آیت الله جوادی آملی: قرآن را کسی که سرّ عالَم، سرّ آدم و سرّ پیوند بین عالم و آدم را می داند نازل کر

حضرت آیت الله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیون حوزه علمیه به تفسیر آیات 4 تا 11 سوره مبارکه فرقان در مسجد اعظم قم پرداخت و گفت: ثواب همه درس و بحث ها به اهل بیت علیهم السلام می رسد ولی ثواب درس امروز مخصوص وجود امام مجتبی و امام کاظم سلام الله علیهما است.
 
این استاد تفسیر حوزه علمیه در ابتدای درس با اشاره به روایت مرحوم کلینی در کتاب قیم کافی از امام مجتبی علیه السلام؛ «کونوا أوعیة العلم و مصابیح الهدی»، ابراز داشت: امام مجتبی علیه السلام به مومنان و شیعیان و همه جوامع بشری نصیحت می کند و می فرماید: ظرف دانش باشید و چراغ هدایت؛ جانتان ظرف اوهام و خیالات نباشد بلکه معارف الهی را در ظرف دل قرار بدهید. یعنی اولا دل های شما خالی نباشد که مضمون آیه «و أفئدتهم هواء» باشد، دوما حرف های باطل و افسانه و خیالات را در دل راه ندهید و سوم این که دل را ظرف معارف قرار دهید.
 
وی افزود: اگر چیزی روشن نباشد و فضای خود و راه خود را نبیند، هرگز توان روشن گری جامعه را ندارد. پس عصاره فرمایش امام مجتبی سلام الله علیه این است که جامعه وقتی به علم صائب و عمل صالح رسید به مقصد می رسد.
 
آیت الله جوادی آملی با اشاره به تفسیر اوایل آیات سوره فرقان، اظهار داشت: کفار دو تهمت به پیامبر صلی الله علیه و آله زدند؛ اول این که این کتاب اسطوره و افسانه است و حقیقت ندارد. دوم این که گفته خدا نیست و به افترا به خدا نسبت داده شده است؛ یعنی نعوذ بالله هم کذب خبری دارد و هم کذب مخبری.
 
وی ادامه داد: خدای متعال به هر دو اشکال پاسخ می دهد به این که این کتاب، فرقان است و فارق حق و باطل و خیر و شر است و با وحی بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده است. او یک نفر است و مکتب نرفته است. اگر شما همه علما و دانشمندان خود را هم جمع کنید، نمی توانید شبیه این قرآن را هم بیاورید.
 
این استاد تفسیر حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: این قرآن را کسی که سرّ عالَم، سرّ آدم و سرّ پیوند بین عالم و آدم را می داند نازل کرده است.
 
آیت الله جوادی آملی با بیان این که خدای متعال شبهات کفار را نقل کرده است، اظهار داشت: کافران شش اشکال مبتذل را بیان کرده اند که عبارت است از: 1 این چه رسولی است که غذا می خورد؟ 2 این چه رسولی است که در بازار راه می رود و تجارت می کند؟ 3 چرا فرشته ای با او نازل نشده تا او را تصدیق و تأیید کند؟ 4 باید گنج و ثروتی داشته باشد تا از او تبعیت کنیم. 5 باید باغ و کشاورزی داشته باشد که به دیگران نیازی نداشته باشد. 6 ظالمان گفتند که از مرد سحر شده ای تبعیت می کنید.
 
وی افزود: خدای متعال در آیات 89 و 90 سوره اسراء و اوایل سوره انعام مشابه همین شبهات را مطرح کرده و به آن پاسخ داده است.
 
این استاد عالی حوزه علمیه قم در پایان درس گفت: محمد بن علی بن شهرآشوب در کتاب مناقب نقل می کند: وجود مبارک امام مجتبی و هم چنین سید الشهدا علیهما السلام بر دوش پیامبر سوار بودند. یکی از اصحاب رسید و گفت: نعم الفرس لکما؛ اسب خوبی دارید! حضرت فرمود نخیر چه سواران خوبی؛ و نِعم الفارسان هما.
 
وی افزود: این کار پیامبر و افعال مشابه آن که از منبر پایین می آمد و امام حسین علیه السلام را در آغوش می گرفت و بالای منبر می برد و لبش را می بوسید، فقط برای این نبود که به ایشان علاقه داشت و یا این که حرمت خاصی داشتند، بلکه برای کربلا و امثال آن که پنجاه سال بعد اتفاق می افتد، این کار را انجام می داد.
 
آیت الله جوادی آملی گفت: این که ایشان سادات اهل بهشت هستند، امام و عِدل قرآن هستند را به اصحاب فرموده بود ولی معلوم بود که اصحاب و شاگردان رسول خدا صلی الله علیه و آله در واقعه عاشورا (50 سال بعد از رحلت حضرت) زنده نخواهند بود و این بچه ها هستند که این مطالب را می بینند و می فهمند که سید الشهداء علیه السلام چه قدر مورد توجه و علاقه حضرت است. و به خاطر همین تدبیر است که در مجلس شام به یزید گفته می شود: إرفع قضیبک عن هاتین الشفتین؛ چوب را بردار! چون خودم دیدم که پیغمبر خدا این لب و دهان را می بوسید ...