دانلود مقالات علوم زمين

تزريق با فشار بسيار بالا روشي براي اصلاح خاك است كه در آن آب يا دوغاب، با فشار بسيار بالا و سرعت زياد از طريق نازل هايي به داخل خاك تزريق شده و باعث تخريب ساختار خاك مي شود. طي اين فرآيند، بخشي از ذرات خاك و دوغاب از درون گمانه حفاري بيرون آمده و بخشي ديگر به صورت درجا با دوغاب مخلوط مي شوند. در نتيجه اين فرآيند، توده اي از خاك اصلاح شده به وجود مي آيد كه به آن اصطلاحا توده خاك - سيمان اطلاق مي شود. ستون هاي خاك- سيمان ايجاد شده از طريق روش تزريق با فشار بالا در داخل خاك، داراي مقاومت بالا، تغيير شكل پذيري اندك و نفوذپذيري بسيار پايين هستند و باعث تقويت خصوصيات خاك محل مي شوند. در مقاله حاضر ابتدا اصول تزريق با فشار بالا و عوامل موثر در اين روش تشريح شده است، سپس به بررسي نتايج حاصل از خاك برداري اطراف ستون هاي خاك- سيمان ايجادشده با تزريق با فشار بسيار بالاي آزمايشي و آزمايش هاي انجام شده روي نمونه هاي اخذ شده از اين ستون ها پرداخته شده است. با توجه به نتايج به دست آمده از آزمون هاي مذكور، عمليات تزريق با فشار بسيار بالا باعث افزايش و تقويت خصوصيات فيزيكي و مكانيكي خاك محل از جمله مقاومت فشاري تك محوري، چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي تا چندين برابر شده است. در پايان نيز مقادير پارامترهاي تزريق با فشار بسيار بالا براي دست يابي به اقطار بيشتر در سايت مذكور (بر اساس نتايج تزريق آزمايشي)، از قبيل سرعت بالا كشيدن مانيتور، سرعت دوران مانيتور، فشار آب، فشار دوغاب و فشار هوا پيشنهاد شده است.

 نسخه قابل چاپ

در پژوهش حاضر بر اساس تحليل نتايج بررسي هاي ميكروترمور در 200 نقطه از شهر مشهد به روش نسبت طيفي و اطلاعات پروفيل سرعت موج برشي در 62 نقطه رابطه تواني بين پريود تشديد و ضخامت آبرفت در شهر مشهد به دست آمده و بر مبناي آن نقشه هم ضخامت آبرفت و مقاطع عرضي از شرايط زير سطحي شهر تهيه شده است. با توجه به رابطه مذكور، حداكثر ضخامت آبرفت در جنوب شرق شهر حدود 200 متر به دست آمده است. ضخامت آبرفت به طرف ارتفاعات جنوب و جنوب غرب و هم چنين به طرف گسل شمال مشهد در محدوده خواجه ربيع كاهش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ

برآورد ويژگي هاي هيدروژئولوژيكي توده سنگ و پيش بيني ميزان جريان آب از بحث هاي حياتي و جدي در مهندسي سنگ به شمار مي رود. از آن جا كه در توده سنگ هاي درز و شكاف دار ناپيوستگي ها مسيرهاي اصلي جريان آب را به وجود مي آورند، مشخصات آن ها تاثير چشم گيري بر آب گذري خواهد داشت. با وجود تحقيقات فراوان هنوز روش مناسبي كه رابطه مشخصي بين همه پارامترها و ميزان آب گذري برقرار كند وجود ندارد. امروزه شبكه هاي عصبي ابزار قدرتمندي براي حل مسائل پيچيده از قبيل پيش بيني، تشخيص الگو و طبقه بندي انواع متغيرها هستند. در اين تحقيق به كمك نوعي شبكه عصبي مصنوعي، رفتار و مقدار آب گذري توده سنگ هاي گرانوديوريتي ساختگاه سد شور - جيرفت از روي برخي وي‍ژگي ناپيوستگي ها از جمله شاخص كيفي سنگ، فراواني درزه ها، بازشدگي، چگالي وزني