دانلود کتب، جزوات و مقالات فیزیک

گراني سنجي روش موثر و نستبا ارزاني براي برآورد ضخامت حوزه رسوبي و عمق سنگ بستر است. در اين پژوهش با استفاده از داده هاي گراني موجود در جنوب زاگرس و روش وارون تکراري صفحه نامحدود (Jachens, et al., 1990) ضخامت حوزه رسوبي که روي يک ناوديس که خود مابين دو تاقديس قرار گرفته برآورد شده است. براي آزمايش صحت و کارآمدي روش داده هاي مصنوعي در حالت دوبعدي و سه بعدي مورد آزمايش قرار گرفته است. براي برآورد چگالي و ناحيه بندي منطقه به لحاظ چگالي از تحليل مقاطع نتلتون استفاده شده است. عمق برآورد شده با اين روش به لحاظ زمين شناسي و ژئومورفولوژي تا حدي مورد تاييد است.

 نسخه قابل چاپ

مکانيابي لرزه اي با برگردان خطي يا غير خطي زمان هاي رسيد، پارامترهاي زمين لرزه را محاسبه مي کند. مکان يافته شده، اغلب راه حلي است که بيشترين همخواني بين داده هاي محاسباتي و داده هاي اندازه گيري شده را ايجاد مي کند. بيراهي در مکانيابي لرزه اي را بيشتر مي توان ناشي از: بيراهي در خواندن موج هاي لرزه اي، تشخيص نادرست موجهاي لرزه اي و بيراهي در مدل محاسبه زمان رسيد دانست. مکان نادرست محاسبه شده تحت تاثير اين عامل ها، خود تحت تاثير تعداد و پراکندگي مکاني (پيکربندي) ايستگاه هاي نگارنده قرار دارد. در اين مقاله با به دست آوردن رابطه هايي، بيراهي مورد انتظار براي شبکه لرزه نگاري تهران با دو مدل سرعت متفاوت، شبيه سازي شده است. محاسبه ها نشان مي دهند که کارايي شبکه در امتداد طول آن بهتر از عرض و بيراهي مورد انتظار فاصله رومرکزي زياد به نظر مي رسد. با مقايسه دو مدل به کار رفته به نظر مي رسد که در داخل شبکه دو مدل تقريبا معادل اما براي رويدادهاي خارج از شبکه، مدل دوم اندکي بهتر عمل مي کند. بنابراين پيشنهاد مي شود تا در هنگام تجديد نظرهاي آتي در پيکربندي شبکه لرزه نگاري تهران يا ساير شبکه هاي موجود و در دست راه اندازي، اين روش و نتيجه هاي ناشي از آن مورد توجه قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مقاله، ضمن معرفي اساس فيزيکي - رياضي جواب هاي مودوني براي معادله تاوايي پتانسيلي زمين گردوار در شاره هاي ژئوفيزيکي، ارتباط آنها با بلاکينگ بررسي مي شود. براي اين کار، ابتدا يک رويداد بلاکينگ که در بازه زماني هشتم تا دوازدهم آذر ماه 1383 اتفاق افتاده است و ساختاري دو قطبي شبيه به مودون فشار هم ارز دارد، انتخاب شد. سپس، نقشه هاي هم ديدي مربوطه در سطوح فشاري متفاوت بررسي و تاوايي پتانسلي زمين گردوار (q) و تابع جريان (y) در سطح 300 هکتوپاسکال محاسبه شده است.
مشاهده مي شود که اين بلاکينگ با ظهور يک مرکز بريده از مقادير کم q در نقشه هاي تاوايي پتانسيلي زمين گردوار در سطح 300 هکتوپاسکال همراه است. اين مرکز بريده درست در منطقه پرارتفاع بلاکينگ قرار دارد. به علاوه، نمودار q بر حسب y براي نواحي بلاک شده و بلاک نشده، ساختار ديناميکي متفاوت و مجزاي ناحيه بلاکينگ از محيط اطرافش را نشان مي دهد. مقايسه اين نمودار مشاهداتي با نمودار نظري آن، حاکي از شباهت ساختار اين بلاکينگ با يک مودون فشارورد هم ارز در يک جريان غربي است.

