«هدایت هوشمندانه منابع مالی در صنعت نفت» عنوان سرمقاله روزنامه گسترش صنعت به قلم عبدالمحمد دلپریش است كه در آن ميخوانيد:
بازدید رهبر معظم انقلاب از بخشهایی از وزارت نفت در ابتدا و انتهای سال ۹۰ این سال را به سالی بیاد ماندنی و متمایز در تاریخ صنعت نفت تبدیل کرد؛ سالی با این طلیعه نمیتوانست بدون دستاوردهای مهم به گذشته بپیوندد. در سالی که گذشت تشدید تحریمها و همراستایی بدخواهان بینالمللی اگر چه آزاردهنده و آسیبرسان بود، اما نتواست حرکت شتابنده توسعه و پیشرفت را متوقف کند. یکی از شاخصترین اقدامات در سال ۹۰ که کمتر رسانهای و در مورد آن اطلاعرسانی شده است، بازنگری و نهاییسازی برنامه پنجساله تولید و توزیع نفت و گاز در شرکت ملی نفت ایران است. این برنامه نقشه راه تمام فعالیتهای شرکت ملی نفت ایران در دوره پنجساله ۱۳۹۰-۹۵ خواهد بود. براساس برنامه مزبور که از آن بهعنوان سنگینترین برنامه پنجساله تاریخ صنعت نفت یاد میشود، ظرفیت تولید نفت خام باید به بیش از پنج میلیون بشکه در روز و ظرفیت تولید گاز به حدود یک هزار و ۴۵۰ میلیون مترمکعب افزایش یابد.
سال گذشته اهتمام به توسعه میادین مشترک نفت و گاز، در رأس برنامههای وزارت نفت بهطور عام و شرکت ملی نفت ایران بهطور خاص بود. در پارسجنوبی بهعنوان بزرگترین میدان مشترک حال حاضر کشور، فعالیت گسترده در فازهای جدید به شدت ادامه پیدا کرد و برای اولین بار، رقم بیسابقه بیش از ۱۲ میلیارد دلار در پروژههای مختلف این میدان سرمایهگذاری شد.
قرارداد توسعه میدان نفتی آذر یکی دیگر از میادین مشترک بسیار مهم خشکی با شرکت ایرانی منعقد شد و همچنین در دریا، تفاهمنامه توسعه میدان گازی فرزاد الف نیز با یک شرکت داخلی به امضاء رسید. اما میتوان از تنوع و گستردگی منابع تامین مالی طرحهای سرمایهای بهعنوان یکی از شاخصترین دستاوردهای سال۹۰ یاد کرد. سال گذشته بیش از ۲۲میلیارد دلار در طرحهای مختلف شرکت نفت سرمایهگذاری شد که حدود ۱۰ میلیارد دلار از این میزان سرمایهگذاری از محل منابع داخلی و بیش از ۱۲ میلیارد دلار دیگر آن از محل سایر منابع تامین شد. صندوق انرژی بانک ملت، ذخائر بانک مرکزی نزد شرکت نیکو، اوراق مشارکت ریالی و ارزی و بالاخره قراردادهای بیع متقابل نقش اساسی در تامین نیازهای مالی طرحهای شرکت نفت ایفا کردند. همچنین در سالی که گذشت بهطور میانگین حدود ۱۳۰ دکل خشکی و دریایی در میادین تولیدی، توسعهای و اکتشافی شرکت نفت به کار شبانهروزی اشتغال داشتند.
در رابطه با طرحها و پروژههای توسعهای اگرچه باراهاندازی تعدادی از واحدهای نمکزدائی و برخی پروژههای کوچک، توفیقات نسبی حاصل شد، اما اهداف موردنظر برنامه محقق نشد. شرکت ملی نفت با اندوختهای از دستاوردهای سال ۹۰ و کولهباری از تجربه سالیان گذشته، قدم در سال ۹۱ که دومین سال برنامه پنجم است گذاشته است. تلاش برای تامین منابع مالی باید ادامه یابد و جذب منابع از آنچه در سال ۹۰ اتفاق افتاد فراتر رود. فراموش نکنیم که میزان سرمایهگذاری سال ۹۰، با وجود آنکه رقم بینظیری در تاریخ صنعت نفت است، اما فقط حدود ۶۰ درصد برنامه است؛ به این منظور تنوع بخشی به تامین منابع مالی با ایجاد جاذبه بیشتر برای سرمایهگذاران و تکیه بر منابع ملی، باید مورد اهتمام قرار گیرد. نکته بسیار اساسی در این رابطه، هدایت منابع مالی به سمت طرحهایی است که بیشترین تاثیر را در تحقق اهداف برنامه دارند. افزایش تولید نفت و گاز در برنامه پنجساله پنجم در گرو تکمیل طرحهای توسعهای است و راه معجزهآسای دیگری وجود ندارد. هدایت هوشمندانه منابع مالی به سمت طرحهای مورد نظر نیازمند اولویتبندی طرحهاست که باید متعهدانه توسط همه مدیران نفتی انجام شود.