انزواي اجتماعي در دوران کودکي احتمال بيماري قلبي عروقي در بزرگسالي را افزايش مي دهد. به گزارش هلث دي ، يک گروه تحقيقاتي در دانشگاه ويسکانسين سلامت بيش از 1000 نفر را از تولد تا سن 25 سالگي مورد بررسي قرار داده است.
اين محققان با در نظر گرفتن شش ريسک فاکتور بيماري قلبي شامل وزن ، فشار خون و سطح کلسترول خوب (اچ.دي.ال) و کلسترول بد (ال.دي.ال) در بزرگسالاني که در دوران کودکي دچار انزواي اجتماعي بودند ، دريافتند احتمال بيماري قلبي در اين افراد بيشتر است.
اين ارتباط حتي پس از ملاحظه ريسک فاکتورهاي ديگر دوران کودکي براي بيماري قلبي مانند بهره هوشي ، موقعيت اجتماعي اقتصادي پايين و اضافه وزن ، همچنان باقي بود.به گفته اين محققان سيگار کشيدن ، مصرف الکل ، و فعاليت بدني ناکافي ، نيز ارتباط بين انزوا گرايي اجتماعي دوران کودکي و افزايش احتمال بيماري قلبي عروقي را نيز شرح مي دهند. انزواي اجتماعي در همه عمر باقي مي ماند و هرچه شخص مدت بيشتري از اجتماع فاصله بگيرد ، سلامت خود را بيشتر در معرض خطر قرار مي دهد.يکي از روش هاي مفيد براي شناخت چگونگي تاثير اثر انزواي اجتماعي در کاهش سلامت ، توجه به مجموعه مواردي است که شخص در دروان کودکي ، نوجواني و بزرگسالي در معرض عوامل استرس زاي رواني (مانند انزواي اجتماعي) قرار مي گيرد.
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست) /عنکبوت20
