دانلود مقالات علوم زمين

اهميت ميگو در تغذيه انساني در نيم قرن اخير بسيار مورد توجه بوده و لذا تحقيقات در خصوص روش هاي بهينه کشت و پرورش آن و بررسي نقش عوامل محيطي بر سرعت رشد و تکوين آن ها از اهميت خاصي برخوردار است. ميگوي بزرگ آب شيرين (Macrobrachium rosenbergii) يکي از گونه هاي مهم اقتصادي سخت پوستان است که در بسياري کشورهاي جهان مورد کشت و تغذيه انسان بوده و توجه به ساز وکارهاي موثر در رشد و تکامل اين گونه، تحقيقات زيادي را به خود معطوف نموده است. در اين ميان تاثير دوره هاي نوري بر مراحل لاروي و درک مکانيسم هاي مرتبط با آن جايگاه خاصي داشته و در تحقيق حاضر نيز مورد توجه محققين بوده است. به ويژه ارتباط بين نور و سيستم اندوکريني در حشرات بر اهميت اين گونه تحقيقات افزوده است. براي‌ بررسي‌ تاثير دوره ‌هاي‌ نوري‌ بر مراحل‌ لاروي‌ و دگرديسي‌ ميگوي‌ بزرگ‌ آب‌ شيرين‌، لاروهاي‌ انتخاب ‌شده‌ كه‌ در مرحله يك‌ زندگي لاروي قرار داشتند به‌ سه‌ گروه‌ تقسيم‌ و در معرض‌ دوره ‌هاي‌ نوري‌ متفاوت (تاريكي‌ مداوم، دوازده‌ ساعت‌ نور‌- دوازده‌ ساعت‌ تاريكي‌ و روشنايي‌ مداوم‌) قرار گرفتند. نمونه‌ برداري‌ و بررسي لاروها در مراحل و زمان هاي متفاوت نشان داد که مراحل لاروي و دگرديسي در گروهي که سير تکويني خود را در نور مداوم گذرانده بودند، نسبت به دو گروه ديگر، بطور معني داري سريعتر بود و معدل‌ زمان‌ دگرديسي‌ در اين گروه به ميزان 4 روز سريعتر اتفاق افتاد. همچنين درصد بازماندگي لاروها در گروه روشنايي مداوم بطور معني داري از دو گروه ديگر بيشتر بود (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

اثر تيمارهاي متفاوت شوري سديم كلريد (0، 50، 100، 200 و 300 ميلي مولار) در مراحل مختلف رشد و نمو (پنجه زني، تورم غلاف، گلدهي و گرده افشاني) دو رقم گندم (قدس: حساس به شوري؛ بولاني: مقاوم به شوري) بر فعاليت سينتيكي آنزيم نيترات ردوكتاز برگ در شرايط گلخانه اي مورد بررسي قرار گرفت. در مجموع، در پاسخ به تيمارهاي شوري مشاهده شد كه كاهش فعاليت نيترات ردوكتاز برگ و ريشه قدس قابل ملاحظه تر از بولاني است. شايد كده بندي افتراقي (differential compartmentation) يون ها و نيترات ردوكتاز و انباشتگي كمتر سديم در رقم مقاوم به شوري، عامل حفظ اين آنزيم در برابر سديم كلريد، باشد. مولفان مقاله حاضر در پژوهش ديگري دريافتند كه در پاسخ به تيمارهاي شوري، سديم بيشتري در قدس نسبت به بولاني، انباشته مي گردد. بنابراين، يكي از علل بيوشيميايي مقاوم تر بودن بولاني را به شوري در مقايسه با قدس، مي توان افت كمتر فعاليت نيترات ردوكتاز در اندامهاي بولاني در پاسخ به شوري دانست.

