۱ - استفاده از انگشتر عقیق (۱۷۵).
۲ - پوشیدن لباس پاکیزه (۱۷۶).
۳ - شانه کردن موها(۱۷۷).
۴ - مسواک کردن قبل از نماز.
۵ - خود را براى نماز خوشبو نمودن (۱۷۸).
۶ - خواندن نماز در اول وقت ؛ هر چه به اول وقت نزدیکتر باشد، بهتر است ، مگر آنکه تاءخیر آن از جهاتى بهتر باشد؛ مثلا صبر کند، تا نماز را به جماعت بخواند(۱۷۹).
۷ - خواندن نماز به جماعت .
۸ - گفتن اذان و اقامه به گونه اى که بین اذان و اقامه به اندازه یک سجده فاصله بیندازد و دعاهاى وارده را بخواند(۱۸۰).
۹ - همراه داشتن عمامه با تحت الحنک در نماز(۱۸۱).
۱۰ - پوشیدن لباس سفید و عبا براى نماز(۱۸۲).
مستحبات و مکروهات اذان و اقامه
۱ - بلند کردن صدا در اذان و اقامه براى مرد مستحب است ؛ به گونه اى که بلندى صدا در اقامه ، بلندتر از صداى اذان نباشد(۱۸۳).
۲ - مستحب است که زن موقع نبودن مرد نامحرم کلمات اذان و اقامه را آهسته بگوید.
۳ - مستحب است که نمازگزار اذان را آرام و شمرده بگوید؛ (یعنى کلمات اذان را آشکارا ادا کند، به طورى که شنونده بتواند حروفش را بشمارد)(۱۸۴). و همچنین مستحب است که وقف کردن در آخر هر بخش اذان را کمى طول بدهد(۱۸۵).
۴ - به سرعت گفتن اقامه مستحب است ؛ آن به این معنى که وقف در آخر هر بخش را طول ندهد(۱۸۶).
۵ - مستحب است که اذان گو در جایى بلند، مانند مناره ، بایستد تا صدایش به نمازگزاران برسد(۱۸۷).
۶ - مستحب است که اذان گو در وقت گفتن اذان و اقامه ، مخصوصا در اقامه رو به قبله باشد و کراهت دارد که انسان در گفتن بعضى جملات اذان روى خود را به طرف راست یا چپ بچرخاند(۱۸۸).
۷ - سخن گفتن در بین جمله هاى اذان و اقامه مخصوصا در بین جمله هاى اقامه مکروه است (۱۸۹).
۸ - مستحب است که اذان گو در وقت گفتن اذان با طهارت و وضو باشد(۱۹۰).
۹ - مستحب است که انسان وقتى صداى اذان را مى شنود آن را همراه مؤ ذن آهسته تکرار کند(۱۹۱).
۱۰ - اگر مؤ ذن صدا را در گلو بیندازد، چنانچه غنا نشود، مکروه است (۱۹۲).
۱۱ - اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند مستحب است اذان و اقامه بگوید(۱۹۳).
۱۲ - اگر نمازگزار بین اذان و اقامه بقدرى فاصله دهد که اذانى را که گفته است ، اذان این این اقامه حساب نشود، مستحب است که اذان و اقامه را دوباره بگوید(۱۹۴).
۱۳ - اگر نمازگزار بین اذان و اقامه و نماز بقدرى فاصله دهد که اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است که دوباره براى آن نماز،اذان و اقامه بگوید(۱۹۵).
۱۴ - اگر پیش از آنکه نمازگزار به اندازه رکوع خم شود، یادش بیاید که اذان یا اقامه را فراموش کرده است ، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است که براى گفتن اذان و اقامه نماز خود را بشکند(۱۹۶).
مستحبات تکبیره الاحرام
۱ - مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید: یا محسن قد اءتاک المسیى ء و قد اءمرت المحسن ان یتجاوز عن المسیى ء انت المحسن و اءنا المسیى ء بحق محمد و آل محمد صل على محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منى ؛ اى خدایى که به بندگان احسان مى کنى ! بنده گنهکار به در خانه تو آمده است و تو خود امر کرده اى که نیکوکار که از گنهکار بگذرد؛ تو نیکوکارى و من گنهکار. به حق محمد و آل محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) رحمت خود را بر محمد و آل محمد فرست و از بدیهایى که مى دانى از من سر زده است ، بگذر!(۱۹۷)
۲ - مستحب است موقع گفتن تکبیر اول نماز و تکبیرهاى بین نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد(۱۹۸).
۳ - مستحب است هنگام بالا آوردن دست ها تا مقابل گوشها انگشتان دست بسته باشد و کف دست رو به قبله قرار گیرد(۱۹۹).
