آشنایی با ادیان و مذاهب

سوال

كليساي شيطان يعني چه؟ و نام چه فرقه اي است؟

جواب

پيدايش كليساي شيطان گروهي از مردم در روستايي واقع در منطقة Friuli (فريولي) در ايتالياي قرن 16 و 17 ميلادي كه خود را Benenduntil يا (روندگان خوب) مي ناميدند، پيدا شده و مدعي بودند كه هر چند وقت يكبار، شبها از بدن خود خارج شده و در مكاني در جنگل با جادوگران بر سر محصولات كشاورزي مي جنگند، و اگر در اين جنگ پيروز شوند، محصول آن سال خوب و اگر مغلوب مي شدند، آن سال قحطي مي شد. اينها طبق باورهاي خود، شيطان را مي پرستيدند و در مراسمي كه به Sabbat و يا Sabbath معروف بود، همان شنبه يا يكشنبه يهوديان و مسيحيان به مراسم خاصي مي پرداختند ابتدا به رقص و پايكوبي پرداخته و بعد به صليب و مقدسات ديگر مسيحيان بي احترامي كرده و انواع و اقسام كارهاي پليد را انجام مي دادند
گروه ديگري از طرفداران اين فرقه كه امروزه در اروپا زياد هستند. معتقدند كه آنها نيز خداپرست هستند ولي از طريق شيطان خدا را مي پرستند. آنها اعتقاد دارند كه شيطان در مقابل آدم سجده نكرد، و گفت من فقط در مقابل معبود خود سجده مي كنم و به همين علت از درگاه خدا، رانده شد. آنها شيطان را به خاطر اين كارش پرستش و ستايش كرده و معتقدند از اين طريق به خدا نزديك مي شوند
به جهت اينكه رهبران اين فرقه مسيحي بوده و اين فرقه را در مقابله با كليسا و علماي مسيحي، ايجاد كرده بودند، فرقه خود را «كليساي شيطان» ناميدند
پاره اي از اعتقادات و نيايش فرقة شيطان
مراسم نيايش اين گروه و اعتقادات آنها در مناطق مختلف با همديگر تفاوت جزئي داشته و با هم فرق مي كنند. ولي مشتركات نيايش و اعتقادات آنها كه بين همة مناطق مشترك است بدين شرح مي باشد
1. رهبران اين گروه ادعا دارند كه شيطان را فراخوانده و با او به گفتگو مي پردازند و شيطان همة خواسته هاي آنان را برآورده مي كند
2. اعضاي اين گروه به گورستان رفته و اجساد مردگان را از قبرها بيرون آورده و صليب شكسته و ستارة شش پر را در بدن اجساد فرو كرده و سپس براي تقرب به شيطان دور آنها مي گردند
3. يكي از آئين هاي كليساي شيطان، قرباني كردن براي شيطان است. قرباني آنها عبارت است از ذبح گربة‌ ماده يا سگ... اينها بعد از كشتن حيوان، خون آن را به صورت ها و دست هاي خود مي مالند و در يك دايره مي چرخند تا شيطان از آنها راضي شود. اگر حيوان براي ذبح پيدا نكنند، دست خود را بريده و خون آن را به دست و صورت خود مي مالند
4. بعد از اتمام قرباني جهت اهانت به قرآن، نسخه اي از قرآن را پاره پاره مي كنند و... .
5. نواختن موسيقي مشهور به ارگ و استعمال مواد مخدر و حشيش از ديگر برنامه هاي اين گروه مي باشد.
6. علامت اين گروه يا فرقه، عبارت است از دايره اي كه درون آن ستاره هاي وارونه، صليب شكسته و ستارة‌ داوود قرار دارد.
7. در اعتقاد اين فرقه دختران جوان نقش مهمي دارند. چون يكي از اصول اعتقادي اين گروه بر اساس لذت جنسي، استوار است. و در نظر آنها دختران جوان مظهر لذت جنسي هستند و تنها فايدة وجودي آنها، تجاوز و آميزش قهر آميز با آنهاست. آنها عقيده دارند كه لحظة تجاوز جنسي به دختران جوان، بهترين لحظه مجسم شدن شيطان در درون پيكر انسان است. و مسائل ديگر كه قلم از ذكر آنها شرم دارد. ولي آنچه مي توان به طور خلاصه نسبت به فرقة شيطان و كليساي شيطان ذكر كرد، اين است كه اساس اعتقاد آنها، ارتكاب پليدي ها و بدترين و زشت ترين جرائم و اعمال است كه در باور آنها،‌ انجام اين اعمال موجب تقربشان به شيطان مي شود.
البته ذكر اين نكته لازم است كه اين فرقه، با فرقة يزيديه تفاوت داشته و با آن يكي نيست.

