مقالات مربوط به بحران آب

با توجه به اقليم خشک شهرستان زرين دشت و خطر خشک شدن چاه هاي اين منطقه انجام يک مطالعه در مورد رفع مشکلات تامين آب مورد نياز مصارف کشاورزي و صنعتي ضروري به نظر مي رسد لذا در اين راستا در اين مطالعه تصميم به اتخاذ اقداماتي گرفته شد که بتواند از افت تدريجي سطح آب هاي زيرزميني جلوگيري کند. هدف اين مطالعه پيش بيني سطح ايستابي آب هاي زيرزميني و بررسي ارتباط گرافيکي بين ميزان بارندگي با سطح ايستابي آب هاي زيرزميني در دشت خسويه شهرستان زرين دشت با استفاده از مدل هاي اقتصادي و روشهاي متداول مي باشد. نتايج حاصل از ارزيابي رابطه بين دو متغير ميزان بارندگي و سطح ايستابي نشان مي دهد که با يک روند متناوب در ميزان بارندگي و با يک کاهش شديد در سطح ايستابي مواجه ايم. اين نتايج آشکارکننده وجود يک خشکسالي اقليمي در منطقه مورد مطالعه است. در ادامه به منظور پيش بيني سطح ايستابي آب هاي زيرزميني از رهيافت باکس- جنکينز در انتخاب مدل اقتصادي استفاده شد. پس از انجام آزمون مانايي و محاسبات گوناگون مشخص گرديد که بهترين مدل جهت برآورد تابع هدف، الگوي سري زماني ميانگين متحرك انباشته خود همبسته (ARIMA) مي باشد. داده هاي مورد نياز اين تحقيق از بانک اطلاعاتي سازمان آب منطقه اي شرق استان فارس بطور ماهيانه در افق زماني بين سالهاي 1385-1374 جمع آوري گرديد. نتايج تحقيق نشان داد که بهترين مدل جهت پيش بيني مقادير آينده سطح ايستابي آب چاه هاي منطقه مدل ARIMA (4, 1, 4) مي باشد. با توجه به مقادير سالهاي اخير و مقادير پيش بيني شده تا سال 1400، با يک روند صعودي در ميزان ايستايي سطح آب چاه هاي منطقه روبرويم به اين معني که در آينده سطح آب چاه ها تغيير خواهد کرد. لذا پيشنهاد مي گردد که با توجه به اقليم خشک و ميزان پايين بارندگي در اين منطقه جهت کاهش سطح ايستابي و افزايش حجم آب چاه ها، بايد الگوي بهره برداري از آب تغيير کند. اين مهم در صورتي تحقق مي يابد که در روش هاي سنتي آبياري بخش کشاورزي به همراه الگوي مصرفي آب شهري تجديدنظر جدي صورت پذيرد.

استفاده مجدد از پسابها چندسالي است که به عنوان راهي دو منظوره جهت استفاده براي اراضي کشاورزي، فضاي سبز و ... مورد توجه قرار گرفت است. پسابها ضمن اينکه به عنوان يک تهديد براي محيط زيست به شمار مي آيند مي توا نند يک فرصت به عنوان يک منبع آب قابل اطمينان براي کشاورزي مورد استفاده قرار گيرد. استفاده مجدد از پسابها مي تواند فشار تخليه آب از محيط زيست را کاهش دهد. هر گونه پسابي در منطقه شهري وروستايي بايداز يک حداقل تصفيه اي برخوردار باشد تا تماس انسان با آلودگي هاي موجود در پساب به حداقل برسد. مواد آلاينده اي که در پسابها موجودند و موجب آلايندگي محيط زيست مي شوند مثل ريزمغذيها، سديم، فلزات سنگين و آلودگيهاي انساني و حيواني مثل پاتوژنها، داروهاي مصرفي، (آنتي و بيوتيک ها و ...) و EDCS ها و ... هستند. نگراني اصلي جامعه توليد محصولات کشاورزي با اينگونه پسابها مي باشد. با حداقل تصفيه و فعاليتهاي مديريتي ميتوان کليه اين مضرات را به سطح بدون خطر رساند. اين مقاله شرحي بر منافع استفاده مجدد از انواع پسابها با در نظر گرفتن تهديدهاي موجود با استفاده از يافته هاي جديد دنياي امروز مي باشد.