 نسخه قابل چاپ

روش رادار (GPR) يکي از روش هاي الکترومغناطيسي براي اکتشاف لايه هاي کم عمق زيرزميني است. منطقه سراب قنبر واقع در جنوب شهر کرمانشاه يکي از مناطق زاگرس رورانده است که آهک ها با سنين متفاوت در مجاورت تشکيلات رسوبي راديولاريت ها واقع شده اند. با توجه به شکستگي آهک ها و نفوذناپذيري راديولاريت ها، مطالعه راديولاريت ها از نظر ساختاري با اهميت است زيرا راديولاريت ها مانند سدي در مقابل جريان آب ناشي از آهک ها عمل مي کنند. با استفاده از آنتن رادار غير پوششي 100 مگاهرتز ناحيه کوچکي از راديولاريت ها که داراي شکستگي اند مورد کاوش قرار گرفت. عمق نفوذ امواج 1.5 متر و سرعت آنها 0.069 متر بر نانو ثانيه به دست آمد. رادار نگاشت ها ابتداي شکستگي را در فاصله افقي 8 متري از اول پروفيل نشان مي دهند. تغيير شکل لايه ها در فاصله هاي متفاوت تا عمق 1 متر ديده مي شود. وجود يک تاقديس در فاصله 22 متري از اول پروفيل ها در بعضي از رادار نگاشت ها مشاهده شد که با مشاهدات صحرايي انطباق دارد.

