دانلود مقالات علوم زمين

دانه هاي گرده به عنوان آئروآلرژن هاي خيلي قوي شناخته شده اند که واکنش هاي التهابي آلرژيک وابسته به IgE را تحريک مي کنند. بررسي ها نشان مي دهند آلودگي هوا پاسخ IgE به آلرژن ها را افزايش مي دهد. براي بررسي آلرژي زايي دانه هاي گرده و تعيين اثر آلودگي هوا بر پتانسيل آلرژيک آن ها، عصاره هاي گرده اي به طريق درون پوستي و درون صفاقي به خوکچه هاي هندي تزريق شدند. نتايج به وسيله آزمون هاي پوستي، روش اليزا، SDS-PAGE، و ايمونوبلاتينگ بررسي شد. افزايش قطر هاله، افزايش IgE و ائوزينوفيل ها در خوکچه هاي تيمار شده با عصاره هاي گرده اي در مقايسه با خوکچه هاي تيمار شده با بافر مشاهده شد. همچنين افزايش اين فاکتورها در عصاره هاي گرده اي آلوده در مقايسه با عصاره هاي عادي ديده شد که نشان دهنده اثر آلرژيک آلاينده هاي هوا، علاوه بر عصاره هاي گرده اي است. ايمونوبلات باندهاي متصل شده به IgE اختلاف آشکاري را بين عصاره هاي گرده اي آلوده و غيرآلوده نشان نداد و در هر دو عصاره گرده اي عادي و آلوده دو باند در گستره 46 تا 55 کيلودالتون و 35 کيلودالتون آشکار شد. بنابراين، اين باندها از سويي اثر آلرژي زايي عصاره هاي گرده اي اين گياه را نشان مي دهند و از سوي ديگر نشان مي دهند که آلرژن هاي گرده اي تحت تاثير آلاينده هاي هوا قرار نمي گيرند. همچنين با توجه به افزايش آلرژي زايي عصاره هاي آلوده نسبت به عصاره هاي غيرآلوده، نتيجه گيري مي شود که در اين گياه آلاينده ها مستقل از اثر روي پروتئين هاي آلرژي زا، سبب افزايش آلرژي زايي مي شوند.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش نقش مرگ سلولي در ريخت زايي کانال هاي غضروفي با استفاده از روش هاي هيستوشيميايي و هيستولوژيکي بررسي شد. پس از اينکوبه کردن تخم هاي نژاد لاکمن، جنين هاي جوجه در روزهاي 13، 15 و 18 جنيني برداشت شد. پس از عمل فيکاسيون و دکلسفيکاسيون استخوان تيبياي جنين هاي فوق از اپي فيز بالاي آن برش هاي ضخيم و نيمه نازک تهيه شد استفاده از رنگ آميزي هاي H&E، فولگن، تري کروماسون و اسيد فسفاتاز نشان داد که ويژگي هاي تعريف شده براي سلول مرده در مورفوژنز کانال هاي غضروفي دخيل هستند و به نظر مي رسد که مرگ سلولي مهم ترين عامل در مورفوژنز کانال هاي فوق است؛ گرچه تنها دليل نيست. براي تشخيص نوع مرگ سلولي، استفاده از ميکروسکوپ الکترونيکي ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ

ژاسمونات به تازگي به عنوان گروه جديدي از تنظيم کننده هاي رشد گياهي محسوب شده اند که در بسياري از مراحل مورفولوژيک و فيزيولوژيک گياه شرکت دارند و نقش دفاعي در گياه ايفا مي کند. در اين تحقيق اثر متيل ژاسمونات و اتيلن و برهم کنش آن ها بر پارامترهايي مانند وزن تر، وزن خشک و سطح برگ و همچنين اثر آن ها بر مقدار پروتئين، مالون دآلدئيد و نشت يوني در برگ گياه کلزا بررسي شد. بذرهاي کلزا در گلدان هاي حاوي ماسه، رس و خاک برگ به نسبت (2:1:1) کاشته شدند. 45 روز پس از سبز شدن دانه ها، گياهان به مدت 5 روز با 100 ميکرومول متيل ژاسمونات محلول پاشي شدند و سپس به مدت 2 روز تحت تيمار اتلين 100ppm) و 150) قرار گرفتند. گياهان شاهد با آب مقطر محلول پاشي شدند. نتايج حاصل از بررسي نشان داد که مقدار وزن تر و خشک برگ در تيمار با اتيلن و متيل ژاسمونات کاهش يافت. سطح برگ نيز در سطوح تيمار با اتيلن کاهش يافت؛ مقدار پراکسيداسيون ليپيدها که در تيمار با اتيلن افزايش يافته بود در پيش تيمار با متيل ژاسمونات کاهش يافت که نشان دهنده کاهش خسارت اکسيداتيو توسط متيل ژاسمونات است. همچنين مقدار پروتئين طي تيمار با اتيلن کاهش يافت اما تيمار با متيل ژاسمونات از کاهش اين پارامتر در گياهان تحت تيمار با اتيلن جلوگيري کرد. حاصل آن که متيل ژاسمونات موجب کاهش خسارت اکسيداتيو مي شود.

 نسخه قابل چاپ

در اين مقاله نتايج آزمايش ها براي تبديل متان به هيدروکربن هاي بالاتر و متانول در رآکتور تخليه با مانع دي الکتريک کوارتز آورده شده است. آزمايش ها در فشار و دماي محيط انجام گرفته است، بالاترين ولتاژ اعمالي به رآکتور 23000 ولت در فرکانس 50 هرتز بوده است. نتايج آزمايش ها نشان مي دهند که افزايش ولتاژ تبديل متان را به صورت خطي افزايش مي دهد، اما تاثير معناداري بر گزينش پذيري محصولات ندارد. وجود هليوم در برهم کنش الکترون - متان باعث شده است که تبديل پذيري متان افزايش پيدا کند. اضافه کردن اکسيژن به جريان خوراک باعث افزايش تبديل متان تا سه برابر شد. در فشارهاي بسيار جزيي اکسيژن در خوراک و يک ولتاژ آستانه 12000 ولتي محصولات اصلي متانول، با بازده 1% و گزينش پذيري 40% بوده است.

 نسخه قابل چاپ

از اپوکسيداسيون سيس و ترانس 2- (1- سيکلوهگزنيل) سيکلوهگزانول (4b, 4a) دو دياستريو ايزومر (5 و 6) به دست مي آيد. از سوي ديگر از 2- سيکلوهگزيليدن سيکلوهگزانون (2) به دو روش ترکيب اپوکسي الکل (4) به دست مي آيد.

 نسخه قابل چاپ

مالاشيت گرين يکي از فرآورده هاي رنگي آنيلين است. اين ماده به عنوان ترکيبي جهش زا و سرطان زا شناخته شده است. استعمال اين ترکيب شيميايي، براي ماهياني که به مصرف انسان مي رسند، مورد تاييد اداره نظارت بر دارو و غذاي ايالات متحده (FDA) قرار نگرفته است. به دنبال اعمال محدوديت مصرف مالاشيت گرين توسط FDA، اثرات زيست محيطي بسيار نامطلوب آن و بي خطر بودن کامل آلويتا، اين ماده به عنوان جاي گزين مالاشيت گرين بررسي شد. اين تحقيق به دو روش آزمايشگاهي و محيطي انجام گرفت. در روش آزمايشگاهي ابتدا تخم هاي آلوده به قارچ ماهي قزل آلا بر روي محيط کشت سابورودکستروز آگار، کشت داده و خالص سازي شد. سپس آلويتا با غلظت هاي 1، 2، 3، 4 و 5 گرم در ليتر به محيط کشت سابورودکستروز آگار اضافه شد و توده هاي قارچي خالص سازي شده موکور و رايزوپوس، بر روي آن کشت داده شد. بعد از زمان 48 ساعت و يک هفته، نمونه ها بررسي شدند، روي نمونه شاهد (بدون آلويتا)، توده قارچي رشد کرد و در نمونه هاي حاوي آلويتا هيچ قارچي مشاهده نشد. در روش محيطي يک تراف شاهد (بدون آلويتا) و سه تراف حاوي آلويتا، به روش حمام دادن، با غلظت هاي 1 گرم در ليتر به مدت هاي 30 و 60 دقيقه، و 2 گرم در ليتر به مدت 30 دقيقه و يک تراف مالاشيت گرين با  غلظت 2 ميلي گرم در ليتر به مدت يک ساعت، در مزرعه تکثير و پرورش ماهي قزل آلا نياک بررسي شدند. تجزيه و تحليل هاي آماري نتايج به دست آمده که با استفاده از نرم افزار spss و استفاده از آزمون آناليز واريانس انجام گرفت، حاکي از آن است که با ضريب اطمينان 95 درصد و P=0.265، اختلاف معني داري بين تعداد تخم هاي چشم زده تراف هاي حاوي آلويتا و تراف حاوي مالاشيت گرين وجود ندارد و آلويتا با غلظت يک گرم در ليتر از بين غلظت هاي آزمايش شده، مي تواند جاي گزين مناسبي براي مالاشيت گرين باشد.

