دانلود مقالات مربوط به مدیریت پروژه

استفاده از روش هاي مناسب سرمايه گذاري و شناخت ريسک ها و يافتن راهکار مواجه با آن ها جذب سرمايه را هموارتر مي نمايد. تامين مالي به روش خودگردان در پروژه هاي زيربنايي نفت و گاز ايران، با منطبق کردن آن بر اساس قوانين و مقررات داخلي مورد استفاده قرار مي گيرد. ابعاد وسيع اجرايي اين روش باعث مواجه شدن آن با ريسک هاي مختلف مي شود. هدف از اين پژوهش شناسايي و ارايه مدلي براي مديريت ريسک پروژه خودگردان بر اساس استانداردهاي شناخته شده از جمله پيکره دانش مديريت پروژه است. با اجراي اين فرايندها بر روي ساختار پروژه هاي خودگردان در ايران علاوه بر تطابق اين ساختار با فرايند اجرايي آن، ريسک هاي اين پروژه ها شناسايي و دسته بندي شده و راهکارهايي بر اساس اصول استاندارد جهت مواجه با آن ارايه شد. نتايج حاصل نشان ميدهد اجراي پروژه هاي زيربنايي در ايران معمولا با ريسک هاي زيادي مواجه است. امکان سنجي ها و ارزيابي هاي اوليه در مورد پروژه ها بايد با دقت و اشراف بر تمام ابعاد پروژه و با مشورت گرفتن از مشاورين فني، مالي، بيمه اي و تمام ذينفعان اين پروژه ها صورت مي گيرد. ايجاد و حمايت از بيمه هاي پوششي يکي از نيازهاي اصلي براي جذب سرمايه و تامين مالي است. با توجه به وجود ميادين مشترک نفت و گاز و نياز به بهره برداري هر چه سريع تر از اين منابع، استفاده از مدل ارايه شده براي مديريت ريسک پروژه هاي آينده، مي تواند راهکاري موثر براي دستيابي به اهداف تعيين شده باشد.

ادبيات مديريت پروژه به طور گسترده، عواملي که عملکرد و موفقيت پروژه را تحت تاثير قرار مي دهند را مورد خطاب قرار داده است. با وجود تحقيقات بسيار در ارتباط با عوامل کليدي موفقيت پروژه، تا کنون به بررسي عوامل تاثيرگذار بر موفقيت پروژه هاي بسيار بزرگ و پيچيده که از ترکيب چندين پروژه مرتبط در منافع تشکيل شده اند پرداخته نشده است. مجموعه اي از پروژه هاي به هم مرتبط که به گونه اي هماهنگ مديريت مي شوند تا منافع و کنترلي که در نتيجه مديريت انفرادي آنها حاصل نمي شود، حاصل آيد، پروگرام ناميده مي شود. اين نوشتار پس از بررسي ادبيات موضوع به ارايه مدل مفهومي براي عوامل کليدي موفقيت پروگرام مي پردازد. نگارندگان براي تهيه مدل، ابعاد چهارگانه اي براي آن در نظر گرفته، که هر بعد از جنبه اي عوامل تاثير گذار بر موفقيت پروگرام را دربر مي گيرد. سپس با مراجعه مجدد به ادبيات موضوع در ارتباط با ابعاد چهارگانه، فهرست عوامل کليدي موفقيت پروگرام ارايه مي گردد.

