دانلود مقالات علوم زمين

كانسار سرب و روي كهرويه در 25 كيلومتري جنوب غربي شهرضا و 107 كيلومتري جنوب اصفهان واقع شده است. اين كانسار يكي از كانسارهاي ايالت متالوژنتيك اصفهان – ملايرمي باشد. کانه اصلي آن عمدتا گالن است. شواهد صحرايي و كاني شناسي نشان مي دهند كه كانسنگ به صورت رگه‌ و رگچه در سنگ ميزبان آهكي باسن كرتاسه زيرين تمركز يافته است. از نظر كاني شناسي اين رگه‌ها عمدتا شامل كوارتز، كلسيت همراه با كانه گالن مي باشد. بلورهاي كلسيت، كوارتز و گالن موجود در رگه ها دگرشكلي شديدي نشان مي دهند که ناشي از تاثير نيروهاي تكتونيكي مي باشند.
داده هاي نسبت ايزوتوپي كربن، اكسيژن و گوگرد كلسيت و گالن موجود در رگه ها منشا غير دريايي را نشان مي دهند. شواهد صحرايي بر رابطه بين تشكيل كانسنگ با گسله ها، فرآيندهاي تكتونيكي و دگرشكلي‌ها دلالت دارد. هندسه ماكل هاي دگر شكلي كلسيت، دماي دگرشكلي را بين  نشان مي دهند. با توجه به شواهد موجود مي توان ژنز كانسار سرب و روي كهرويه را به صورت اپي ژنتيك پيشنهاد كرد که مشابه كانسار ميسوري جنوب شرقي آمريكا مي باشد كه تيپ دره‌ي مي سي سي پي دارد.

از ديدگاه استاد بزرگ جامعه شناسي ايران، زنده ياد دکتر امير حسين آريانپور علم شناخت واقعيت از طريق تجربه به اتکا يک فلسفه با تأکيد بر کميت است. انسان بر خلاف ساير جانوان، در طي زندگي علمي، واقعيت را تغيير ميدهد و با توجه به تغيير واقعيت آن را مي شناسد، با شناسايي قوانين آن، راه غلبه بر آن را مي يابد و از جبرقهاي طبيعي مي رهد. پس کار انساني که مايه شناخت است، وسيله کسب حريت است.
علم به تناسب گونه گوني نمودهاي هستي، به دسته هايي تقسيم شده اند. اگر علم رياضي را زمينه و بنياد علوم ديگر بشماريم، طبقه بندي علوم چنين خواهد شد:
الف: علوم فيزيکي، يا علوم ماده بي جان که عبارتند از علوم فيزيک، شيمي، زمين شناسي و اخترشناسي که در پي شناخت قوانين حرکات گوناگون ماده بي جان مي باشند؛
ب: علوم زيستي، يا علوم ماده جان دار که شامل زيست شناسي، فيزيولوژي، گياه شناسي و جانورشناسي است جوياي قوانين حرکات متنوع ماده جان دار هستند؛
ج: علوم اجتماعي يا علوم انساني، که در برگيرنده علم تاريخ، علوم اقتصاد، وان شناسي و جامعه شناسي است و قوانين حرکات بخشي از ماده جان دار را که "انسان" نام دارد و همواره به صورت اجتماعي زيست مي کند، مي جويد.

انديس طلادار تکمه داش با مختصات طولي 00 47 –  45 46 و گستره عرضي 00 45 37 - 30 38 37  متعلق به چهارگوشه 250000/1 ميانه در آذربايجان شرقي است. در اين ناحيه هم زمان با تعامل سامانه هاي گسلي در سري هاي آتشفشاني منسوب به سنوزوئيک، شرايط ميزباني مناسبي براي پيدايش رخساره هاي دگرساني با عوامل زايشي مترتب بر پيدايش فلزات گرانبها فراهم گرديده است. ژئوترمومتري ايزوتوپ هاي پايدار به همراه ميکروترمومتري سيالات درگير در نمونه هاي بدست آمده از مناطق اميد بخش، گوياي حاکميت سامانه هاي اپي ترمال در تکوين زمين شناسي رخساره هاي پروپيليتيکي، سريسيتي و رگچه هاي سيليسي – پيريت دار حاوي طلا مي باشد که بطور قابل توجهي با سازوکار ترموديناميکي محتمل بر فعاليت هاي ماگمايي – گرمابي سنوزوئيک در شمال غرب ايران متناسب است.