 نسخه قابل چاپ

ناپلي و سيست کپسول زدايي شده آرتميا کاربرد وسيعي در صنعت آبزي پروري دنيا دارد. در تغذيه و پرورش بسياري از گونه هاي ماهيان آب شيرين و دريايي کاربرد ناپلي و سيست کپسول زدايي شده آرتميا تاثيرات خوبي را در برداشته است. در اين پژوهش تاثير نوع تغذيه اوليه بر رشد لارو نورس قزل آلاي رنگين کمان بررسي شده است. لاروهاي نورس که تازه تغذيه فعال آن ها شروع شده بود در پنج تيمار غذايي سيست کپسول زدايي شده، ناپلي آرتميا، مخلوط سيست کپسول زدايي شده و غذاي فرموله شده، مخلوط ناپلي و غذاي فرموله شده و بالاخره غذاي فرموله شده به مدت 20 روز تغذيه شدند و سپس در ادامه کار به مدت 20 روز ديگر با غذاي فرموله شده تغذيه شدند نتايج تغذيه با 5 تيمار غذايي آرتميا در 20 روز اول نشان داد که رشد لاروها در تيمار غذايي ناپلي، داراي اختلاف معني دار با ساير تيمارها بود. براي بررسي تاثيرات بعدي تغذيه با اين تيمارها، پرورش دوره 20 روزه دوم در همه تيمارها، با غذاي فرموله شده انجام گرفت. نتايج نشان داد که آهنگ رشد لاروهاي تغذيه شده با مخلوط سيست کپسول زدايي شده و غذاي فرموله شده نسبت به ساير تيمارها بالاتر و معني دار بود و وزن لاروها در اين تيمار از 0.5 گرم به 2.2 گرم رسيده بود. ضريب رشد ويژه در اين تيمار 4.8 بود که داراي بالاترين مقدار در بين تيمارها بود. هم چنين ضريب تبديل غذايي داراي پايين ترين مقدار (1.07) در بين تيمارهاي مورد بررسي در 20 روزه دوم بود. لاروها در پارامترهاي فاکتور وضعيت، رشد ويژه، مقدار غذاي روزانه، ضريب تبديل غذايي و Daily Feeding rate% داراي اختلاف معني دار بودند. اختلاف معني دار در پارامترهاي بقا، قابليت تبديل غذايي مشاهده نشد. بالاترين رشد در دوره 20 روزه دوم در تيمار سوم (مخلوط سيست دکپسوله و غذاي فرموله شده) مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ

اثر غلظت هاي متفاوت (0، 100، 300 و 500 ميکرومولار) کلريد مس بر انباشتگي کاتيون هاي مس، آهن، منگنز و پتاسيم و همچنين غلظت پرولين در برگ و ريشه دو رقم کلزا (Brassica napus L.) (پي اف و هايولا) در مرحله طوقه اي در شرايط گل خانه بررسي شد. در مجموع، در پاسخ به تيمارهاي کلريد مس تفاوت معني داري بين رفتار فيزيولوژيک ارقام مورد بررسي مشاهده شد؛ بدين معني که با افزايش غلظت کلريد مس در محيط، افزايش غلظت يون مس و پرولين و همچنين کاهش يون هاي آهن، منگنز و پتاسيم در رقم پي اف (به ويژه در ريشه) در مقايسه با رقم هايولا چشم گيرتر بود. بنابراين، به نظر مي رسد رقم پي اف توانايي بيش تري نسبت به هايولا براي مقابله با اين تنش دارد. بدين ترتيب از ديدگاه بيوشيميايي مي توان رقم پي اف را به عنوان رقم متحمل تر به تنش فلز سنگين مس معرفي کرد.

 نسخه قابل چاپ

آلومينيوم از فراوان ترين عناصر پوسته زمين است که ميزان آب به 7 درصد کل عناصر مي رسد. آلومينيوم يون پيچيده اي است که فرم شيميايي و عمل بيولوژيک پيچيده اي دارد و در خاک هاي خنثي يا خاک هايي با اسيديته ضعيف به شکل اکسيد يا آلومينوسيليکات غير قابل حل وجود دارد. با کاهش PH خاک انحلال پذيري اين يون افزايش مي يابد و از طريق ريش جذب مي شود و بدين ترتيب بر رشد گياهان تاثير مي گذارد. در واقع، آلومينيوم مهم ترين عامل محدود کننده رشد به خصوص رشد ريشه در خاک هاي اسيدي شناخته شده است. تقريبا 40-30 درصد از زمين هاي قابل کشت را خاک هاي اسيدي تشکيل مي دهند. علاوه بر اين اسيديته خاک به علت مشکلات زيست محيطي نظير باران هاي اسيدي در حال افزايش است به همين دليل توجه به سميت آلومينيوم و تاثير آن در کاهش بازده توليد محصولات کشاورزي از اهميت ويژه اي برخوردار است. در بسياري از تحقيقات گذشته تاثير آلومينيوم در کوتاه مدت نشان داده شده است. همچنين آزمايش هاي متعددي نشان داده است که آلومينيوم در ابتدا وارد راس ريشه مي شود و غالبا در آپوپلاست جاي مي گيرد. در واقع آپوپلاست با داشتن ماتريکس پکتيني با شارژ منفي مهم ترين محل اتصال آلومينيوم است. اين تحقيق به منظور شناسايي هر چه بيش تر تاثير آلومينيوم بر پلي ساکاريدهاي ديواره سلول هاي توتون انجام گرفت. بدين منظور سلول هاي توتون موجود در محيط کشت تعليقي LS با غلظت هاي مختلف آلومينيوم (30 و 60 ميکرومولار) تيمار داده شدند. پس از 24 ساعت سلول ها برداشت شدند و سپس ديواره سلولي جداسازي شد و اجزا مختلف پلي ساکاريدي ديواره شامل سلولز، پکتين، همي سلولز A و B استخراج و ميزان آن ها اندازه گيري شد. همچنين درصد زنده بودن سلول ها، ميزان جذب آلومينيوم توسط سلول ها و ميزان رشد آن ها بررسي شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که تيمار با آلومينيوم منجر به افزايش همي سلولز A و پکتين در سلول هاي توتون شد. اما اثر کاهشي بر مقدار همي سلولز B مشاهده شد. ميزان سلولز نيز در حضور 30 ميکرومولار از آلومينيوم کاهش ولي در حضور 60 ميکرومولار از آلومينيوم افزايش يافت. همچنين در تيمار با آلومينيوم کاهش رشد و کاهش وزن ديواره مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مقاله قبيله ماش از تيره بقولات بررسي تاکسونوميک مي شود. اين قبيله شامل جنس هاي نخود، ماش، خلر، عدس و نخود فرنگي است. وجود مجموعه با ارزشي از اين گياهان در هر باريوم دانشگاه فردوسي مشهد (FUMH) که بالغ بر 350 نمونه هستند سبب شد تا مروري بر شناخت دقيق آن ها صورت گيرد. حاصل از اين تحقيق ارايه کليد شناسايي اختصاصي و پراکنش اين گياهان در استان هاي خراسان و گزارش جديدي از 9 گونه از اين قبيله به نام هاي سيسرکرماننس، ويسيا وريابيليس، ويسيا کاپادوسيکا، ويسياترونکاتولا، لنز کوليناريس، لاتيروس پراتنسيس، لاتيروس اسفئاريکوس براي فلور خراسان است. همچنين پيشنهاد مي شود ويسيا سودوکاسوبيکا با ويسيا ونولوزا مترادف شود.