 نسخه قابل چاپ

با توجه به اهميت تركيبات محيط كشت در توليد آنتي بيوتيك ها اثر كربوهيدراتهاي مختلف گلوكز، مانوز، ريبوز، گالاكتوز، آرابينوز، سوكروز، مالتوز، لاكتوز، دكسترين و نشاسته و ملاس چغندر و نيشكر در توليد اريترومايسين و رشد Saccharopolyspora erythraea در محيط كمپلكس داراي آرد سويا و نمك هاي معدني به عنوان اجزا اصلي محيط كشت بررسي شد. مدت دوره فرمانتاسيون 11 روز، دور شيكر rpm240، درجه حرارت 30^oC و pH اوليه 6.8 بود. روزانه مقدار اريترومايسين، بيوماس و pH در مايع فرمانتاسيون اندازه گيري شد. نتايج پژوهش نشان داده كه توليد اريترومايسين در محيطهاي داراي مونوساكاريدها و دي ساكاريدهاي مطالعه شده كمتر از پلي ساكاريدهاي مورد بررسي بوده است. بيشترين ميزان توليد بيوماس در محيط داراي گلوكز مشاهده شده است. رشد سويه در محيط هاي داراي سوكروز و ملاس چغندر و نيشكر نيز زياد، ولي كمتر از مقدار به دست آمده در محيط داراي گلوكز بوده است. بيشترين توليد اريترومايسين در محيط داراي دكسترين (0.66g/l) به دست آمده كه 4.4 برابر آنتي بيوتيك به دست آمده در محيط داراي گلوكز بوده است. رشد سويه و توليد اريترومايسين در محيط داراي انواع پنتوز كمتر از محيط داراي هگزوزهاي مطالعه شده بوده است. در پايان فرمانتاسيون، ميزان كربوهيدرات باقيمانده در محيط داراي گلوكز كمتر از ديگر محيط هاي بررسي شده بوده است. بيشترين كربوهيدرات باقيمانده در محيط هاي داراي پنتوز به دست آمده است.

 نسخه قابل چاپ

فاكتورهاي رشد خونساز نقش مهمي در تكثير سلولهاي خونساز و تمايز سلولهاي اجدادي خونساز دارند. GM-CSF نوتركيب انساني در درمان نوتروپنيا (Neutropenia) كه بعد از شيمي درماني بيماران سرطاني پديد مي آيد مورد استفاده قرار مي گيرد. نوع نوتركيب hGM-CSF كه از طريق مهندسي ژنتيك در باكتري اشريشياكلي (E. coli) تهيه مي شود و در درمان نوتروپنيا مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين تحقيق از كشت دودمانهاي سلولي HL-60 و U-937 جهت بررسي اثر rhGM-CSF ايراني گه به نام (NRCGEB) تهيه شده و rhGM-CSF محصول شركت Sandoz استفاده شده است. براي ارزيابي ميزان فعاليت بيولوژيكي rhGM-CSF در ميزان تكثير سلولي در سلولهاي HL-60 از سه روش MTT assay، NBT assay و Brdu assay استفاده شد و در مورد سلولهاي U-937 تنها از MTT assay استفاده گرديد. سلولهاي فوق در غلظتهاي مختلف 0 تا pg/ml 400000 كشت داده شدند. غلظت 40 تا 400 پيكوگرم در ميلي ليتر هورمون خونساز فوق بر روي كليه سلولها سبب حداكثر تكثير سلولي و كلني زايي گرديد در حاليكه از غلظت 400 تا 400000 پيكوگرم در ميلي ليتر تقسيم سلولي و كلني زايي بتدريج كاهش يافت. اين نتيجه براي GM-CSF نوتركيب آزمايشگاهي و نوتركيب تجاري يكسان بوده است، با اين وجود rhGM-CSF نوع تجاري اثر بيشتري در دو غلظت اول بر روي تقسيم سلولهاي HL-60 داشته است. rhGM-CSF مي تواند مدت زمان تقسيم سلولي را كوتاه كند. سلولهاي U-937 در تست MTT در تمامي غلظتهاي Sandoz تكثيرشان بيش از نوع NRCGEB بود، در حاليكه سلولهاي HL-60 تنها در سه غلظت 0 و 4000 و 40000 و pg/ml 400000 نوع Sandoz تكثيرشان بيشتر بوده است. نتايج حاصل از تست MTT سلولهاي HL-60 تا حدودي با تست NBT و تست Brdu متفاوت مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق سويه هاي موكوئيد (مولد آلژينات) و غير موكوئيد Pseudomonas aeruginosa از منابع مختلف باليني (شامل خلط، مدفوع، ادرار و سوختگي) شد. از آنجايي كه فرم موكوئيدي ناپايدار است و شرايط خاص رشد در پايداري فرم موكوئيدي و افزايش توليد آلژينات موثر مي باشد، اثر فشار اسمزي به عنوان يكي از فاكتورهاي محيطي رشد در توليد آلژينات مورد بررسي قرار گرفت. به منظور بررسي اثر فشار اسمزي بر توليد آلژينات، جدا سازي و سنجش آن ضروري است. براي افزايش فشار اسمزي از محيط هاي كشت مختلف استفاده شد كه عبارتند از: مكانگي آگار داراي 0.5 و 0.25 مولار كلريد سديم، مكانگي آگار داراي درصدهاي مختلف گليسرول (%5, %3-1) و 10%) و نوترينت آگار داراي 1% گلوكز.
نمونه ها هفت روز در حرارت 25 درجه سانتيگراد در 10 لوله حاوي 10 ميلي ليتر محيط، كشت داده شد. اگزوپلي ساكاريد توليد شده (آلژينات) طي مراحل مختلف مانند سانتريفوژ، ترسيب با الكل و الكل زدايي استخراج و در خلا خشك شد. براي سنجش آلژينات در نمونه ها از روش آناليز كار بازول با بورات استفاده و اسيد د-گلوكورونيك و اسيد آلژينيك به عنوان استاندارد بكار برده شد. بهترين نتايج در توليد آلژينات با محيط مكانگي آگار داراي 2% گليسرول بدست آمد. بيشترين ميزان توليد آلژينات از سويه جدا شده از خلط بيمار مبتلا به برونشيت مزمن (سويه 7101) و به ميزان 5212 mg/l در محيط مكانگي آگار حاوي 2% گليسرول و 607 mg/l در محيط بدون گليسرول بود. كمترين ميزان توليد آلژينات مربوط به سويه جدا شده از سوختگي به ميزان 140 mg/lدر محيط حاوي گليسرول بود. در تحقيق حاضر سويه 7101 بيشترين ميزان توليد آلژينات را در محيط مكانگي آگار حاوي 2% گليسرول داشت كه حاكي از نقش گليسرول در بالا بردن اسمولاريته و افزايش توليد آلژينات است. بنابراين ميزان توليد آلژينات علاوه بر نوع سويه و منبع باليني (براي مثال ريه) به شرايط محيطي رشد مانند اضافه كردن گليسرول به عنوان عامل افزايش فشار اسمزي بستگي دارد. 

