راهکارهايي براي حل حسادت، فرزند دوم

ورود نوزاد دوم   به خانواده براي کودک اول، بحران بزرگي را به وجود مي آورد. او که تا آن زمان مورد توجه والدين بوده است با آمدن نوزادي ديگر موقعيتش را در خطر مي بيند و احساس ناخوشايندي پيدا مي کند  . از يک طرف دوست دارد به او بپيوندد و از طرفي احساس مي کند جايگاه خود را از دست داده است. حالا برادر يا خواهر جديد، مرکز توجه والدين شده است. پس روي تخت او مي خوابد، او اصرار دارد شيشه شير را در دهانش بگذارد، نوزاد را در ب غل گرفته محکم مي فشارد

ورود نوزاد دوم   به خانواده براي کودک اول، بحران بزرگي را به وجود مي آورد. او که تا آن زمان مورد توجه والدين بوده است با آمدن نوزادي ديگر موقعيتش را در خطر مي بيند و احساس ناخوشايندي پيدا مي کند  . از يک طرف دوست دارد به او بپيوندد و از طرفي احساس مي کند جايگاه خود را از دست داده است. حالا برادر يا خواهر جديد، مرکز توجه والدين شده است. پس روي تخت او مي خوابد، او اصرار دارد شيشه شير را در دهانش بگذارد، نوزاد را در ب غل گرفته محکم مي فشارد

حسادت که در بين همه اقشار و طبقات اجتماعي و در همه سنين وجود دارد، يکي از رفتارهاي شايع کودکان و نوجوانان است . نوع و ميزان و شدت حسادت، به زمان و مکان و سن و جنس کودک بستگي دارد. درباره حسادت تعاريف متعددي ارائه شده است که به دو مورد آن اشاره مي شود. حسادت: واکنش کودک نسبت به از دست دادن محبت واقعي يا ذهني والدين و نزديکان که به صورت رفتارهاي مزاحم بروز مي کند. تعريف ديگر حسادت : نوعي خشم يا ترس که از احساس حقارت و محروميت يا اضطراب حاصل مي شود .. گاهي اوقات حسادت خود را به صورت تغيير رفتار خود نشان مي دهند. مثلا رختخواب خود را تر مي کنند و يا به مکيدن شست خود مبادرت مي ورزند و گاهي اوقات از خوردن غذا خودداري مي کنند و يا از برخورد با اشياء ترس نشان مي دهند. از جمع، گوشه گيري و تظاهر به بي اعتنايي مي کنند، با رقيب خود دشمني و بدرفتاري مي کنند و از شخص مورد علاقه دوري مي کنند .

هدف بچه ها از اجراي اين گونه اعمال، جلب توجه مادر و منحصر نمودن علاقه و محبت او نسبت به خويشتن است. در حقيقت آنها از اين وسيله دفاعي براي برخورد با موقعيت نامطلوب استفاده مي کنند. حسادت در ميان بچه ها در سال هاي سوم و چهارم زندگي بيش از ساير اوقات است ..

او را با مسئوليت نگهداري نوزاد درگير کنيد. از او بخواهيد پوشک نوزاد را برايتان بياورد. وقتي شما در اتاق نيستيد او را سرگرم کند. هنگامي که نوزاد گريه مي کند آرام به پشت نوزاد بزند و او را ساکت کند، اگر اصرار دارد نوزاد را در آغوش بگيرد با رعايت نکات ايمني اين اجازه را به او بدهيد. اين که کودک 5 ساله به نوزاد حسادت کند امري طبيعي است . 

او مجبور است شرايط جديدي را تحمل کند. از اين پس در هر آنچه داشته، بايد با ديگري شريک شود . احساس او را درک کنيد. اوقاتي را به او اختصاص دهيد. حتي زماني خيلي کوتاه او را در آغوش بگيريد. اگر عادت داشته روي زانوي شما بنشيند باز هم اين امکان را در اختيارش قرار دهيد .   توصيه اي که به والدين مي شود، اين است که قبل از تولد فرزند دوم تمام مسائل را براي بچه اول توضيح دهند و اثرات مثبت برادر و خواهر داشتن و اثرات منفي تنهايي را برايش بيان کنند. از طرف ديگر بعد از تولد فرزند دوم اين مساله را رعايت کنند که تمام حواس ها و ذهن ها عطف به بچه دوم نشود و در تمام کارها از بچه اول کمک گرفته و آن را در بزرگ کردن بچه دخيل کنند . 

اهميت دادن به کودک و نظرخواهي از او اين احساس را در کودک به وجود مي آورد که هنوز براي خانواده اش عزيز و محترم است و احساس بزرگي مي کند. براي کودکي که به نوزاد جديد و حسادت مي کند راه هاي زير را پيشنهاد مي کنيم :

او را در فعاليت هاي مربوط به شيرخوار شرکت دهيد تا احساس طرد شدن نکند. رفتارهاي مناسب کودک را تشويق کنيد؛ مثلا بگوييد از اين که در عوض کردن لباس کوچولو به من کمک کردي متشکرم. تو خيلي خوب کمک مي کني. به او ياد بدهيد چگونه نوزاد را بغل کند و در طول روز به او اجازه بدهيد نوزاد را در آغوش بگيرد .  واکنش هاي نوزاد را برايش توصيف کنيد، مثلا بگوييد: او دوست دارد تو به آرامي با او رفتار کني. اين توضيحات موجب بهتر شدن روابط بين آنان و لذت بردن از وجود يکديگر خواهد شد. به علاوه زماني که خانواده و بستگان شما فرزند   جديد را ملاقات مي کنند به آنها يادآوري کنيد که به کودک بزرگتر نيز توجه کنند .

  زماني را در طول روز به کودک اختصاص دهيد و حتي سعي کنيد چند دقيقه با او تنها باشيد. احساس خود را به کودک نشان دهيد و به او بگوييد که دوستش داريد تا او نيز احساسات خود را براي شما بيان کند .

کودک بايستي بفهمد که آسيب رساندن به نوزاد پذيرفتني نيست و با انضباط خاصي با او برخورد خواهد شد. در صورتي که با رعايت نکات گفته شده، همچنان با کودک خود درباره   فرزند جديد مشکل داريد، بهتر است از مشاوران روان پزشک و يا روان شناس کودک بهره بگيرد