل و انحراف بردار ميدان مغناطيسي، مغناطيس باقيمانده توده، امتداد خط برداشت، شکل توده، عمق توده و ساسبليته را نام برد که در بين عوامل ذکر شده سه عامل ابتدايي از اهميت بيشتري برخوردار است.

اساس روش اويلر ديکانولوشن بر مبناي معادلات جزيي اويلر و مفهوم لايه هم ارز بنا شده است که با معرفي يک شاخص ساختماني مي تواند موقعيت توده ها را به دست آورد. از جمله مشکلات کار با اين روش، تخمين صحيح شاخص ساختماني مي باشد که به طور مستقيم به ژئومتري توده مربوط مي باشد. يکي از روش هاي تخمين اين شاخص، بکارگيري آن بر روي ساختارهاي مشخص و شاخصهاي ساختماني مختلف است. راه حل ديگري که در اين مقاله شرح داده مي شود، تعيين ضريب همبستگي بين آنومالي ميدان کل و ميدان ناحيه اي است که هترين شاخص ساختماني، شاخصي است که کمترين ضريب همبستگي را توليد کند. هر دو روش ذکر شده در بالا بر روي يک کنتاکت مغناطيسي بکار گرفته شده است تا ميزان اعتبار آن مشخص گردد.

مقاله حاضر به بررسي رفتار لايه F2 يونسفر در زمان دو طول ژئومغناطيسي در سال 2006 و 2007، مي پردازد. نمودارهاي پربندي انحراف فرکانس بحراني لايه F2 يونسفر در زمان طوفان ژئومغناطيسي و مقايسه آن با تغييرات مولفه افقي ميدان ژئومغناطيسي H، همچنين تغييرات انديس ژئومغناطيسي D_st در بازه روزهاي طوفان، فاز مثبت در زمان طوفان ژئومغناطيسي را نشان مي هد. با استفاده از داده اي سونداژ قائم يونسفري ميتوان تغييرات زماني يونسفر در زمان طوفان ژئومغناطيسي را بررسي نمود.

استفاده از توابع تبديل رياضي براي يافتن مشخصات بي هنجاري اي مغناطيسي امري رايج مي باشد. يکي از توابع تبديل رياضي براي تفسير، تبديل ملين مي باشد. در تبديل ملين از انتگرال استفاده مي شود. در اين مقاله ابتدا تبديل ملين معرفي مي شود و سپس اين تبديل بر روي يک مدل فرضي دايک ضخيم اعمال شده و پارامترهاي فرضي و محاسبه شده از تبديل مقايسه مي شوند. در انتها تبديل بر روي داده هاي مغناطيس هوايي از منطقه خرم آباد اعمال شده و پارامترهاي هندسي بي هنجاري مغناطيسي را بدست مي آوريم.

در اين مقاله قسمتي از غرب گسل مشا واقع در شمال تهران مورد بررسي مغناطيسي و فرکانس پايين قرار گرفته است. مطالعات مغناطيسي بطور مستقيم محل گسل را نشان نميدهد ولي وجود توده هاي آذرين با عمق زياد در قسمت غرب محل برداشت، احتمالا ميتواند ناشي از عملکرد گسل در اين ناحيه باشد. اکثر شبه مقاطع پروفيل هاي فرکانس پايين محله گسله و شيب آن را مشخص مي نمايند.

