«بودجه بلاتکلیف، سال بلاتکلیف» عنوان سرمقاله روزنامه جهان صنعت به قلم مریم باستانی است كه در آن مي‌خوانيد:
در حالی که هنوز تکلیف لایحه بودجه سال‌جاری مشخص نیست، بحث درباره چگونگی اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها همچنان داغ است. از یکسو دولت بر اجرای فاز دوم هدفمندی با رقمی حدود 130 هزار میلیارد تومان (بنا به گفته محمدرضا فرزین) در بودجه اصرار دارد و در مقابل مجلس مقاومت می‌کند. این دو اتفاق سبب شده تا تکلیف بسیاری از برنامه‌های سال‌جاری مشخص نباشد چه آنکه بودجه سالانه سند مالی دولت برای اجرای برنامه‌هایش در طول یک‌سال محسوب می‌شود.
اگر قرار باشد طرحی به عظمت هدفمندی یارانه‌ها که همه ارکان کشور را دربرمی‌گیرد نامشخص باشد، این موضوع بلاشک برنامه‌ریزی بودجه سنواتی را هم متاثر کرده و موجب می‌شود که بسیاری نتوانند برای دو ماه آینده یا حتی فردای خود برنامه‌ریزی دقیق انجام دهند. هرچند نمی‌توان به صراحت گفت که آنچه دولت پیشنهاد داده نیز قابل اجراست اما رویه مجلس نیز در مواجهه با بودجه نمی‌تواند رویه‌ای قابل تایید باشد.
مجلس برای دو ماه به دولت تنخواه پرداخت کرده است و این به آن معناست که این دو ماه عملا قابل برنامه‌ریزی نیست و دولت تنها می‌تواند دخل و خرج کند و برنامه‌های بلندمدت را فعلا اجرایی نکند اما اگر قرار باشد که تصویب قانون بودجه باز هم به درازا بکشد، توان مانور دولت روی برنامه‌های کلان و بلندمدت یک‌ساله کاهش خواهد یافت، به این دلیل که هر روز تاخیر در ارایه لایحه بودجه به معنای تعویق اجرای پروژه‌های عمرانی است که با توجه به وضعیت تحریم‌ها و نامشخص بودن قیمت مواد اولیه عملا به تاخیر در اجرا و گران شدن هزینه تمام شده منجر خواهد شد. این موضوع در مورد یارانه‌ها هم صدق می‌کند و مادامی که رقم کل یارانه‌ها مشخص نباشد، اجرای فاز بعدی به مشکل برخواهد خورد.
صرفنظر از اینکه اصولا اجرای فاز دوم هدفمندی در شرایط امروز اقتصاد کشور به صلاح هست یا خیر، آنچه دغدغه اصلی است تسریع در تصویب قانون بودجه است. شاید این موضوع برای مجلسی که حدود دو ماه تا پایان عمر آن باقی است، شرط تعجیل نباشد اما بی‌شک برای مردم و دولت خواهد بود تا سریع‌تر از بلاتکلیفی خارج شوند.
