بيست و پنجم اسفند ماه 1334 مصادف بود با روز تولد امام حسين (ع) و او در چنين روزي به دنيا آمد. به همين دليل نامش را غلامحسين گذاشتند تا به عظمت مولايش حسين (ع) خداوند سلامتي‌اش را تضمين كند. وضع خانواده‌اش مناسب نبود. مادر با خياطي و پدر با دخل و خرج زندگي را هماهنگ مي‌كرد‌ند. غلامحسين در اين موقعيت و شرايط رشد بسيار مي‌كرد. دوران دبستان و دبيرستان را با موفقيت پشت سر گذاشت و پس از اخذ ديپلم رياضي در كنكور دانشگاه شركت كرده و در هشت رشته پذيرفته شد. رشته دامپروري را انتخاب كرده و به اروميه رفت. در اين دوران از تحقيق و مطالعات مذهبي غفلت نمي‌كرد و در دانشگاه به عنوان يك چهره مذهبي فعال، معروف شد. پانزده الي شانزده ماه بيشتر از ورود به دانشگاه نگذشته بود كه به خاطر فعاليتها‌ي سياسي از دانشگاه اخراج شد. در سال 1356 به خدمت سربازي رفت. در آنجا نيز دست از فعاليتهايش بر نداشت و به دنبال فرمان امام (ره)، از پادگان فرار كرد و به صف مردم مبارز پيوست. فروردين 58 تصميم به ادامه تحصيل در رشته انساني گرفت. پس از دو هفته مطالعه در امتحانات شركت كرد و ديپلم ادبي گرفت. بعد هم در کنکور شرکت کرد و در رشته حقوق قضايي دانشگاه تهران پذيرفته شد. با انتشار روزنامه جمهوري اسلامي وارد اين روزنامه شد و به عنوان خبرنگار مقاله‌نويس در سرويس خبر روزنامه مشغول به كار شد. يك ترم تحصيلي را پشت سر گذاشت و به دليل ضرورت دفاع از مرزها تحصيل را رها كرد و به جهاد سازندگي پيوست. اوايل سال 59 در واحد اطلاعات سپاه مشغول شد و نام مستعار حسن باقري را انتخاب كرد. سرانجام در نهم بهمن ماه 1361 و در پي سالها تلاش و مبارزه و در حال شناسايي منطقه عملياتي والفجر مقدماتي (فكه- چزابه) به شهادت رسيد.
روحش شاد.