رمضان كشتي نوح است نمانيد شما

عليرضا قزوه شعري را به مناسبت ماه مبارك رمضان در وبلاگ شخصي‌اش منتشر كرد.

رمضان كشتي نوح است نمانيد شما
ترسم آن است كه خود را نرسانيد شما

بادبان‌هاي شب قدر چنين مي‌گويند
اين زمان جانب خورشيد برانيد شما

همه رفتند، همه جانب خورشيد شدند
هان بياييد اگر سوخته جانيد شما

سوي آن گنبد و گلدسته سبز ازلي
چون كبوتر همگي دل بپرانيد شما

دل من مرده هلا زنده دلان شب قدر
بر دلم فاتحه‌اي تازه بخوانيد شما

شب هجران است اشكي بفشانيد ز دل
روز ميدان است اسبي بدوانيد شما

وقت آن است كه جاني بكشانيد به اوج
دم آن است كه روحي بدمانيد شما

از جوان پيري ما هيچ مگيريد سراغ
دمتان گرم كه پيران جوانيد شما

مرحباتان كه در اين دور هدرها و هبا
گرد خورشيد ازل در دورانيد شما

درد ما دلشدگان را بسراييد به شعر
داد ما سوختگان را بستانيد شما

گاه افطار و سحر سفره نوريد و دعا
چون سحرگاه رسد بانگ اذانيد شما

تا نمانيم در اين غمكده جز با غم هم
شب افتادن جان است بمانيد شما

هفت پشتم همه از تيره باران بودند
همم از طايفه اشك بدانيد شما

پدرم بود يكي آتش دلتنگ و غريب
چون سياووش پدر را پسرانيد شما

مادري دارم از خاك كه بر زانوي او
دم مردن سر من را بنشانيد شما

خواهري دارم از رود كه هنگام وداع
در پي اش يك چند اشكي بفشانيد شما

بادها با من دلتنگ برادر بودند
اي همه ابر كه در باد نهانيد شما

همسري دارم از آيينه دلش روشن تر
مثل آيينه پر از نور بمانيد شما

دختري دارم از جنس غزل، عطر عسل
زنده باشيد اگر دختركانيد شما

ما در اين غمكده ها دست به كاري نزديم
كاش و اي كاش كه كاري بتوانيد شما

***
روزهايي كه گذشتند دلم غلغله بود
اي كه فرداي زمين را نگرانيد شما

تن ياران وطن پر شده از شعله و زخم
باز بر زخم چرا زخم زبانيد شما

گوسپنديد؟ نه! گرگيد؟ نه! ماندم كه كه ايد
نه اميريد شمايان، نه شبانيد شما

آه و صد آه يكي قصه نخوانديد ز درد
حيف و صد حيف يكي نكته ندانيد شما

اي فسوسا كه به دنبال مقام افتاديد
اي دريغا كه پي نام و نشانيد شما

حاجتي هست اگر مردن ايمان شماست
چه كسي گفته كه محتاج به نانيد شما

هان ببينيد در آيينه كه تصوير كه‌ايد؟
هم از آيينه بپرسيد كيانيد شما

از هياهوي شما چشم وطن آب نخورد
ما شنيديم كه صاحب نظرانيد شما!

اين و آن راه به فرداي هدايت بردند
اي دريغا كه نه اينيد و نه آنيد شما

نكند گم شده از دست شما خاتم عمر
بر چه عهديد شما در چه زمانيد شما

ظاهرا گرچه به دل غصه غيبت داريد
در پس پرده تزوير نهانيد شما

گرچه گفتيد به دشنام مرا ابن فلان
من نگويم كه فلان ابن فلانيد شما

همزبانيد ولي محرم بيگانه شديد
مهربانيد ولي تلخ دهانيد شما

شاعرانيد ولي از غم مردم دوريد
نه بديع و نه معاني نه بيانيد شما

نيست در شعر شما هيچ اميدي به فروغ
بي خبر از غم و درد اخوانيد شما

بيش از اين از ستم خلق خدا دم مزنيد
با همه همهمه ها بي همگانيد شما

ما اگر بار گران بود گذشتيم و گذشت
اي دريغا كه همه بار گرانيد شما

خاك ايران نسب از خون سياوش دارد
آتش افروزانا در چه گمانيد شما

نكند راز دل سوختگان فاش شود
نكند نامه به بيگانه رسانيد شما

مهره نرد هوس، بازي تان خواهد داد
تا به كي مضحكه هرهيجانيد شما

يا از اين دمدمه خود را به كناري بكشيد
يا از اين وسوسه خود را برهانيد شما

خاكريزي ست كه يكباره فرو مي ريزد
بازگرديد كه در خط امانيد شما

***

هله ياران منا دشمن جاني نشويد
خصم را بر سر جايش بنشانيد شما

هين بهار رمضان است به دل پردازيد
گردي از جان و دل خود بتكانيد شما

كاش صافي شود از دُرد، دل و دين شما
رمضان آمده عين رمضانيد شما

صبح اگر كشتي اين قوم به جودي بنشست
از منش نيز سلامي برسانيد شما