درزه، زون هاي خرد شده و عمق پيش بيني شده است. رابطه اين پارامترها با آب گذري با روش آماري رگرسيون چند متغيره نيز بررسي شده است. داده هاي به كار رفته در آموزش و آزمايش اين شبكه عصبي شامل نتايج مربوط به 304 آزمايش لوژن در توده سنگ هاي گرانوديوريتي ساخت گاه سد شور - جيرفت است. شبكه عصبي پرسپترون چندلايه با قاعده پس انتشار خطا با الگوريتم آموزش Levenberg-Marquardt در اين تحقيق استفاده شده است. اين بررسي هاي نشان مي دهد كه شبكه عصبي مصنوعي از توانايي فراواني در حل چنين مسايلي برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ

در اين مقاله از يك پي منفرد صلب با ابعاد و پارامترهاي هندسي مشخص بر روي خاك ماسه رس دار استفاده شده است. مدل مذكور با نرم افزار تحليلي FLAC به روش تفاضل محدود در حالت استاتيكي و تحت مولفه قائم شتاب زمين حاصل از سه شتاب نگاشت زلزله، تحليل شده است. هم چنين تحليل هاي ديناميكي با درصدهاي مختلف سيمان مجددا تكرار شده است. منحني هاي نشست - بار در حالت استاتيكي و ديناميكي مقايسه شده و ميزان ظرفيت باربري در اين حالت ها بررسي شده است. پس از اين تحليل ها با تغيير پارامترهاي الاستيك و پلاستيك خاك، بر اثر تزريق درصدهاي مختلف سيمان (2، 4 و 6 درصد)، مجددا تحليل ها براي ترسيم نمودار نشست - بار انجام شده و ظرفيت هاي باربري در حالت هاي مختلف با يك ديگر مقايسه شده اند. نتايج تحليل ها نشان مي دهد كه با اضافه كردن 2، 4 و 6 درصد سيمان با شرايط خاص كه در اين پژوهش به آن اشاره مي شود، ظرفيت باربري ديناميكي به ترتيب 2.7، 4.2 و 7.0 درصد، نسبت به خاك معمولي، افزايش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ

اختلاط آب هاي با تركيب شيميايي متفاوت به ايجاد مخلوطي منجر مي شود كه معمولا توانايي چشم گيري در انحلال كربنات ها دارد. اين پديده در سطح ايستابي كه محل اختلاط مولفه هاي مختلف آب است، اتفاق مي افتد. در اين مقاله افزايش تخلخل تحت تاثير اين نوع انحلال در لنز آب شيرين سفره هاي ساحلي بررسي شده است. براي محاسبه توسعه تخلخل، از ادغام پتانسيل انحلال با مدل جريان با دانسيته متغير و انتقال اجزاي محلول استفاده شده است. تاثير افزايش تراوايي بر روي ميزان افزايش تخلخل نيز بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد كه بيش ترين افزايش تخلخل در چند متر زير سطح ايستابي و در لبه فعال لنز آب شيرين (تا فاصله 40 متري از ساحل) اتفاق مي افتد. ميزان افزايش تخلخل در اين ناحيه 0.6×10^-3 درصد در سال محاسبه شد. افزايش سرعت با تغييرات تراوايي اين ميزان را %25 افزايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش به منظور ارايه مدلي ساده براي ساختار سرعتي پوسته در منطقه غرب ايران انجام شده است. هدف اين پژوهش به كارگيري نتايج آن به عنوان مدل اوليه به روش Joint Inversion، براي بررسي دقيق تر ساختار سرعتي پوسته منطقه بوده است. در اين پژوهش لرزه - نگاشت هاي زمين لرزه هاي ثبت شده در شبكه لرزه نگاري دوره كوتاه كرمانشاه متعلق به موسسه ژئوفيزيك و ايستگاه لرزه نگاري باند پهن سنندج وابسته