 نسخه قابل چاپ

جلبك تك سلولي هماتوكوكوس پلووياليس، يك توليدكننده قوي كتوكاروتنوئيد آستاگزانتين است. در اين بررسي تاثير نمك و اسيد آبسيزيك (ABA) بر رشد سلولهاي سبزرنگ رويشي و كيست قرمز دو سويه ايراني (TMU) و آلماني (SAG) اين جلبك، مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تشكيل ماده خشك و نسبت سلولهاي كيست قرمز رنگ به سلولهاي رويشي سبزرنگ در سويه ايراني در مقايسه با سويه آلماني زيادتر است. تعداد كل سلولهاي جلبك با مصرف اسيد آبسيزيك در مدت 76 روز 1.5 برابر و در مدت 150 روز 4 برابر مي شود و سلولهاي سبز رويشي در هر دو سويه، سريعتر به كيست قرمز تبديل مي شود. به نظر مي رسد علت اين افزايش آن است كه سلولهاي رويشي در حضور اسيد آبسيزيك زودتر پيرشده و به كيست تبديل مي شوند. بنابراين لازم است تاثير مصرف ABA به عنوان يك تنظيم كننده رشد، از طرق افزايش تعداد چرخه هاي زندگي سلولهاي هماتوكوكوس (در مدت زمان معين) در فرايند پيري براي كيست زايي و توليد ماده خشك مورد توجه قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