 نسخه قابل چاپ

ارزيابي دروني براي مدل ژئوئيد جاذبي ايران IRG04 بر اساس قانون انتشار خطاها (جذر ميانگين خطاي مربعي عمومي مدل) دقتي معادل 5.2 سانتي متر را برآورد مي كند. بايد توجه داشت كه دقت ارزيابي شده از اين روش يك ارزيابي نظري و اغلب بسيار خوشبينانه است و با واقعيت هاي عملي انطباق ندارد.
روش آناليز مولفه هاي واريانس روشي متداول و مستقل در سرشكني است. در اين تحقيق از روش آناليز مولفه هاي واريانس BQUE در قالب مدل سرشكني تركيبي گوس- هلمرت و به همراه اطلاعات نقاط ترازيابي GPS- و ژئوئيد جاذبي در ايران شده است. نظر به اينكه اين روش لزوما هميشه براي مولفه هاي واريانس برآورد مقدار مثبت ندارد، روش جديد و توسعه يافته MBQUNE براي امكان تعيين مقادير صرفا مثبت در همه شرايط به لحاظ نظري طراحي شد. همچنين برنامه رايانه اي به زبان MATLAB براي آناليز مدل هاي متفاوت سرشكني پارامتريك به منظور تعيين مولفه هاي واريانس برنامه نويسي شد. اين ارزيابي، اطلاعات ارزشمندي را در زمينه برآورد دقت هاي مدل ژنوئيد جاذبي، ارتفاعات ارتومتريك و ارتفاع ژئودتيك ايران در برداشت. نتيجه اين تحقيق كه بر اساس 73 نقطه ترازيابي و GPS با توزيع مناسب در ايران و مدل 7 پارامتري صورت پذيرفت، برآورد دقتي معادل 7 سانتي متر را براي مدل ژئوئيد جاذبي IRG04 داشت كه اين مقدار، انطباق بسيار خوبي با برآورد اوليه داخلي ما براي اين مدل در ايران به دست مي دهد.
مقدمه: روش آناليز مولفه هاي واريانس (VCE) و خصوصا روش MINQUE به صورت گسترده اي در ژئودزي كاربرد دارد. اين روش را هلمرت (1907) به صورت مستقل ارايه كرد و پروفسور گرافارند (1985) و شوبرگ (1982 a,b) نقش بسزايي در توسعه آن داشته اند. روش VC قابليت استفاده در مشاهدات همگن و ناهمگن را دارد و عموما به منظور تغيير مقياس واحد وزن مولفه هاي متفاوت در مدل هاي سرشكني مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين روش فرض بر اين است توزيع خطاها در مشاهدات به صورت اتفاقي است.
انگيزه هاي زيادي براي استفاده از روش VC در سرشكني مدل تركيبي ترازيابي GPS/ و ژئوئيد وجود دارد.
استفاده از اين روش امكان درجه بندي كردن خطاهاي مدل ژئوئيد، ارتفاعات ژئودتيكي و ارتومتريك به صورت روشي كاملا مستقل را فراهم مي كند. مزيت اين روش تركيبي داشتن درجه آ‍زادي زياد در مدل VC است.
به عبارت ديگر با وجود افزايش تعداد نقاط ترازيابي GPS/ و ژئوئيد، تعداد مولفه هاي مجهول ثابت است (سه مولفه). عموما ماتريس واريانس و كواريانس مشاهدات مدل از نتايج سرشكني شبكه هاي ترازيابي و GPS قابل استخراج است. در مورد دقت ژئوئيد نيز بر اساس قانون انتشار خطاها (جذر ميانگين خطاي مربعي عمومي مدل) مي توان برآورد مناسبي از دقت داخلي مدل داشت (رابطه (1. اين مقادير در حكم داده هاي اوليه براي مدل VC مورد استفاده قرار مي گيرند و از طريق مولفه هاي واريانس به روش تكرار به تدريج روزآمد مي شوند. نكته مورد توجه در اين روش اين است كه مولفه هاي واريانس هميشه برآورد مثبتي ندارند. اين مساله مي تواند نشانگر وجود داده هاي اشتباه در مدل، خطاهاي سيستماتيك و يا استفاده از مدل نامناسب در سرشكني باشد. استفاده از روش BQUNE شوبرگ (1984) و اسحاق- شوبرگ (2008) مي تواند روشي براي مقابله با مولفه هاي واريانس منفي باشد. با اين حال بايستي قبل از استفاده از اين روش، علت بروز آن را به دقت بررسي كرد.
مدل سازي مساله، با استفاده از رابطه (1) ارزيابي دروني براي مدل ژئوئيد جاذبي ايران IRG04 بر اساس قانون انتشار خطاها (جذر ميانگين خطاي مربعي عمومي مدل) دقتي معادل 5.2 سانتي متر را برآورد مي كند.

(براي مشاهده چکيده به صورت کامل، لطفا روي علامت PDF كليك كنيد.)

