سر (الله اكبر)
قال على (عليه السلام ):
و الوجه الاخر (الله اكبر)فيه نفى كيفيته ؛ كاءنه يقول (اءى المؤ ذن ): الله اءجل من اءن يدرك الواصفون قدر صفته الذى هو موصوف به انما يصفه الواصفون صفته الذى هو موصوف به انما يصفه الواصفون صفته على قدرهم لا قدر عظمته و جلاله . تعالى الله عن اءن يدرك الواصفون صفته علوا كبيرا.
(بحار الانوار ج 84 ص 131)
وجه ديگر (الله اكبر)اين است كه كيفيت و چگونگى را از او نفى مى كند، گويى مؤ ذن (هنگام گفتن الله اكبر) چنين مى گويد: خدا والاتر از آن است كه وصف كنندگان ، صفت او را (آنچنانكه هست ) ادراك كنند. (بلكه ) آنان به قدر ادراك خود او را وصف مى كنند نه به قدر عظمت و جلال او. خداوند بسيار برتر از آن است كه وصف كنندگان ، توصيف او را (آنگونه كه هست ) دريابند.
نماز عامل رهائى انسان
قال على (عليه السلام ):
و انهالتحت الذنوب حت الورق و تطلقها اطلاق الربق .
(نهج البلاغه خطبه 190)
و نماز گناهان را مانند ريزش برگ درختان فرو مى ريزد و مانند رهائى چهار پايان از بند، انسان را آزاد مى سازد.
