بازیهای بومی محلی استان استان يزد

بازيکنان به دو گروه مساوى تقسيم مى‌شوند. گروه شروع‌کننده در نقطه ٔ شروع که ابتداى زمين بازى (بالا) است، مستقر مى‌شود و افراد گروه ديگر در محوطه ٔ زمين بازى به‌طور پراکنده قرار مى‌گيرند. چوب کوچک (کلي) را روى دو سنگ موازى هم و يا روى چاله ٔ حفرشده‌اى مى‌گذارند و يکى از نفرات گروه بالا به‌ترتيب با ' اتوک' (چوب بزرگ) به زير کلى مى‌زند تا کمى بلند شود، سپس با ضربه‌اى محکم آن را به‌طرف پائين زمين پرت مى‌کند. اگر گروه پائين بتوانند کلى را در هوا بل بگيرند، جاى دو گروه عوض مى‌شود و در غير اين‌صورت گروه پائين کلى را از هر جا که بر زمين افتاده برداشته و آن را به‌طرف اتوک که کنار دو سنگ گذاشته شده، پرتاب مى‌کنند، که در صورت اصابت جاى دو گروه عوض مى‌شود .

عده‌اى از جوان‌هاى دو محله در ميدان يا تکيه يا حسينيه ٔ محل خود جمع مى‌شوند و هر محله براى خود يکى از افراد صاحب صلاح را به‌عنوان استاد (سرپرست) انتخاب مى‌کند. نفرات دو محله دايره‌وار طورى‌که هر محله نصف دايره را تشکيل دهد، کنار هم مى‌ايستند. آن‌گاه دو استاد هرکدام يکى از نفرات چابک و قوى خود را با نام صدا مى‌زنند که به‌ وسط ميدان آمده و کشتى خود را شروع کنند . داورى بازى هم به‌عهده ٔ دو استاد است. کشتى به‌حالت سرپا انجام مى‌شود . برنده ٔ بازى کسى است که حريف را از زمين بلند کرده و بر زمين بزند و يا اينکه با به‌کار بردن فني، حريف به زمين بى‌افتد .

پس از آن برنده ٔ کشتى در زمين مى‌ماند و به‌جاى بازنده، استاد مربوطه، يکى ديگر از افراد خود را براى کشتى گرفتن با برنده صدا مى‌زند. بسيار پيش مى‌آيد که يک نفر با چندين نفر کشتى مى‌گيرد. زورآزمائى‌ها تا حدود بيش از ده کشتى ادامه مى‌يابد و هر محله که برد بيشترى داشته باشد، برنده اعلام مى‌شود .