۴ - مستحب است گفتن شش تکبیر که با تکبیره الاحرام جمعا هفت تکبیر شود؛ به این نحو که یا قبل از گفتن تکبیره الاحرام ، شش تکبیر بگوید یا بعد از آن و یا بین قبل و بعد تقسیم کند(۲۰۰). (دعاهاى وارده براى این تکبیرها در جلد ۱ ترجمه تحریرالوسیله ، مساءله دوم ، صفحه ۲۴۹ آمده است .)
۵ - براى امام جماعت مستحب است که تکبیره الاحرام را با صداى بلند بگوید، به طورى که قابل شنیدن براى افراد پشت سر او باشد(۲۰۱).
۶ - براى امام جماعت مستحب است که شش تکبیر دیگر را آهسته بگوید(۲۰۲).
مستحبات قیام
۱ - در قیام ، هنگام خواندن حمد و سوره ، مستحب است که دست ها و انگشتان حرکت نکند(۲۰۳).
۲ - در حال ایستادن ، مستحب است که بدن راست نگه داشته شود و شانه ها پایین انداخته شود(۲۰۴).
۳ - مستحب است که نمازگزار در حال ایستادن ، دست ها را روى رانها بگذارد و انگشتها را به هم بچسباند(۲۰۵).
۴ - مستحب است که نمازگزار در حال ایستادن جاى سجده را نگاه کند(۲۰۶).
۵ - مستحب است که نمازگزار سنگینى بدن را به طور مساوى روى دو پا بیندازد و با خضوع و خشوع باشد(۲۰۷).
۶ - مستحب است که نمازگزار پاها را پس و پیش نگذارد(۲۰۸).
۷ - مستحب است که مرد پاها را سه انگشت باز تا یک وجب فاصله دهد، اما زن سزاوار است پاها را به هم بچسباند(۲۰۹).
مستحبات و مکروهات قرائت و ذکر
۱ - در نماز جمعه و در نماز ظهر جمعه مستحب است که در رکعت اول بعد از حمد، سوره جمعه و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره منافقون خوانده شود(۲۱۰).
۲ - کسى که به هیچ قسم نمى تواند صحیح نماز را یاد بگیرد، احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت به جا آورد(۲۱۱).
۳ - احتیاط مستحب است که در نماز، وقف به حرکت و وصل به سکون ننماید(۲۱۲).
۴ - مستحب است که نمازگزار در رکعت سوم و چهارم بعد از تسبیحات اربعه استغفار کند؛ مثلا بگوید: استغفر اللّه ربى و اتوب الیه یا بگوید: ((اللهم اغفرلى ))(۲۱۳).
۵ - مستحب است که نمازگزار در رکعت اول ، پیش از خواندن حمد، بگوید: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم (۲۱۴).
۶ - مستحب است که در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر (بسم اللّه الرحمن الرحیم ) بلند و حمد و سوره شمرده و آهسته خوانده شود و در آخر هر آیه وقف شود؛ یعنى به آیه بعد چسبانده نشود. همچنین در حال خواندن حمد و سوره به معناى آیه توجه شود(۲۱۵).
۷ - مستحب است این که نمازگزار اگر نماز را به جماعت مى خواند، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادى مى خواند، بعد از آن که حمد خودش تمام شد، بگوید: الحمد اللّه رب العالمین (۲۱۶).
۸ - مستحب است بعد از خواندن سوره ((قل هو اللّه احد)) یک یا دو یا سه مرتبه گفته شود: ((کذالک اللّه ربى )) یا سه مرتبه کذالک اللّه ربنا(۲۱۷).
۹ - سزاوار است که نمازگزار بعد از خواندن سوره ، کمى صبر کند و سپس تکبیر پیش از رکوع یا قنوت را بگوید(۲۱۸).
۱۰ - مستحب است که در تمام نمازها، در رکعت اول ، سوره ((اءنا اءنزلناه )) و در رکعت دوم هم سوره ((قل هواللّه احد)) خوانده شود(۲۱۹).
۱۱ - مستحب است در نماز صبح ، سوره ((عم یتسائلون )) یا سوره ((هل اءتى )) و یا ((غاشیه ))، ((قیامت )) و نظائر آن ، یعنى سوره هاییکه به مقدار یکى از این سور، آیه دارد خوانده شود(۲۲۰).
۱۲ - مستحب است که در نماز ظهر سوره ((سبح اسم ربک الاعلى )) یا سوره شمس و در نماز عصر و مغرب سوره ((اذا جاء نصر اللّه )) یا سوره ((الهیکم التکاثر)) خوانده شود(۲۲۱).
۱۳ - مستحب است که در نماز و عشاى شب جمعه براى رکعت اول ، سوره جمعه و براى دوم ، سوره ((اعلى )) و در نماز ظهر و عصر جمعه براى رکعت اول ، سوره جمعه و براى رکعت دوم ، سوره منافقون قرائت شود(۲۲۲).