به پژوهشگاه بين المللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله در بازه زماني دي ماه 1384 تا بهمن ماه 1387 (ژانويه 2004 تا ژانويه 2008) استفاده شده است. براي تهيه منحني هاي زمان- مسافت، لازم بود كه زمين لرزه ها و ايستگاه ها در يك امتداد باشند. بدين منظور پنج مسيري كه داراي شرايط فوق بودند انتخاب شده و زمين لرزه- هاي واقع بر اين مسير ها از بين كل داده ها (3000 زمين لرزه) با 2?mb?6 جدا شد كه شامل 278 زمين لرزه با mb³3.0 و فاصله كانوني 10 تا 750 كيلومتر بود. با رسم منحني هاي زمان - مسافت زمين لرزه ها براي هر كدام از مسير هاي مذكور، دو لايه مشخص كنراد و موهو در منطقه مشاهده شد و سرعت انتشار موج هايP و S و عمق تقريبي لايه ها به دست آمد. سپس با تدوين يك برنامه رايانه اي، اولين رسيد هاي امواج مستقيم و شكست مرزي طي يك فرآيند مدل سازي مستقيم (Forward Modeling) محاسبه و مقادير سرعت ها و عمق ها و همچنين مختصات مكاني و زماني زمين لرزه ها تعديل شده و مدل نهايي به دست آمد. در اين فرآيند از زمين لرزه هايي با mb³4 استفاده شد. لازم به توضيح است كه خطاي RMS در تعيين زمان سير (يا به عبارتي محل وقوع زمين لرزه) همه زمين لرزه هاي مطرح در مراحل مذكور، حداكثر 0.26 ثانيه و حداقل 0.01 ثانيه بود. بر اساس مدل مذكور سرعت موج P در پوسته غرب ايران 6.23±0.07 و در گوشته بالايي 8.08±0.08 كيلومتر بر ثانيه به دست آمد. سرعت تقريبي موج S در پوسته و گوشته بالايي در اين منطقه به ترتيب 3.64±0.06 و 4.70±0.01 كيلومتر بر ثانيه است. ژرفاي ناپيوستگي هاي كنراد و موهو نيزدر منطقه پژوهش، به ترتيب 11±2 و 43±3 كيلومتر تعيين شد. نتايج به دست آمده، هم خواني خوبي با بررسي هاي گراني سنجي نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: در نقشه 1:50000 صائين قلعه بين طول هاي شرقي '00،49^o تا '15،49^o و عرض هاي شمالي 15'، 36^o تا '30، 36^o از نقشه زمين شناسي 1:250000 زنجان قرار گرفته است. دربرگيرنده انديس ها و کانسارهاي فلزي و چندفلزي، خصوصا مس بوده که بيشتر آن ها از تيپ هيدروترمالي شناخته شده اند.
هدف: تعيين ارتباط شکستگي و درزه هاي موجود در منطقه با نحوه کانه زايي در کوه هاي طارم (صائين قلعه).
روش بررسي: با تلفيق نتايج مشاهدات صحرايي و برداشت هاي مربوط به درزه و شکستگي هاي موجود در منطقه و ارتباط آن ها با کانه زايي جايگاه ژنتيک کانسارهاي منطقه مورد مطالعه قرارگرفت.
نتايج: در منطقه طارم ابتدا توف ها و برش ها و بعد آندزيت ها و سنگ هاي نفوذي نيمه عميق تشکيل شده است. گرانيت خرمدره نقش موثري در کاني سازي هيدروترمال دارد. آزيموت تنش اصلي حداکثر در منطقه شمال شرق – جنوب غرب است و رگه هاي معدني، در واقع همان شکستگي هاي کششي پر شده اي هستند که در راستاي تنش اصلي حداکثر ايجاد شده اند. توف هاي ماسه اي نسبت به آندزيت ها، ميزبان مناسب تري براي کاني سازي بوده اند.
نتيجه گيري: شکستگي هاي کششي (باز) که در راستاي بر تنش اصلي حداکثر تشکيل شده اند، کنترل کننده هاي ساختماني کانسارهاي منطقه مورد مطالعه به حساب مي آيند .