منطقه مورد مطالعه يکي از دشت هاي شهرستان مرودشت مي با شد که در اين مطالعه سعي شده با بررسي بهره وري آب کشاورزي در اين منطقه در جهت سازماندهي الگوي زراعي که موجب تحديد مصرف آب مي شود راهکار هايي ارايه گردد. براي محاسبه بهره وري آب کشاورزي از شاخص هاي NPBD, BPD, CPD استفاده شد. جهت تعيين اين شاخص ها نياز به محاسبه هزينه و درآمد محصولات کشت شده بود که از با استفاده از اطلاعات سازمان جهاد کشاورزي و آب منطقه اي فارس بدست آمد. نتايج نشان داد که کشت هايي با مصرف آب بالا و بازده اقتصادي پايين از الگوي کشت منطقه حذف و به جاي آن کشت هايي که هم باعث کاهش مصرف و استحصال آب و هم متضمن منافع اقتصادي بالا براي کشاورزان و بهره برداران کشاورزي باشد، جايگزين شود. براي بهبود وضعيت آب اين دشت سيستم آبياري تحت فشار، تسطيح ليزري، بذر اصلاح شده و مقاوم به خشکي پيشنهاد مي گردد.

شوري آب ازجمله پارامترهاي مهمي است که بايد در بررسي کيفيت آبهاي زيرزميني مدنظر قرار گيرد. از آنجاييکه برآورد دقيق شوري آب هاي زيرزميني نيازمند صرف زمان و هزينه زياد است لذا از روش هاي زمين آماري جهت تخمين در مکان هاي نمونه برداري نشده مي توان بهره جست. هدف اصلي از اين تحقيق مقايسه روشهاي ميانيابي زمين آمار که شامل کريجينگ، لوگ کريجينگ و کوکريجينگ (با متغير کمکي TDS) و NDW و IDW با توانهاي 1 و 2 و 3 است. اطلاعات مربوط به هدايت الکتريکي که از تجزيه و تحليل تعداد 122 حلقه چاه آب (در محدوده عمق بين 3 متر تا 300 متر) در سال 1386 در محدوده دشت داراب به دست آمده اند. ارزيابي روش هاي تخمين از با تکنيک cross validation با معيارهاي MAE, MAB, RMSE استفاده گرديد. نتايج کلي اين تحقيق حاکي از آن است که روش کو کريجينگ بهمراه متغير کمکي TDS نسبت به ساير روشهاي استفاده شده برتري داشته و تخمين آن از درجه اعتبار بيشتري برخوردار است. نقشه هاي تخمين حاصله مي توانند کمک شاياني به بهره برداران آب زيرزميني کنند.

يکي از چالشهايي که بشر با آن روبرو است، مساله تغيير اقليم و مشکلات ناشي از آن مي باشد. تغيير اقليم، تغيير در آبدهي رودخانه، بارندگي و به دنبال آن تغيير در تراز آب زيرزميني را همراه خواهد داشت. بمنظور ارزيابي اثرات ناشي از توسعه در شرايط موجود و پيشنهاد بر روي منابع آبها زيرزميني چه از نقطه نظر کمي و چه کيفي، شبيه ساز رياضي و کامپيوتر اين منابع ابزاري قوي در بهره بردار بهينه از اين منابع محسوب ميگردد. در سالها اخير مدلها رياضي و کامپيوتر متعدد بمنظور شبيه ساز رفتار هيدروليکي منابع آبها زيرزميني مورد توجه قر ار گرفته است. شبيه سازي رياضي پديده هاي هيدروليکي مجموعه اي از روابط جبري ديفرانسيلي و انتگرالي است که هيدروديناميک جريان آب زيرزميني و روابط آن با هيدروديناميک سطح آبخوان را نشان ميدهد. در اين بررسي شبيه سازي آبخوان نرماب واقع در استان گلستان با استفاده از مدل رياضي Visual Modflow انجام گرديد. تغييرات سطح آب با استفاده از آمار سطح ايستابي 15 حلقه چاه پيزومتري موجود در محدوده مورد مطالعه، مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد که مدل تراز سطح آب را با دقت قابل قبولي شبيه سازي و قادر به مدل کردن جريان آب زيرزميني در آبخوان مذکور با ماهيت پيچيده اش بوده و مجموعه اي از برنامه ريزي و طراحي را توسط بررسي نتايج حاصل از شبيه سازي آبخوان مورد تجزيه تحليل قرار داد.

