عدم تحرك و زندگي ماشيني باعث شده از توده‌هاي عضلاني كاسته و برعكس به توده‌هاي چربي بدن افزوده شود.
بايد بدانيد اگر وزن بدنتان در حد نرمال باشد، معني‌اش اين نيست كه شما سالم هستيد. بعضي از افراد از نظر وزني داراي وزن طبيعي مي‌باشند، اما درصد چربي بدنشان بالاتر از حد استاندارد است كه اين افراد در واقع چاق نيستند، بلكه تنها توده چربي بويژه در ناحيه شكم دارند و از توده عضلاني آنها كاسته شده است. براي چنين اشخاصي رژيم لاغري تجويز نمي‌شود، بلكه توصيه مي‌شود با داشتن يك رژيم متعادل و مكفي از نظر مواد پروتئيني با انجام تمرينات ورزشي به توده‌هاي عضلاني خود افزوده و در مقابل از توده چربي خود بكاهد.
اما افرادي نيز هستند كه هم اضافه وزن پيدا مي‌كنند و هم به توده چربي بدنشان افزوده مي‌شود و اين مشكل در همه سنين مي‌تواند به وجود آيد كه با افزايش سن اين حالت بيشتر ديده مي‌شود.
به طور كلي چاقي يك مشكل بهداشتي جهاني است كه باعث افزايش مرگ و مير مي‌شود. به نظر مي‌رسد براي حدود هر 10 درصد افزايش وزن بالاتر از حد طبيعي، طول عمر بيش از يك سال كاهش مي‌يابد.
عامل اصلي مرگ و مير در افراد چاق در هر دو جنس، ديابت، بيماري‌هاي صفراوي و بيماري‌هاي قلبي و عروقي بوده است و هزينه‌هاي اقتصادي ناشي از اين بيماري‌ها نيز تصورناپذير است. يكي از ساده‌ترين روش‌ها براي تشخيص چاقي و بيماري‌هاي همراه آن اندازه دور شكم است كه نقش ويژه‌اي در ارتقاي سلامت دارد.
عوارض چاقي معمولا در زنان با دور شكم بيش از 80 سانتي‌متر و در مردان با دور شكم بيشتر از 94 سانتي‌متر شروع مي‌شود. ابتدا علائمي مانند خستگي، تنگي نفس، كمردرد، آرتريت، كم‌خوابي، اضطراب و نگراني و عرق زياد ظاهر مي‌شود كه همگي رايج هستند، سپس بيماري‌هاي متابوليكي نظير ديابت، فشار خون و چربي خون ديده مي‌شود و در كل بويژه براي سالمندان بايد عوامل خطر ديگر را هم مدنظر داشت. پژوهش‌هاي اخير نشان داده‌اند كه ارتباط معناداري بين چاقي در سنين ميانسالي با اين اختلالات ادراكي وجود دارد.
اختلال در حساسيت انسولين كه معمولا با چاقي همراه است، ممكن است نقش يك ميانجي را در افراد چاق در ميانسالي ايفا نمايد كه نتيجه آن بروز اختلال ادراكي ـ شناختي در سالمندي يا همان آلزايمر خواهد بود. جالب آن كه براساس نظر پزشكان آنچه در مورد حساسيت به انسولين اهميت دارد قابليت اصلاح‌پذيري آن به وسيله ورزش و رژيم غذايي است.
نتايج يك تحقيق جديد در يك آكادمي سوئدي نيز نشان داد زناني كه دور كمر خود چربي ذخيره مي‌كنند و شكم بزرگ دارند 2 برابر بيشتر از ديگر زنان در سنين سالمندي با خطر مبتلا به زوال عقل و اختلال مشاعر مواجه هستند.به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، محققان تاكيد كردند: انباشته كردن چربي دور شكم در سن ميانسالي با بروز آلزايمر در دوران سالمندي ارتباط مستقيم دارد.
هر فردي كه مقدار زيادي چربي در اطراف شكم خود داشته باشد، بيشتر با خطر مرگ زودهنگام ناشي از حمله قلبي يا مغزي مواجه است.
اين افراد اگر به هر دليلي تا 70 سالگي و بيشتر عمر كنند، نسبت به ساير همسالان خود بيشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.
گفتني است، اين محققان در بررسي‌هاي خود هيچ رابطه‌اي بين شاخص توده بدني بالا به طور كلي و بروز آلزايمر پيدا نكردند. به اين معني كه چاقي كل بدن به اندازه چاقي دور شكم در ابتلا به آلزايمر تاثيرگذار نيست.
