دانلود کتب، جزوات و مقالات فیزیک

هيدروژن دهي لايه كاتاليست قبل از رشد نانولوله هاي كربني در روش لايه نشاني بخار شيميايي به كمك پلاسما براي رشد نانولوله ها ضروري است. همچنين شرايط هيدروژن دهي در نحوه تشكيل نانودانه هاي كاتاليست و قطر نانولوله ها نقش دارد. در اين مقاله علاوه بر بررسي هيدروژن دهي قبل از رشد، هيدروژن دهي نانولوله ها بعد از رشد كامل آنها نيز مورد بررسي قرار گرفته است. ديده شد كه پلاسماي قوي هيدروژن قادر است نيكل سر نانولوله ها را كه به عنوان كاتاليست استفاده شده است از سر آنها خارج كند و سر آنها سوراخ شود. با كنترل توان پلاسماي هيدروژن و محافظت آنها با لايه اي از اكسيد تيتانيوم توانستيم نانوذره نيكل در نوك نانولوله ها را به صورت ذرات ريزتري درآوريم كه از پوشش كربني خود بيرون آيند. با رشد دوباره نانو لوله ها بر روي نانولوله هاي قبلي توانستيم ساختاري شاخه اي از نانولوله هاي كربني ايجاد كنيم كه مي تواند كاربردهاي فراواني در آنتن ها، سنسورها و ساختارهاي عصب گونه داشته باشد. مطالعه وسيع هيدروژن دهي نانولوله ها و ساختارهاي درخت گونه توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي انجام شده است.

ما كوانتش جريان جوزفسون را در در نوارهاي گرافيني با طول L خيلي كوچكتر از طول همدوسي ابررسانايي و عرض دلخواه W مطالعه كرده ايم. مي بينيم وابستگي جريان بحراني I_c به عرض براي انواع متفاوت لبه هاي گرافين كاملا فرق مي كند. براي لبه هاي هموار و صندلي گون در چگاليهاي كم حاملهاي بار، I_c كوانتيده نشده بلكه با كاهش W/L بطوريكنوا كاهش مييابد و در حد W/L<1 بهيك كمينه ثابت كه براي حالت هموار صفر و براي صندلي گون eD₀/ħ است، مي رسد. در چگاليهاي بالاتر،يكسري قله به رفتار يكنوا اضافه مي شود. اما ابرجريان نوار با لبه هاي زيگزاگ بصورت نيم صحيح 4eD₀/ħ (n=1/2) كوانتيده مي شود و با W رفتار پله اي دارد.

در چارچوب مدل بستگي قوي و يك روش تابع گرين تعميم يافته، برخي از خواص رسانندگي مهم مولكول DNA در ساختار Metal/DNA/Metal (كه باختصار M/D/M ناميده مي شود) بعنوانيك سيم مولكولي را بصورت عددي بررسي مي كنيم. با استفاده از مدل استخوان ماهي براي مولكول DNA و كاربرد روش لانداور براي محاسبه رسانندگي سيستم، نتايج ما نشان ميدهد كه: 1- رسانندگي سيم مولكولي با افزايش طول مولكول DNA بصورت نمايي كاهش مييابد. 2- افزايش قدرت پيوندگاه فلز - مولكول منجر به افزايش قابل ملاحظه اي در رسانندگي از ساختار M/D/M ميشود. 3- رسانندگي سيم مولكولي تابعي از اندازه افت ولتاژ (در رژيم خطي) در طول مولكول بوده و تا رسيدن ولتاژ به حد اشباع، به مقدار بيشينه خود نزديك مي شود.

آزمايشهاي انجام گرفته اخير بر روي شيشه ها در دماي پايين در حضور ميدان مغناطيسي نشان از تغييرات دور از انتظاري در توابع پاسخ شيشه ها نسبت به تغيير ميدان مغناطيسي داشته است. در اين مقاله به بررسي اثر ميدان مغناطيسي بر پذيرفتاري الكتريكي در شيشهها در دماي پايين پرداخته ايم. اثر ميدان مغناطيسي با اعمال ممان چهار قطبي هسته مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج به دست آمده نشان از تغيير پذيرفتاري الكتريكي به صورت B² در ميدان مغناطيسي كوچك و 1/B براي ميدان مغناطيسي بزرگ دارد.

