پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6
6 : دانش و توسعه پاييز 1387; 15(24):133-161. |
|
تحليل مقايسه اي کارايي بخش صنايع بزرگ در استان هاي ايران: با استفاده از روش تابع مرزي تصادفي |
|
حكيمي پور نادر*,هژبركياني كامبيز |
|
* گروه مطالعات اقتصادي، دفتر مطالعات اقتصادي و همکاري هاي بين المللي |
|
هدف مقاله تخمين و مقايسه کارايي فني در بخش صنايع بزرگ (کارخانه اي) در استان هاي ايران، طي سال هاي 83-1370 است که از روش تحليل تابع مرزي تصادفي (SFA) استفاده شده است. در اين بررسي با الهام گرفتن از مدل باتيز و کولي (1995)، ضمن اندازه گيري کارايي فني صنايع مذکور به تفکيک هر استان، عوامل موثر بر عدم کارايي و اختلاف آن در بين استان ها نيز مورد تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد کارايي فني صنايع بزرگ در دوره بررسي، پايين بوده است. ميانگين استاني کارايي صنايع مزبور 0.374 بوده که عملکرد پاييني را نشان مي دهد. با وجود پايين بودن متوسط کارايي، برخي استان ها از اين لحاظ عملکرد قابل توجهي داشته اند. بالاترين ميزان متوسط کارايي به استان خوزستان (0.760) و پايين ترين آن به استان سيستان و بلوچستان (0.199) تعلق داشت. دو عامل دولتي بودن مالکيت واحدهاي صنعتي و شدت مصرف انرژي، اثر منفي و اندازه بنگاه (متوسط ارزش افزوده يک واحد صنعتي)، اثر مثبت بر کارايي داشتند. استان هايي نظير بوشهر و هرمزگان با وجود اين که صنايع آنان بطور نسبي از امکانات توليدي کمتري بهره مند بوده اند، در مقايسه با برخي از استان هاي برخوردار، سطح کارايي بالاتري داشتند که عمدتا ناشي از نرخ رشد قابل توجه کارايي صنايع آنان در سال هاي آخر دوره است. با توجه به پايين بودن سطح کارايي فني در بخش صنايع بزرگ، توانمند سازي مديريت اقتصادي بنگاه هاي دولتي در راستاي خصوصي سازي و واقعي نمودن قيمت انرژي و مصرف بهينه آن در فرآيند توليد اين صنايع، از جمله اقدامات مهمي است که در جهت ارتقا سطح کارايي، بايد مورد توجه قرار گيرند.
|
|
كليد واژه: کارايي فني، تابع مرزي تصادفي، صنايع بزرگ کارخانه اي، روش پارامتري و ناپارامتري |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
شنبه 9 اردیبهشت 1391 6:26 PM
تشکرات از این پست