امروز سه شنیه است و یه جورایی سه شنبه ها با دعای توسل ، امام زمان(ع) و جمکران گره خورده ، خیلی ها الان رهسپار جمکرانند تا دعای توسل رو اونجا بخونند بعضی ها که مثل ما کور نیستند و چشم دارن خیلی راحت امامشو می بینند و باهاش صحبت می کنند ودرد دلاشونو به خودِ خودش، نه کسی دیگه، میگن اما فکر نکم اونایی که محضرشون می رسن خیلی بتونن حرف بزنن چونکه " چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی" واقعاً اونجا مصداق پیدا میکنه واقعاً خوش به حالشون . خوشا به حالتون
البته یه جورائی هم بهشون حق میدم به هر کسی نمره 20 نمی دن ، حتی بعضی از معلم ها یا اساتید به شوخی یا جد می گن 20ماله خداس ، اما می بینیم که بعضی ها نمره اشون از 20 هم بالاتره ...
نمی دونم نمره ما چنده ، شاید بعضی ها رو که می بینیم خیلی دور برداریم بابا من بیسته بیستم نیگاش کن تو رو خدا نیگاش کن ، موهاشو ببین ، لباساشو ، حرف زدنشو ببین اصلاً خدا رو بنده نیس ...
اما وقتی بعضی ها رو که می بینی یا از دیگران می شنوی ، دستاتو بالا می آری رو، میگی خدا خودش بهتر می دونه کی نمره اش چنده، فقط نمره منو نگو که خیلی خیلی آبروم می ره و تو چه خوب خدایی هستی که آبروداری می کنی....
نمی خوام زیاد وقتتنو بگیرم بیاییم فقط دعا کنیم که روزی برسه که دیگه دعا نکنیم« اللهم عجل لولیک الفرج»
در ضمن این 40 وظیفه رو از هم مجله موعود براتون انتخاب کردم امیدوارم که پیوسته بر او مواظبت و اهتمام داشته باشیم .
1-پیوسته بر آن حضرت و یارانش سلام و درود فرستادن،
2- اظهار شوق به زیارت جمال مبارک داشتن،
3- لقای آن حضرت را با عافیت طلبیدن،
4- منتظر فرج و ظهور آن حضرت بودن،
5- در هر فرصتی فضایل و کمالات آن حضرت را بیان کردن،
6- از فراق آن حضرت غمگین و بر مظلومیت و دوری او گریان بودن،
7- اعمال صالح خود را به آن حضرت تقدیم و برای او زیارت نمودن،
8- از مال خود به آن حضرت هدیه و برای سلامتی او صدقه دادن،
9- صفات آن حضرت را شناختن و قصد بر یاری او داشتن،
10- برای فتح و نصرت آن حضرت دعا نمودن،
11- از خداوند معرفت آن حضرت را برای خود و دیگران طلب کردن،
12- آن حضرت را به لقب یاد و با شنیدن نام «قائم» قیام نمودن،
13- برای آن حضرت دعا نمودن و بر دشمنانش نفرین فرستادن،
14- از خداوند درخواست اینکه ما را از یاران حضرتش قراردادن،
15- اظهار محبت به آن حضرت و مردم را تشویق به دوستی او نمودن،
16- به نیابت آن حضرت قربانی کردن،
17- به نیابت آم حضرت حج و طواف خانۀ کعبه نمودن،
18- به نیابت آن حضرت زیارت قبور ائمه (ع) کردن،
19- با صدای بلند برای آن حضرت دعا نمودن،
20- به هنگام دعا، خداوند را به آبروی آن حضرت قسم دادن،
21- به وقت دعا ، اول برای آن حضرت دعا کردن و ظهورش را طلبیدن،
22- سعی در اینکه به سبب طول غیبت ، قلبش قسی نشدن،
23- اهتمام در اینکه دل های مردم را به یاری آن حضرت متحد نمودن،
24- بر دین او ثابت و به نغمه های مخالف گوش ندادن،
25- در انجام اوامر او تسلیم و چون و چرا نکردن،
26- از معاشرت هایی که او را از یاد آن حضرت غافل می کند ، دوری نمودن،
27- در مهمات به آن حضرت متوسل و عریضۀ توسل تقدیم داشتن،
28- بر سختی ها و اذیت و سرزنش دشمنان صبر نمودن،
29- برای ظهور آن حضرت وقت تعیین نکردن،
30- از دشمنان آن حضرت تقیه نمودن،
31- خود را خادم آن حضرت و در خدمتگراری اش کوتاهی نکردن،
32- از مدعیان مهدویت سوال و پرسش پرسیدن،
33- سعی در تحصیل صفات حمیده و اخلاق پسندیده داشتن،
34- مدعیان نیابت خاصه را تکذیب نمودن،
35- توبۀ حقیقی نمودن تا باعث تاخیر در ظهور نشدن،
36- اهتمام در ادا کردن حقوق مالیۀ مردم داشتن،
37- علما با علم خود طریقۀ جواب مخالفان را به دیگران آموختن،
38- دعاهای وارده را حتی المقدور ترک نکردن،
39- روز های اعیاد جمعه ، غدیر، فطر ، قربان، دعای ندبه را با توجه و حال خواندن،
40- روزهای جمعه خود و فرزندان را مهمان آن حضرت دانسته و او را مخصوصاٌ زیارت نمودن.