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش، ارتباط فرايند بارش با آلودگي ذره اي در كلان شهر تهران بررسي شده است. اين بررسي از ديدگاه پژوهشگران هواشناسي و محيط زيست از اهميت ويژه اي برخوردار است.
تاثير آلاينده هاي ذره اي بر فرايند بارش در مناطق گوناگون تهران اعم از شمال (اقدسيه)، شمال غرب (ژئوفيزيك)، شرق (سرخه حصار)، غرب (مهرآباد) و به مركزيت ايستگاه بازار بررسي شده است. اين بررسي ها به دو صورت: در روزهاي آلودگي در حد مطلوب (آلاينده هاي ذره اي كمتر از (100 ?gm^-3 ونامطلوب (آلاينده هاي ذره اي بيش از (100 ?gm^-3 در فصل هاي گرم و سرد در يك دوره 5 ساله 1999) تا ‌(2003 صورت گرفته است.
بررسي نقشه هاي هم باران - هم آلاينده، براي هر رويداد بارش در شرايط نامطلوب در فصل گرم و سرد روشن مي سازد كه با پخش آلودگي از مركز شهر به سمت شمال شهر و در نتيجه كاهش غلظت آلاينده هاي ذره اي، بارش از مركز شهر به سمت شمال شهر طي روز افزايش مي يابد. ميانگين كل بارش در ايستگاه هاي شمال شهر، به دليل ارتفاع بيشتر، نسبت به مناطق مركزي و غربي و شرقي بيشتر است.
اين ميانگين ها در روزهاي نامطلوب، از غرب به شرق كاهش و در روزهاي مطلوب افزايش مي يابد.
روند بارش در هر ايستگاه در فصل گرم و سرد در شرايط مطلوب افزايشي و در شرايط نامطلوب كاهشي است. از انطباق داده ها در روزهاي مطلوب و نامطلوب و در فصول گرم و سرد مي توان به وضوح مشاهده كرد كه تا حد شرايط مطلوب با افزايش آلودگي، روند بارش نيز افزايش مي يابد، كه اين احتمالا به دليل فرايند بارورسازي غيرعمدي ابر است. در شرايط نامطلوب با افزايش الودگي و افزايش غلظت هسته هاي ميعان ابر، روند بارش كاهشي مي شود كه اين احتمالا در اثر فرايند فرابارورسازي ابر است.
در فصول گرم در اكثر ايستگاه ها ميزان بيشينه بارش در شرايط مطلوب و نامطلوب اندكي بيشتر از فصول سرد سال است كه علت عمده آن ضخامت بيشتر ابرها در فصول گرم و شدت بارش بيشتر از آنها است.

 نسخه قابل چاپ

به منظور تفسير صحيح اندازه گيري هاي سطحي مولفه هاي ميدان هاي مغناطيسي و الكتريكي، بايستي مفاهيم اوليه برهم كنش اين ميدان ها با زمين را بدانيم. در اين مقاله، ابتدا به شرح قوانين ماكسول و به دست آوردن معادلات موج مي پردازيم. آنگاه براي نشان دادن كاربر امواج الكترومغناطيسي در اكتشاف هاي ژئوفيزيكي، پاگيري (امپدانس) موج تخت براي يك نيم فضاي همگن محاسبه مي شود. سپس به توضيح تانسور پاگيري و بردار تيپر مي پردازيم و بعد از آن توابع انتقال موج تخت دوبعدي و تجزيه مد را بررسي مي كنيم. در نهايت ناهمسانگردي 1D و 2D و تابع تبديل 3D براي امواج تخت به طور خلاصه شرح داده مي شود.

 نسخه قابل چاپ

ماهواره گوس، در ماموريت در نظر گرفته شده، تغييرات كوچك جرم را در مسير حركت خود به دور زمين حس خواهد كرد. در اين مقاله اثر توپوگرافي و جو زمين را روي داده هاي ماهواره گوس بررسي مي كنيم.
اين اثرات به اندازه ارتفاعات توپوگرافي وابسته است و بنابراين، منطقه به منطقه تغيير مي كند. از آنجا كه اثرات جو و توپوگرافي از بي هنجاري جاذبه قبل از تعيين ژئوئيد بايستي برداشته شود، اين اثرات همچنين بايستي براي ساده كردن ادامه فروسوي داده هاي گوس روي تراز دريا نيز حذف و پس از ادامه فروسو، بازگردانده شوند. با توجه به اينكه داده هاي ماهواره گوس در ارتفاع 250 كيلومتري زمين اندازه گيري مي شود، با در نظر گرفتن سري هارمونيك هاي كروي خارجي و داخلي، مي توان پتانسيل توپوگرافي را به صورت زير در نظر گرفت.

(براي مشاهده چكيده به صورت كامل، لطفا روي علامت PDF کليک کنيد.)