 نسخه قابل چاپ

گسل ترود واقع در 110 کيلومتري جنوب دامغان با راستاي تقريبي WSW-ENE در پايانه باختري خود راستاي تقريبي EW به خود مي گيرد. در اين منطقه پايانه، ساخت هايي مشاهده مي شود که نشان دهنده الگوي ويژه پايانه گسل هاي راستالغز است. اين ساخت ها از نظر راستا کلا دو دسته مي شوند. ساخت هايي با راستاي تقريبي S-N که به طور عمده ساخت هاي فشارشي مانند راندگي ها و چين هاي ماکروسکوپي با گرايش (vergence) عمده به سوي باختر هستند و در سنگ هاي پالئوزوييک و مزوزوييک ديده مي شوند. همراه با اين ساخت ها، ساخت هاي برشي راست بر و عادي نيز با همين راستاها وجود دارند. همچنين ساخت هاي مزوسکوپي مانند ريز چين ها، برگوارگي ها و خطوارگي هاي مرتبط با ساخت هاي ماکروسکوپي جز اين گروه هستند. دسته دوم ساخت هايي با راستاي ميانگين NE-SW هستند که شامل چين هايي ملايم و راندگي هاي جوانتر هستند و در کل گرايشي به سوي جنوب نشان مي دهند. اين ساخت ها در سنگ هاي سنوزوئيک و جوانتر آشکارتر هستند. با اين حال در سنگ هاي قديمي تر نيز تغييرات ساختاري چشم گير به وجود آورده اند. جهت رشته کوه ترود و گسل ترود، اصلي ترين سيماي ساختاري منطقه، نسبت به نيروهاي حاصل از هم گرايي صفحه هاي عربستان - اوراسيا و فشارش و چرخش بلوک لوت و حرکت گسل هاي پيرامون آن به گونه اي است که دگرريختي در رشته کوه مزبور به صورت ترافشارشي (transpression) است. جهت لغزش در اين سيستم ترافشارشي در طول زمان دستخوش تغييراتي شده است که علت آن تغيير راستاي محلي ميدان تنش به واسطه چرخش ها و حرکات فوق بوده است. همانند بيش تر مناطق ترافشارشي، واتنش در برخي نقاط اين منطقه به دو مولفه برشي و فشارشي هم زمان يا در دو زمان مستقل از هم تقسيم (partitioning) شده است و ساخت هاي مربوطه به وجود آمده اند. ساخت هاي فرعي ديگري مانند شکستگي هاي نوع ريدل و P و چين هاي منطبق بر الگوي زمين ساخت راستالغز (wrench tectonic) که جهاتي غير از شمالي - جنوبي و / يا شمال خاوري - جنوب باختري دارند مانند اغلب پهنه هاي برشي، در اين منطقه نيز وجود دارند.