سيگنال تحليلي يکي از روش هاي کمي تفسير داده هاي ميدان پتانسيل است. بر اساس مطالعات قبلي اثبات شده که خصوصيات بدنه مغناطيسي و جهت مغناطيس شدگي تاثيري در سيگنال تحليل ندارد. سيگنال تحليلي ميدان آنومالي کل مستقل از جهت مغناطيس شدگي است و در تعيين بدنه مغناطيسي راهنما است. استفاده از سيگنال تحليلي ندارد. سيگنال تحليلي ميدان آنومالي کل مستقل از جهت مغناطيس شدگي است و در تعيين بدنه مغناطيسي راهنما است. استفاده از سيگنال تحليلي براي تعيين عمق بدنه مغناطيسي، باعث کاهش محاسبات پيچيده و نيز کاهش اثر تداخل مي شود.
سيگنال تحليلي با استفاده از مشتق در جهات مختلف اثر روند منطقه اي که از نوع درجه اول مي باشد را در سه جهت حذف مي کند و با حذف اثر آنومالي هاي سطحي (نوفه) بدنه مغناطيسي را بهتر نشان مي دهد.
مشکلات اين روش يکي فاصله بدنه مغناطيسي نسبت به سطح زمين است که هرچه نزديک تر باشد پاسخ مناسب تري داريم و ديگري اختلاف اثر خودپذيري بدنه مغناطيسي و سنگ هاي اطراف است که هرچه اختلاف بيشتر باشد نقشه سيگنال تحليلي واضح تر است.

تبديل موجک عرصه جديدي براي پردازش داده هاي مغناطيسي فراهم مي آورد. اين تبديل، اطلاعات حاصل از وابستگي فضايي عدد موجها را حفظ مي کند و به اين صورت مي توان فيلترهاي متغير با فضا طراحي کرد که روي ضرايب موجک عمل مي کنند. در اين بررسي، به کمک تبديل موجک پيوسته فيلترهاي خطي يک بعدي و دوبعدي متقارن شعاعي ساخته مي شود که پاسخهاي عدد موجي وابسته به فضا دارد. يکي از کاربردهاي اين فيلتر به عنوان عملگر ادامه فراسوي سطح-متغير است. اين فيلتر چارچوبي قوي و موثر جديدي را براي بهبود فيلترهايي فراهم مي آورد که براي استفاده توسط تکنيکهاي حوزه فضايي يا عدد موجي غير کاربردي هستند. مشکلات موجود در ادامه فروسو ناشي از وجود نوفه که به شدت ادامه را تحت تاثير قرار مي دهد، توسط اين فيلتر کاهش مي يابد. در انتها اين فيلتر با ديگر روشهاي متداول براي ادامه فراسو و فروسو مقايسه مي شود.

