بحرین Bahrain

پرچم بحرین نقشه جغرافیایی بحرین نقشه سیاسی بحرین

مشخصات آماری بحرین

نام رسمی دولت بحرین (دولة البحرین) عضو سازمان ملل متحد،جامعه کشورهای عربی،سازمان کشورهای صادر کنده نفت،شورای همکاری خلیج فارس حکومت شیخ نشین مساحت 665 کیلو متر مربع خط ساحلی 161 کیلومتر مختصات جغرافیایی 26درجه شمالی و 50درجه و 33 دقیقه شرقی جمعیت 677886 نفر پایتخت منامه شهر عمده محرق زبان عربی مذهب اسلام امید طول عمر 6/70 سال رشد سالانه جمعیت 1.56% درصد واحد پول دینار بحرین سرود ملی بحرین

حکومت

مسجد جامع منامه

حکومت بحرین در دست امیر آن است (مقامی ارثی) که نخست وزیر و کابینه وزیران را انتصاب می‌کند. قانون اساسی 2002 متضمن مجمع نمایندگان با 40 عضو انتخابی و مجلس شورا با 40 عضو انتسابی پادشاه به مدت 4 سال . مجمع نمایندگان با رأی عمومی انتخاب می‌شوند و در انتخابات پارلمانی ماه اکتبر 2002 ، 19 کرسی نصیب جریانات اسلامگرا و 21 کرسی نیز نصیب مستقل ها و عناصر غیر مذهبی شده است . (شناسنامه کشورهای جهان _ گیتاشناسی 1382 )

آموزش

میزان باسوادی: 7/87% ( 1995) (همان کتاب بالا )
سنین تحصیل اجباری: تحصیل اجباری نیست.
تعداد دانشگاه: 2

دفاع

خدمت سربازی : ندارد.

جغرافی

این شیخ نشین لم یزرع در خاورمیانه و در منطقه خلیج فارس قرارگرفته است. میانگین بارش سالانه آن 75 میلیمتر و میانگین دمای هوا، 32 درجه سانتیگراد میباشد.
جزیره بحرین که میان 35 جزیره کوچک این مجمع الجزایر بزرگترین است عمدتا متشکل است از شنزارها و ماندابهای شور و به واسطه خاکریز به عربستان سعودی متصل است.
هیچ رودی در بحرین وجود ندارد.
بلندترین نقطه: جبال الدوخان با ارتفاع 134 متر.
آب و هوا: آب و هوا بسیار گرم است.

اقتصاد

هتلی واقع در بحرین

ثروت بحرین ناشی از صادرات نفت و گاز طبیعی و صنعت پالایش نفت وآلومینیوم و منسوجات و واردات آن را نفت خام، ماشین آلات ومواد شیمیایی تشکیل می دهد.
با کاهش ذخایر در دهه 1970، دولت به تشویق و ایجاد تنوع اقتصادی پرداخت، با این نتیجه که بحرین اکنون یکی از عمده‌ترین مراکز بانکی و ارتباطات خلیج فارس است.

تاریخ معاصر

بحرین ، که از اواخر قرن نوزدهم تحت الحمایه بریتانیا بود ، اولین کشور منطقه است که صنعت نفتش را توسعه داد. از زمان استقلال در 1971 میان جوامع سنی و شیعه تنش وجود داشته است.بحرین درواکنش نسبت به خطر تفکر انقلابی شیعه در ایران، به انعقاد قراردادهای دفاعی با عربستان سعودی و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس پرداخت، و پس از اشغال کویت از سوی عراق در اوت 1990 به نیروهای متحدین پیوست.