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: مشکلات زيست محيطي متعددي در نتيجه توسعه بي رويه شهر تهران ايجاد شده است. از مهم ترين آن ها مي توان به وجود تاسيسات نفتي در آبخوان جنوب تهران، عدم رعايت معيارهاي زيست محيطي از سوي شرکت هاي نفتي مربوطه، ايجاد زبانه آلوده مواد نفتي و گسترش آن و وضعيت نامناسب فاضلاب هاي شهري و صنعتي منطقه نام برد.
هدف: جهت مطالعه آلودگي آب هاي زيرزميني منطقه صنعتي ري اقدام به نمونه برداري از 33 منبع آب زيرزميني و سنجش نمونه ها شده است.
روش بررسي: به منظور بررسي وضعيت و روند گسترش آلودگي و عوامل اصلي آن، علاوه بر جمع آوري داده هاي هيدروژئوشيمي قديمي، نمونه هاي آب زيرزميني از 23 چاه، هفت قنات و سه نمونه فاضلاب در سال آبي 1385 جمع آوري شده است. داده هاي به دست آمده با مقادير استاندارد جهاني مقايسه شده و به صورت نقشه هاي تغييرات مکاني غلظت هيدروكربن هاي نفتي (شامل 20 هيدروکربن آليفاتيک و 12 پارامتر آروماتيک و کل هيدروکربن هاي نفتي) ارائه شده است.
نتايج: نمونه هاي آب جهت تعيين 32 هيدروکربن آليفاتيک و آروماتيک و کل هيدروکربن هاي نفتي مورد سنجش قرار گرفته اند. جهت مطالعه آلودگي آب هاي زيرزميني منطقه صنعتي ري از نقشه هاي پراکندگي آلاينده ها استفاده شده است.
نتيجه گيري: نتايج حاصل از سنجش هاي آزمايشگاهي نمونه هاي آب زيرزميني و بررسي نقشه هاي ترسيمي پارامترهاي ذکر شده گوياي نامناسب بودن بخش عمده اين منابع براي مصارف شرب و کشاورزي مي باشد. در صورت عدم توجه و رسيدگي به اين مساله در آينده اي نه چندان دور معضلات زيست محيطي متعددي گريبان گير منطقه و حتي شهر تهران خواهد بود. بررسي منشا آلودگي هاي نفتي منطقه گوياي آن است که آلودگي منطقه، به ميزان قابل توجهي متاثر از پساب شرکت هاي نفتي و صنعتي، حضور کانال فيروزآباد و فروشويي زمين هاي آبياري شده با اين کانال مي باشد. با توجه به شرايط موجود در منطقه، کاربرد روش تلفيقي جهت رفع آلودگي هم زمان آب و خاک مناسب به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: محور اهر – جلفا كه در شمال باختري ايران قرار دارد، يكي از فعال ترين مناطق ماگمايي ايران در ترسير مي باشد. در اين محور فعاليت هاي ماگمايي كه از كرتاسه پسين آغاز شده، هر چند ناپيوسته ولي تا كواترنري ادامه داشته است.
هدف: بررسي فازهاي ماگمايي رخ داده در محور اهر - جلفا و ارتباط آن ها با كاني سازي به وقوع پيوسته در اين محور مي باشد.
نتايج: به طور كلي با توجه به برونزدهاي سنگ هاي ماگمايي در محور اهر جلفا، مي توان چهار فاز جداگانه ماگمايي را در اين محور از هم تفكيك كرد.
- فاز ماگمايي كرتاسه پسين تا پايان ائوسن مياني كه در آن سنگ هاي آتشفشاني و نفوذي هاي كوچك كم ژرف نمود بارز دارند.
- فاز ماگمايي ائوسن پسين – اليگوسن آغازي كه فقط توده هاي باتوليتي با تركيب گابرويي - گرانيت تشكيل شده است و كاني سازي مس از نوع اسكارن و رگه اي را به همراه داشته است.
- فاز ماگمايي ميوسن - پليوسن كه در آن سنگ هاي آتشفشاني و توده هاي كوچك با هم ديده مي شوند و كاني سازي اصلي محور اهر - جلفا در ارتباط با اين فاز مي باشد.
