سخنان حضرت امیرالمومنین علی (ع) در مورد نماز

نماز همسايه مسجد

قال على (عليه السلام ):

ليس لجار المسجد صلوة اذا لم يشهد المكتوبة فى المسجد اذاكان فارغا صحيحا

(بحار الانوار ج 80 ص 354)

براى همسايه مسجد (در صورتى كه فارغ كه فارغ و تندرست باشد) نمازى نيست مگر در مسجد.

آبادى مسجد

قال على (عليه السلام ):

ان الله - عزوجل - اذا اراد ان يصيب اهل الارض بعذاب قال : لولا الذين يتحابون بجلالى و يعمرون مساجدى و يستغفرون بالاسحار لانزلت بهم عذابى .

(بحار الانوار ج 87 ص 150)

خداوند سبحان وقتى اراده مى كند مردم روى زمين را گرفتار عذاب (دنيوى ) كند گويد: اگر نبودند افرادى كه مرا به خاطر جلال و جبروتم دوست مى دارند. و مساجد مرا آباد مى كنند. و سحرگاهان استغفار مى كنند.

نرفتن به مسجد با دهان بدبو

قال على (عليه السلام ):

من اكل شيئا من الموذيات ريحها، فلا يقربن المسجد.

(وسايل الشيعه ج 3 ص 502)

كسى كه چيز بدبويى بخورد (مثل سير) (در صورتى كه موجب آزار مردم مى شود،) نبايد به مسجد برود.

فضيلت نماز در مكانهاى مقدس

قال على (عليه السلام ):

صلوة فى بيت المقدس الف صلوة . و صلوة فى المسجد الاعظم مائة صلوة و صلوة فى مسجد القبية خمس و عشرون صلوة و صلوة فى مسجد السوق اثنتا عشرة صلوة .

(بحار الانوار ج 102 ص 270)

يكى نماز در بيت المقدس برابر با هزار نماز، و در مسجد بزرگ شهر (مسجد جامع ) شهر برابر با صد نماز، و در مسجد قبيله (محله ) برابر بيست و پنج نماز، و در مسجد بازار برابر دوازده نماز فضيلت دارد.

آداب ورود به مسجد

قال على (عليه السلام ):

من اراد دخول المسجد فليد خل على سكون و وقار. فان المساجد بيوت الله واحب البقاع اليه

(من لا يحضره الفقيه ج 1 ص 170)

هر كسى مى خواهد داخل مسجد گردد با آرامش و با طماءنينه وارد شود؛ چون مساجد خانه هاى خدا و محبوب ترين محلها در نظر اوست .

فضيلت مساجد خاص

قال على (عليه السلام ):

اربعة من قصور الجنة فى الدنيا: المسجد الحرام و مسجد الرسول (صلى الله عليه وآله ) و مسجد بيت المقدس ، و مسجد الكوفة .

در دنيا چهار عمارت از كاخهاى بهشت مى باشند: مسجد الحرام مسجد النبى (صلى الله عليه وآله )، مسجد بيت المقدس و مسجد كوفه .

نماز در مسجد الحرام

قال على (عليه السلام ):

النافلة المسجد الحرام الاعظم تعدل عمرة مبرورة . و صلوة الفريضة تعدل حجة متقبلة .

(جامع احاديث الشيعه ج 4 ص 505)

نماز نافله (مستحب ) در مكان عظيم مسجد الحرام برابر با يك عمره است . و نماز واجب در آنجا واجب در آنجا معادل با يك حج مقبول است

نشستن رو به قبله

قال على (عليه السلام ):

من لسنة اذا جلست فى المسجد ان تستقبل القبلة .

(بحار الانوار ج 83 ص 380)

رو به قبله نشستن در مسجد، سنت (و مستحب ) است .

نشستن در مسجد

قال على (عليه السلام ):

الجلسة فى الجامع خير لى من الجنة . فان الجنة فيها رضا نفسى . و الجامع فيها رضا ربى .

(بحار الانوار ج 80 ص 362)

نشستن در مسجد براى من بهتر از نشستن در بهشت است ؛ زيرا بودن در بهشت مرا خوشنود مى سازد و بودن در مسجد موجب رضايت و خوشنودى خدايم مى باشد.

خوشبوكردن مسجد

قال على (عليه السلام ):

... و جمروها (المساجد) فى كل سبعة ايام .

(بحار الانوار ج 18 ص 107 و 136)

... و مساجد را هر هفته خوشبو و معطر كنيد.

رعايت بهداشت در مسجد

قال على (عليه السلام ):

من و قر المسجد من نخامته ، لقى الله يوم القيامة ضاحكا قد اععطى كتابه بيمينه . و ان المسجد ليلتوى عند النخامة كتلوى احدكم بالخير ران اذا وقع به .

(بحار الانوار ج 80 ص 381)

كسى كه به احترام مسجد از انداختن اخلاط (آب بينى و سينه ) در آن خوددارى كند، در روز قيامت با سرور و شادمانى و در حالى كه نامه اعمالش را در دست راست دارد، خداوند متعال را ملاقات مى كند و كسى كه در مجد خلط مى اندازد، مسجد (از نفرت ) به خود مى پيچد، همان طور كه اگر يكى از شما را با چوب خيزران بزنند، از شدت درد به خود مى پيچيد.

افزايش روزى

قال على (عليه السلام ):

الجلوس فى المسجد من طلوع الفجر الى طلوع الشمس اسرع فى طلب الرزق من الضرب فى الارض .

(وسائل الشيعه ج 4 ص 1037)

نشستن در مسجد از طلوع فجر تا طلوع خورشيد روزى را بهتر (سريعتر) از تلاش براى كسب آن به تو مى رساند (يعنى بودن در مسجد در اوقات ياد شده روزى انسان را زياد مى كند.)

نشستن در مسجد

قال على (عليه السلام ):

الجلسة فى الجامع خير لى من الجنة . فان الجنة فيها رضا نفسى . و الجامع فيها رضا ربى .

(بحار الانوار ج 80 ص 362)

نشستن در مسجد براى من بهتر از نشستن در بهشت است ؛ زيرا بودن در بهشت مرا خوشنود مى سازد و بودن در مسجد موجب رضايت و خوشنودى خدايم مى باشد.

خوشبوكردن مسجد

قال على (عليه السلام ):

... و جمروها (المساجد) فى كل سبعة ايام .

(بحار الانوار ج 18 ص 107 و 136)

... و مساجد را هر هفته خوشبو و معطر كنيد.

رعايت بهداشت در مسجد

قال على (عليه السلام ):

من و قر المسجد من نخامته ، لقى الله يوم القيامة ضاحكا قد اععطى كتابه بيمينه . و ان المسجد ليلتوى عند النخامة كتلوى احدكم بالخير ران اذا وقع به .

(بحار الانوار ج 80 ص 381)

كسى كه به احترام مسجد از انداختن اخلاط (آب بينى و سينه ) در آن خوددارى كند، در روز قيامت با سرور و شادمانى و در حالى كه نامه اعمالش را در دست راست دارد، خداوند متعال را ملاقات مى كند و كسى كه در مجد خلط مى اندازد، مسجد (از نفرت ) به خود مى پيچد، همان طور كه اگر يكى از شما را با چوب خيزران بزنند، از شدت درد به خود مى پيچيد.