پيش بيني پديده هاي همرفتي با توجه به شرايط ديناميکي و ترموديناميکي حاکم بر آنها و نيز اثرات تخريبي اين پديده ها از اهميت زيادي برخوردار است. با توجه به اينکه مقياسهاي افقي بيشتر ابرهاي کومه اي منفرد کوچکتر از فاصله شبکه اي مدلهاي ميان مقياس مي باشد، اثر جمعي ابرهاي کومه اي همانند انتقال گرما، رطوبت، و تکانه در محيط با مقياس بزرگتر بوسيله متغيرهاي در مقياس شبکه، توسط طرحواره هاي پارامتره سازي همرفت کومه اي نمايش داده مي شود. همه طرحواره هاي پارامتره سازي همرفت کومه اي شکل ساده اي از مدل يک بعدي ابر همرفتي را براي توزيع اثرات همرفت در جهت قائم بکار مي برند. مدل يک بعدي ابر بکار رفته در اين طرحواره ها مي تواند نقش بسزايي در شار قائم جرم، نمايه گرمايش، نمايه خشکي و آهنگ بارش داشته باشد.
در اين تحقيق ، مطالعه عددي از تشکيل ابر همرفتي و تحول آن بوسيله يک مدل يک بعدي وابسته به زمان صريح ابر کج (چن و سان 2004 از اين به بعدCS ) صورت مي گيرد. اجراي مدل با استفاده از نيمرخ قائم دما و نسبت اختلاط بخار آب يک گمانه زني قائم آغازگري مي شود. در اجراي مدل جمله هاي درون آميختگي، پخش پيچکي جانبي، پخش قائم، خرد فيزيک ابر محاسبه شده و نيز پريشدگي فشار پارامتريزه مي شود. مقدار زاويه کج شدگي برابر صفر در نظر گرفته شده است.
شرايط اوليه و مرزي مشابه مقاديري هستند که که در مقاله اگورا و تاکاهاشي (1971 از اين به بعدOT ) استفاده شده است. در راستاي قائم محاسبات در محدوده 15 کيلومتر از سطح زمين با توان تفکيک 250 متر مي باشد. گام زماني انتخابي برابر با 1 ثانيه و طول زمان انتگرالگيري برابر با 70 دقيقه مي باشد. آهنگ افت دما با ارتفاق برابر با آهنگ افت دماي بي دررو در زير 1 کيلومتر و آهنگ افت دماي تر در بالاي 1 کيلومتري تا 10 کيلومتر و بالاتر از آن به صورت همدما مي باشد. دماي سطح زمين برابر با 298 درجه و رطوبت هوا 94.5 درصد فرض شده است. اين مقدار رطوبت با ارتفاع تا 1 کيلومتر به طور خطي افزايش و از آن به بعد با نرخ %5 کاهش مي يابد. روش عددي بکار رفته براي انتگرالگيري زماني پيش سو-جريان سو مي باشد که مطابق با مدل OT جهت هموارسازي در هر گام زماني W دو تراز ميانگين گرفته مي شود. همچنين معادلات جو در نظر گرفته شده غير هيدرواستاتيک مي باشد و در راستاي قائم داراي ترم پخش مي باشد. خرد فيزيک ابر بکار برده شده از لين و همکاران (1983) گرفته شده است.
نتايج حاصل از اين شبيه سازي نشان ميدهد که با وارد کردن اثر فرآيندهاي خرد فيزيکي و پريشدگي فشار، سه مرحله چرخه عمر يک ابر کومه اي به خوبي توسط مدل شبيه سازي مي شود. انتظار مي رود که با بهره گيري از اين مدل در طرحواره هاي پارامتره سازي همرفت کومه اي مدل هاي ميان مقياس، پيش بيني بارش حاصل از اين مدلها تا حد زيادي بهبود پيدا کند. اين يکي از اهداف آتي است که توسط مولفين پيگيري مي شود. نتايج بدست آمده از اجراي مدل در شکلهاي 1 تا 6 آورده شده است.

اين تحقيق يک مدل عددي سه بعدي براي پيش بيني سرعت جريان آب ناشي از وزش باد ثابت ارايه مي دهد و نتايج حاصل از آن با مشاهدات مورد بحث قرار مي گيرد. مدل عددي مذکور بر اساس حل معادلات حاکم بر جريان و با استفاده از روش تفاضل محدود در يک شبکه اي که طول و عرض هر سلول آن 100 متر مي باشد. اين شبکه بندي را در جهت قائم و در ده لايه انجام داده ايم. داده هاي باد شامل سرعت و جهت در روزهاي 25 و 26 و 28 تيرماه سال 1384 در منطقه امير آباد از سازمان هواشناسي مازندران اخذ گرديد. طول و عرض جغرافيايي منطقه از نقشه هيدروگرافي سازان نقشه برداري کشور استخراج شد. عمق نقاط شبکه بندي شده نيز با استفاده از نرم افزار autocad و surfer محاسبه گرديد. مدل بر اساس مشاهدات و گزارش هاي موجود مورد ارزيابي قرار مي گيرد. دما در اين مقاله ثابت در نظر گرفته مي شود.

در اين نوشتار ساختار پيچک هاي ميان مقياس در خليج فارس با روش ماهواره اي مورد بررسي و مطالعه قرار مي گيرد. در اين روش مشاهده ماهواره اي پيچک ها و پيش بيني ايجاد آنها با استفاده از داده هاي دماي سطحي امکان پذير است. با توجه به برخورد جريانهاي اصلي خليج فارس يعني جريان آب ورودي از طريق تنگه هرمز و آب ورودي از رودخانه هاي شمالي خليج فارس، بيشترين احتمال رخداد و تشکيل پيچک ها در نواحي مياني خليج فارس معين شده است.