در بررسي انجام شده بر روي انگلهاي پرياخته کپورماهيان رودخانه هاي تجن و بابل، 3 گونه انگلي براي اولين مرتبه در ايران شناسايي شدند. 220 قطعه ماهي مربوط به 4 گونه مختلف از خانواده کپورماهيان (Cyprinidae)، شامل 36 قطعه ماهي سفيد Rutilus frisii kutum در نواحي مصب، 63 قطعه ماهي خياطه Alburnoides bipunctatus، علاوه بر 65 قطعـه سياه ماهــي Capoeta capoeta grasilis و 56 قطعـه عروس ماهــي Leuciscus cephalus در ايستگاههاي بالادست رودخانه هاي مورد مطالعه صيد شدند. انگلهاي کرمي از اندامهاي مختلف جدا و شمارش شدند. تثبيت نمونه هاي Nematoda با استفاده از فرمالين 4% صورت گرفت و در الکل 70% نگهداري شد. تثبيت نمونه Acanthocephala با استفاده از فرمالين 4% و چند قطره بوئن الکلي انجام شد. از ميان گونه هاي مختلف انگلهاي کرمي شمارش شــده در اين بررســي، دو گونـه از Nematoda، شــامل Hepaticola petruschewskii از گونه هاي ماهيــان A. bipunctatus، L. cephalus و C. c. grasilis شناسايي شـدند. نمونه Capillaria sp. به همراه گونه Corynosoma villosum از Acanthocephala که از ماهي سفيد (R. f. kutum) جمع آوري شده، شناسايي گرديد و براي اولين مرتبه از ايران گزارش مي شوند. با محاسبه ميزان شيوع و ميانگين فراواني آلودگيها در ايستگاهها، فصول و جنسهاي مختلف ماهيان، اختلافاتي در اين مقادير ديده شد که معني دار نبود. با توجه به اينکه گونه Hepaticola petruschewskii در 3 گونه از ماهيان ميزبان يافت شد، مي توان بيان داشت که وجود ميزبان اختصاصي براي آن کمتر است.

 نسخه قابل چاپ

نگهداري ژرم پلاسم گياه سيب زميني با توجه به ارزش غذايي اين محصول، اهميت زيادي دارد. انواع روشهاي نگهداري ژرم پلاسم گياهان شامل روش رشد آهسته و نگهداري در انجماد است. در اين تحقيق نوساقه هاي سيب زميني به روش رشد آهسته به مدت 8 ماه نگهداري شدند. بدين منظور غلظت هاي 2، 4 و 6 درصد مانيتول به محيط كشت MS اضافه گرديد و قطعات تك جوانه از دو رقم كوزيما و وايت دزيره در اين محيط ها كشت شد. بعد از مدت زمانهاي 2، 4، 6 و 8 ماه پارامترهاي رشد در گياهان اندازه گيري شد. با افزايش غلظت مانيتول تعداد و طول ريشه، تعداد جوانه و طول ساقه كاهش يافت. بيشترين كاهش در غلظت 6% مانيتول مشاهده شد. تغييرات رشدي از قبيل نازك شدن ساقه، كوچك شدن برگها و شيشه اي شدن به دفعات در غلظت هاي 4 و 6 درصد مانيتول مشاهده شد. بعد از انتقال نمونه ها به محيط كشت پايه MS، به منظور بررسي تنوع سوماتيك نمونه ها، روش RAPD با استفاده از پرايمرهاي FPK1-016 و OPAA-20 اجرا شد. مقايسه باندهاي نمونه هاي شاهد و تيمار در مدت زمان نگهداري 2 و 8 ماه در دو رقم كوزيما و وايت دزيره به كمك روش RAPD نشان داد كه مانيتول هيچ تغيير ژنتيكي قابل تشخيصي را در اين گياهان القا نكرده است.

 نسخه قابل چاپ

رسوبات کرتاسه به طور پراکنده در جنوب مشهد در رشته کوههاي بينالود رخنمون دارند که بخش اعظم اين رخنمون در شمال روستاي امان آباد قرار دارد. ضخامت اين رسوبات در 4 برش اندازه گيري شده از 30 تا 85 متر در تغيير است و عمدتا از سنگ آهک و مقادير ناچيزي سنگهاي سيليسي آواري شامل ماسه سنگ و کنگلومرا تشکيل شده اند. به دليل وجود مقادير زيادي اربيتولين به ويژه گونهIraqia simplex  سن اين واحد آپسين تعيين شده است. نتايج مطالعات پتروگرافي 105 مقطع نازک نشان داده است که رسوبات منطقه مورد مطالعه از 4 رخساره کربناته و 2 رخساره سيليسي آواري تشکيل شده است. رخساره هاي کربناته در يک پلاتفرم کم عمق از نوع رمپ و در چهار زير محيط درياي باز(Open marine) ، پشته(Shoal) ، لاگون(Lagoon)  و ساحل/ پهنه جزر و مدي(beach/Tidal flat)  بر جاي گذاشته شده اند. سنگهاي سيليسي آواري بخش زيرين توالي کرتاسه زيرين در اين ناحيه عمدتا در محيطهاي قاره بر جاي گذاشته شده اند. همچنين شواهد صحرايي و آزمايشگاهي سنگ آهکهاي کرتاسه زيرين منجر به تشخيص دو سکانس رسوبي DS1 و DS2 در مقطع باز حوض و يک سکانس رسوبي در ساير نقاط مورد مطالعه شده است که توسط مرزهاي فرسايشي (SB1) محصور شده اند. هر يک از سکانسها از تعدادي پاراسکانس کم عمق شونده تشکيل شده است که با رخساره هاي بخش عميق تر دريا شروع شده و به رخساره هاي کم عمق ختم مي شوند. مقايسه منحني تغييرات سطح آب دريا در توالي هاي مطالعه شده با منحني تغييرات جهاني سطح آب دريا نيز نشان مي دهد که اين منحني ها تا حدودي همخواني داشته و تفاوتهاي موجود ناشي از رويدادهاي محلي بوده است.