 نسخه قابل چاپ

براي بررسي شرايط بهينه سنتز و شکل گيري زئوليت هاي ZSM-5، تحت شرايط مختلف تعداد زيادي زئوليت ZSM-5 سنتز شد، نمونه ها بدون قالب ريزي سنتز شده و شرايط مختلف سنتز روي pH ژل اوليه، دماي واکنش، نسبت Sio₂/Al₂o₃ و زمان واکنش در يک گستره وسيع اعمال شد. سپس اين نمونه ها براي بررسي شکل گيري زئوليت ZSM-5 و تعيين درجه کريستالينيتي توسط روش ديفراکسيون پرتوايکس (XRD) بررسي شد و نتايج براي به دست آوردن شرايط بهينه با يکديگر مقايسه گرديد. براي به دست آوردن درجه کريستالينيتي با XRD، روش هاي محاسباتي مختلفي به کار گرفته شد و نتايج به دست آمده به هر روش با دستگاه هاي ديگر مانند ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) مقايسه شد و در نهايت يک روش دقيق و نسبتا سريع براي تعيين درجه کريستالينيتي با XRD پيشنهاد شده است.
هدف: ساخت کاتاليست هاي فيشر تروپش با کمک زيوليت ها براي فرآيند کاتاليستي تبديل گازهاي طبيعي به سوخت مايع يکي از پروژه هاي مهم اقتصادي کشور است. تعيين شرايط بهينه براي سنتز زئوليت هاي ZSM-5 در رسيدن به اين هدف، از جايگاه ويژه اي برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ

توده هاي گرانيتوئيدي شمال شرق گلپايگان در يک مجموعه دگرگوني تيپ بارووين نفوذ کرده و در برخي نقاط موجب دگرگوني همبري در سنگ هاي مجاور خود شده اند. برخي از اين توده ها در نمودار مثلثي QAP در قلمرو توناليت، گرانوديوريت، گرانيت، آلکالي فلدسپار گرانيت، مونزوگرانيت، کوارتز ديوريت، کوارتز مونزونيت و کوارتز مونزوديوريت قرار مي گيرند. دايک هاي آپليتي و پگماتيتي نيز در حاشيه توده ها مشاهده مي شود. بافت هاي موجود در اين گرانيتوئيدها در دو بخش شامل بافت هاي اوليه (1. بافت گرانيتي، 2. بافت پوئي کيليتي، 3. بافت گرانوفيري) و بافت هاي ثانويه (1. هم رشدي هاي پرتيتي، 2. ميرمکيت، 3. کلريتنيراسيون، 4. سريسيتيزاسيون، 5. کائولينيزاسيون) بررسي شده اند. بررسي بافت و کاني شناسي گرانيتوئيدها از جمله دارا بودن درشت بلورهاي فلدسپات پتاسيم و نيز وجود زيرکن هاي گردشده در برخي از گرانيتوئيدهاي بررسي شده احتمالا مي توان بيان کننده يکي از مشخصات گرانيتوئيدهاي نوع S يا گرانيتوئيدهاي با منشا پوسته اي باشد. اما وجود بافت گرانوفيري در برخي ديگر از گرانيتوئيدها از جمله توناليت هاي منطقه نشان مي دهد که اين تودها، از نوع پلاژيوگرانيت بوده، جز گرانيتوئيدهاي نوع I يا گرانيتوئيدهاي با منشا گوشته اي محسوب مي شوند. همچنين وجود بافت ميلونيتي در برخي ديگر از گرانيتوئيدهاي شمال شرق گلپايگان که در شمال روستاي ورزنه و شمال روستاي اسفاجرد رخ نمون دارند، نشان مي دهد اين توده ها هم زمان با يک فاز کوه زايي (لاراميد) تشکيل شده اند. با توجه به بررسي انجام شده بر اساس فسيل کونودونت به دست آمده از کالک شيست هاي متبلور و همچنين آکريتارژ به دست آمده از اسليت هاي منطقه - که براي اولين بار در زون سنندج - سيرجان معرفي مي شوند، سن سنگ هاي متامورفيک که به پرکامبرين نسبت داده شده بود تجديد نظر شده است و متعلق به پالئوزوييک دانسته شده است. همچنين سن گرانيتوئيدهاي منطقه جوان تر از ژوراسيک پسين و قديمي تر از اليگوسن تعيين شد. اين نوشتار دلايل و شواهد تجديد نظر در سن جايگيري گرانيتوئيدهاي شمال گلپايگان را بر اساس روابط صحرايي و فسيل شناسي براي اولين بار در قالب يک مقاله ارايه مي کند. بنابراين با بررسي بافت و تعيين سن توده هاي گرانيتوئيدي شمال گلپايگان مي توان نتيجه گرفت که اين توده ها هم سن نبوده اند، بلکه برخي از اين توده ها (گرانيتوئيدهاي داراي بافت گرانوفيريا گرانيتوئيدهاي نوع I) در زمان ژوراسيک و اوانل کرتاسه در طي فرورانس و قبل از برخورد قاره ها به وجود آمده اند، برخي ديگر (گرانيتوئيدهاي داراي بافت ميلونيتي) هم زمان با برخورد قاره ها در اواخر کرتاسه و هم زمان با پايان دگر شکلي ها، در پايان حوادث کوه زايي تشکيل شده اند و در نهايت برخي از گرانيتوئيدها (اغلب گرانيتوئيدهاي نوع S) در اواخر کرتاسه - پالئوسن پس از برخورد صفحه عربي با صفحه ايران به وجود آمده اند.