يكي از مراحل اصلي در محاسبه ژئوئيد بدون استفاده از فرمول استوكس، انتقال به سمت پايين مشاهدات جاذبه به سطح بيضوي مبنا است. انتقال به سمت پايين مشاهدات پس از هارمونيك سازي، از طريق انتگرال آبل - پواسون و مشتقات آن صورت مي گيرد. اين انتگرال يك انتگرال فردهولم نوع اول است كه مجهول (پتانسيل جاذبه هارمونيك روي بيضوي مبنا) در زير علامت انتگرال قرار دارد. تعيين اين مجهول از راه معادله انتگرالي ياد شده، يك مساله ناپايدار است و نظير هر مساله ناپايدار ديگر، يافتن جواب، نيازمند پايدارسازي است. يكي از مهم ترين مراحل در هر روش پايدارسازي، تعيين پايدارسازي است. در اين مقاله به بررسي روش هاي متفاوت تعيين پارامتر پايدارسازي براي مساله انتقال به سمت پايين مشاهدات از نوع شتاب جاذبه تفاضلي در محاسبه تعيين ژئوئيد بدون استفاده از فرمول استوكس پرداخته شده است. بر اساس نتايج حاصل، روش "منحني ال (L-curve)" بهترين روش براي تعيين پارامتر پايدارسازي در مساله پيش گفته است.

 نسخه قابل چاپ

داده هاي اندازه گيري و ثبت شده در چاه نگاري به اندازه ي گسترده و وسيع اند كه دسته بندي و مقايسه آنها پيش از تجزيه و تحليل و تفسير آنها ضروري است. دسته بندي داده ها، كيفيت و بازده نتايج حاصل را افزايش مي دهد.
منظور از منطقه بندي مخزن تقسيم لايه هاي مخزن بر اساس پارامترهاي متفاوتي همچون سنگ شناسي، تخلخل، تراوايي، اشباع آب و غيره است. به طور كلي منطقه بندي مخزن را يا گروه زمين شناسي بر اساس خصوصيات چينه اي به انجام مي رساند و يا با نرم افزارهاي شبيه ساز از قبيل پترل و آر- ام- اس صورت مي گيرد، ليكن در اينجا به معرفي روشي متمايز مي پردازيم. به كارگيري روش هاي آماري راه حل هاي توانمندي را براي منطقه بندي داده ها در اختيار قرار مي دهد. روش هاي متعددي براي منطقه بندي با داده هاي چاه نگاري ارايه شده است، كه در آنها ميانگين داده ها درحكم عدد نماينده (نماينده منطقه) انتخاب مي شود. از جمله اين روش ها مي توان به مواردي همچون كراس - پلات تخلخل و تراوايي، شاخص هاي (آر- كيو- آي) و (اف- زد- آي)، روش پيكت و سودر و روش گيل اشاره كرد. روش منطقه بندي كه در اين بررسي از آن استفاده شده، روش تسترمن است كه بر مبناي يك بررسي آماري بنا شده است. در اين روش از پارامتر واريانس براي منطقه بندي استفاده مي شود. از جمله مزاياي اين روش نسبت به روش هاي قبل اين است كه از ابتدا هيچ گونه پيش داوري نسبت به تعداد منطقه ها نيست و مرز بين منطقه ها به صورت خودكار تعيين مي شود و اين منطقه بندي با يك شرط خاتمه دهنده از پيش تعريف شده، كنترل مي شود. در اين بررسي پس از كدنويسي برنامه محاسباتي، داده هاي دو مخزن نفتي ايران مورد بررسي قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين بررسي جداسازي ليتولوژي براي نمونه هاي سنگ آهك و ماسه سنگي با استفاده از سرعت امواج لرزه اي تراكمي و برشي و همچنين ضرايب پواسون و لامه در شرايط مخزن در محيط آزمايشگاهي است. در اين بررسي تعداد 5 نمونه ماسه سنگ از سازند گدوان و 34 نمونه سنگ آهك از سازند سروك مربوط به 4 حلقه چاه اكتشافي در ناحيه حنوب غرب ايران به شكل استوانه (پلاگ) تهيه و پس از آماده سازي چگالي، تخخل و تراوايي نمونه ها اندازه گيري شد. اين نمونه ها براي اندازه گيري سرعت هاي V_p و V_s درشرايط خشك و اشباع از آب و همچنين در دما و فشارهاي متفاوت، به خصوص در فشار و دماي مخزن آماده شدند. با استفاده از دستگاه پيشرفته مستقر در شركت TRC ژاپن اندازه گيري آزمايشگاهي سرعت در دو حالت خشك و اشباع از آب در فشارهاي متفاوت صورت گرفت.
با بهره گيري از نتايج آزمايشگاهي اندازه گيري سرعت نمونه ها، محاسبه ضرايب پواسون و لامه و رسم نمودارهاي نسبت سرعت امواج تراكمي و برشي وهمچنين ضرايب پواسون و لامه در حالت هاي گوناگون، مي توان نمونه هاي سنگ آهك و ماسه سنگ را در محيط آزمايشگاهي بر حسب نوع ليتولوژي نمونه ها از يكديگر جدا كرد.
هدف اصلي اين بررسي، استفاده از سرعت امواج لرزه اي تراكمي و برشي و همچنين ضرايب پواسون و لامه در جداسازي ليتولوژي مغزه ها در شرايط مخزن و در محيط آزمايشگاهي است.

