در عالم طبیعت و فضای سه بعدی، هر منظره ای که به چشم بیننده نزدیکتر باشد بزرگتر و هرچه دورتر باشد کوچکتر دیده می شود. بدین ترتیب اشیائی که در فواصل مختلف نسبت به بیننده قرار دارند بحالت بزرگتر (اشیاء نزدیک به بیننده) و کوچکتر( اشیاء دور نسبت به بیننده) رؤیت می شوند که نمایش این حالت بر روی یک سطح، مستلزم رعایت اصول پرسپکتیو است و از آنجا که قوانین پرسپکتیو امکان نمایش عمق و بعد سوم را بر روی صفحه فراهم می کند، موقعیت فضایی اشیاء و اجسام طبیعی در اثر مقایسه و چگونگی قرار گرفتن آنها در جلو و عقب یکدیگر سنجیده می شود و در نتیجه عمق و فاصل اشیاء مشخص می گردد.
به عبارت دیگر یك پرسپكتیو صحیح تصویر سه بعدى ظاهر (آنچه ما مى بینیم) یك جسم آنطور كه در حقیقت وجود دارد مى باشد و تنها تصویرى است كه چشم انسان آن را به عنوان واقعیت قبول مى كند و احساسات انسانى مى تواند بر آن قضاوت نماید. تصاویر زیر نمونه هایی از چشم اندازهای مختلفی است که بر اساس تکنیک پرسپکتیو مونتاژ شده اند.