- فاز آتشفشاني كواترنر، كه بازالت هاي كواترنر محور اهر - جلفا و كل بازالت هاي آذربايجان را به وجود آورده است.
در اين مقاله از داده هاي 200 مقطع نازك، 70 آزمايش X.R.F. و 35 آزمايش I.C.P. براي عناصر Au, Cu, Zn, Pb, As, Mo, Sb (براي طلا روش FA3 و براي ديگر عناصر روش IC3E انجام شده است).
براي مطالعه مسائل مختلف ماگمايي، پترولوژي و كاني سازي استفاده شد.
نتيجه گيري: از نظر دگرساني در محور اهر - جلفا سه نوع دگرساني از هم قابل تفكيك مي باشد كه ويژگيهاي متفاوتي هم دارند.
- دگرساني گسترده، كه در قسمت هاي وسيعي از اين محور قابل مشاهده است و زون بندي آن آرژيليتي در پايين و هماتيتي در وسط (با ضخامت كم) و سيليسي در بالا مي باشد. اين دگرساني در كنترل ليتولوژي، زون هاي گسله وكالدراهاي قديمي است. اين دگرساني از نظر كاني سازي عموما بي بار است.
- دگرساني موضعي، اين دگرساني به طور پراكنده ولي در محدوده هاي نسبتا كوچك در محور اهر - جلفا مشاهده مي شود و زون هاي مختلفي را مي توان در آن تشخيص داد از جمله پروپيليتي، پتاسيك، سيليسي، آرژيليتي و فيليتي. اين دگرساني بيشتر در محدوده هايي ديده مي شود كه نفوذي هاي كم ژرفا با سن ميوسن - پليوسن وجود دارد. اين دگرساني عموما از نظر كاني سازي باردار مي باشد.
- دگرساني از نوع سيليسي، محدوده سني گسترده تري دارد و اغلب به صورت رگه هاي سيليسي در منطقه ظاهر مي شود و عموما داراي ناهنجاري طلا مي باشد، هر چند عيار طلا در بيشتر آن ها اقتصادي نيست.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: سازند گورپي در زاگرس يکي از سازندهايي است که گسترش وسيعي دارد و سن آن از سانتونين تا پالئوسن گزارش شده است. براي رسيدن به ايده اي جامع درخصوص نحوه گسترش نهشته هاي گورپي و سن آن، مطالعه رسوبات اين سازند اجتناب ناپذير است و هر مطالعه اي در اين زمينه مي تواند رهگشا باشد.
هدف: در اين تحقيق مطالعه ميكروبيواستراتيگرافي سازند گورپي بر اساس روزنبران در تنگ هيگون واقع در شمال دهدشت، در استان كهكلويه و بوير احمد مورد توجه قرار گرفته است تا بتوان شناسايي و بررسي تنوع گونه اي روزنبران نهشته ها را تعيين سن نمود.
روش بررسي: سازند گورپي در اين برش 253.5 متر در برش مورد نظر در بخش شمالي تاقديس كوه سياه با نا پيوستگي فرسايشي بر روي سازند سروك و در زير سازند شيلي پابده قرار گرفته است. از اين سازند 102 نمونه (86 نمونه سخت و 16 نمونه نرم) برداشت شد که پس از آماده سازي نمونه ها، روزنبران موجود در آن ها شناسايي شدند.
نتايج: در اين تحقيق، 23 گونه روزنبران پلانكتونيك از 13 جنس شناسايي شدند.
نتيجه گيري: بر اساس گسترش روزن بران پلانكتونيك شاخص سن سازند گورپي در برش چينه شناسي تنگ هيگون، سانتونين تا مائستريشتين مي باشد. در نهايت از نظر بيواستراتيگرافي، گسترش چينه شناسي فرامينيفرا پلانكتونيك اين برش با بيوزون هاي جهاني مقايسه گرديد و 6 بيوزون براي سازند گورپي شناسايي و معرفي گرديد. اين بيوزون ها عبارتند از:

1-Heterohelix - Concavatruncana concarata Assemblage Zone, 2- Globotruncanita elevata Partial Range Zone, 3- Globotruncana ventricosa Interval Range Zone, 4- Radotruncana calcarata Total Range Zone, 5- Globotruncanita stuarti Concurrent Range Zone, 6- Globotruncanella citae Taxon Range Zone.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: معدن سرب و روي باريك آب در شمال شرقي شهرستان ابهر (استان زنجان) واقع شده است. از نظر زمين شناسي ساختماني اين محدوده در زون ساختاري البرز - آذربايجان قرار گرفته است. مهمترين و اصلي ترين سنگ هاي محدوده معدن توف هاي برشي (متعلق به سازند كرج) و گدازه هاي ريوليتي و داسيتي هستند.
هدف: بررسي ارتباط كانه سازي سرب و روي با توده نفوذي همجوار آن، بررسي روند كاني سازي در اين معدن، تعيين انواع دگرساني ها و منشا كانسار هدف اين مطالعه مي باشد.
روش بررسي: پس از مطالعات صحرايي، بررسي داده هاي ماهواره اي، مطالعات آزمايشگاهي با مطالعه 35 مقطع نازك و صيقلي جهت تعيين سنگ شناسي و كاني سازي و سپس انجام آناليزهاي مربوط به عناصر اصلي و كمياب از نمونه ها جهت تعيين عيار انجام شده است.
نتايج: بر اساس مطالعات انجام شده كاني سازي به صورت پركننده فضاي خالي و پراكنده در سنگ دربرگيرنده در غالب كاني هاي گالن و اسفالريت و ساير كاني هاي همراه از جمله پيريت و كالكوپيريت مي باشد و عيار متوسط سرب حدود 8 درصد و روي 3.5 درصد و ميزان متوسط مس موجود در نمونه ها 2 درصد مي باشد. در همراهي با گالن حضور تترائدريت نيز به اثبات رسيده است. همچنين ميزان طلا و نقره در نمونه ها به ترتيب حدود 918 ppb و419 ppm  مي باشد.
نتيجه گيري: بر اساس مطالعات انجام شده، توده هاي نفوذي دروني و نيمه عميق در فاز كششي اليگوسن به عنوان يك موتور حرارتي و عامل به حركت درآوردن سيالات گرمابي در منطقه عمل نموده اند. معدن مورد نظر با مدل توصيفي كانسارهاي پلي متاليك تيپ رگه اي همخواني دارد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: سامانه گسلي قم - زفره به عنوان مهمترين ساختار اصلي و چيره در منطقه، وضعيت زمين شناسي و ساختاري منطقه را به شدت تحت تاثير قرار داده و مطالعه و بررسي پيرامون اين گسل فعال تاثير به سزايي را در شناخت وضعيت تكتونيكي منطقه خواهد داشت.
هدف: در اين نوشتار با بررسي برخي عوارض جوان زمين، فعاليت هاي نئوتكتونيكي و اثرات ثبت شده از اين فعاليت ها در راستاي سامانه گسلي قم - زفره، سعي شده تا نشانه ها و شواهدي پيرامون نرخ (Rate)، نوع و آرايش تغيير شكل هاي تكتونيكي شناسايي و به صورت كمي و كيفي مورد بررسي قرار گيرند.
روش بررسي: با بررسي مقادير شاخص هاي مورفوتكتونيكي (Smf، Vf و SL)، همراه با مقطع طولي رودخانه و تغييرات سنگ شناسي آن و تلفيق آن ها با ساير اطلاعات، ميزان فعاليت تكتونيكي در حوضه هاي انتخابي بارونق، جزه، قمصر و قهرود محاسبه شده است.
نتايج: به كمك اين بررسي ها نشان داده شده كه اين سامانه گسلي از يك سازوكار راستالغز راست گرد همراه با يك مولفه معكوس برخوردار است. نرخ لغزش افقي در بخش مطالعه شده از گسل قم - زفره، به طور ميانگين 2.6 ميلي متر در سال برآورد شده است. درجه فعاليت تكتونيكي در حوضه جزه نسبت به ديگر حوضه ها كمتر و در دو حوضه قمصر و قهرود نيز تقريبا در يك رده و نسبت به دو حوضه ديگر بيشتر است.
