دوشیدن شیر از گوسفند و شفای کودک بیمار

دوشیدن شیر از گوسفند و شفای کودک بیمار

رسول خدا(ص) با همراهان خود به مدینه می رفتند٬ در راه چشمشان به خیمه ای افتاد٬برای تهیه آذوقه به طرف آن خیمه رهسپارشدند.

چون به آنجا رسیدند٬پیرزنی را دیدند که با اثاثیه ی اندکی در آن خیمه زندگی می کند و گوسفند لاغری هم دارد.

ایشان از آن زن توشه و آذوقه خواستند٬ولی آن زن گفت: ((به خدا سوگند!چیزی ندارم وگرنه از شما مضایقه نمی کردم.))

رسول خدا چشمش به گوسفندافتاد وفرمود: ((ای ام معبد!این گوسفند چیست؟))

ام معبد جواب داد: ((این گوسفند به علت ناتوانی و ضعف نتوانسته با گوسفندان دیگر به صحرا برود))

رسول خدا پرسید: ((آیا شیر دارد؟))

ام معبد گفت: ((این گوسفند ضعیفتر از آن است که شیر داشته باشد.))

رسول خدا فرمود: ((آیا اجازه می دهی که آن را بدوشم؟))

ام معبد گفت: ((اگر شیر در پستانش پیدا کردی٬بدوش!))

رسول خدا پیش آمد و دست بر پستانهای گوسفند نهاد و نام خداوند متعال را بر زبان جاری فرمود و دعا نمود. سپس دست بر پستان گوسفند کشید. آن گاه ظرفی خواست و شروع به دوشیدن شیر کرد٬تا جایی که ظرف پر شد و خودش و همراهانش از آن شیر نوشیدند وسیراب گشتند٬ در پایان هم ظرف را پر کرد.و به ام معبد داد و پول شیر را نیز به او پرداخت.

وقتی ام معبد آن معجزه و کرامت را از آن حضرت مشاهده کرد گفت:

((من فرزندی هفت ساله دارم که لال و فلج است٬ او را دعا می فرمایید!))

آن فرزند را حاضر کردند٬حضرت رسول اکرم (ص) دانه خرمایی را جوید و در دهان طفل گذاشت٬ به برکت آن ٬کودک لال و فلج از جا برخاست و حرکت نمود و سخن گفت.

حیات القلوب٬ج 2٬ ص 147