خشکسالي را نبايست صرفا بعنوان پديده اي کاملا فيزيکي يا طبيعي در نظر گرفت. تاثيرات آن در جامعه ماحصل ايفا نقشي ما بين يک رخداد طبيعي (بارش کمتر از حد مورد انتظار به دليل تغييرات اقليمي) و نياز مردم به منابع تامين آب مي باشد. انسانها معمولا از تاثيرات خشکسالي لطمه مي بينند خشکسالي هاي اخير در هر دو گروه کشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه نتايج اقتصادي، تاثيرات زيست محيطي و دشواريهاي شخصي به بار آورده که جملگي باعث شده اند که آسيب پذيري تمامي جوامع به اين پديده زيان بخش طبيعي مد نظر قرار گيرد (خزانه داري، 1380) از جمله کارهاي مهم در مطالعات خشکسالي هر منطقه تعيين شاخص هايي است که بتوان بر اساس آنها ميزان و شدت خشکسالي را در يک منطقه ارزيابي کرد. در ميان شاخص هايي که از تحليل داده هاي بارش، براي مطالعه خشکسالي استفاده مي شود شاخص SPI، با در نظر گرفتن مزايايي که در پيش بيني و تحليل و مطالعات منطقه اي و ايجاد ارتباط زماني بين رخدادهاي خشکسالي در نواحي مختلف يک پهنه دارد استفاده کرد. در اين تحقيق خشکسالي از ديدگاه اقليمي، با استفاده از شاخص SPI در استان کردستان مورد ارزيابي قرار گرفته و پس از اطمينان از کامل بودن و تطويل آمار بارندگي 5 ايستگاه سينوپتيک منطقه استفاده گرديد. با استفاده از روش بارش استاندارد شده، مقدار شاخص SPI در مقياس هاي زماني 3 و 9 و 12 ماهه در دوره آماري 20 ساله (1368-1387) براي منطقه محاسبه گرديد و نمودارها و نقشه هاي مربوطه ترسيم شد. نتايج روند تغييرات در نمودارها نشان داد که روند خشکسالي در منطقه رو به افزايش بوده و همچنين خشکترين و مرطوبترين سال دوره آماري تعيين شد. بر اين اساس در هر سه مقياس زماني، خشکترين سال دوره آماري سال 1378 و مرطوبترين سال، سال 1372 بوده است. نقشه پهنه بندي خشکسالي نشان داد تمام منطقه بجز قسمت کوچکي از شمال شرق (ايستگاه بيجار)، بقيه دچار خشکسالي از نوع ملايم تا خيلي شديد شده اند.

