پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6
5 : جستارهاي اقتصادي بهار و تابستان 1385; 3(5):127-156. |
|
بررسي كارآيي بانكهاي تجاري در ايران؛ مطالعه موردي بانك صادرات مازندران |
|
گيلك حكيم آبادي محمدتقي,اثني عشري ابوالقاسم,احمدپور هادي |
|
|
اين مقاله، کارآيي 141 شعبه بانک صادرات استان مازندران را با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها بررسي مي نمايد. متغيرهاي اين پژوهش در دو گروه داده (تعداد پرسنل، تعداد ترمينال و ارزش دفتري) و ستانده (مجموع وزني سپرده ها، ميانگين 12 ماهه تسهيلات بخش خصوصي و مانده مطالبات معوق تعديل شده) دسته بندي شده اند. اين تحقيق پس از بررسي اين فرضيه که بيش از 50 درصد شعب کارآ نمي باشند، نشان مي دهد که چگونه شعب ناکارآ در هر گروه مي توانند با تغيير در ميزان داده ها يا ستانده هاي خود به مرز کارايي برسند. بررسي ها در هر گروه با استفاده از دو فرض بازدهي ثابت و متغير نسبت به مقياس و بر اساس مدل پايه BCC صورت پذيرفته است.
نتايج تحقيق بيانگر پايين بودن ميانگين کارآيي يعني 30 درصد در سطح کل شعب مي باشد. اگر چه اين ميانگين تحت فرضهاي بازدهي ثابت و متغير نسبت به مقياس براي شعب در گروه هاي متجانس متفاوت است؛ ولي تعداد 96 شعبه با هر دو فرض ناکارآ هستند که در مجموع 70 درصد کل شعب تحت ارزيابي مي باشد. بيشترين نسبت کارآيي طبق فرض بازده ثابت نسبت به مقياس در گروه شعب درجه 3 با نسبت 26 درصد و کمترين آن در گروه شعب درجه 4 با 9.5 درصد مي باشد. از ميان شعب ناکارآ، 51 درصد آن متعلق به گروه درجه 4 مي باشد. بررسي دقيق تر در شعب ناکارآ وجود ناهماهنگي در تخصيص پرسنل را عامل مهمي در اين زمينه قلمداد مي نمايد. هر چند که اين ناهماهنگي در ساير داده ها نيز مشاهده مي شود. در حالتهاي بازدهي ثابت و متغير نسبت به مقياس بيشترين شکاف ميان کارآيي بهترين شعبه هر گروه با ميانگين کارآيي همان گروه مربوط به گروه 4 به ترتيب به ميزان 36 و 27 درصد مي باشد جهت کارآ شدن شعب اين گروه به طور متوسط بايد 36 درصد در مصرف منابع صرفه جويي شود.
|
|
كليد واژه: كارآيي فني، كارآيي مقياس، تحليل پوششي داده ها، بازده ثابت و متغير نسبت به مقياس، شعب بانك صادرات |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
پنج شنبه 7 اردیبهشت 1391 10:21 PM
تشکرات از این پست