در اين مقاله يك روش جديد براي زدايش عمودي قرص سيليكان (111) گزارش شده است. در حاليكه زدايش با استفاده از فاز بخار مخلوطي از محلول اسيدهاي فلوئور سيليسيك (H₂SiF₆) و نيتريك انجام مي شود نور ليزر، زدايش را در جهت تابش در اثر القا تقويت مي كند. زدايش آهنگ شديدا به طول موج نور ليزر و درصد تركيبات محلول بستگي دارد و حداكثر تا آهنگ 30mm/hr قابل دسترسي است. با استفاده از ميكروسكوب الكتروني و عكسبرداري اپتيكي به كمك ميكروسكوپ، خالي شدن زير ماسك مورد بررسي قرار گرفته و نتايج آن گزارش شده است.

مدل هاي BD و RSOS داراي نماي زبري a و نماي رشد bي يكساني مي باشند. بدين لحاظ اين دو مدل در يك كلاس جهاني قرار مي گيرند. در اين مقاله نشان مي دهيم گر چه اين نماها براي اين دو مدل يكسان هستند و لي خواص گشتاور هاي بالا و چند فركتالي دو مدل با هم تفاوت دارد و توانسته ايم مقدار اين اختلاف را بر حسب ضرايب كرامرز - مويال سطح كمي كنيم.

در اين مقاله سعي بر مطالعه رفتار بحراني شبكه كگومي با استفاده از مدل XY ناهمسانگرد در جهت هاي آسان و با استفاده از شبيه سازي مونت كارلو با دقت بالا است بررسي هاي قبلي اين سيستم، با روش ميدان ميانگين، گذار فاز مرتبه دوم به حالت همه داخل - همه خارج براي شرايط بدون ناهمسانگردي نشان مي دهد. اما شبيه سازي انجام شده نشان دهنده مرتبه اول شدن گذار فاز به ازاي مقادير كم ثابت جمله ناهمسانگردي است اين نتيجه نشان دهنده وجود يك نقطه سه بحراني براي اين مدل است.

در اين مقاله قصد داريم با استفاده از روش شبيه سازي مونت كارلوي بهينه شده، توسط روش چند هيستوگرام، و همچنين روش مقياس بندي اندازه محدود، به بررسي خواص بحراني مدل آيزينگ دو بعدي، روي يك شبكه مربعي، با برهمكنش همسايه هاي اول پاد فرومغناطيسي، و همسايه هاي دوم فرومغناطيسي، در حضور ميدان مغناطيسي خارجي بپردازيم. در اين بررسي به ازاي مقادير متفاوت ميدان مغناطيسي، روي شبكه هايي با ابعاد متفاوت، و شبيه سازي گذار فاز، نماهاي بحراني را محاسبه، و در نتيجه، مرتبه گذار فازهاي موجود در مدل اشاره شده و احتمال وجود نقطه سه بحراني را بررسي مي كنيم.

در مقاله حاضر، ابتدا پوسته هاي آ لومينا به ضخامت 40-30 نانومتر با روش احتراقي ساخته و تا اندازه هاي حدود ميكروني و كمتر آسياب شدند. سپس با پراكنده كردن پوسته هاي آسياب شده در بستر پلي مرهاي پلي متيل متاآكريلات و پلي استايرن كامپوزيت هاي لايه اي ضخيم ساخته شدند. خواص مكانيكي نمونه ها، با استفاده از آزمون كشش و مورفولوژي سطح مقطع آنها توسط تصاوير SEM و آناليز EDX مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه پوسته هاي آلومينا از توزيع خوبي در بستر پلي مري برخوردار مي باشند. مدول الاستيك نمونه هاي كامپوزيتي نسبت به نمونه هاي پلي مري خالص، افزايش يافته است. مي زان اين افزايش در كامپوزيت پلي متيل متاآكريلات 107 درصد و در كامپوزيت پلي مري پلي استايرن 385 درصد بوده است.

مطالعاتي كه امروزه روي سلول هاي خورشيدي انجام گرفته، نشان داده است كه استفاده از ساختارهاي چاه كوانتومي در ناحيه ذاتي سلول هاي خورشيدي p-i-n، بر مبناي GaAs/Al_xGa_1-xAs باعث افزايش پاسخ دهي طيفي و در نتيجه جريان نوري نسبت به سلول هاي خورشيدي تك گافي مي شود كه از ماده سد ساخته شده باشد. در اين مقاله با استفاده از محاسبه ضريب جذب براي چاه هاي كوانتومي، پاسخ دهي طيفي به صورت تئوري مدل بندي شده و اين كميت براي سلول خورشيدي p-i-n، با وجود ساختارهاي چاه كوانتومي و بدون وجود آن ها محاسبه و تاثير تعداد چاه ها روي پاسخ دهي طيفي مطالعه شده است. نتايج سلول خورشيدي بدست آمده نشان مي دهد كه استفاده از ساختارهاي چاه كوانتومي در سلول هاي خورشيدي، پاسخ دهي طيفي را در طول موجهاي بلندتر افزايش داده و همچنين افزايش تعداد چاه هاي كوانتومي، پاسخ دهي طيفي را افزايش مي دهد.