۱۴ - مستحب است که نمازگزار در نماز صبح روز جمعه در رکعت اول ، سوره جمعه و در رکعت دوم ، سوره توحید را بخواند و در نماز مغرب شب جمعه در رکعت اول ، سوره جمعه و در رکعت دوم ، سوره توحید را بخواند(۲۲۳).
۱۵ - مستحب است که نمازگزار در قرائت رعایت ترتیل را نماید و کلمات را آرام ، شمرده و واضح بخواند(۲۲۴).
۱۶ - مستحب است که نمازگزار در جاهایى که علماى تجوید، وقف در آن جاها را معتبر دانسته اند، وقف کند(۲۲۵).
۱۷ - مستحب است که نمازگزار در هنگام خواندن سوره ، وقتى به آیه رحمت رسید، از خدا طلب رحمت بنماید و اگر به آیه عذاب جهنم و بلا رسید، از خدا طلب پناه از عذاب کند(۲۲۶).
۱۸ - اگر نمازگزار ترس از آن دارد که وقتى سوره طولانى مى خواند، وقت تنگ شود و نماز دومش قضا شود، مستحب است که سوره کوتاه قرائت کند(۲۲۷).
۱۹ - مستحب است که نمازگزار در نافله نمازهاى شب (نافله مغرب ، عشا و نماز شب ) قرائت را بلند و در نافله نمازهاى روز (نافله صبح ، ظهر و عصر) آهسته بخواند(۲۲۸).
۲۰ - کراهت دارد که در هر رکعت از نمازهاى واجب ، بیش از یک سوره قرائت شود(۲۲۹).
۲۱ - مکروه است که انسان در تمام نمازهاى یک شبانه روز، سوره ((قل هو اللّه احد)) را نخواند(۲۳۰).
۲۲ - خواندن سوره ((قل هو اللّه احد)) با یک نفس مکروه است (۲۳۱).
۲۳ - مکروه است که انسان سوره اى را که در رکعت اول خوانده ، در رکعت دوم نیز بخواند. (مگر این که در هر دو رکعت ، سوره ((قل هو اللّه احد)) را قرائت کند.)(۲۳۲)
مستحبات و مکروهات رکوع
۱ - مستحب است که ذکر رکوع ، سه ، پنج یا هفت مرتبه و یا بیشتر قرائت شود(۲۳۳).
۲ - کسى که نمى تواند ایستاده یا نشسته رکوع کند و تنها مى تواند در حال نشسته ، کمى خم شود یا در حال ایستاده با سر اشاره کند، احتیاط مستحب آن است که بعد از نمازى که براى رکوع آن با سر اشاره کند نماز دیگرى هم بخواند و هنگام رکوع ، بنشیند و هر قدر مى تواند براى رکوع خم شود(۲۳۴).
۳ - مستحب است که نمازگزار قبل از رکوع ، در حالى که راست ایستاده تکبیر بگوید(۲۳۵).
۴ - مستحب است هنگام رکوع ، زانوها به عقب داده شود و پشت صاف نگهداشته شود؛ گردن نیز کشیده و مساوى پشت باشد(۲۳۶).
۵ - مستحب است که انسان هنگام رکوع ،بین دو قدم خود را نگاه کند(۲۳۷).
۶ - مستحب است که هنگام رکوع ، پیش از ذکر یا بعد از آن صلوات فرستاده شود.
۷ - مستحب است که نمازگزار بعد از رکوع هنگامى که برخاست و راست ایستاد، در حال آرامى بدن بگوید: ((سمع اللّه لمن حمده ))(۲۳۸).
۸ - مستحب است که زنها در رکوع ، دست را از زانو بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند(۲۳۹).
۹ - مستحب است که انسان پیش از گذاشتن دست چپ بر زانوى چپ ، دست راست را بر زانوى راست بگذارد(۲۴۰).
۱۰ - مستحب است که نمازگزار در هنگام رکوع ، انگشتان کف دست خود را از هم باز کرده و آنها را از زانوهاى خود پر کند(۲۴۱).
۱۱ - مستحب است که پیش از گفتن ذکر رکوع ، دعاى وارده خوانده شود(۲۴۲).
۱۲ - مستحب است که نمازگزار در حالت رکوع ، آرنج ها را باز کند(۲۴۳).
۱۳ - مکروه است که نمازگزار در حال رکوع ، سر را به زیر انداخته و دستها را به پهلو بچسباند و یا دستها را در بین دو زانوى خود قرار دهد(۲۴۴).
۱۴ - مکروه است که نمازگزار در حال رکوع ، دو دست خود را زیر جامه هاى خود پنهان کند(۲۴۵).
منبع:موسسه جهاني سبطين
