"زيارت سخي " مقبره‌اي در شهر "مزارشريف " كه افغان‌ها آن را منسوب به حضرت علي (ع) مي‌دانند چون نگيني در اين كشور مي‌درخشد و از عشق و علاقه مردم مسلمان افغانستان به آن حضرت حكايت مي‌كند.
از زمان‌هاي بسيار قديم مهر خاندان پيامبر و حضرت علي (ع) در دل مردم افغانستان فروزندگي داشته و مردم مسلمان اين كشور به اين اسوه عدالت و تقوي چه به عنوان امام اول يا خليفه چهارم خود ارادتي خاص دارند.
حضرت علي (ع) در اين كشور به نام‌هاي "شير خدا "، "شاه مردان "، "حضرت سخي "، "سخي جان "، "شاه اولياء " و "حيدر كرار " ياد مي شود و همه ساله در مراسمي كه در شهر "مزار شريف " بر گزار مي شود، افغان‌ها با توسل به درگاه حضرت حق،علي (ع) را براي حل مشكلات خود واسطه قرار مي دهند.
افغان‌ها صفت سخاوت حضرت علي (ع) را بيشتر از ساير صفات او ياد و آن حضرت را با نام "سخي " بيشتر ياد مي كنند.
"زيارت سخي " نام تاريخي و رسمي مقبره اي در شهر مزار شريف است و نام اين شهر نيز از اين مقبره گرفته شده كه در ولايت "بلخ " قرار دارد.
بخش عمده اي از مردم افغانستان بر اين باورند كه اين مقبره، آرامگاه حضرت علي (ع) است.
"محمد علي عبدلي رحيمي " در كتاب "روايت نابساماني " آورده است: "برخي بر اين باورند كه در زمان شهادت حضرت علي (ع)، دوستداران ايشان با چهار تابوت از چهار سمت به كوفه آمدند تا جنازه را به منطقه خود منتقل كرده و دفن كنند و هر كدام با تابوتي برگشتند و معلوم نيست كه جنازه واقعي در كدام تابوت بوده است.
به همين دليل، اين عده اعتقاد دارند كه حضرت در همان تابوتي بوده است كه به بلخ آورده شده و در اين جا دفن گرديده است. "
موضوع اين نوشته بررسي وجود مرقد آن حضرت در مزارشريف نيست بلكه ارادت و باور مردم افغانستان به شان و مقام حضرت علي (ع) و اعتقاد آنان براي تشرف به اين بارگاه مهم است كه غير قابل توصيف است.
"جامي " شاعر نامي اين خطه دو بيتي را در وصف اين بارگاه سروده است كه اين دو بيتي در بسياري از رواق هاي اين بارگاه به چشم مي‌خورد:
گويند كه مرتضي علي در نجف است
در بلخ بيا، ببين چه بيت الشرف است
جامي نه عدن گوي، نه بين الجبلين
خورشيد يكي و نور او هر طرف است
دكتر "شمس‌الحق آريانفر " محقق و پژوهشگر افغان در كتاب "سيماي حضرت علي (رض) در فرهنگ مردم فارسي زبان " كه در شهر "دوشنبه " تاجيكستان به چاپ رسيده، نوشته است: حضرت علي در روايت، قصه ها، بيان و باور مردم افغانستان حضور گسترده و فعال دارد.
مردم مسلمان اين كشور همچنان كه حضرت علي (رض) را به عنوان خليفه اسلام و امام مسلمانان مي شناسند، در روايت ها و باورهاي عاميانه خويش برداشت‌هاي مختلف و متفاوت با متون تاريخي را جا داده تكرار مي نمايند.
بيشتر اين روايت‌ها به گرد دو محور مي چرخد؛ محور نخستين اين كه حضرت علي به افغانستان آمده است. محور دوم ارتباط مي گيرد به روايات و باورهايي كه پيرامون آرامگاه حضرت علي (رض) در افغانستان شكل گرفته است. "
مردم مسلمان افغانستان با اخلاص صادقانه اي كه به حضرت علي (ع) دارند در تمامي موارد زندگي خود به آن حضرت توسل مي جويند.
آن گونه كه دكتر شمس الحق آريانفر نوشته است "مردم به آرمگاه آن حضرت به شهر مزار شريف مي روند، دعا مي نمايند و از خداوند تمنا مي كنند كه به طفيل دوستي و مقبوليت شير درگاهش، مشكل آنها را آسان نمايد.
وقتي به آرامگاه داخل مي شوند، قفل‌هاي دروازه را مي بوسند.