لايه هاي نازك نانوذرات سولفيد سرب بر روي زير لايه هاي شيشه اي با استفاده از روش رسوب گيري از حمام شيميايي رشد داده شده اند. با كنترل پارامترهاي ساخت مي توان اندازه نانوذرات را كاهش داد. با كاهش اندازه نانوذرات گاف انرژي نانوذرات به علت اثر محدوديت كوانتومي به سمت انرژي هاي بالا انتقال داده شده است. با استفاده از طيف پراش اشعه ايكس و روشهاي اسپكتروسكوپي، ساختار بلوري و خواص اپتيكي لايه هاي نازك اندازه گيري شده است. نشان داده شده است كه هدايت الكتريكي درگستره دمايي 300 تا 450 درجه كلوين به علت جهش حامل هاي بار بين حالات جايگزيده در سطح فرمي است.

در اين مقاله، لايه هاي نازك آلمينيومي در 5 ضخامت مختلف با استفاده از دستگاه تبخير در خلا بر روي سطوح شيشه اي لايه نشاني شده اند. با استفاده از اطلاعات حاصل از ميكروسكوپ نيروي اتمي (AFM)، زمختي (زبري) و طول همدوسي اين سطوح اندازه گيري شده است. بررسي بازه تقريب كيرشهف در پراكندگي نور از سطوح آلمينيومي، تعيين شدت نور پراكنده در زواياي پراكندگي مختلف و همچنين خواص اپتيكي از قبيل بازتاب و پراكندگي نانوساختاري از آن سطوح در ضخامت هاي مختلف از جمله مراحل اين تحقيق مي باشد.

در اين مقاله، ترابرد الكتريكي در يك نانوساختاري كه شامل دو الكترود نيمه بي نهايت بايك سطح مقطع متناهي جدا شده بوسيله يك سيم مولكولي با درنظر گرفتن جفت شدگي تكي و چندتايي انجام شده است. محاسبات مبتني بر مدل هاميلتونين بستگي قوي و روش تابع گرين در حد رژيم همدوسي مي باشد. به منظور بررسي اثرات اتصال، عبارت خودانرژي سيم بواسطه الكترودها، به صورت تحليلي با ملاحظاتي محاسبه شده اند. نتايج عددي محاسبه شده براي الكترود با ساختار مكعبي ساده نشان مي دهد كه با اثر جفت شدگي چندتايي خواص ترابرد بهبود مي يابد. همچنين مدل قابل تعميم به الكترود با ساختارهاي مختلف مي باشد. نتايج بدست آمده مي تواند براي طراحي نسل جديد ادوات الكترونيكي مفيد باشد.

حضور نيتروژن در InGaAs علاوه بر تغييرات زيادي كه در ساختار نواري آن به وجود مي آورد، با ايجاد افت و خيزهاي پتانسيل و ناهمواريهايي در ساختار، باعث تشكيل مراكز تله و جايگزيدگي مي گردد. جايگزيدگي نيز از يك طرف با كاهش زمان بازتركيب اكسيتونها مفيد باعث افزايش بازده اپتيكي و از طرف ديگر به علت ايجاد بازتركيبهاي غير تابشي باعث كاهش بازده اپتيكي قطعه مي گردد. يكي از عوامل كاهش جايگزيدگي، افزايش شدت نور تحريكي نمونه نيمه رساناست كه با افزايش آن و پر شدن مراكز جايگزيدگي، قله طيف فتولومينسانس نيز به انرژي هاي بالاتر انتقال مي يابد. در نمونه هاي با نيتروژن بيشتر انتقال بيشتر است و دستيابي به حالت اشباع حاصل نمي گردد. افزايش دما نيز با كاهش افت و خيزها و تنشهاي سطحي، اثرات جايگزيدگي را كاهش مي دهد، لذا تغيير شدت تحريك، اثري در تغيير قله هاي طيفهاي فتولومينسانس ندارد.