 نسخه قابل چاپ

امروزه اهميت بررسي هاي دقيق زمين شناسي براي شهرهاي داراي پتانسيل خطرات طبيعي برکسي پوشيده نيست. هر چه اين بررسي ها در مقياسي دقيق تر و به صورت توام انجام پذيرد، نتايج و دستاوردهاي بهتري خواهد داشت. با هدف بررسي اثر ساخت گاه در ميزان تخريب سازه ها در شهر بم در کنار بررسي هاي لرزه شناسي، ژئوالکتريک و حفر چندين گمانه ژئوتکنيکي در نقاط مختلف شهر، بررسي رسوبات سطحي و زير سطحي نيز به انجام رسيده است. پس از تلفيق همه نتايج با استفاده از GIS و نرم افزارهاي مختلف کامپيوتري، اطلاعات دقيق و با ارزشي در خصوص چگونگي کيفيت و عمق رسوبات مختلف و سنگ کف در نقاط مختلف شهر، پراکندگي زون هاي شني، ماسه اي و رسي در زير شهر به دست آمده است. در انتها، نقاط مختلف بر اساس اين پژوهش ها و تطابق با نقشه ميزان تخريب در سطح شهر از لحاظ پهنه بندي خطر تفکيک شده و اولويت هايي براي انجام اموري نظير نصب سيستم هاي پيش هشدار معرفي شده اند.

 نسخه قابل چاپ

سازند گورپي در برش تيپ بر اساس ويژگي هاي سنگ شناسي قابل تفکيک به 8 واحد در برش سبزه کوه 11 واحد است. بررسي ميکروسکوپي روزن داران پلانکتونيک منجر به شناسايي 7 بيوزون در ناحيه لالي و 4 بيوزون در ناحيه سبزه کوه شد که قابل تطابق با بيوزون هاي استاندارد جهاني هستند. بيوزون Globotruncanita elveta معرف کامپاني پيشين، بيوزون Globotrunca ventricosa معرف اوايل کامپانين پسين، بيوزون Globotruncanita stuarti شاخص اواسط کامپاني پسين، بيوزون Globotruncana aegyetica شاخص اواخر کامپانين پسين، بيوزون Gansserina gansseri معرف اواخر کامپانين پسين - مائس تريشتين پيشين و بيوزون Abthamphalus mayaroensis شاخص مائس تريشتين پسين است. در برش سبز کوه همانند برش تيپ بيوزون هاي کامپانين شناسايي شده ولي به دليل کاهش عمق حوضه رسوبي در طي مائس تريشتين بيوزون هاي 5 و 6 و 7 قابل شناسايي نيستند. تغييرات جهاني سطح آب دريا در طي کامپانين - مائس تريشتين در پخش و پراکندگي روزن داران پلانکتونيک تاثير مهمي داشته است. به نحوي که در ابتداي کامپانين پسين و مائس تريشتين پسين که سطح آب درياها پايين بوده است، روزن داران پلانکتونيک با حجرات کروي از فراواني بيش تري برخوردار هستند. در طي انتهاي کامپانين پسين و مائس تريشتين پيشين با بالا آمدن سطح آب دريا و افزايش عمق حوضه رسوبي روزنداران پلاژيک با حجرات فشرده شده و کارن دار فراوان هستند.

 نسخه قابل چاپ