در چند دهه اخير تغيير اقليم و عدم وقوع بارشهاي کافي و به موقع و در نتيجه عدم تامين آب مورد نياز گياهان کشت شده، محدوديت اراضي قابل کشت و منابع آب، همچنين توزيع ناهمگون زماني و مکاني آب شيرين به لحاظ کمي و همچنين رشد سريع و روزافزون جمعيت جهان و به ويژه کشور ما ايران در دهه هاي اخير، سبب بروز مشکلات روزافزون در تامين منابع آب مورد نياز مصارف مختلف شده است. يکي از شروط اصلي تامين نيازهاي غذايي جمعيت روزافزون جهان دسترسي به کشاورزي پايدار و توسعه آن مي باشد. براي نيل به چنين هدفي بايستي با اتخاذ راهکارهاي مناسب از وارد آمدن خسارت به سيستم منابع آب و خاك محدود هر منطقه اي جلوگيري شود. يکي از راهکارهاي مديريتي که در دهه هاي اخير براي استفاده پايدار از سيستم منابع آب مناطق مختلف جهان مخصوصا در مناطق خشک مورد استفاده قرار ميگيرد، برداشت تلفيقي از منابع آب سطحي و زيرزميني مي باشد. از جمله محاسن روش بهره برداري تلفيقي را ميتوان به ارزان تر شدن پروژه تامين آب، استفاده بيشتر دراز مدت از آبهاي سطحي، کم شدن حجم مخازن سدها، کمتر شدن تلفات تبخير و تعريق در محل اشاره نمود. استفاده ترکيبي از تکنيک هاي بهينه سازي و شبيه سازي يک روش مفيد و قدرتمند در تعيين استراتژيهاي مديريتي و طراحي براي توسعه بهره بردار تلفيقي بهينه از منابع آبهاي سطحي و زيرزميني مي باشد در تحقيق حاضر سعي شده است به بررسي روشهاي برداشت تلفيقي که مورد مطالعه قرار گرفته است، پرداخته شود.

سيلاب نتيجه رواناب ناشي از بارندگيهاي شديد يا ذوب ناگهاني برف است که دخالتهاي نابجاي انسان در اکوسيستم موجب بهم زدن تعادل هيدرولوژيک آبخيز و در نتيجه تشديد آن ميگردد. لذا جهت برآورد ارتفاع رواناب، استفاده از روشهاي تجربي ضروري است، تا بتوان از نتايج آنها در مديريت حوزههاي آبخيز استفاده کرد. استفاده از روشهاي تجربي به منظور برآورد رواناب ساليانه در حوزههاي آبخيز مناطق خشک و نيمه خشک که عمدتا فاقد ايستگاه هيدرومتري ميباشند، از ديرباز در مطالعات هيدرولوژي مورد استفاده قرار گرفته است. لذا در مناطقي که امکان اندازهگيري مستقيم رواناب وجود ندارد، ميتوان جهت برآورد رواناب از مدلهايي که در مناطق مختلف جهان نتايج مطلوبي را داده استفاده کرد و ميزان رواناب را محاسبه نمود. يکي از اين روشها، روش شماره منحني است. هدف کلي در اين تحقيق واسنجي ضرايب 0.2 و 0.8 در فرمول شماره منحني در حوزه آبخيز آب ماهي مي باشد. که پس از تهيه هيدروگراف سيل و جداسازي آب پايه و همچنين تهيه نقشه گروههاي هيدرولوژيک خاك و نقشه شماره منحني بايد مشخص شود که آيا از روش کلاسيک استفاده شود و همان ضرايب 0.2 و 0.8 به کار برده شود، و يا اينکه ضرايب استاندارد واسنجي شوند تا به ضرايب جديدي دست يافت. پس از بررسي نتايج به دست آمده از تجزيه و تحليل هيدروگراف سيل و مقادير بارش و رواناب و همچنين انجام آزمونهاي آماري، مقدار همبستگي برابر 0.78 به دست آمد و لذا واسنجي و اعمال اصلاحات لازم قبل از استفاده، ضروري بهنظر مي رسيد. بعد از تعيين ضرايب جديد تلفات اوليه، و بهدست آوردن ميانه، ضريب تلفات اوليه برابر 0.11 به دست آمد. مقدار شماره منحني متوسط وزني استخراجي از جداول استاندارد SCS معادل 85.82، و مقدار متوسط شماره منحني رواناب از روش معکوس نيز 82.3 به دست آمد. در اين مرحله مجددا مقادير همبستگي بين روانابهاي مشاهداتي و محاسباتي براي حوزه آب ماهي محاسبه گرديد و مقدار همبستگي در اين حوزه برابر 0.99 به دست آمد.

