پاسخ به:دانلود کتب، جزوات و مقالات فیزیک
1 : پژوهش فيزيک ايران پاییز 1384; 5(3):59-62. |
|
كاربرد روش توزيع براي مطالعه لايه هاي نور گونه در نسبيت عام |
|
خاكشورنيا صمد,منصوري رضا |
|
|
اتصال دو متريک فضا - زمان مختلف از طريق يک مرز مشترک يا ابر سطح، کاربردهاي فراواني در نسبيت عام و کيهانشناسي دارد. به طور نمونه مي توان از مطالعه روي ساختار داخلي سياهچاله ها، ديناميک حبابها و ديواره هاي حوزه که دو فاز همزيست مختلف را در مدلهاي تورمي کيهانشناسي از يکديگر جدا مي سازند، کرم چاله ها و تغيير نشانگان در نسبيت عام، ديناميک نواحي فروچگال و فراچگال در ساختار بزرگ مقياس عالم، و بالاخره نظريه اخير که عالم ما يک شامه (3+1) بعدي واقع در يک فضا - زمان با ابعاد بالاتر است، نام برد. اتصال دو متريک در اين نوع مسايل اغلب با ناپيوستگي مشتقات متريک در دو طرف مرز يا ابر سطح جداکننده همراه است. اين ناپيوستگي به نوبه خود منجر به تکينگي از نوع تابع دلتا در تانسور انحناي ريماني بر روي مرز مي شود. اگر مرز جداکننده دو متريک يک ابر سطح زمان گونه (يا فضا گونه) باشد، تنها بخش ريچي از تانسور انحناي ريماني تکين است و اين تکينگي به تانسور انرژي - تکانه ماده روي ابرسطح ارتباط داده مي شود. در اين صورت مرز جداکننده دو متريک لايه نازک ناميده مي شود. اما اگر ابرسطح جداکننده نورگونه باشد، هر دو بخش ريچي و وايل تانسور انحناي ريمان روي مرز تکين هستند. در حالي که تکينگي در تانسور ريچي همچنان با تانسور انرژي - تکانه ماده روي ابرسطح نورگونه مرتبط است، تکينگي در تانسور وايل به وجود امواج گرانشي ضربه اي تعبير مي شود. روش استاندارد براي شرح لايه هاي زمان گونه (يا فضا گونه) استفاده از تقريب لايه نازک ايسراييل است که در آن پرش در تانسور انحناي عرضي از ميان لايه با محتويات انرژي - تکانه روي لايه متناسب است. در اين روش معادله اتصال دو متريک از طريق لايه، برحسب مختصات ذاتي روي لايه داده مي شود و لذا مي توان مختصات در فضا - زمان دو طرف لايه را به دلخواه مستقل از يکديگر، و به طور طبيعي منطبق بر تقارنهاي خاص هر فضا - زمان اختيار نمود. چنين آزادي در انتخاب مختصات دو طرف لايه کاربرد وسيع اين روش را که فرمولبندي نهايي آن توسط ايسراييل انجام گرديد، سبب شده است. بعدها بارابس و ايسراييل اين فرمولبندي را براي لايه هاي نورگونه توسعه دادند. رهيافت معادل ديگري موسوم به روش توزيع براي مطالعه لايه هاي نازک وجود دارد که به خصوص براي هندسه هاي پيچيده توصيه شده است. اما اين روش مستلزم پيش ساخت مختصات سراسري فضا - زمان به طور پيوسته روي لايه است، آن چنان که در آن چهار - متريک فضا - زمان روي لايه پيوسته شود. تاکنون از اين روش براي بررسي ديناميک لايه هاي زمان گونه (يا فضا گونه) با تقارنهاي کروي و استوانه اي استفاده شده است. در اين مقاله در چارچوب روش توزيع براي يک لايه نور گونه غوطه ور در فضا - زمان با تقارن کروي يک تبديل مختصات که در آن چهار متريک فضا - زمان پيوسته شود، جستجو شده و نشان داده مي شود که معادلات اتصال حاصله با نتايج حاصل از روش بارابس-ايسرائيل همانند هستند.
|
|
كليد واژه: |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
جمعه 29 اردیبهشت 1391 5:44 PM
تشکرات از این پست