در اين مقاله با استفاده از ليدار پس پراکنشي و عکسبرداري ديجيتالي تحول زماني ابر مورد بررسي قرار مي گيرد. از ليدار براي اندازه گيري ارتفاق و نمايه ابر استفاده شده است. با استفاده از يک دوربين ديجيتالي Nikon D200 و کنترل آن توسط رايانه، تصاوير مربوط به ابر در بازه هاي زماني مختلف، بصورت 8- بيتي و در مقايس خاکستري در رايانه ذخيره مي شوند. با استفاده از برنامه اي که در محيط MATLAB نوشته شده است، هر تصوير به واحدهاي کوچکتري (سلول) تقسيم مي شوند. با محاسبه بيشينه همدوسي شدت براي سلولهاي نظير در دو عکس با فاصله زماني مشخص و تکرار محاسبات براي عکسهاي با بازه زماني مختلف، مي توان تحول زماني ابر را بررسي کرد.

لايه آميخته، بخشي از لايه مرزي جو است که آلاينده هاي جوي به شکل يکنواختي در آن پخش مي شوند. تخمين عمق اين لايه يکي از مهمترين ورودي هاي مدل هاي پخش آلودگي هوا است که بر اساس آن محدوده قائم آميختگي آلودگي ها مشخص مي شود. از اين رو مطالعه تغييرات روزانه لايه آميخته جو شهري و عوامل موثر در آن، از نظر توزيع و پخش آلاينده ها، بخصوص وضعيت آلودگي هوا حايز اهميت است.
در اين پژوهش، با استفاده از مدل ميان مقياس MM5 و با انتخاب طرحواره مناسب لايه مرزي، عمق لايه آميخته جو شهري و تغييرات روزانه آن براي منطقه تهران در ماههاي آگوست و فوريه سال 2005، به عنوان نمونه اي از دو فصل گرم و سرد سال بررسي شده است. سپس از عوامل موثر در عمق هاي کمينه و بيشينه لايه آميخته در هر يک از دو ماه، شرايط همديدي مستقر در منطقه مورد نظر، فرارفت گرما، رطوبت، شارهاي سطحي گرما و تکانه، حرکتهاي قائم و چينش قائم جهت و تندي باد افقي مطالعه شده است.
در نتايج مدل، تغييرات فصلي قابل توجهي در عمق لايه آميخته و ديگر کميتهاي مورد بررسي به چشم مي خورد. به عنوان مثال، ميانگين ارتفاع لايه آميخته در فصل تابستان حدود 3 کيلومتر بوده و نسبت به فصل زمستان تقريبا دو برابر است. نتايج نشان مي دهد که روند کلي تغييرات ماهانه عمق لايه آميخته، خصوصا در فصل تابستان، به علت شرايط آرام جو بوده و مستقيما از روند تغييرات شارهاي سطحي پيروي مي کند. به علاوه، رشد لايه آميخته در اين فصل بستگي بيشتري به فرا رفت گرما، در مقايسه با ديگر عوامل دارد. در حاليکه در زمستان، که تغييرات شارهاي سطحي و نوسانات لايه آميخته چشمگيرتر مي باشد، رشد اين لايه بيشتر متاثر از ساختار سامانه هاي همديدي و چينش قائم باد است.

يک روش تئوري جديد براي تعيين کل الکترونهاي گنجانيده شده (TEC) در زير يک ماهواره چرخان آهسته ارايه شده است. بر طبق اين روش TEC مي تواند با استفاده از اجزاي يک ionogrom بالاسو که فقط شامل اثرات سيگنالهاي بازتاب شده از سطح زمين مي باشد بدست آيد. در طول اين مطالعه برخي از تغييرات فضايي TEC ثبت شده اند که مي توانند به عنوان يک ساختار موجي نوعي TID تفسير مي شوند.