محيط زيست، جزء لاينفک تاثير گذار بر زندگي انسان و ديگر جانداران روي زمين است. آبهاي زيرزميني، رودخانه ها و آبهاي پشت سدها براي بهبود زندگي و رفع بعضي نيازهاي زيستي و معيشتي مهم بوده و نياز است مکانيزمهاي آنها را در جهت بهينه سازي فيزيک و هيدروليک حاکم بر آنها بهتر بشناسيم. رودخانه کارون به عنوان بزرگترين رودخانه در کشورمان، ايران از شهرهاي متعددي از جمله شوشتر، اهواز و دزفول مي گذرد و از اين جنبه بر زندگي مردم ساکن اين شهرها آثار مطلوبي دارد. ساکنان اين شهرها در تقابل مستقيم با اين منبع آبي بوده و نيازهايي مثل آبياري زمينهاي زراعي، آشاميدن و تفريح با قايق را بر آبهاي اين رودخانه رفع مي کنند. رودخانه کارون در مسير خود و گذر از شهرستان شوشتر از تخت قيصر وارد شهر شده و در محل سد تنظيمي بند ميزان به دو شاخه شطيط و گرگر تقسيم مي شود. گرگر داراي يک کانال تقريبا مستقيم و بدون انحناي چشمگيري در مسير خود از بند ميزان تا مجموعه باستاني- تفريحي آبشارها است؛ همچنين به علت وجود ديواره هاي ساحلي طبيعي از جنس صخره و سنگ در خطوط ساحلي اين رودخانه، نفوذ آب جاري در کانال رودخانه به ديواره هاي ساحلي کمينه است. در اين تحقيق با مقايسه دبي جريانهاي سالهاي مختلف شاخه گرگر به مزاياي کاربردي مسايل هيدروليکي موجود در کانال مستقيم رودخانه گرگر، حوزه شوشتر اشاره مي گردد. در اين مقاله که نتيجه يک سال تحقيقات است، روشهاي مديريت محيط زيست، پيرامون رودخانه ها و جلو گيري از آلودگي آب ارايه مي گردد.

با توجه به کم بودن ميانگين بارندگي در کشور و همچنين اهميت زياد آبهاي زيرزميني بعنوان منابع تامين کننده آب مورد نياز بخش هاي شرب و کشاورزي، لازم است شرايط کيفي آبهاي زيرزميني کنترل شده و از هر گونه آلودگي محافظت شوند. شناسايي نواحي مستعد در برابر آلودگيهاي سطحي يکي از راههاي محافظت از اين منابع مي باشد. مدلهاي زيادي براي اين هدف ارايه شده اند. در اين بررسي، از مدل DRASTIC جهت ارزيابي پتانسيل آلودگي منابع آب زيرزميني در دشت زيدون واقع در جنوب شرق استان خوزستان استفاده شده و نقشه آسيبپذيري آبخوان در برابر آلودگي در محيط GIS تهيه گرديد. نقشه نهايي بدست آمده نشان مي دهد که شاخص دراستيک در منطقه بين 144-66 مي باشد که به پنج گروه آسيب پذير قابل اغماض، خيلي کم، کم، کم تا متوسط، متوسط تا زياد، تقسيم مي گردد. بيشترين آسيب پذيري آب هاي زيرزميني مربوط به آسيب پذيري کم و کم تا متوسط مي باشد که به ترتيب 50% و 36% از منطقه مورد مطالعه را پوشش مي دهند. همچنين آناليز حساسيت مدل نشان داد که، همبستگي انديس دراستيک با پارامترهاي عمق تا سطح ايستابي (0.66) و محيط غيراشباع (0.46) در منطقه مورد مطالعه بيش از ساير پارامترها مي باشد.