سوال

چه نقدهاي كلي بر شيطان پرستان ها وارد است؟

جواب

در سايت «شيطان پرستهاي تهران» به نقل از «كتاب شيطان» ص 52، آمده است كه: «شيطان پرستي، روشنايي سپيد يك مذهب نمي باشد، بلكه مذهبي بشري، دنيوي، و شهواني است كه همة اين قاعده توسط شيطان مي باشد و همه اين ها در تاريكي مطلق يافت مي شود.»
تاريكي مطلق را يكي از رهبران گروه شيطان پرست، اين گونه توضيح مي دهد: «مراسم تاريكي تقريباً يك ساعت به طول مي انجامد كه انجام هر كاري براي رضايت شيطان در آن مُجاز است و مثلاً سكس يكي ازكارهايي است كه بايد در جمع و به بدترين و سخت ترين شكل ممكن صورت گيرد. برخي عقيده دارند كارهاي ما وقيحانه وحشيانه و البته وحشتناك است، مانند اينكه براي مجازات بعضي از افراد گروه، قسمتي از اعضاء بدن آنها را جدا و يا مجروح مي كنيم و اين كارها مورد پسند شيطان است و ما مجبور به پيروي از آن قوانين هستيم».
و مي افزايد: «در اين مراسم هفته اي يك بار در يك شب خاص دور هم جمع مي شويم و مراسم مذهبي نزديكي به شيطان را انجام مي دهيم و بعد از آن تا صبح به تفريح و رقص مي پردازيم.»
در صفحه اي ديگر مي نويسد: «حرف هاي شيطان حرفهاي خداست، اما بي تعارف و بدون حاشيه، شيطان زبان صريح خداست. فرامين شيطان را بشنويد و به كار گيريد.» خدا شيطان را به خاطر جسارتش دوست دارد. شما نيز به شيطان به خاطر جسارتش عشق بورزيد.
در «كتاب مقدس شيطان» مؤلف آن از زبان شيطان نُه بيانيه ذكر كرده كه بيانية پنجم به اين شرح است:
«شيطان بازگو مي كند، كينه جويي و انتقام بهتر از گستاخي است.»
و در همان سايت آمده است كه: شيطان وجود ندارد، بلكه وجود شيطان يك سمبل و نشانه است، تا اندازه اي فرازميني، اصولاً وجود ندارد، مگر اينكه در افكار شخصي احساس شود. شيطان پرستي بر شيطان استوار است همانند يك اصل فرجامين، ترجيحاً پرستش يك جسم بي روح، شيطان به مردم الهام مي بخشد و باعث تحريك آنان مي شود، شيطان يك نماد مستقل و مخالف با خدا است. شيطان پرستي داراي فرقه هاي مختلف مي باشد و در عرصه تغيير افكار تلاش مي كند و شيطان جانشين خوبيهاست.»
اين مطالب بيانگر ايدئولوژي و به عبارتي ديدگاه آنان به جهان و انسان مي باشد. شيطان پرستها در ايدئولوژي خود براي انسان الزاماً تعريفي دارند كه بيان شد.
به چند نقد اساسي كه بر اين گروه، وارد است. اشاره مي شود.
الف. در ديدگاه آنان، انسان، داراي فطرت، حقيقت جويي، كمال طلبي، عدالت خواهي، و... نيست بلكه انسان را در يك مقطع و لحظه خاصي كه از آينده و گذشته بريده است، تعريف مي كنند، كه جز شهوت چيزي برايش معني ندارد. نگاه شيطان پرستان به انسان فقط مادي، جنسي، و شهوي است، يعني از حيوان پَست تر و كمتر و آلوده تر. حتي مبارزه با ظلم و ستم و قتل و جنايت در انديشه آنان هيچ جايگاهي ندارد و حتي ذكري از آن نيست، بلكه در صدد جلوگيري از چنين مبارزاتي هستند. به دليل اين كه در برنامه هايشان تنبيه و مجازات بدني در حد وحشتناكي وجود دارد و تمام ارزشهاي انساني و اخلاقي از قبيل رعايت احترام به حقوق ديگران، ايجاد زمينه رشد و ترقي افراد جامعه، بحث خانواده و تربيت فرزند، نقش سازنده مادر و پدر در محيط خانواده و اجتماع، روابط اجتماعي و... و گوئي براي اينان معنا و مفهومي ندارد.
در اين جا به تناقضات آنها به اجمال اشاره مي كنيم:
1. شيطان پرستي روشنايي سپيد يك مذهب نيست، بلكه مذهبي بشري، دنيوي و شهواني است. كه در تاريكي مطلق يافت مي شود.
سؤال: اگر اين مذهب نبود بشر با چه خلائي روبرو بود. بدين گونه كه وجود اين مذهب آيا بر بدبختي بشر مي افزايد يا از آن مي كاهد. در تاريكي مطلق هر كسي مجاز به هر كاري است، جنسي، سكسي، و تجاوزگري... مگر خوي درندگي حيواني غير از اين است. اين گروه ها بر صفات منفي بشر (كه دوست دارد يله و رها ‌باشد و بر حريم ديگران پاي گذارد،) مي افزايد و زمينه را براي ارتكاب آن فراهم مي كند و تشويق هم مي نمايد. لذا بايد گفت، اين مذهب به شقاوت بشر بيشتر مي انديشد تا به سعادت او.