 نسخه قابل چاپ

سيينو گرانيت آلموقلاق در شمال اسدآباد همدان واقع شده و با وجود آنکه سن جواني دارد ولي در محل تصادم (محل فرورانش زاگرس) جاي گرفته و از طرف ديگر داراي ناهنجاريهاي ترکيبي (پتاسيم بالا و سديم خيلي بالا) مي باشد. بر اساس بررسيهايي که در اين تحقيقات انجام گرفته (مطالعات پتروگرافي، ميکروسکوپي و تجزيه و تحليل داده هاي شيميايي در نمودارهاي پترولوژي و ژئوتکتونيکي)، مشخص گرديد که ماگماي اوليه توليدکننده اين توده ابتدا از ذوب پوسته اقيانوسي در حال فرورانش به زير پوسته قاره اي در اواخر فاز کوهزايي لاراميدين تشکيل و در بخشهاي تحتاني پوسته جايگزين و متبلور گرديده و سپس در زمانهاي بعدي بار ديگر در حضور محلولهاي فلئور (F) و بور (B) دار ذوب و از آلکاليها و به خصوص سديم غني گرديده و در شرايط فشار آب قدري کمتر از 5 کيلومتر بار ضمن حرکت آرام به بالا بافت پرتيتي را تشکيل داده و سرانجام تحت تاثير يک پديده تکتونيکي و حرکت آني به بالا آب خود را از دست داده و سريعا سرد و متبلور و بافت گرانوفيري را تشکيل داده و آخرين مرحله جايگزيني خود را در اواخر پليوسن انجام داده است. بنابراين ناهنجاريهاي ترکيبي برخي از توده هاي آذرين وابسته به فرورانش در پوسته ايران (مثل آلموقلاق) ناشي از ذوب مجدد در حضور فلوئيدهاي اکتيو فلئور و بوردار مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

با وجود کوچک بودن مقدار بزرگيهاي امواج سطحي حاصل از انفجارها، آزاد شدن کرنش تکتونيکي در بعضي انفجارها، حضور مدهاي بالاتر امواج سطحي و نيز امواج سطحي بازتاب شده از موانع طبيعي قدرت انفجارهاي هسته اي زيرزميني با استفاده از امواج سطحي به دليل پراکندگي کم بزرگيهاي محاسبه شده از امواج ريلي و نيز عدم تاثيرپذيري اين امواج از تغييرات کوچک مقياس زمين و تغييرات کم دوام چشمه لرزه اي مزيتهاي زيادي را دارا مي باشد.
در اين مقاله از بين 52 لرزه نگاشت مولفه قائم دوره بلند مربوط به انفجارهاي هسته اي زيرزميني سميپالاتينسک واقع در شرق قزاقزستان که در مشهد ثبت شده بود تعداد 15 لرزه نگاشت که داراي کيفيت و بزرگنمايي مناسب بودند و نيز مولفه حاصل از کرنش تکتونيکي در آنها وجود نداشت، انتخاب شدند. ابتدا بزرگيهاي امواج سطحي در حيطه زمان (M_S) اين انفجارها از روي لرزه نگاشتهاي آنالوگ محاسبه گرديد M_S محاسبه شده از رابطه IASPEI به مقادير گزارش شده براي رويدادها نزديکتر بود. در ادامه با توجه به مقادير معلوم قدرت انفجارها يک رابطه بين بزرگيهاي امواج سطحي در حيطه زمان و قدرت رويدادها برازش داده شد. شيب رابطه به دست آمده نزديک به يک است. در ادامه لرزه نگاشتهاي مولفه قائم رقمي شدند. لرزه نگاشتهاي رقمي شده با توجه به نرخ نمونه برداري صورت گرفته به حيطه فرکانس تبديل شدند و دامنه متوسط گستره فرکانسي 0.04 تا 0.06 هرتز محاسبه شد. سپس بزرگي امواج سطحي در حيطه فرکانس (M_Sf) نيز محاسبه شد. يک رابطه بزرگي قدرت نيز بين M_Sf و قدرتهاي معلوم انفجارها برازش داده شد. در نهايت با مقايسه ضريب همبستگي دو رابطه و نيز با توجه به اينکه هدف به دست آوردن رابطه اي خاص براي SRO مشهد بود، رابطهM_s=1.079 log (Y)+1.714  به منظور برآورد قدرت انفجارهاي هسته اي سميپالاتينسک در ايستگاه SRO مشهد تعيين گرديد.