نيترات يکي از شايع ترين و عمده ترين آلاينده هاي غيرمتمرکز منابع آبي است. يکي از منابع اصلي توليد آن فعاليتهاي کشاورزي و استفاده از کودهاي نيتروژنه مي باشد. به دليل وفور فعاليتهاي کشاورزي در دشت زيدون واقع در جنوب شرق استان خوزستان، ميزان غلظت نيترات در منابع آبي اين دشت مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور، نمونه برداري از منابع آب در دو فصل خشک و تر صورت گرفت و نمونه ها مورد آزمايش قرار گرفتند. تجزيه و تحليل نمونه ها با استفاده از روشهاي گرافيکي و آماري توسط نرم افزارهاي ArcGIS و Spss صورت گرفت. با مقايسه نتايج بدست آمده با استانداردهاي آب شرب مشخص شد که ميزان اين يون در بخشي از دشت مورد مطالعه بالاتر از حد استاندارد بوده و از نظر زماني نيز در فصل خشک، نسبت به فصل تر فزوني مي يابد. درصد بالايي از اين آلودگي حاصل فعاليتهاي شديد کشاورزي، استفاده بيش از حد از کودهاي شيميايي، حيواني و همينطور آبياري برنج، گندم و جو مي باشد. همچنين از نظر گسترش مکاني در بخش هاي شمالي و مرکزي به علت وفور زمينهاي زراعي و نيز وجود فاضلابهاي روستايي بيشترين غلظت نيترات مشاهده مي شود. بنابراين توجه به الگوي کشت در نواحي داراي مقادير زياد نيترات جهت جلوگيري از آلودگي بيشتر ضروري مي باشد.

استفاده بي رويه از منابع آب و کمبود آب شيرين همراه با خشکسالي سال هاي اخيردر کشور و بطور اخص در فارس لزوم بهره وري صحيح و بهينه از آب را در بخش کشاورزي ضروري نشان مي دهد. از آنجايي که در کشور مانزولات جوي کم و منابع آب محدود است استفاده حداکثري از اين منابع واجب و غير قابل انکار است. از اين نظر استفاده بهينه از آب موجود کاملا ضروري است، يکي از راهکارهاي ارايه شده جهت استفاده بهينه از منابع آبي آبياري قطره اي نواري (T-Tape) است که روش مناسبي براي افزايش عملکرد و کاهش مصرف آب مي باشد. تحقيقات قبلي در اين زمينه در حد مزارع آزمايشي بوده اند. با توجه به اهميت موضوع به منظور دستيابي به اطلاعات لازم جهت مديريت کارآمد و نشان دادن کاربري اين روش تحقيقي در سال زراعي 88-87 انجام شده است، که از لحاظ هدف پژوهش از نوع پژوهش هاي کاربردي است و از لحاظ نحوه گردآوري داده ها از نوع تحقيقات نيمه آزمايشي مي باشد. طرحي که در اين مطالعه بکار رفته طرح بين گروهي (گروه شاهد و کنترل) بوده است. جامعه آماري دو مزرعه ذرت واقع در روستاي کوهنجان شهرستان سروستان در 60 کيلومتري جنوب شرقي شهرستان شيراز انتخاب شده، مزرعه شاهد به وسعت 2 هکتار و مزرعه کنترل به وسعت 5.5 هکتار مي باشد. ذرت کشت شده رقم SC704 توليدي مغان بوده، نتايج نشان داد که ميزان آب مصرفي درمزرعه شاهد 8423 متر مکعب و در مزرعه کنترل برابر با 5718 متر مکعب بوده است، و ميزان محصول برداشت شده در مزرعه شاهد برابر با 63125 کيلوگرم در هکتار و در مزرعه کنترل برابر با 107320 کيلوگرم در هکتار بوده که در ميزان آب مصرفي 47 درصد و در ميزان محصول برداشت شده 70 درصد تفاوت معني داري بين گروه شاهد و کنترل ديده شده است.