سنجنده آستر، تصويربردار چند طيفي 14 باندي است که بر ماهواره TERRA سوار بوده و اطلاعات منابع زميني را در سه محدوده طيفي مرئي - فروسرخ نزديک (VNIR)، فروسرخ موج کوتاه (SWIR) و فرو سرخ گرمايي (TIR) اخذ مي کند. هدف اصلي اين تحقيق ارزيابي قابليتها و توانايي هاي طيف سنج بازتابي و گرمايي فضابرد پيشرفته (آستر) در نقشه برداري زونهاي دگرساني در اطراف کانسار مس پرفيري ميدوک، استان کرمان است. با توجه به رفتار طيفي کانيهاي هر يک از زونهاي دگرساني در محدوده باندهاي SWIR سنجنده آستر، اين زونها از راه اجراي فن تصوير برداري باند جذب نسبي (RBD) و فيلترگذاري تطبيقي (MF) از يکديگر تفکيک شدند. تصاوير ترکيب رنگي توسط فاکتور شاخص بهينه (OIF) از مولفه هاي اصلي و باندهاي VNIR وSWIR براي تمايز سنگ ميزبان از زونهاي دگرساني تهيه شد. محاسبه فاکتور شاخص بهينه براي ايجاد تصوير ترکيب رنگي نشان داد که بهترين ترکيب مربوط به PC3 of PC(5+6+7+8)-PC1 of  PC(5+6+7) PC2 of  PC (5+6+7) مي باشد که هر يک از زونهاي دگرساني از يکديگر و از سنگ ميزبان قابل تمايز مي باشند. ترکيب رنگي بهينه از باندهاي آستر براي جداسازي سنگ ميزبان از زونهاي دگرساني ترکيب رنگي 1-3-6 ميباشد.

قلات شيرخوني در گوشه شمال غرب صفحه زمين شناسي رفسنجان يک با عرض شمالي″54 ′ 24 ˚30 و طول شرقي″49 ′ 34 ˚55 واقع است. توالي سنگ شناسي منطقه از نوع آتشفشاني (بازالت، آندزيت تا تراکي آندزيت و بازالتيک تراکي آندزيت) و آذرآوار (بيشتر کريستال توف و ليتيک توف) با سري ماگمايي تولئيتي و کالک آلکالين است. واحدهاي رسوبي منطقه آهکي و تبخيري مي باشد. کانسارسازي مس در دو مکان مختلف رخ داده است که مشخصه آنها فروشست موليبدن از محيط سطحي است. عواملي چون نبود پيريت در محل و وجود رگچه هاي کربناتي فراوان موجب خنثي سازي محلول هاي برين زاد شده است; در نتيجه در محل کانه زايي يک محيط برين زاد قليايي و اکسيدان حاکم بوده است. وجود رس ايليتي که در شرايط قليايي تشکيل مي گردد و همچنين رخداد مالاکيت فراوان نشانگر قليايي بودن محيط است. توپوگرافي، گسترش تبخيري ها و رگه هاي کربناتي از عوامل ديگر تاثير گذار بر رفتار عناصر در محيط برين زاد بوده است.
منشا کانه زايي در منطقه از نوع رگه هاي اکسيدآهن - مس - طلا (IOCG veins) مي باشد. خصوصياتي چون نوع کانه ها (وجود هماتيت، مگنتيت و کلکوپيريت)، نوع سنگ ميزبان، سنگ همراه و سري ماگمايي، دگرساني (سريسيتي شدن، سيليسي شدن و جانشيني هماتيت برروي پلاژيوکلاز)، محيط تکتونوساختاري مناسب (قوس ماگمايي همراه با گسل امتداد لغز که در ايجاد محيط فراکششي و تراکششي موثر بوده است)، نبود ارتباط با توده نفوذي، کنترل ساختاري کانه زايي و عمق کم کانه زايي (محيط آتشفشاني - رسوبي) بيانگر شباهت اين کانسار با کانسارهاي نوع IOCG مي باشد. در قلات شيرخوني عنصر فرعي همراه با مس، نقره (20-3 پي پي ام) است. تفاوت هايي که قلات شيرخوني با ديگر ذخاير IOCG دارد مربوط به عيار پايين طلا و روند پاراژنز معکوس مي باشد.

