مجادله در ادبیات بر سر یک خال

حافظ:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را

صائب تبریزی:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

شهریار:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

  خوشا بر حال خوشبختم، بدست آورم  دنیا را

هم جان و روح می بخشم هم املاک بخارا را

  که کم کرد باید روی جمله اینها را 

و خال هندویش اکنون ارزشی بیشتر دارد

که با جراحی صورت عمل کردندهمه خالها

اگر حافظ نبخشیدست املاک بخارا را 

وگر صائب نبخشیدست دست و پاها را 

نه ، گر شهریار نبخشیدست تمام روح اجزا را

اولا از کجا می دانی این حرفا را 

در ثانی ای مستر عیادزاده چرا حسودی می کنی بر این ترک جهان آرا