مطالعه هيدرولوژيکي و شبيه سازي مدل بارش - رواناب حوضه هاي آبريز در علوم مهندسي آب و رودخانه از اهميت خاصي برخوردار است. يکي از معروفترين مدل هاي شب يه سازي بارش-رواناب مدل کامپيوتري HMS- HEC (نسخه توسعه يافته 1- HEC) مي باشد که توسط مرکز مهندسي هيدرولوژي ارتش آمريکا در سال 1998 ارايه شده است. بارش _رواناب شبيه سازي شده توسط مدل HEC-HMS مي تواند جهت مطالعات هيدرولوژي سيلاب، کاهش خسارات سيل، زهکشي آبهاي سطحي، مديريت سدها و مخازن، طراحي سازههاي کنترل و تنظيم سيلاب و کنترل و تدوين قوانين و مقررات براي سيلاب دشتها و ... مورد استفاده قرار گيرد. در اين مطالعه حوضه آبريز ماهيدشت به مساحت 1460 کيلومتر مربع واقع در استان کرمانشاه مورد بررسي قرار گرفت و براي بدست آوردن بارش با دوره بازگشتهاي مختلف از نرم افزار SMADA و بر اساس آمار موجود 30 ساله بارش استفاده شد. سيستم بارش-رواناب با توجه به آمار واقعي بارش، و رواناب مشاهداتي در ايستگاه خرس آباد (واقع در حوضه آبريز ماهيدشت) شبيهسازي شد که در اين شبيه سازي از روش SCS استفاده گرديد و در نهايت عمليات بهينه سازي براي حصول بهترين برازش بين هيدروگرافهاي مشاهداتي و محاسباتي صورت گرفت.

تالاب پريشان اهميت بسياري در رشد و توسعه اقتصادي و فرهنگي و ... منطقه کازرون دارد در اين راستا خشکسالي هاي متوالي و همچنين مديريت نادرست آن موجب شده که بحرانهايي در بخش کشاورزي و همچنين گردشگري و ... به وجود آيد. با توجه به اينکه اهميت اين تالاب شناخته شده است، بهره برداري بيش از حد و اقداماتي چون حفر چاه و خشک شدن چشمه هايي که منبع تغذيه آب تالاب بوده اند و همچنين راهسازي بين روستايي در سالهاي اخير اثرات بسيار منفي بر ميزان آب دهي تالاب گذاشته است. از آنجا که تالاب پريشان در منطقه گرمسيري واقع شده است و حيات و موجوديت آن هم در تعديل آب و هوا و هم در بخش کشاورزي بسيار غنيمت و ارزشمند مي باشد، اين سوال ايجاد مي شود که راهکارهاي جلوگيري از خشک شدن آن چه مي باشد و چگونه مي توان تالاب پريشان را به گونه اي مديريت کرد که زيستگاهي مناسب براي جانداران و گياهان و ... گردد. دراين مقاله به شرح و توصيف چگونگي مديريت تالاب پريشان پرداخته شده است.

در اين پژوهش از شاخص استاندارد شده بارش SPI، به عنوان يکي از رايج ترين شاخص ها در تحليل خشکس الي شهرستان مرودشت استفاده گرديد. جهت بررسي و پايش خشکسالي با توجه به داشتن آمار طولاني مدت، نواقص کم و پراکنش مناسب، طول دوره آماري مشترك 20 ساله (1387-1367) انتخاب گرديد. شاخص SPI با مقياس زماني 3، 6، 12 و 24 ماهه براي ايستگاههاي مورد استفاده در اين پژوهش محاسبه گرديد. نتايج شدت و فراواني انواع خشکسالي ها و تداوم آنها را در طول دوره مورد نظر نشان داد. منطقه مورد مطالعه در بيشتر سال ها دچار خشکسالي هاي کوتاه مدت بوده و با تداوم خشکسالي شدت آن در سال هاي اخير به مراتب بيشتر از سال هاي قبل مي باشد. در طول دوره آماري مورد مطالعه، شهرستان مرودشت 5 دوره خشکسالي را تجربه کرده است که طولاني ترين آن دو سال بطول انجاميد و شديدترين آن مربوط به سال آبي 87- 86 مي باشد و شدت آن در حد خشکسالي بسيار شديد مي باشد. همچنين SPI بيش از 12 ماهه براي مطالعه دوره هاي تر و خشک در منطقه مطالعاتي مذکور بسيار رضايت بخش مي باشد و مقياس زماني 6 ماهه و پايينتر بدليل زياد بودن نوسانات بهتر است با احتياط بيشتري مورد استفاده قرار گيرد.