در اين تحقيق با پردازش داده هاي ماهواره ايETM  و نقشه هاي زمين شناسي در مقياس 1:100000 و 1:250000 حدود 15000 کيلومتر مربع از نواحي شمالي استان قزوين مورد بررسي قرار گرفت. براي انجام اين کار، در ابتدا کليه لايه هاي اطلاعاتي آلتراسيون شامل آلتراسيون آرژيليكي و اكسيدهاي آهن، ساختارهاي خطي و حلقوي و ليتولوژيهاي کنترل کننده کاني سازي فلزي (طلا، نقره و فلزات پايه) معرفي شد. بعد از معرفي هشت لايه اطلاعاتي کنترل کننده کاني سازي بصورت هشت نقشه يک کلاسه و چند کلاسه، به هر کلاس اطلاعاتي، با توجه به اهميت آن وزني بين 1 تا 9 تخصيص داده شد. سپس با استفاده از مدل تلفيقي منطق فازي در محيط GIS يازده نقطه اميد بخش براي پي جويي صحرايي پيشنهاد شد. در ادامه اين مطالعه پي جويي صحرايي در منطقه شمال شهر تاکستان منجر به کشف انديس طلاي اپي ترمال کواتز آلونيت (سولفيداسيون بالا) تاکستان شد. در اين تحقيق همچنين مشخص شد اگر چه استان قزوين از نظر تقسيم بندي زمين شناسي عمدتا در سلسله جبال البرز قرار گرفته است، ولي بخشهاي شمال غربي آن (منطقه طارم) تفاوتهاي بارزي با زمين شناسي منطقه البرز دارد.

مجموعه هاي افيوليتي دهشير - شهر بابک قسمتي از افيوليتهاي منطقه تکنار در شمال غرب بردسکن، استان خراسان قرار دارد. سنگهاي همبر کانسار شامل واحدهاي رسوبي آتشفشاني دگرگون شده در رخساره شيست سبز و با سن احتمالي پروترزوئيک فوقاني است. مهمترين واحدهاي سنگي ميزبان کانسار، شيستهاي کلريتي، سرسيتي، توفيتي و توالي هاي کربناتي - چرتي است. ساخت کانسار شامل نوارهاي ضخيم، متوسط و ريز مگنتيت و سولفيدها (پيريت - کالکوپيريت) همراه با شيستها، کربنات و چرت است. حضور قطعات معلق و تخريبي درون نوارهاي مگنتيت و سنگهاي همبر، بيانگر رسوبگذاري دريايي - يخچالي همراه با فعاليتهاي متصاعدي آتشفشاني مي باشد و اين کانسار را در گروه آهن نواري - سولفيد نواري راپيتان قرار مي دهد. ژئوشيمي نوارهاي معدني بيانگر مقدار بالاي آهن و سيليسيم و عيار کم آلومينيوم است که خاص کانسارهاي آهن نواري است. با توجه به مگنتيت فراوان در اين ذخيره، نمونه برداري و مطالعه کانيهاي سنگين مي تواند يک روش اکتشافي مفيد باشد. براي اهميت اکتشافي اين منطقه، چندين نمونه آبرفت از آبراهه هاي مختلف منطقه تکنار برداشت شد. نمونه ها به روش طيف سنجي نشري آناليز شدند. بيشترين مقدار طلا (0.040 ppm) و مس (250 ppm) در نزديک معدن تکنار (ذخيره اصلي) در شمال - شمال غرب روستاي کلاته جمعه است. بر اساس اين مطالعه، مقدار طلا در اين منطقه بسيار پايين بوده و اندازه گيري عيار مس و طلا در چند نمونه مغزه نيز اين مطلب را تاييد مي کند. لذا ارزيابي اقتصادي مس و طلا در اين منطقه، مطالعه بيشتري را مي طلبد.