 نسخه قابل چاپ

فرو افتادگي دزفول بخشي از حوضه رسوبي زاگرس است که يکي از نفت خيزترين مناطق جهان به شمار مي رود. در اين فروافتادگي نهشته شدن رسوبات در طول زمان زمين شناسي روندي پيوسته داشته است که توسط دوره هاي کوتاه مدت عدم رسوبگذاري قطع شده است. در اين منطقه، نهشته هاي اليگوسن و جوانتر شامل سازندهاي آسماري، گچساران، رازک، ميشان، آغاجاري و بختياري هستند. اين سازندها در سطح منطقه با نرخ بالايي نهشته شده اند و سنگ شناسي، ضخامت و الگوي گسترش آنها در سطح منطقه متفاوت با سازندهاي قديمي تر مي باشد. اين ويژگيها نقش مهمي در سيستم نفتي اين منطقه داشته است. که موجب شده مطالعه سنگ منشا بدون لحاظ کردن آنها کامل نباشد.
در مطالعه حاضر از داده هاي 13 چاه استفاده شده است و از روشهاي مدلسازي تاريخچه اي تدفين و حرارتي، به بررسي تاثيرات نهشته شدن رسوبات اليگوسن و جوانتر بر روي سنگ منشا کژدمي (آلبين) پرداخته شده است. در اين مطالعه نقش تعيين کننده اين رسوبات در سيستم نفتي منطقه بررسي شده است و نشان مي دهد زايش نفت و پراکندگي ميدانهاي نفتي تا حد زيادي تحت تاثير الگوي گسترش اين نهشته ها مي باشد و سنگ پوش و سنگهاي رويين (Overburden Rocks) اين سيستم نفتي را تشکيل مي دهند و همزمان با نهشته شدن اين رسوبات تله هاي نفتي تشکيل شده اند. لذا در مدلسازي حرارتي سنگ منشا در اين منطقه، اين نهشته ها بايد با دقت بيشتري مورد توجه قرار گيرند.

 نسخه قابل چاپ

پنجره آق دربند دربردارنده تنها رخنمون پي سنگ پيش از ژوراسيک حوضه رسوبي کپه داغ در شمال خاوري ايران است. در بخش جنوب باختري اين پنجره و در ناحيه دره انجير تنها رخنمون سنگهاي افيوليتي و آذرين پي سنگ کپه داغ را مي توان مشاهده کرد. اين مجموعه را از نظر پتروگرافيکي مي توان به سه رده سنگي تقسيم کرد.
اولين رده شامل آميزه افيوليتي متشکل از متاهارزبورگيت، سرپانتينيت و متاگابرو است که دچار دگرگوني و دگرساني شده اند. دومين مجموعه توفهاي اسيدي است که حکايت از محيطي کاملا متفاوت و تشکيل آن بر روي لبه قاره (کمان ماگمايي) دارد. سومين رده سنگي نيز شامل رسوبات دگرگون شده فليشي است که به صورت توالي شيل و ماسه سنگ لايه نازک ديده مي شود. اين واحدهاي سنگي توسط سه دسته گسل بريده شده اند. قديمي ترين گسلها شامل راندگيهايي با جهت شيب شمال خاوري است که توسط يک ناپيوستگي دگرشيب در زير سازند کشف رود (ژوراسيک زيرين) قرار مي گيرند. بنابراين زمان فعال بودن آنها به پيش از ژوراسيک بر مي گردد. به عبارت ديگر، فرورانش در جنوب ورق توران سبب تشکيل منشور فزاينده اي در محل گودال اقيانوسي شده است و اين گسلها در همين مرحله فعال بوده اند. پايان فرورانش و برخورد ورقهاي ايران و توران در اواخر ترياس و درطي کوهزايي سيمرين سبب شده است تا اين مجموعه بر روي لبه ورق ايران رانده و جايگزين شود. سپس فرسايش مجموعه خط درز که شامل افيوليت نيز مي شود، رسوبات آواري مولاس را در بخش زيرين سازند کشف رود بر جاي نهاده است.
به سبب بسته شدن حوضه رسوبي، کپه داغ ايجاد شده است. اين گسلها نيز شيبي در جهت شمال خاور دارند و تمامي واحدهاي رسوبي در حوضه کپه داغ را جابجا کرده اند. جنبايي آنها مربوط به کوهزايي آلپين است که همزمان با سبب بسته شدن حوضه دريايي نئوتتيس در محل کوههاي زاگرس و حوضه اپي کانتيننتال کپه داغ در شمال البرز و جنوب ورق توران بوده است.
آخرين فرايند مهم تکتونيکي در حدود 5 ميليون سال قبل و در اثر برخورد ورق هند با آسيا رخ داده است که سبب ايجاد يک فشارش مورب و فعال شدن گسلهاي امتداد لغز و مورب لغزي شده است که در اين منطقه ديده مي شوند و امروزه همچنان فعال هستند.
حاصل فعاليت شديد اين رده هاي گسلي در نهايت ايجاد يک کمربند چين خورده- گسليده نازک ورق (Thin skinned fold-thrust belt)  را کرده است که بخشي از آن در اين محل ديده مي شود.

