۱. خدای دانا (راستکار و رهبر راستی) را گرامی می دارم.
۲. ما از انديشه٬ گفتار و کردارِ نيکی که هم اکنون می شود يا پس از اين خواهد شد٬ می باشيم. پس ما ستايندگان و در خواهندگانِ آنچه نيکو است٬ می باشيم.
۳. خدايا٬ ما آنچه انديشيده ايم و گفته ايم و کرده ايم٬ (از راهِ راستیِ زيبا) بر گزيده ايم.
از اين کارها٬ بهترينش برای دو هستیِ باد.
۴. برای جهانِ زنده٬ با کارهايی که بهترين هستند٬ در می خواهيم که آرامش و آبادی بر دانا و نادان٬ بر توانا و ناتوان ارزانی شود.
۵. «توانايی از آنِ تواناترين باد.» اين است آنچه ما برای خدای دانا و بهترين راستی پيشکش می کنيم٬ آگهی می کنيم٬ نيايش می کنيم.
۶. هرچند يک مرد يا يک زن راستی را بيشتر در يابد٬ بهتر است. او بايد خود٬ آن را نيک به کار بندد و به ديگران بگويد تا آنان نيز آن را چنان که شايد٬ ورزند.
۷. ما و جهانِ زنده برای خدای دانا بهترين نيايش و ستايش را داريم.
اين را برای تو می ورزيم و (تا آنجا که می توانيم) به ديگران فراز می گوييم.
۸. در سرای راستی٬ در انجمنِ راستی٬ برای همه و هر کس بهترين آرزو (پاداش) هر دو زندگانی است.
۹. با انديشهء بهتر٬ ای خدای (دانا٬ براستی) اين سخن ها را فراز گفته ايم و ترا نگهبان و آموزگارِ اينها می دانيم.
۱۰. از روی راستی و منش نيک ٬ (ای خدا) با ستايش هايی که شايانِ تو٬ با سخن هايی در خورِ تو٬ با نماز هايی ويژهء تو٬ (ترا نگاهبان و آموزگارِ اينها می دانيم).
الهی آمین ...
