در چنين مواردي اگر مرتب به او غر
بزنيد يا ازش ايراد بگيريد احتمالا رفتارش بدتر ميشود و بيشتر شما را
ميآزارد.
در
اين مواقع بايد برايش توضيح دهيد كه اين رفتارش تاثيري را كه ميخواهد، بر
ديگران نميگذارد.
براي مثال اگر با صداي بلند چيزي بخواهد يا از لحن نامناسب
استفاده كند، ممكن است ديگران ابتدا به او گوش دهند و توجه كنند، اما پس از
مدتي از كارهاي او خسته ميشوند و ديگر بود و نبودش فرقي برايشان نميكند.
در ضمن برايش توضيح دهيد
كه پيام اين رفتارش متفاوتتر از آن چيزي است كه ميخواهد به مردم بدهد.
استنباط مردم از كارهاي او بيادبي است نه شاخص بودن.
به اين ترتيب شايد بتوانيد
به فرزندتان در توجه به پيامدهاي رفتارش كمك كنيد و او كمي بيشتر در مورد
انتخاب رفتار و گفتارش دقت كند.
به او خاطر نشان كنيد كه در بسياري موارد واكنش مردم با
آنچه فكر ميكنند، تفاوت دارد.
البته در زمانهايي كه فرزندتان با دوستانش است، ميتواند
هر طور كه دوست دارد رفتار كند، اما اگر در برخيرفتارها يا گفتار خاص
زيادهروي كند، ممكن است كنترل رفتار يا گفتارش در مواقع ديگر نيز دشوار
شود.
هرچه
فرزند شما بيشتر احساس كند كه رفتار و حتي افكارش در خانواده موثر است،
بيشتر ميكوشد كه آنها را تعديل كند.
از سوي ديگر اگر با او بدرفتاري كنيد
احساس بدي در مورد خود پيدا ميكند و رفتارش بدتر ميشود اما اگر به او
احترام بگذاريد و به او بدون زيادهروي و كنترل محبت كنيد، بتدريج رفتارش
بهتر ميشود و كمتر آزارتان ميدهد.
در مقابل هر چه باعث شويد احساس بهتري
نسبت به خودش پيدا كند، خوشرفتارتر و قابل انعطافتر شده و به احتمال
زياد ميتوانيد درسهاي تربيتي خود را به شكل سادهتري به او منتقل كنيد.
به ياد داشته باشيد اگر
فرزندتان احساس كند قرار است دائما مورد سرزنش، انتقاد و حتي بازخواست قرار
گيرد، مقاومت بيشتري به خرج خواهد داد و كمتر به حرفهايتان گوش ميدهد.
سحر كمالينفر