از ديدگاه زمين شناسي محدوده كانسارهاي آنتيموان سفيدآبه پهنه كوچكي از زون زمين شناسي شرق ايران را شامل مي گردد كه در آن مجموعه اي از سريهاي آواري ائوسن تا ميوسن (از قديم به جديد - واحد فليشي ائوسن، واحد كنگلومرايي اليگوسن، واحد آواري اليگوسن) و واحدهاي جوان دوران چهارم رخنمون دارد.
بالاترين همبستگي عنصر Sb با Hg به ميزان 0.835 است همبستگي آن با عناصر As و Au در حدود 0.6 است. مهمترين پاراژنزهاي موجود كه بعنوان ردياب و معرف كاني سازي در منطقه اكتشافي قابل تشخيص هستند عبارتند از پاراژنزهاي:
الف: مجموعه Ba+Bi+Sn+W (مجموعه عناصر تحت كانساري) كه حضور Ba غير عادي است.
ب: مجموعه Ag+As+Sb+Hg+Au كه اين مجموع مي تواند ردياب كاني سازي طلا در منطقه باشد و بيشتر داراي تمايلات اپي ترمال است و در مجموع يك پاراژنز فوق كانسار سازي را مشخص مي سازد.
شوري در كانسار آنتيموان سفيد آبه بطور ميانگين 12درصد نمك طعام و دماي پيدايش بطور ميانگين 170 درجه سانتيگراد است. خاستگاه سيالهاي كانه ساز در اين تيپ تا حدود زيادي آبهاي جوي است. وجود مقادير دما و شوري بالاتر نشانگر چيره بودن آبهاي ماگمايي در تشكيل اين ذخاير است (ري، 1993 و هدنكويست، 1994) از آنجايي كه چنين درجه حرارت و شوريهايي در سيالهاي درگير سفيدآبه محاسبه نشد بنابراين نقش آبهاي ماگمايي بر پيدايش اين كانسار اساسي نبوده است. چنانچه در نمودار دماي همگن شدن ديده مي شود رنج تغييرات زماني در كانسار آنتيموان سفيدآبه تقريبا گسترده است. از اين رو تغييرات دمايي يكي از عوامل موثر در نهشت كانه ها بوده است.

توده گرانيتوئيدي شاه کوه در شمال شرق نقشه زمين شناسي 100000/1 بافت واقع شده است. اين توده داراي طيف ترکيب سنگ شناسي آلکالي فلدسپار گرانيت، گرانيت، گرانوديوريت و ديوريت مي باشد. اين توده در بين سنگ هاي ولکانوکلاستي به سن ائوسن تزريق گرديده است.
جوان ترين واحدهاي سنگي که توسط اين توده گرانيتوئيدي قطع گرديده اند آهک هاي اوليگوميوسن مي باشند. در اثر دگرگوني مجاورتي متاثر از تزريق اين توده گرانيتوئيدي، اسکارني با ترکيب کاني شناسي متنوع شامل گروسولار، ديوپسيد، ولاستونيت، مالاکيت و مگنتيت بوجود آمده است. اين توده گرانيتوئيدي بر اساس دياگرام هاي طبقه بندي مودال و شيميايي داراي طيف ترکيبي آلکالي فلدسپار گرانيت، گرانيت، گرانوديوريت وديوريت مي باشد. آثار حضور گابرو به صورت ميکروآنکلاوهاي گابرويي قابل استنباط است. در دياگرام هاي ژئوشيميايي طيف پيوسته اي بين ترکيبات سنگي مشاهده مي شود که مبين تفريق ماگمايي مي باشد. در ضمن شواهد صحرايي عملکرد يک فرآيند اختلاط ماگمايي را تاييد مي نمايد. از لحاظ تقسيم بندي هاي ژنتيکي، توده گرانيتوئيدي مذکور از نوع گرانيتوئيدهاي I و سري مگنتيت مي باشد. در دياگرام هاي ژئوشيميايي اين توده گرانيتوئيدي داراي ماهيت متاآلومين و کالکوآلکالن پتاسيم متوسط تا بالا مي باشد. با توجه به نمودارهاي مختلف تمايز محيط تکتونيکي اين توده در محيطVAG  (گرانيت هاي قوس آتشفشاني) قرار مي گيرد و حاصل فرورانش ورقه اقيانوسي نئوتتيس به زير ورقه قاره اي ايران مرکزي مي باشد. در ارتباط با جايگزيني اين توده گرانيتوئيدي، دگرساني سيليسي، آرژيليتي و پروپيليتي گسترده اي، سنگ هاي گرانيتوئيدي و سنگ هاي ميزبا ن آنرا تحت تاثير قرار داده و همراه اين دگرساني ها کانسارسازي از نوع مس، سرب و روي، طلا با منشا مزوترمالي، اپي ترمالي روي داده است.

در منطقه مورد مطالعه در شمال زنجان و در محدوده اي به مختصات '20 48^º تا '30 49^º طول شرقي و '00  36^ºتا '30  37^ºعرض شمالي واقع شده و گستره اي به وسعت 20000 كيلومتر مربع را در بر مي گيرد. دراين منطقه زون هاي آلتراسيون: يوزباشي چاي، زاجکان عليا و سفلي، نيکوئيه، تاکند، نهران، سيردان و زاجکندي رخنمون وسيع دارند. سنگ هاي ولكانيك و آذر آواري ائوسن - اليگوسن گستره وسيعي را در منطقه مورد مطالعه پوشانده است که تحت تزريق توده هاي نفوذي به شدت دگرسان شده اند. جهت انجام رده بندي و مطالعات ژئوشيميايي، تعداد 80 نمونه سنگ آذرين دروني، ولكانيكي و سنگهاي دگرساني به روش  شيمي مرطوب وXRF  مورد آناليز قرار گرفته و 12 فاكتور شيميايي (درصد K₂O, Na₂O, SO₃, MnO, P₂O₅, TiO₂ MgO, CaO , Fe₂O₃ , Al₂O₃ , SiO₂ و L.O.I) اندازه گيري شد. بر اساس تغييرات CaO و مجموعه آلكالي Na₂O + K₂O و انديس سريسيتي (K₂O/ Na₂O+K₂O)، واحدهاي دگرساني از واحدهاي غير دگرساني تفكيك شدند. رفتار عناصر در محيط دگرساني، بر اساس دياگرام هاي افزايش و كاهش مورد مطالعه قرار گرفت. در اين نمودارها، تغييرات رخداده در شرايط دگرساني بر پايه تغييرات حجمي عناصر بررسي شد. اين تغييرات از آن جهت حايز اهميت است که به وسيله آن مي توان نوع دگرساني که در طي آن کاني سازي نيز انجام شده است را شناسايي نمود. دگرساني پروپيليتي از نظر تغييرات عناصر اصلي در منطقه مورد مطالعه با افزايش Al₂O₃ , Fe₂O₃؛  MnO, MgO, CaO, Na₂O, K₂O, P₂O₅, L.O.Iمشخص است. همچنين عموما مقادير SiO₂ و K₂O در نمونه ها کاهش نشان داده است. دگرساني آرژيليک حد واسط با کاهشSiO₂ ، ،MnO، MgO, CaO,، Na₂O , K₂O و P₂O₅ و افزايش Fe₂O₃ ,Al₂O₃, L.O.I و SO₃ در محيط مشخص مي گردد. دگرساني آرژيليک پيشرفته با ليچينگ شديد کاتيون هاي آلکالن و کالکوآلکالن (Ca, Na, K) و همچنين Si همراه بوده است. اين دگرساني با افزايش Al₂O₃، SO₃، P₂O₅ L.O.I و کاهش SiO₂ ,MnO، Fe₂O₃, ,MgO, CaO,، Na₂O و K₂O در محيط شناسايي شده است. در شرايطي که Al علاوه بر عناصر Na, K, Mg و Ca شسته شده و از محيط خارج گردد، زون سيليسي تشکيل شده است.

توده نفوذي تويه - دروار با طيف ترکيبي کوارتز مونزوديوريت، کوارتز مونزونيت و مونزونيت در زون البرز شرقي در 45 کيلومتري جنوب غرب دامغان واقع شده است. يافته هاي اين تحقيق بيانگر آن است که سنگ ميزبان توده را دولوميتها و آهکهاي سازندهاي سلطانيه، باروت و ماسه سنگهاي سازندهاي زاگون و لالون تشکيل مي دهند و بنابراين سن آن احتمالا کامبرين زيرين و به يقين پالئوزوئيک زيرين است. روندهاي تغييرات اکسيدهاي عناصر اصلي، کمياب و کمياب خاکي نمونه هاي مورد مطالعه حاکي از پيوستگي طيف ترکيب سنگي توده و تشکيل آنها از تفريق يک ماگماي بازيک تر مي باشد. تمامي نمونه ها داراي غني شدگي از عناصر کمياب خاکي و ناسازگار هستند. پراکندگيهاي نمونه ها در برخي از دياگرامها نيز ناشي از اعمال فرايندهايي همچون آلايش پوسته اي ماگماي مادر و فرايندهاي بعدي نظير دگرساني، بالازدگي و هوازدگي است. دياگرامهاي مختلف تمايز محيط تکتونيکي نيز مويد وابستگي اين توده به محيط درون ورقه اي (WPG) نوع A است. اين محيط با محيط کششي پالئوزوئيک زيرين ايران کاملا سازگار است.

مجموعه افيوليتي صحنه به عنوان بخشي از توالي هاي افيوليتي موجود در زون جوش خورده زاگرس محسوب مي گردد. اين مجموعه خود جزيي از نوار 3000 كيلومتري مي باشد كه از سوريه شروع مي شود و پس از گذر از جنوب تركيه و زاگرس به عمان مي رود. مجموعه افيوليتي مورد مطالعه به شكل كلي كماني با تحدب به سمت جنوب غرب در جنوب صحنه قرار دارد. در اين مجموعه توالي كامل افيوليتي ديده نمي شود، به طور كلي ليتولوژي هاي موجود در ناحيه شامل پريدوتيت هاي هارزبورژيتي، گابروهاي ايزوتروپ و ميلونيتي و رخنمون كوچكي از توالي پلاژيوگرانيت مي باشد. سنگ هاي اولترامافيكي عمدتا شامل هارزبورژيت، دونيت، لرزوليت و وبستريت و سنگهاي مافيكي شامل گابروي پگماتوئيدي، اليوين گابرو، گابروهاي ميلونيتي و گابروهاي ايزوتروپ مي باشد. اليوين ها و پيروكسن هاي سازنده توالي گابروئي آثاري از دگرشكلي هاي حرارت بالا را نشان مي دهند. آثار دگرشكلي هاي حرارت پايين حاصل فرايند تراستينگ بصورت ميلونيتي شدن و ايجاد بافت پورفيروكلاستي در گابروها قابل مشاهده است. بر اساس نمودارهاي عناصر اصلي و دياگرام هاي عنكبوتي اين مجموعه حاصل يك ماگماي بازالت تولئيتي كف اقيانوسي نوع (P or E MORB) P مي باشد. شواهد ژئوشيميايي و پترولوژيكي نشان مي دهد كه ماگماي سازنده يك ماگماي ساب آلكالن تولئيتي منيزيم بالا بوده است.طبيعت تولئيتي ماگماي درگير در تشكيل پوسته اقيانوسي و قرار گيري آن در ميدان ماگماهاي پشته ميان اقيانوسي نوع P بيانگر اين است كه پشته قديمه داراي نرخ گسترشي تند بوده است.

گرانيتوئيدهاي شمال شرق پاريز که در زون اروميه - دختر  واقع شده و سن آنها اليگوميوسن ميباشد. اين سنگها به داخل ولكانيتهاي ائوسن نفوذ كرده است. با توجه به مطالعات پتروگرافي و رده بندي مودال سنگها تركيب اين مجموعه در محدوده ديوريت، کوارتزديوريت، کوارتزمنزوديوريت، توناليت، گرانوديوريت،گرانيت قرار ميگيرند. در قسمتهاي شمال و مرکزي منطقه مورد مطالعه دگرساني گرمابي قابل ملاحظه اي را ميتوان مشاهده كرد كه بر روي سنگهاي گرانيتي و ولكانيكي تاثير فراواني گذاشته است و باعث ايجاد تغييرات شديدي در كانيهاي اين سنگها شده است كه از جمله ميتوان به تجزيه پلاژيوكلاز به سريسيت، ارتوكلاز به كانيهاي رسي (كائولن)، هورنبلند و بيوتيت به كلريت و كلسيت و نيز تجزيه اوژيت به اوراليت اشاره كرد. حضور دو نوع فلدسپار بصورت جدا از هم و نيز حضور كانيهاي آبداري چون بيوتيت و آمفيبول كه دليل بر فشار بالاي فاز سيال ميباشد نشان دهنده ساب سولووس بودن گرانيتوئيدها ميباشد. در داخل توده ي نفوذي دايكهايي با تركيب ميکروديوريتي، ديوريت پورفيري، پورفيري آندزيتي و آندزيت بازالتي وجود دارند كه تحت تاثير آلتراسيون قرار گرفته اند. مطالعات ژئوشيميائي سنگهاي منطقه نشان ميدهد كه اين سنگها در سري پتاسيم پايين تا متوسط واقع ميشوند. اين مجموعه از نظر شاخص اشباع از آلومينيوم جز گروه متاآلومينوس تا پرآلومينوس قرار ميگيرند. مطالعات كاني شناسي و ژئوشيميايي و استفاده از دياگرامهاي مختلف نشان ميدهد تيپ گرانيتوئيدهاي منطقه از نوع I و محيط تكتونيكي مجموعه گرانيتوئيدي، حواشي فعال قاره اي و از نوع گرانيتهاي بعد از تصادم ميباشد.

توده گرانيتي لاله زار در شمال بافت در استان كرمان واقع است كه در مجموعه اي از سنگ هاي آتشفساني، ماسه سنگ و رسوبات مارني ائوسن و قبل از آن نفوذ كرده است. اين توده در حاشيه خود هاله دگرگوني ايجاد كرده كه در قسمت شمال شرقي توده در محل تماس با مجموعه آهكي و مارني، باعث تشكيل برون سكارنهاي حاوي كانيهاي گارنت، کلسيت و لاستونيت پيروكسن آمفيبول و ميكا شده است. نتايج تجزيه هاي شميايي انجام شده به روش XRF برروي نمونه هايي از سنگ كل در اين اسكارنها، پروتولت از نوع آهك هاي دولومتي ناخالص را نشان مي دهد درشت بلورهاي گارنت موجود درسنگ نيز تجزيه شميايي شده كه نتايج حاصل تركيب اگرانديتي گارنتها راتاييد مي كند. مطالعات پتروگرافيكي نشان مي دهد دگرگوني مجاورتي در اسكارنهاي منطقه در حد اكثر درجه دگرگوني در حد رخساره پيروكسن هورنفلس است. و مسير P-T طي شده توسط سنگ در جهت عقربه هاي ساعت مي باشد. پاراژنزهاي موجود در سنگ امكان نشان دهنده واكنشهاي دگرگوني انجام شده است. با توجه به پاراژنز موجود مي توان گفت حداكثر درجه دگرگوني در محل تماس سنگ درونگير با توده نفوذي دمايي بين 650 تا 700 درجه سانتي گراد را تحمل كرده است و فشار حاكم بر دگرگوني بين 1 تا 3 كيلو بار تخمين زده مي شود. همچنين مجموعه كاني هاي موجود گوياي اين واقعيت است كه فشار بخشي آب بسيار بالا بوده و بين 0.8 تا 0.9 فشار كل را شامل مي شده است. بالا بودن فشار بخشي آب به احتمال زياد ناشي از ورود سيال آبگين از طرف توده گرانيتي به سنگ دربرگيرنده است.

نيازهاي بشر در هر زمينه اي سمت و سوي آينده پژوهش در آن زمينه را تعيين مي كند. با تغييراتي كه انسان در جو زمين با افزودن آلاينده ها بوجود آورده و مسايلي نظير فرسايش خاك، كاهش كيفيت خاك، ناسالمي مواد غذايي، كميت و كيفيت آب هاي در دسترس، جهان با بحرانهاي بسياري روبرو شده است.
تكيه بر مصرف سوختهاي فسيلي شامل نفت، گاز، زغالسنگ، شيل نفتي، ماسه قيري علاوه بر آلوده شدن محيط ناپايداري در ادامه برآوردن نياز بشر را نيز به همراه دارد.
مقابله با عوامل ناسازگار در محيط زيست و آماده سازي پالايه اي مناسب براي جدايش آلاينده ها خود مشكل ساز ديگري براي بشر است. مجموعه نيازهاي انسان در جهان از خورشيد، جو كره، زيستكره، آبكره و حدود 5 كيلومتر بخش فوقاني پوسته زمين تامين مي  شود. به استثنا خورشيد ساير بخش ها در دسترس و در معرض آلوده شدن توسط انسان است. پژوهش هاي آينده در علوم زمين معطوف به نحوه استفاده بهينه از اين منابع با توجه به ازدياد جمعيت سطح كره زمين است.