مهندسي ارزش مجموعه اي از تکنيکها و روشهاست که با نگرش سيستمي، کارکردهاي اصلي و فرعي يک محصول / خدمت را شناسايي کرده و ارزش هر کارکرد را در نزد مشتري مورد تجزيه و تحليل قرار ميدهد. همچنين بعنوان يک ابزار مديريتي در تعيين بهترين روش ايجاد اين کارکردها به تصميم گير (تصميم گيران) کمک مي کند. هدف مهندسي ارزش ايجاد کنترل براي مجموع هزينه ها در زمينه محصول و خدمات در طول عمر پروژه، با حفظ کيفيت مي باشد. محدوده کار مهندسي ارزش به اندازه و پيچيدگي پروژه بستگي دارد.با توجه به حجم سرمايه گذاري که در طرحهاي عمراني و پروژه هاي بزرگ صنعتي کشور وجود دارد، لزوم اعمال مهندسي ارزش در پروژه ها احساس مي شود. اساسا اگر دوره يک پروژه را به سه دوره طرح - ساخت - نگهداري تقسيم کنيم. بهترين زمان براي همبستگي با مهندسي ارزش، دوره طرح (طراحي) پروژه است. در ديدگاه سنتي، مهندسي ارزش، که در کشورهاي ديگر تجربه شده است. طبق ضوابط موجود در هر کشور مشاور مهندسي ارزش، که معمولا از سازمان يا شرکت طراح جداست در مراحل مشخص از تهيه طرح، اقدام به انجام مهندسي ارزش مي گردد. در ديدگاه جديد کار تيم مهندسي ارزش با داده پيشنهاد به اتمام نمي رسد. تيم مهندسي ارزش به عنوان جزيي از همان سازمان طراحي براي اجراي پيشنهاد ها تاکيد خواهد کرد. در صورتي که مطالعه و تحقيق بيشتري نياز باشد اين تيم مي تواند بکار گرفته شود. از آنجاييکه بکارگيري و پياده سازي تکنيک مهندسي ارزش که يک کوشش سازمان دهي شده گروهي با مشارکت کليه عوامل آگاه به موضوع براي تحليل منظم ارزش و هزينه ها به منظور بهبود ارزش و عملکرد پروژه و طرح روشهاي جديد با حذف هزينه هاي غير ضروري در جهت کاهش هزينه هاي کلي، بهبود عملکرد و افزايش کيفيت مي باشد و اين تکنيک يک فرايند پويا است که در کليه مراحل چرخه عمر پروژه مي تواند مثمرثمر باشد. اما فرايند پياده سازي مهندسي ارزش مستلزم تعامل ارکان پروژه است و با توجه به ماهيت اجراي پروژه ها و حضور سه عامل کارفرما، مشاور و پيمانکار و ديدگاه هر يک از آنها به پروژه و وجود مشکلاتي که از عدم رشد فرهنگ کار گروهي و يا نبود نظام ارزشيابي جهت برآورد شايستگي ها و يا بررسي عملکردها در نظام فني اجرايي کشور وجود دارد، همواره بکارگيري چنين روش هاي مديريتي با مخالفت و مقاومتهايي روبرو مي شود که لزوم تدوين و ارايه الگوي مناسب در تمامي بخش هاي مختلف اجرايي کشور ضروري بنظر مي رسد که ارايه مدل پيشنهاد تغيير به روش مهندسي ارزش آنهم در مرحله ساخت مطرح مي گردد. در اين مقاله برگرفته از تحقيقات و تاليفات نويسندگان در مورد مهندسي ارزش و تکنيکها مورد استفاده در اين روش سعي شده است کاربرد مدل پيشنهاد تغيير به روش مهندسي ارزش در مرحله ساخت با هدف کاهش مخاطرات پروژه و ارايه گزينه هاي بهينه براي انجام پروژه که پيمانکار تحت عنوان ماده انگيزشي مهندسي ارزش، پيشنهادي ارايه نمايد که باعث کاهش هزينه ها، زمان اجراي انجام کارها با کيفيتي بهتر و يا مطابق با پيمان گشته و کارفرما نيز با آن موافقت نمايد تشريح شود. در اين مقاله ابتدا مباني مهندسي ارزش و فرايند آن در چرخه حيات پروژه بيان مي شود، سپس ارکان پروژه هاي سه عاملي برشمرده خواهد شد و در انتها مدل پيشنهاد تغيير به روش مهندسي ارزش تشريح خواهد شد.

با توجه به افق کلان کشور بر سرمايه گذاري در اکتشاف و حفاري چاه هاي نفت جهت حفظ موقعيت راهبردي خود در منطقه و جهان لزوم انجام موفق آميز اين پروژه ها ضروري مي باشد. تدوين راهکارهايي جهت انجام اين مهم، شرط اصلي موفقيت در بازار رقابتي جهاني، براي دست اندرکاران اين صنعت مي باشد. در اين راستا تحقيق حاضر به تدوين فرآيندي يکپارچه جهت مديريت و ارزيابي نظام مند ريسک پروژه هاي اکتشاف، با تاکيد بر تحليل کيفي ريسک، در قالب مورد کاوي پروژه حفازي فراساحل نفتي مي پردازد. با توجه به کاستي هاي موجود در تحليل کيفي ريسک، تحقيق با تبيين فاکتور قابليت مورد کاوي پروژه حفاري فراساحل نفتي مي پردازد. با توجه به کاستي هاي موجود در تحليل کيفي ريسک، تحققي با تبيين فاکتور قابليت مديريت پذيري ريسک در فرصت و صلبيت ريسک در تهديد، به عنوان مولفه اي از شدت ريسک پروژه، و تلفيق آن با ماتريس احتمال- تاثير، در چارچوب مدل پيشنهادي، رويکردي ساخت يافته از تحليل کيفي ريسک ارايه مي نمايد.

در حالت کلي، مساله کمينه کردن بيشينه زمان تکميل شدن فعاليت ها مساله اي است که به سادگي توسط نرم افزارهاي تحقيق در عمليات مانند لينگو قابل حل است، ولي با افزايش تعداد فعاليت ها و همچنين در نظر گرفتن زمان آماده سازي براي آن ها، تبديل به مساله اي NP-hard مي گردد. مسايل NP-hard، با روش هاي متداول و معمولي، قابل حل نيستند و براي حل آن ها بايد از روش هاي ابتکاري يا فرا ابتکاري بهره برد. در اين مقاله، براي حل اين مساله در حالت تک ماشيني و با در نظر گرفتن زمان آماده سازي وابسته، از روش فرا ابتکاري شبيه سازي ذوب فلزات استفاده مي شود. از طرفي يک روش ابتکاري نيز به منظور کاهش زمان تکميل فعاليت ها ارايه مي گردد.