شاید این قضیه رو همه
دوستان شنیده باشن که یه روز نوه امام برای ایشون لطیفه ای درباره یک ترک تعریف
میکنه و امام بهش می گن نگو یه ترک، یا لااقل به جاش بگو یه ترک کافر (چون کافر
غیبتش حلال حلاله). دفعه بعد نوه امام پیش ایشون میاد و لطیفه دیگری تعریف میکنه.
برای اینکه توی اون لطیفه غیبت کسی نشه و قشر روحانیت مورد توهین واقع نشه می گه
یه روحانی کافر ... .
حالا من اینو می خوام
بگم که این نوع بیان لطیفه کار درستی نیست. اتفاقا توی معراج السعاده می خوندم که
اگر پشت سر یک قوم یا قشری حرف بزنید یا نسبت ناروا بدید و یا حکم کلی بدید این
غیبت محسوب میشه و گناه کبیره است.
به نظر من استفاده از
لفظ غضنفر هم اشتباه و غلطه چون قومیت مد نظر شما مدلول التزامی این لفظ میشه و
بنابراین فرقی نمیکنه بگین یه ترکه فلان کارو کرده یا یه غضنفر ....
من خواهشم اینه که حداقل
به خاطر اینکه شانیت خودتون رو زیر سوال نبرین از این الفاظ دیگه استفاده نکنین.
من نمیدونم مگه چه نقصی به لطیفه شما وارد میشه اگه بدون این الفاظ بیانش کنین. جک
شما جکتر میشه؟ خنده ش بیشتر میشه؟! اگر هم بشه حق الناس به گردنتون خواهد بود.
شما یه سیری بکنین در
مزاح های معصومین سلام الله علیهم آیا
نشانی از به تمسخر گرفتن کسی یا قومی پیدا می شود. به نظر من این خودخواهانس که
برای یک خنده زودگذر خودمان عده ای را به تمسخر بگیریم... دیگر خود دانید.