نتيجه گيري: بررسي هاي مورفوتكتونيكي و نئوتكتونيكي ابزار بسيار مناسبي جهت بررسي و مقايسه وضعيت تكتونيكي منطقه به صورت كمي و كيفي بوده و نتايج حاصل از آن ها به صورت كاربردي قابل استفاده خواهد بود.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: منطقه نوچون در جنوب شرقي ايران، در استان كرمان و 65 كيلومتري جنوب رفسنجان در منطقه ايي كوهستاني از توابع پاريز و در 5 كيلومتري جنوب معدن مس سرچشمه، واقع شده است. از نظر زمين شناسي منطقه مورد مطالعه در زون ايران مرکزي قرار گرفته است. مهم ترين رخداد ماگمايي در منطقه مورد مطالعه، نفوذ چندين توده با ترکيب سنگ شناسي متفاوت در سنگ هاي آتش فشاني است. بخش اصلي اين توده ها از جنس سنگ هاي گرانوديوريت تا سينوگرانيت و مونزوديوريت است.
هدف: در ابتدا تعيين ترکيب شيميايي دقيق کاني هايي همچون آمفيبول، بيوتيت، فلدسپار آلکالن و پلاژيوکلاز موجود در توده هاي گرانوديوريتي و مونزوديوريتي، و سپس دما-فشار سنجي توسط کاني هاي پيش گفته که مي تواند، اطلاعات سودمندي از عمق جايگيري توده هاي نفوذي را ارائه نمايد.
روش بررسي: به منظور انجام عمليات تعيين شيمي کاني و دما-فشار سنجي، برخي از کاني هاي موجود در سنگ هاي گرانوديوريت و مونزوديوريتي همچون آمفيبول، بيوتيت، فلدسپار آلکالن و پلاژيوکلاز توسط دستگاه تجزيه گر ريزکاو الکتروني (EPMA) مورد آناليزهاي شيميايي قرار گرفته و سپس با بهره گيري از نمودارهاي ويژه نوع کاني ها، دما-فشار سنجي و عمق جايگيري توده تعيين شد.
نتايج: بر اساس نتايج به دست آمده پلاژيوکلازهاي موجود در گرانوديوريت ها از نوع لابرادوريت تا بيتونيت بوده و در مونزوديوريت ها بيشتر از نوع بيتونيت و به ندرت لابرادوريت است.
فلدسپارهاي آلکالن در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها بر اساس نمودار مثلثي Ab-Or-An به ترتيب در محدوده Or %84-81 و 57-87% Or واقع مي شود. آمفيبول در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها در محدوده کلسيک قرار گرفته و به ترتيب از نوع منيزيوهورنبلند و هورنبلند-اکتينوليت است. بيوتيت موجود در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها در نمودارASPE  در محدوده بيوتيت قرار مي گيرند.
نتيجه گيري: حضور آمفيبول هاي کلسيک و بيوتيت هاي اوليه ماگمايي در سنگ هاي گرانوديوريتي و مونزوديوريتي نشان دهنده وابستگي اين سنگ ها به گرانيتوئيدهاي نوع I بوده، که بر اثر فاز کوهزايي ايجاد شده است. با توجه به دما-فشار سنجي پلاژيوکلاز-هورنبلند، ميانگين دما با استفاده از روش هاي متفاوت ( (780^oc- 670و ميانگين فشار حاکم بر توده هاي نفوذي در زمان جايگزيني در حدود 1.2 کيلوبار برآورد شده است. بر اين اساس چگالي ميانگين سنگ هاي پوسته زمين گوياي جايگزيني توده در عمق حدود 4.5 کيلومتري پوسته است.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: وضعيت مجموعه جانوري موجود در نهشته هاي ترياس فوقاني به دليل تنوع كم آنها و همچنين تبلور شديد پيوسته با ابهاماتي توام بوده است، كه نيازمند مطالعات وسيعتر و جامعتري مي باشد. در اين بررسي ابتدا واحدهاي ليتوستراتيگرافي موجود در بخش بيدستان سازند نايبند در محل مقطع تيپ آن (ايران مرکزي) شناسائي و سپس به مطالعه مجموعه جانوري آنها پرداخته شده است.
