متخصصان روانپزشك كودك، راه‌حل‌هاي متفاوتي را براي حل اين مشكل پيشنهاد مي‌كنند، از جمله اين‌كه به بچه‌ها قرض دادن را ياد بدهيم و براي مدتي كوتاه با آنها اين عمل را تمرين كنيم و به كودك اطمينان دهيم بعد از اتمام تمرين، وسايل او مجددا مال خود اوست.
مي‌توانيم كودك را تشويق كنيم كه اسباب بازي‌هايش را با پدر و مادر شريك شود؛ اغلب براي كودك راحت‌تر است كه وسايلش را با پدر و مادرش استفاده كند، چون اطمينان دارد آن را به او برمي‌گردانند و اين كار، تمرين مناسبي براي استفاده مشترك از وسايل است.
همچنين بايد با كودكان استفاده مشترك از فضاي خانه نيز تمرين شود تا او ياد بگيرد علاوه بر داشتن حريم خصوصي در كنار وسايل شخصي، به حريم خصوصي ديگران نيز احترام بگذارد و در فضاي مشترك با ديگر افراد زندگي كند؛ در اين بين به علت كوچك بودن محيط زندگي اكثر افراد، والدين مجبور مي‌شوند كه اتاقي را به‌طور مشترك به فرزندان اختصاص دهند و همين امر نيز مشكلاتي را براي والدين ايجاد مي‌كند.
به ياد داشته باشيم حتي كوچك‌ترين اتاق خواب را نيز مي‌توان به فضاهاي خصوصي كوچك‌تري تبديل كرد؛ مي‌توان كمد يا قفسه كتاب را در وسط اتاق چيد و فضاي جلوي درب ورودي را به عنوان محدوده عمومي تعيين كرد و يك قانون ساده وضع كرد كه هركدام از فرزندان قبل از ورود به فضاي ديگري بايد اجازه بگيرند.
كودكان بايد استفاده مشترك از وسايل، قرض دادن، بخشيدن و استفاده مشترك و مناسب از فضا‌ها و احترام به زمان خصوصي را از كودكي بياموزند.
اين روش مي‌تواند بهترين راه حل براي پايان دادن به مشاجرات دايمي فرزنداني باشد كه در يك اتاق مشترك زندگي مي‌كنند و اين‌گونه مي‌توانيم با در اختيار قرار دادن يك فضاي خصوصي به هركدام از آنها، احترام به فضاي مشترك و همچنين حريم خصوصي افراد را آموزش دهيم.
همچنين مي‌توانيم برنامه زماني را روي در اتاق كودكان آويزان كنيم و اجازه بدهيم آنها يك ساعت از روز را براي انجام امور خصوصي خود، اتاق را رزرو كنند؛ وقتي در ساعت خصوصي آنها كسي مزاحمشان نشود، ياد مي‌گيرند كه به زمان خصوصي يكديگر احترام بگذارند.
پيشنهاد مي‌شود همواره با كمك فرزندانتان فهرستي از قوانين مربوط به اتاق خواب آنها تهيه كنيد و براي نقض اين قوانين نيز پيامدهايي را مشخص كنيد؛ البته بهتر است كه بچه‌ها اين پيامدها را خودشان تعيين كنند.
الهام طباطبايي