در ديگ بزرگي كه در نخستين تالار آرامگاه گذاشته شده است، با نيت‌هاي خاصي پول مي اندازند، از زير ديگ مي گذرند و به اين باورند كه مشكل آنان بدين طريق حل مي گردد. "
شمس الحق آريانفر در اين كتاب به توسل برخي از شاهان و بزرگان افغانستان به علي (ع) نيز اشاره كرده است، چنانچه كه "سلطان حسين بايقرا "، ادعا نموده كه حضرت علي (ع) را در خواب ديده و آن حضرت به وي فرموده اند كه به ترميم مرقد من اقدام كن و سلطان بايقرا به امر حضرت اين آرامگاه را ترميم كرده است.
بزرگترين مراسمي كه هر ساله در افغانستان در بارگاه منسوب به حضرت علي (ع) برگزار مي شود، در ايام نوروز است.
ده ها هزار افغان در اين ايام از شهرهاي مختلف افغانستان به مزار شريف مي آيند و در روز اول سال، گرد مقبره منسوب به آن حضرت جمع مي شوند.
افغان‌ها اعتقاد دارند كه حضرت علي (ع) در روز اول سال شمسي يعني اول فروردين به خلافت رسيده كه در بسياري از اشعار شاعران نيز اين مطلب مطرح شده است:
نوروز شد و جمله جهان گشت معطر
از بوي خوش لاله و نسرين و صنوبر
برتخت خلافت بنشست آن شه ابرار
داماد نبي،شير خدا، ساقي كوثر
نوروز شد وعلي ز روي تعظيم
بر تخت خلافت نبي گشت مقيم
از مقدم شاه اوليا بر كرسي
امروز نشسته معني ارض عظيم
در صبح روز اول فروردين عَلم بزرگي را كه به آن «جَندَه» حضرت علي (ع) مي گويند، افراشته مي شود و در اين مراسم علاوه بر عموم مردم، بسياري از مسئولان كشوري در آن شركت مي كنند.
طبق نوشته محمد علي عبدلي در كتاب روايت نابساماني، "در روز نوروز، خلق بسيار در مراسم جَندَه بالا گرد مي آيند و همين كه «ايشانها» (متوليان روضه شريف) عَلم حضرت علي را از درون گنبد بيرون مي آورند، مردم هجوم مي آورند كه دست خويش را به عَلم برسانند و آن را ببوسند و يا دستمالي از آن تبرك بر گيرند؛ هنگام افراشتن عَلم غوغايي از مردم بلند مي شود و صداي "ياعلي " تا دورها در فضا مي پيچد و اشك‌هاي مردم مثل دانه باران از چشم‌ها جاري مي شود. "
عَلم بر افراشته شده تا چهل روز همچنان بر افراشته مي ماند و مردمي كه از شهرهاي دور دست خود را به پاي عَلم حضرت علي رسانده اند به نذر و نياز روي مي آورند و در روز چهلم در مراسمي خاص عَلم پايين آورده مي شود.
عشق و علاقه مردم افغانستان به حضرت علي (ع) نه فقط در مزار شريف خلاصه نمي شود، بلكه در ساير مناطق افغانستان مانند مناطق مركزي، پايتخت و حتي دور دست ترين مناطق جنوبي و غربي اين كشور اين عشق وجود دارد.
بر اساس نوشته "محمد يوسف رياضي هروي " در كتاب "عين الوقايع تاريخ افغانستان، "در سال 1303 هجري فقط در شهر هرات چهل و يك تكيه خانه وجود داشته است كه مراسم عزاداري خاندان حضرت علي (ع) در آنها بر گزار مي شده است. "
در ماه رمضان كه به تعبيري ماه وحدت شيعه و سني در افغانستان است، هر ساله مراسم شهادت حضرت علي (ع) توسط شيعيان گرامي داشته مي شود و در شب‌هاي نوزدهم و بيست و يكم اين ماه، اهل سنت و به خصوص برخي مقامات مذهبي و دولتي پيرو اين مذهب، در كنار اهل تشيع در مراسم خاص اين شب‌ها شركت مي كنند و در سوگ آن حضرت مي نشينند.fars
چهار راه برای رسیدن به آرامش:
1.نگاه کردن به عقب و تشکر از خدا 2.نگاه کردن به جلو و اعتماد به خدا 3.نگاه کردن به اطراف و خدمت به خدا 4.نگاه کردن به درون و پیدا کردن خدا
پل ارتباطی : samsamdragon@gmail.com
تالارهای تحت مدیریت :
مطالب عمومی کامپیوتراخبار و تکنولوژی های جدیدسیستم های عاملنرم افزارسخت افزارشبکه