اهداف: با توجه به اينكه شناسائي مجموعه جانوري موجود به خصوص فرامينيفرها در نهشته هاي ترياس فوقاني مقطع تيپ (سازند نايبند) تا كنون به صورت سيستماتيك مورد مطالعه دقيق قرار نگرفته است. بنابراين در اين تحقيق به اين امر مي پردازيم.
نتايج: در اين تحقيق با مطالعه بر روي 350 مقطع نازک از بخش بيدستان سازند نايبند به شناسايي دقيق فسيل هاي آن پرداخته شده است. ضخامت بخش بيدستان در مقطع تيپ سازند نايبند 636.7 متر اندازه گيري شده است.كنتاكت اين بخش (با سن نورين) با بخش گلكن (با سن نورين زيرين) هم شيب بوده و معمولا با يك لايه يك متري آهك ماسه اي االيتي خاكستري رنگ با سطح شكست تازه خاكستري تيره مشخص مي شود.
نتيجه گيري: در اين بخش، سازند نايبند عموما يك رخساره نيمه دريائي و قاره اي از خود نشان مي دهد، که بيانگر عميق تر شدن حوضه رسوبي سازند نايبند در زمان نورين مي باشند. نهشته هاي اين بخش داراي شيب و امتداد: N20E/35E  است. و در آن 78 جنس از فرامينيفرا، 27 جنس از دوکفه اي ها و 3 جنس از شکم پايان شناسائي و معرفي گرديده اند.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: برگه 1:50000 ده بيرآبان واقع در استان سيستان و بلوچستان و زون جنوب شرق ايران بوده که بر اساس شواهد زمين شناسي يکي از مناطق پتانسيل دار جهت پي جويي عناصر ارزشمند مي باشد. امروزه يکي از مهم ترين بحث هاي موجود در زمين شناسي اقتصادي تحليل داده ها و يافتن ارتباط ميان پارامترهاي مختلف زمين شناسي با يکديگر در هر منطقه مي باشد. يکي از پارامترهاي مهم تر در اين امر بررسي ارتباط روند توزيع عيار عناصر موردنظر با روند کلي شکستگي ها در منطقه مورد مطالعه است.
هدف: در اين تحقيق هدف يافتن ارتباط بين روند گسل ها و توزيع عيار عناصر ارزشمند با استفاده از روش زمين آماري کريگينگ در اين برگه مي باشد.
روش بررسي: نخست با استفاده از تصاوير ماهواره اي موقعيت گسل ها در برگه 1:50000 ده بيرآبان تعيين شده است.
سپس گسل ها رقومي شده و با محاسبه امتداد هر يک از گسل ها نمودار گل سرخي آن ها ترسيم گرديد.
در مرحله بعدي تخمين شبکه اي داده هاي ژئوشيميايي حاصل از رسوبات آبراهه اي انجام گرفته و درنهايت با استفاده از روش کريگينگ روند توزيع عيار چهار عنصر قلع، تنگستن، جيوه و طلا با انجام واريوگرافي و نيز ترسيم روندها مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج: روش هاي زمين آماري به دلايلي چون در نظر داشتن توزيع فضايي نمونه ها و نيز تعيين دامنه تاثير نمونه ها در جهات گوناگون يکي از بهترين و کاربردي ترين روش ها در زمينه تعيين چگونگي روند پراکندگي عناصر در يک محدوده مطالعاتي مي باشند.
نتيجه گيري: نتايج حاصله نشان از اين داشتند که به طورکلي روند توزيع عيار اين عناصر با روند کلي گسل ها در برگه مورد مطالعه مطابقت مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