2. وجود مذهب و ايدئولوژي براي تعديل افكار و رفتار بشر ابداع مي شود. يعني بشر به دليل كمال خواهي گاهي به اشتباه افتاده به زياده خواهي روي مي آورد. مكتب و مذهب هست كه با يك سري دستورالعمل هايي، افزون خواهي بشر را تعديل مي كند. ولي متأسفانه مذهب مدعي (شيطان پرستي) و قيحانه مي گويد: براي رضايت شيطان انجام كارهاي سكسي به بدترين و سخت ترين شكل ممكن هم مُجاز است و هم صورت مي گيرد.
3. انتقام جويي و كينه از جسارت بهتر است. حال آنكه قبلاً گفتند جسارت ارزش دارد و بايد جسارت شيطان را دوست داشت چرا اينجا انتقام جويي و كينه توزي معيار عمل مي شود؟!
4. از همه مهمتر اينكه شيطان وجود ندارد. بلكه وجود هستي است. شيطان سمبل است. اولاً اگر وجود ندارد، چگونه سمبل شد؟! سمبل و نشان چيزي است كه وجود داشته باشد و قابل دسترسي باشد و قابليت الگوپذيري داشته باشد. و اگر شيطان وجود ندارد چگونه الگو مي شود؟! چگونه به او نزديك شويم. مگر با مفاهيم صرف مي شود زندگي كرد؟! از گزينه شيطان وجود ندارد استنباط مي شود كه از مفاهيم است نه از مصداقها، پس اگر از مفاهيم است يا بايد از چيزي انتزاع شده باشد يا اعتباري صرف باشد كه هر دو براي پرستش ناكارآمد و ناكافي است.
5. شيطان را يك جسم بي روح مي داند. يعني پرستش جسمي بي روح. آيا جسم بي روح قابل پرستش است آن هم توسط فردي كه خودش روح دارد؟! آيا اين ترجيح بلامرجح نمي باشد؟!
6. شيطان سمبل مخالف با خدا است. آيا پرستش او آدمي را به خدا نزديك مي كند يا به شيطان؟! اگر به شيطان نزديك مي كند، پس از ‌خدا دور مي كند چون مخالف خدا است و اگر به خدا نزديك مي كند از خودش دور مي كند كه باز خلاف فرض و باطل است، و اگر بگوييم به هر دو نزديك مي كند اجتماع نقيضين و محال است.
خلاصه، ابداع و ترويج اين گونه فرقه ها چيزي نيست، جز شهوت پرستي و در حيوانيت خود فرو رفتن. شيطان پرستها در حالي چنين ادعاهاي باطلي دارند كه بسياري از فرقه هاي مسيحيت، همانند بسياري از اديان ديگر اعتقاد دارند كه موجود و يا هيولائي به نام ابليس يا شيطان وجود دارد كه منشاء تمام مصائب انسان است. طبق گفته انجيل خداوند قدرت مطلق جهان است. و چيزهاي خوب زندگي از خدا و چيزهاي بد از شيطان مي باشد. اين نظريه در ميان بابلي ها هم مطرح بود. بدين گونه كه به دو خدا قائل بودند، خداي خوبي و روشنائي و خداي بدي و تاريكي. و اين دو خدا تا نابودي يكديگر با هم در جنگ بودند. بنابراين وجود شيطان، و دعوت او به شر و بدي، امري اجماعي و مسلم بين همه اديان آسماني است. در انجيل، آيه 24؛ 6، واژه «Satan» يا شيطان، كه كلمه اي عبري است به اين معنا آمده و واژه «devil» هم به معناي ابليس است. در دين اسلام به صراحت آمده كه دشمن آشكار شما شيطان است.
نتيجه اينكه شيطان هم وجود دارد. هم بالذات منشاء خير نيست و دشمني خود را با انسان‌هاي موحد، بيان داشته است، بنابراين پرستش اين موجود با اين خصوصيات و دشمني آشكار او با انسان‌ها، خاموش كردن چراغ فطرت و افتادن در دام مكر و حيله هاي اوست.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. www.Satanizm.Persianblog.com
2. www.Dhygb.Perganblog.com
3. www.Persianblog.Com /user/alibitaraf
4. www.Anwm.com/f-VAB-F.htm
5. www.soknan.com/cstories.Asp?Id=30736 

لعنت خدا بر این گمراهان هدایت ناپذیر

اميدوارم كه به عذاب الهي گرفتار شوند تا سيماي شيطانيشان ازسراسر زمين برچيده شود

اینها همان مصادیق شیطان در روی زمین هستند ان شاءالله که به درک واصل بشوند

عجب از اين دنياي نا شناخته