محورى كه (ع)پيرامون زندگى شخصى وكيفيت معيشت امام زمان (ع) مطرح است، مسأله ازدواج و زن و فرزند حضرت است . سه احتمال وجود دارد:1. اساساً حضرت ازدواج نكرده است. ازدواج انجام گرفته، ولى اولاد ندارد ازدواج كرده و داراى فرزندانى نيز هست. اگر احتمال اول را بپذيريم، لازمه اش اين است كه امام معصوم (ع) يكى از سنت هاى مهم اسلامي را ترك كرده باشد و اين باشان امام سازگار نيست. اما از طرفى ديگر چون مسأله غيبت، اهم است وازدواج مهم، ترك ازدواج با توجه به آن امر مهم تر، اشكالى را ايجاد نمي کند. اما احتمال دوم كه اصل ازدواج را بپذيريم بدون داشتن اولاد، جمع مي کند بين انجام سنت اسلامي وعدم انتشار مكان و موقعيت حضرت اما باز اين اشكال باقى است كه اگر قرار باشد، آن حضرت شخصى را به عنوان همسر برگزيند، يا بايد بگوييم كه عمر او نيز مانند عمر حضرت طولآنى است كه بر اين امر دليلى نداريم، يا اين كه بگوییم مدتى با حضرت زندگى كرده واز دنيا رفته است كه در اين صورت، حضرت به سنت حسنه ازدواج عمل كرده وپس از آن، تنها و بدون زن و فرزند زندگى را ادامه مي دهد.
احتمال سوم آن است كه آن حضرت ازدواج كرده و داراى اولاد نيز هست واولاد آن حضرت(1) نيز فرزندانى دارند. اين مسأله، افزون بر آنكه دليل محكمي ندارد، اشكال اساسى آن اين است كه اين همه اولاد واعقاب، بالاخره روزى در جست وجوى اصل خويش مي افتند وهمين كنجكاوى وجست وجو، مسأله را به جايى باريك مي كشاند كه با فلسفه غيبت حضرت، سازگار ندارد(2)
ما در اين جا روايات وادله اى كه وجود همسر وفرزند براى حضرت را اثبات مي کند مي آوريم،اما صحت و سقم بسيارى از آنها در جاى خود بحث شده و در بسيارى موارد، سخن از احتمال است كه استدلال با آن، تمام نيست. در رابطه با همسر با همسران حضرت، تنها يك روايت است كه سرنخى به دست مي دهد و آن روايتى است كه مرحوم كفعمي دركتاب شريف مصباح، نقل كرده است. بر اساس آن، همسر حضرت يكى از دخترهاى ابى لهب است (3)
و در رابطه با اولاد آن حضرت رواياتى هست كه از جمله آن ها روايت انبارى است كه مرحوم مجلسى در بحارالآنوار آن را آورده و روايتى طولآنى است. (4)
البته بسيارى از بزرگان از جمله مرحوم آقا بزرگ تهرانى صاحب الذريعه در داستان انبارى ترديد كرده اند. محمد بن مشهدى درکتاب مزار از امام صادق (ع) نقل مي کند كه فرمود: گويا نزول قائم را با اهل وعيالش در مسجد سهله مي بينم (5)مرحوم مجلسى نيز بابى را به خلفاء واولاد حضرت مهدى (ع)اختصاص داده است. علاوه بر روايات، برخي دعاها نيز كه از ائمه معصومين (ع) صادر شده ويا از ناحيه مقدسه رسيده است، دلالت دارندكه براى حضرت، اهل و عيال و فرزندانى هست. در اين دعاها تعبير ولد, ذريه اهل بيت و آل بيت به كار رفته است. در آخرين فراز از صلواتى كه از ناحيه مقدسه صادرشده چنين مي خوانيم: و صل علي وليک وولات عهده و الائمة من ولد و مدفي اعمارهم و زد في آجالهم(5)
درود بى پايان خود را بر ولي امرت واولياى عهدش وپيشوايان از اولادش نازل فرما وبر عمر واجلشان بيفزا. ودر دعاى كه امام رضا(ع) تعليم فرموده كه در عصر غيبت خوانده شود، چنين آمده است:اللهم اعطه في نفسه و اهله و ولده و ذريته و امته و جميع رعيته ما تقر به عينه و تسر به نفسه . .. (6)
خدايا به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعيتش عطا فرما آنچه را که ديده اش روشن و دلش مسرور گردد(7)
بر اساس داستان طولآنى و معروف انبارى نا م فرزندان حضرت: طاهر، قاسم ,ابراهيم، عبدالرحمن وهاشم است(8)
ا. بحار الانوار،ج 52 ص 363.
2. چشم به راه مهدى، ص 352.
3. نجم الثاقب ص 225.
4. بحار الانوار ج 53 ص213.
5.نجم الثاقب ص 225.
6.غيبة طوسي ص 107 بحار الانوار ج 52 ص 22.
7.بحار الانوار ج 95 ص 332
8.سيماي آفتاب حبيب الله طاهري ص 364.
منبع:http://yamojir.com