 نسخه قابل چاپ

امروزه تعيين ژئوئيد به صورت نقطه اي از تلفيق اطلاعات ترازيابي با GPS (ژئوئيد (GPS/Leveling) به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. در اين مقاله از داده هاي ژئوئيد GPS/Leveling به عنوان يك مقدار مرزي در كنار ساير مقادير مرزي در مساله تعيين ژئوئيد استفاده شده است. الگوريتم مورد استفاده در اين روش را مي توان در مراحل محاسباتي آن به صورت زير خلاصه كرد:
(1) حذف اثرات توپوگرافي جهاني و جرم هاي در فاصله دور از راه بسط هارمونيك هاي بيضوي تا درجه و مرتبه 360.360 به همراه ميدان گريز از مركز بيضوي از مشاهدات گراني روي سطح زمين با استفاده از مختصات GPS نقاط. (2) حذف اثرات جرم هاي واقع در فاصله نزديك از راه حل تحليلي انتگرال نيوتن در دستگاه تصوير هم مساحت استوانه اي بيضوي مرجع، (3) تشكيل معادلات مربوط به انتقال به سمت پايين مشاهدات شتاب گراني تصحيح شده طي مراحل 1 و 2 از سطح زمين به پتانسيل جاذبه روي بيضوي مرجع با استفاده از مختصات GPS نقاط محاسبه. (4) محاسبه ژئوئيد GPS/Leveling. (5) تشكيل معادلات مربوط به تبديل ارتفاع ژئوئيد حاصل از مرحله 4 به پتانسيل جاذبه روي بيضوي مرجع از راه فرمول برونز بيضوي. (6) حل توام معادلات مربوط به مراحل 3 و 4 به منظور تعيين پتانسيل جاذبه روي بيضوي مرجع از راه كم ترين مربعات. (7) بازگرداندن اثرات حذف شده به پتانسيل جزيي حاصل از مرحله 6. (8) تبديل پتانسيل حاصل از مرحله 7 به ارتفاع ژئوئيد از راه فرمول برونز بيضوي. به منظور بررسي موردي روش ارايه شده، ژئوئيد دقيق ايران بر مبناي مشاهدات گراني و GPS/Leveling تعيين و نتايج آن ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

