هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت و اصلی ترین حامی میرحسین موسوی در انتخابات بر علیه احمدی نژاد دیروز با جمعی از اساتید دانشگاه علم و صنعت ایران دیدار کرد.
درباره ماهیت افراد دیدار کننده با هاشمی چند نکته را می دانم که می نویسم.
نفر اصلی و سمت چپ هاشمی در این دیدار فردی است به نام سید محمد شهرتاش که در سال ۸۱ رییس دانشگاه علم و صنعت ایران بود و از جمله موارد مهم مربوط به او در علم و صنعت ایران دو مورد است.
یک حمله گروهی از دانشجویان به دفتر وی و اشغال دفتر ریاست دانشگاه پس از یک هفته تحصن مقابل دفتر وی.
دو تلاش نا کام برای برگزاری جشنواره دختر برگزیده در دانشگاه علم و صنعت ایران که پس از اعتراض اکثریت اساتید و دانشجویان دانشگاه نهایتا با دستور سید محمد خاتمی رییس جمهور وقت جشنواره مورد علاقه جناب شهرتاش لغو شد.
نفر دیگر در این دیدار جناب داوود عرب خابوری است که در زمان جناب شهرتاش مدیر روابط عمومی و حوزه ریاست دانشگاه بود. او از مغرور ترین افراد در دانشگاه شناخته می شد و در دوران مسوولیتش در دانشگاه برایش کلاس درس فیزیک سه با دانشجویان طراحی صنعتی برقرار شد بی انکه نامبرده کمترین اطلاعی درباره دانشجویان رشته و سرفصل های درسی رشته طراحی صنعتی داشته باشد.
عرب خابوری حتی نمی دانست که طراحی صنعتی رشته ای هنری است و از طریق آزمون هنر دانشجو می پذیرد و گمان می کرد دانشجویان این رشته نیز با عنوان مهندسی فارغ التحصیل می شوند.
اما دوتن دیگر از این افراد سوابق بسیار درخشانی در روحیه علم دوستی و رفتار عاقلانه دارند.
علی اصغر بهشتی شیرازی معاون دانشجویی فرهنگی دانشگاه علم و صنعت ایران در زمان رولت مدعی اصلاح طلبی و دکتر محمدی رییس اداره فرهنگی و فوق برنامه همانوقت دانشگاه که به اتفاق یکدیگر در تاریخ ۲۲ شهریور ماه سال ۱۳۸۰ به سوله شهید چمران متعلق به بسیج دانشجویی دانشگاه حمله کردند و قصد شکستن درب ان را داشتند.
این حرکت کلنگ بدستانه موجی از نفرت را در میان دانشجویان دانشگاه پدید آورد و موجب شد که حتی عناصری که اعتقادی هم به دین و مذهب نداشتند در برابر حرکت موهن اقایان موضع گیری کنند.
پس این واقعه دانشجویان دانشگاه را سیاه پوش کرده و موجی از نفرت از مسوولین دانشگاه در میان دانشجویان و اساتید دانشگاه پدید آمد.
دیگر افراد حاضر در این دیدار عموما مدیرانی سیاست زده دانشگاه در دوران دولت دوم خرداد بودند که میدان دهنده به عناصر ضد انقلاب و مطرودین حضرت امام بودند.
سیاست پیشگی و سیاست زدگی این افراد به اندازه ایی بود که در دوران حاکمیت حزب دولتساخته مشارکت بر دانشگاه علم و صنعت ایران بارها سطوح مختلف مدیریتی دانشگاه دچار تغییر می شد.