 نسخه قابل چاپ

با برداشت بيش از 400 گسل داراي خش لغزش در 28 محدوده عمدتا روي توف هاي سازند کرج در بخش جنوبي البرز مرکزي متدهاي تعيين زاويه اصطکاک داخلي توده سنگ مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفت و معلوم گرديد متدهاي گسلهاي مزدوج، متد R% ، هيستوگرام تغييرات و مقايسه موقعيت گسل با تحليل صفحه گسل از مناسب ترين متدها هستند بر اين اساس زاويه اصطکاک داخلي توده سنگهاي سازند کرج به طور متوسط 38 درجه به دست آمد که کاملا با توجه به ترکيب آندزيتي سنگهاي منطقه همخواني دارد. زاويه اصطکاک داخلي کم مربوط به محدوده هاي با شکستگيهاي زياد اوليه مي باشد که پس از فرسايش با ارتفاع توپوگرافي کمتر و محدوده هاي با زاويه اصطکاک داخلي زياد مرتبط با محدوده هاي با شکستگي کمتر(شبيه سنگ بکر) و ارتفاع توپوگرافي بيشتر مشخص مي شوند. بين عرض از مبداء نموداري که بر حسب زاويه اصطکاک داخلي توده سنگ و زاويه عدم انطباق رسم مي شود با مقدار متوسط زاويه اصطکاک داخلي سنگ هماهنگي چشم گيري ديده مي شود.

 نسخه قابل چاپ

سنگهاي آذرين جنوب املش که بخشي از يک توالي افيوليتي تکتونيزه را تشکيل مي دهند، عمدتا شامل گدازه هاي بازالتي، دايک هاي دلريتي، توده هاي گابرويي و پيروکسنيتي مي باشند. کلينوپيروکسن هاي موجود در اين سنگها از لحاظ ترکيب شيميايي اساسا در قلمرو پيروکسن هاي کلسيم دار قرار مي گيرند و اکثرا از نوع ديوپسيد و اوژيت مي باشند. توزيع Si و Al در ترکيب کلينوپيروکسن ها حاکي از غني شدگي اين کانيها از Al است، چرا که جايگاه تترائدري آنها با تمامي کاتيونهاي Si و بخشي از Alهاي موجود در ترکيب اين کاني پر شده و بقيه  Alهاي اضافي در موقعيت تترائدري و اکتائدري پيروکسن ها نشان مي دهد که اين کانيها در فشارهاي کم، از يک ماگماي آبدار متبلور شده اند. محتوي آهن فريک پيروکسن ها معرف بالا بودن فوگاسيته اکسيژن در محيط تبلور ماگماي ميزبان آنهاست. دماي تبلور ماگماي ميزبان پيروکسنها از روي ترکيب آن ها بين 900 تا 1100 درجه سانتيگراد ارزيابي شده است.

 نسخه قابل چاپ