آیت الله مکارم شیرازی: فقه اسلامی مشکلات حکومت را حل می کند

مشروح پیام این مرجع تقلید که توسط حجت الاسلام والمسلمین ارسطا در همایش «فقه سیاسی؛ ظرفیت ها و چالش ها» قرائت شد، بدین شرح می باشد:
 
بسم الله الرحمن الرحیم
 
قبل از هر چیز این همایش باشکوه را که برای بحث و بررسی پیرامون فقه سیاسی و ظرفیت های آن و همچنین بزرگداشت یک روحانی با فضیلت و استاد گرانمایه دانشگاه یعنی آیت الله عمید زنجانی تشکیل شده، به همه شما عزیزان و دست اندرکاران محترم تبریک می گویم و به سهم خود از همه شما تشکر می کنم و امیدوارم به اهداف مقدس خود نائل گردید.
 
حقیقت این است که فقهای پیشین ما با همه سرمایه های بزرگ علمی و دقت نظرها که داشتند به سرعت  از کنار این موضوع مهم یعنی فقه سیاسی اسلام گذشته و به بحث های کلی درکتاب الجهاد و امر به معروف و کتاب القضاء و بعضی دیگر از کتب فقهی قناعت کرده اند، دلیل آن هم روشن است؛ زیرا حکومت اسلامی غالباً در دست خلفای خودکامه و سلاطین جبار و حداقل حاکمان بی توجه نسبت به مسائل اسلامی بوده است، اما بعد از استقرار نظام جمهوری اسلامی در کشور ما با انبوهی از مسایل سیاسی روبه رو شدیم که می بایست فقه و فقها پاسخگوی آن باشند، به گونه ای که نه خلأی به وجود آید، نه مجبور شویم قوانین بیگانگان را به عاریت بگیریم و نه زبان مخالفان و بدخواهان گشوده شود که اسلام نمی تواند در عصر ما حکومت را اداره کند.
 
این اهداف سه گانه ما را بر آن داشت که با استفاده از منابع اصیل فقه اسلامی به حل مشکلات حکومت اسلامی بپردازیم و خوشبختانه در تهیه و تنظیم قانون اساسی به گونه ای کارآمد مبتنی بر مبانی اصیل اسلامی و فقه اهل بیت(ع) توفیق چشمگیری بدست آوریم و یک آزمون بزرگ را پشت سر گذاریم.
 
لکن هنوز هم هنگامی که از کلیات عبور کرده و وارد جزئیات می شویم با علائم استفهام فراوانی مواجه می شویم که باید دامن همت به کمر زنیم و از ظرفیت فوق العاده ای که در فقه اسلامی به ویژه مکتب اهل بیت(ع) وجود دارد استفاده کرده به پاسخ به سئوالات آن بپردازیم.
 
البته مشکلات متععدی پیش رو داریم که نمی توان آن ها را نادیده گرفت همچون تحول سریع مناسبات سیاسی در جهان، پیچیدگی های مسایل مستحدثه و اصرار متحجران بر اموری که کارآیی فقه را کم می کند ولی بحمدلله تجریبات نشان داده که می توانیم بر همه مشکلات پیروز شویم مشروط بر اینکه تنها به برگزاری یکی دو جلسه علمی اکتفا نشود، بلکه این مسیر علمی، پویا و مستمر ادامه یابد.
 
در اینجا لازم می دانم که یاد آن استاد گرانمایه که آثار ارزشمندی در همین زمینه دارد را گرامی بدارم و شادی روح مرحوم آیت الله عمید زنجانی را که علاوه بر فعالیت های علمی دیگری که داشت به این مسئله پرداخت و با استعداد بالا و هوش سرشاری که داشت موفقیت های چشمگیری به دست آورد، مسئلت نمایم؛ خداوند او را مشمول عنایات خاص خود گرداند و روح او را با ارواح محمد و آل محمد(ص) محشور گرداند.
 
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته