دانلود مقالات مربوط به پزشکی

اصطلاح طب اسلامي از قرن سوم هجري به ادبيات مسلمانان وارد شده است. بسياري از پزشکان مسلمان و تاريخ نويسان نيز اين اصطلاح را در نوشته هاي خود به کار مي برند. نگاهي گذرا به تاريخ پزشکي از قرن سوم تاکنون، از کثرت استعمال اين عبارت خبر مي دهد. با وجود اين، کمتر نوشتاري ديده مي شود که با نگرشي جامع و دقيق به تبيين مفهوم طب اسلامي بپردازد. حتي برداشت هاي متعدد از اين اصطلاح نيز باعث ابهام موضوع شده است. امروزه موضوع طب مکمل در کنار طب فعلي مطرح مي باشد. تمامي فرهنگ ها و تمدن هاي دنيا، داراي سبک و نگرشي نسبت به انسان و موضوعات مرتبط با او مانند سلامتي، بهداشت، درمان و ... مي باشند. آنان درصددند مبناي خود را به عنوانشاخه اي در طب مکمل بگنجانند. شايد از اين منظر، اصطلاح طب اسلامي بتواند مفهوم و جايگاه واقعي خويش را پيدا نمايد. اين نوشتار سعي بر آن دارد که برداشت هاي متعدد از مفهوم طب اسلامي را بررسي و ضمن ارايه برداشت صحيح، ضرورت طرح موضوع طب اسلامي را در عصر کنوني بنماياند

بحث طب اسلامي و ضرورت پرداختن به آن را بايد در راستاي بحث انتظار بشر از دين مورد تجزيه و تحليل قرار داد. بحث انتظار و توقع بشر از دين از مهم ترين مسايلي است كه انديشمندان ديني در جهان معاصر به آن توجه بيشتري دارند. پرسش هايي نظير اينكه آيا دين براي اداره همه امور انسان است يا برخي امور به عقل و علم بشري واگذار شده است؟ آيا همه ي امور مي تواند ديني باشد يا برخي امور هرگز ديني نيست؟ آيا دين، تنها اصول ارزشي را بيان مي كند يا به اصول علمي و تجربي نيز مي پردازد؟ آيا دين، همان طور كه براي زندگي معنوي و اخروي انسان برنامه دارد، براي مديريت و سامان دادن به امور دنيوي و اجتماعي نيز برنامه دارد؟ آيا اگر جامعه رشد علمي و عقلي يابد و با پيشرفت اين دو (علم و عقل) به بسياري از نيازهاي خود پاسخ دهد، نياز به دين منتقي خواهد شد و مراجعه به علم و عقل بشري كافي خواهد بود؟ و يا خير، دريچه هاي ديگري براي رشد و تكامل علم و عقل گشوده خواهد شد، و رشد و تكامل علم همچنان ادامه خواهد داشت و ارتباط علم و دين توسعه پيدا خواهد كرد؟ و ده ها سوال ديگر از مباحثي هستند كه پيرامون انتظار از دين مطرح است و دانشمندان علوم مختلف اعم از علوم انساني و تجربي از جمله بهداشت و طب به دنبال تعيين جايگاه و ارتباط علوم با رهنمودهاي ديني هستند. روش عقلي در استنباط از بحث نبوت عامه در استدلال ارتباط علم و دين معتقد است كه چون فقط خداوند از حقيقت انسان و ابعاد وجودي و نياز هاي او آگاه است، هيچ كس جز خداوند نمي تواند نيازهاي واقعي انسان رابرآورده سازد و اين عمل را از طريق پيك معصوم وحي، كتاب و معصوم الهي با در اختيار گذاردن برنامه زندگي و رهنمودهاي الهي انجام مي دهد.

يكي از موضوعات مهم و اساسي در جهت گسترش و كاربردي نمودن موضوع مهم طب و دين كه در چشم انداز آينده طب اسلامي بايد به دقت و جديت مد نظر قرار گيرد، ضرورت سامان دهي و مديريت كلان پژوهش هاي بنيادي و كاربردي اين بخش است و طبيعي است كه در اين روند فراگير، كليه مراكز دولتي و غيردولتي و نيز پژوهشگران علاقه مند به موضوع، بايد سامان دهي و تحت مديريت واحد قرار گيرند تا علاوه بر جلوگيري از اختصاص بودجه و هزينه هايي كه صرف انجام كارهاي تكراري مي گردد، بتوان از لحاظ عملكرد، كليه مراكز پژوهشي را مكمل يكديگر نمود. در اين صورت با اختصاص بودجه مناسب به موضوع مهم طب و دين، اين بودجه با مديريت مناسب و روند صحيح هزينه خواهد گرديد

طب سنتي و روشهاي نوين تشخيصي و درماني به جز طب مدرن و علم روز با فراگيري طب جانشين (طب آلترناتيو)، طب جامع نگر، و طب تکميلي داراي جايگاه ويژه و ارزشمندي در گذشته و حال در مشکل گشايي و تشخيص و درمان بيماريها است

مديريت يک علم نو مي باشد که حداکثر 200 سال است که به صورت کلاسيک مطرح شده است و تغييراتي در 100 سال اخير صورت گرفته است. ولي از زمان زندگي اجتماعي بشر جاي پاي خودش را باز کرده است. طبق حديثي از حضرت رسول اکرم (ص) وارد شده است که:
سيد القوم خادمهم
رييس يک گروه خدمتگزار آنها است