همدوسي لرزه اي نشانگري هندسي است كه ارتباط زماني و مكاني را با ساير نشانگرها برقرار مي كند.
هنگامي كه اين نشانگر بر روي داده هاي لرزه اي به كار برده مي شود، پيوستگي بين دو يا تعداد بيشتري از ردلرزه هاي پنجره لرزه اي را نشان مي دهد كه اين ميزان پيوستگي لرزه اي، نشانه مستقيمي از پيوستگي زمين شناسي است. اختصاص يك كميت محاسباتي مانند همدوسي روي يك مقياس از صفر تا يك اجازه مي دهد كه پيوستگي لرزه اي مورد سنجش قرار گيرد و پديده هاي زمين شناسي مانند گسل ها، كانال ها، دلتاهاي مدفون، ريف ها، آتشفشان هاي گلي، رخساره هاي آبدار و غيره نمايان شوند. اندازه گيري هاي همدوسي در سه بعد تشابه ردلرزه به ردلرزه را بيان مي كنند و بنابراين تغييرات قابل تفسير را در اين گونه موارد نشان مي دهند. مناطقي از ردلرزه ها كه بر اثر گسل ها يا ساير پديده هاي زمين شناسي دچار تغيير شده اند، داراي شباهت كم تري با ردلرزه هاي مجاور خود هستند كه نتيجه آن به تصوير درآمدن همدوسي كم براي اين مناطق است. در اين مقاله نشانگرهاي همدوسي روي داده هاي لرزه اي سه بعدي ميدان گازي خانگيران واقع در شمال شرق ايران اعمال مي شوند تا توانايي آنها براي تفسير بهتر پديده هاي زمين شناسي مشخص شود. نتايج اين تحقيق نشان دهنده كاربردي بودن اين نشانگر روي داده هاي لرزه اي ايران است و تفسير دقيق تر و كامل تري از داده ها را ميسر مي سازد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مقاله مدل سازي وارون غيرخطي داده هاي گراني سنجي به منظور تعيين هندسه سنگ بستر مورد نظر صورت گرفته است به طوري كه با كمترين اطلاعات اوليه زمين شناسي، بهترين ساختار نزديك به واقعيت زمين شناسي را نتيجه دهد. در روش ارايه شده هندسه سنگ بستر با مجموعه اي از منشورهاي كنار هم چيده شده تقريب زده مي شود و در نهايت طول اين منشورها است كه عمق سنگ بستر را به دست مي دهد.
در الگوريتم تهيه شده، از روند تكرار غيرخطي براي شبيه سازي هندسه سنگ بستر استفاده مي شود. در گام اول با استفاده از يك تقريب مناسب و با استفاده از روش هاي استاندارد، مساله غيرخطي به يك مساله اي خطي تبديل مي شود. در گام دوم با استفاده از همه اطلاعات اوليه، مدل طراحي و به اصطلاح پارامتري مي شود. در گام بعدي يك مدل اوليه منطبق بر همه فرضيات ژئوفيزيكي و زمين شناسي پيشنهاد مي شود و با استفاده از آناليز عددي، ماتريس هاي مشتقات جزئي براي مدل محاسبه مي شود. روند وارون سازي بر مبناي روش ماركوارت - لونبرگ، در تكرارهاي متفاوت با توجه به ميزان تطابق بين داده هاي واقعي و محاسبه اي، مدل اوليه را بهبود مي بخشد. در اين روند از خطي سازي مدل، با آناليز عددي در نزديكي مدل اوليه و محاسبه مجدد ماتريس مشتقات جزئي استفاده مي شود تا بهترين تطابق بين داده هاي اندازه گيري و محاسبه اي ايجاد شود.
به منظور نشان دادن قابليت اين روش، مدل سازي براي داده هاي مصنوعي با نوفه و بدون نوفه براي اعماق كم و زياد صورت گرفته است. داده هاي واقعي مورد استفاده، داده هاي ميكروگراني سنجي مربوط به عمليات حفر تونل ادامه خط يك متروي تهران است كه نتايج حاصل از آن با واقعيت زمين شناسي، منطقه تطابق بسيار مناسبي دارد.

 نسخه قابل چاپ