«ایمی شاکلتون» به شیوه ی پس صنعتی نقاشی می کند و در کارهایش مرز میان زندگی شهری و روستایی، رئال و سورئال، مصنوعی و طبیعی را به نمایش می گذارد. از عکس هایی که در سفرهای بین المللی اش انداخته ایده می گیرد و با الهام از دنیای کنونی دیدگاه خویش را از جهان آینده تصویر می کند.

تکنیک شاکلتون از استعداد مادرزاد و طبیعی اش سرچشمه می گیرد. او از بطری هایی که به شکل دلخواه خودش خم کرده برای نگهداری رنگ استفاده می کند و بوم نقاشی اش را با هر قطره رنگی که بر آن می افشاند، حرکت می دهد. با استفاده از نیروی طبیعی جاذبه، مسیر رنگ را کنترل و آثار ستودنی و باورنکردنی اش را ترسیم می کند.